çok duygulandım bu sayfaları okurken bende yaziim dedim
yıl 2003 haziran ayı 6 yıl süren ve evliliğe gidecek gözüyle baktığım bir ilişkinin saçma saçma sapan bir neden yüzünden bitmesinden sonra büyük bir bunalım geçirdiğim bir dönemdi. içim yanıyor hiçbirşey yapmak istemiyordum ailem ve arkadaşlarım çok üzülüyor ve birşeyler yapmak istiyordu ben ne kadar inanmasamda bitmişti dile kolay 6 yıl bir anda püfff diye gitmişti. bende bitmiştim babam burdan biraz uzaklaşmam gerektiğini düşünüyordu belki farklı bir ortamda bulunursam acımın biraz hafifleyeceğini düşünüyordu bir sabah arkadaşımda kalmıştım telefonum çaldı arayan annem di o gece kararlaştırmışlardı annem 30 yıl sonra sivaa memleketine gitmeye karar vermişti tabiki nedeni benim bu ortamdan uzaklaşmam bana sana bir müjdem var dedi hemen o mu aradı dedim hayır bırak şunu artık dedi sivasa gidiyoruz dedi iyi hayırlı yolculuklar dedim telefonu kapadım eve döndüm öğlen annem yalvar yakar ikna edemedi beni otobüsleri akşam saat 8 de idi ben babamla kalacaktım odamda oturuyor ardarda sigara içiyor mektuplarımız okuyor resmlere bakıyordum ve birden içimden bir şey oraya gitmem gerektiğin söyledi hemen babamı aradım ve bana bir bilet almasını söyledim arabada kalan son bileti de bana son anda aldı babam ve yola çıktık yollar acımı artırmıştı sanki o gece annemin istanbulda yaşayan teyze kızları ve onların çocuklarıda sivasa gelmek için yola çıkmışlardı onlarla iyi vakit geçirebilirim diyordum nihayet 18 saat sonra sivasa varmıştık çok yorgundum hemen yattım zaten teyzemlerin gelmesiinede daha vardı ben annemin teyze kızlarına teyze derim benim teyzem olmadığı için sonra telefonum çaldı annem yukarı eve gel teyzenler geldi dedi çıktım teyzemler ve oğulları hepsi ordaydı en küçük teyzemin oğluyla kardeş gibi büyümüştük her yaz muhakkak görüşür tatile giderdik ama ortanca teyzemin oğullarını sadece istanbula gittiğimde görüyodum çok samimiyetimiz yoktu kahvaltıya oturduk ortanca teyzemin ortanca oğlu çağdaşın sürekli bana baktığını hissettim ama hiç böyle bir şey aklıma gelmiyordu günler geçiyor ve biz çok eğleniyorduk akşamları evin damına çıkıp ağlasamda aşağı indiğimde her şey değişiyordu sonra birgün bahçelere indik ilk kez o kadar yakınlaşmıştık su savaşı yaptık meyve yedik sonra yukarı dağdaki türbeye çıkarken en önden biz gitik ilke kez elimden tuttu yardım etmek amacıyla çok heyecanlanmıştım gece damda birlikte oturduk yıldızlar çok netti ve bir yıldızın kaydığını ikimizde gördük dilek tut dedim çoktan tuttum dedi söylermisin ne tuttuğunu dedim sen söylersen sölerim dedi hayır dedim ertesi gün okulun bahçesinden elma toplamaya gittik hep beraber teyze oğlullarıyla bir ara bana akşam ne dileğimi söyleyimmi dedi söyle dedim seninde beni seviyor olmanı diledim dediğinde yerin dibine girmiştim saçmalama dedim ve koşarak eve gittim ne olduğunu anlamamıştım neler oluyodu bana saçmalıktı bu izmire dönmek istiyordum bir an önce ben birini seviyordum zaten sonra aşağı eve inip uyudum bir sesle irkildim evin arka bahçesine geçmişler kuzenleriyle şarkılar söylüyolar inanamadım sonra akşamüzeri bahçelere indik annemlerde vardı biz erik topluyorduk çağdaşla sana bir şey söylicem dedi benimle evlenirmsin dedi e olduğumu erden geldiğimi şaşırmışken ağzımdan dökülen kelimeleri kontrol edemiyordum evet diyordum ama duramıyordum birden sarıldım ve ağlamaya başladım izmire dönem vaktimiz gelmişti şimdide oraya gideceğim için üzülüyordum.döndük ama ben babama istanbula gitmek istediğimi söyledim 1 hafta sonra annem ben ve kardeşim istanbuldaydık çok güzel bir hafta geçirdik sığınağım olmuştu en zor anımda elimden tutmuş bana tüm acılarımı unutturmuştu sanki döneceğimiz akşam annesi annemle konuştu istemeye geleceklerini belirtti ama annem hiç beklemdiğim kadar ağır tepki vermişti yol boyu annemler konuşmama rağmen onu ikna edememiştim ama babamı ederdim eve döndük babamla konuştum ama o da olmaz dedi bir türlü ikna edemiyordum çağdaş çok üzülüyordu ona üzülmemesini mutlaka geleceğimi söyledim bu arada bir sabah telefonun sesiyle uyandım açtığımda eski erkek arkadaşımın telefonun ucunda ağlıyordu konuşmak istediğini söylüyordu işte istediğim şey olmuştu ama benim için hiçbir anlamı yoktu hayrı dedim sen gittin ve bitti ben evleniyorum nasıl demiştim bunu 6 yıldır deli gibi sevidğim adama bende anlamıyordum.ama bildiğim bir şey vardı çağdaş bambaşkaydı annem ve babamla son kez o akşam konuştum eğer rızanızla olamasa rızanız olmadan gitmek zorunda kalacağım dedim ama maalesef cevap yine olumsuz ertesi sabah kalktım annem yoktu çantama birkaç eşya atıp otogara gittim bileti alıp atladım otobüse kimsenin hiçbirşeyden haberi yoktu susurluğa gelince çağdaşı aradım beni 6 da haremden al diye şaşırmış bir o kadar da sevinmişti. İstanbula vardığımda akşam üstüydü tabi evdekiler anlamışt teyzemi arayıp benim geldiğimi öğrenmişlerdi bir ay böyle geçti sonra düğün yaptık annem geldi ama babam ve kardeşim yoktu dayımlar halamlar herkes gelmişti çünkü bilirlerdi ki ben bir şey istediğimde yaparım evet burukta olsa biraz güzel bir düğün oldu 25/10/2003 artık evliydik her şey geride kaldı diye düşünürken hala yaşamamız gerekn kötü günler varmış 1 ay sonra kayınvalidemin ani ölümü yıkmıştı bizi annem yokken annemdi o mahvolmuştuk ama birbirimize daha da kenetlendik aradan 9 ay geçti ve biz istanbulu bırakıp izmire yerleşmeye karar verdik babasını ve kardeşlerini bırakmak ona çok zor gelsede şartlar onu gerektirdiği ve beni çook sevdiği için izmire yerleştik babamla barışmıştık çağdaşım tüm ailemin gözdesi olmuştu tıpkı benim olduğu gibi herkes onu çok sevmişti tıpkı benim gibi aradan yıllar geçti biz bu yıllar içinde bebek sahibi olmadık yani hamile kaldım ama iki kez kaybettik bebeğimizi ama aşkımın bana dediği tek şey ben seni sevdiğim için seninle evlendim bebek için değil benim bebeğim sensin oldu tam 5 yılı geride bıraktık ona deli gibi aşığım beni tamamlayan yarım o her şeyim eşim can yoldaşım çocuğum babam kareşim arkadaşım dostum iyiki evlenmişim onunla bazen bu dik kafalığım işe yarıyor onu seviyorum hemde çok işte bizim hikayemizde bu biraz uzun oldu ama bu en kısası böyle anlatılırdı herkese mutlu bir hayat diliyorum sevdikleriyle
yıl 2003 haziran ayı 6 yıl süren ve evliliğe gidecek gözüyle baktığım bir ilişkinin saçma saçma sapan bir neden yüzünden bitmesinden sonra büyük bir bunalım geçirdiğim bir dönemdi. içim yanıyor hiçbirşey yapmak istemiyordum ailem ve arkadaşlarım çok üzülüyor ve birşeyler yapmak istiyordu ben ne kadar inanmasamda bitmişti dile kolay 6 yıl bir anda püfff diye gitmişti. bende bitmiştim babam burdan biraz uzaklaşmam gerektiğini düşünüyordu belki farklı bir ortamda bulunursam acımın biraz hafifleyeceğini düşünüyordu bir sabah arkadaşımda kalmıştım telefonum çaldı arayan annem di o gece kararlaştırmışlardı annem 30 yıl sonra sivaa memleketine gitmeye karar vermişti tabiki nedeni benim bu ortamdan uzaklaşmam bana sana bir müjdem var dedi hemen o mu aradı dedim hayır bırak şunu artık dedi sivasa gidiyoruz dedi iyi hayırlı yolculuklar dedim telefonu kapadım eve döndüm öğlen annem yalvar yakar ikna edemedi beni otobüsleri akşam saat 8 de idi ben babamla kalacaktım odamda oturuyor ardarda sigara içiyor mektuplarımız okuyor resmlere bakıyordum ve birden içimden bir şey oraya gitmem gerektiğin söyledi hemen babamı aradım ve bana bir bilet almasını söyledim arabada kalan son bileti de bana son anda aldı babam ve yola çıktık yollar acımı artırmıştı sanki o gece annemin istanbulda yaşayan teyze kızları ve onların çocuklarıda sivasa gelmek için yola çıkmışlardı onlarla iyi vakit geçirebilirim diyordum nihayet 18 saat sonra sivasa varmıştık çok yorgundum hemen yattım zaten teyzemlerin gelmesiinede daha vardı ben annemin teyze kızlarına teyze derim benim teyzem olmadığı için sonra telefonum çaldı annem yukarı eve gel teyzenler geldi dedi çıktım teyzemler ve oğulları hepsi ordaydı en küçük teyzemin oğluyla kardeş gibi büyümüştük her yaz muhakkak görüşür tatile giderdik ama ortanca teyzemin oğullarını sadece istanbula gittiğimde görüyodum çok samimiyetimiz yoktu kahvaltıya oturduk ortanca teyzemin ortanca oğlu çağdaşın sürekli bana baktığını hissettim ama hiç böyle bir şey aklıma gelmiyordu günler geçiyor ve biz çok eğleniyorduk akşamları evin damına çıkıp ağlasamda aşağı indiğimde her şey değişiyordu sonra birgün bahçelere indik ilk kez o kadar yakınlaşmıştık su savaşı yaptık meyve yedik sonra yukarı dağdaki türbeye çıkarken en önden biz gitik ilke kez elimden tuttu yardım etmek amacıyla çok heyecanlanmıştım gece damda birlikte oturduk yıldızlar çok netti ve bir yıldızın kaydığını ikimizde gördük dilek tut dedim çoktan tuttum dedi söylermisin ne tuttuğunu dedim sen söylersen sölerim dedi hayır dedim ertesi gün okulun bahçesinden elma toplamaya gittik hep beraber teyze oğlullarıyla bir ara bana akşam ne dileğimi söyleyimmi dedi söyle dedim seninde beni seviyor olmanı diledim dediğinde yerin dibine girmiştim saçmalama dedim ve koşarak eve gittim ne olduğunu anlamamıştım neler oluyodu bana saçmalıktı bu izmire dönmek istiyordum bir an önce ben birini seviyordum zaten sonra aşağı eve inip uyudum bir sesle irkildim evin arka bahçesine geçmişler kuzenleriyle şarkılar söylüyolar inanamadım sonra akşamüzeri bahçelere indik annemlerde vardı biz erik topluyorduk çağdaşla sana bir şey söylicem dedi benimle evlenirmsin dedi e olduğumu erden geldiğimi şaşırmışken ağzımdan dökülen kelimeleri kontrol edemiyordum evet diyordum ama duramıyordum birden sarıldım ve ağlamaya başladım izmire dönem vaktimiz gelmişti şimdide oraya gideceğim için üzülüyordum.döndük ama ben babama istanbula gitmek istediğimi söyledim 1 hafta sonra annem ben ve kardeşim istanbuldaydık çok güzel bir hafta geçirdik sığınağım olmuştu en zor anımda elimden tutmuş bana tüm acılarımı unutturmuştu sanki döneceğimiz akşam annesi annemle konuştu istemeye geleceklerini belirtti ama annem hiç beklemdiğim kadar ağır tepki vermişti yol boyu annemler konuşmama rağmen onu ikna edememiştim ama babamı ederdim eve döndük babamla konuştum ama o da olmaz dedi bir türlü ikna edemiyordum çağdaş çok üzülüyordu ona üzülmemesini mutlaka geleceğimi söyledim bu arada bir sabah telefonun sesiyle uyandım açtığımda eski erkek arkadaşımın telefonun ucunda ağlıyordu konuşmak istediğini söylüyordu işte istediğim şey olmuştu ama benim için hiçbir anlamı yoktu hayrı dedim sen gittin ve bitti ben evleniyorum nasıl demiştim bunu 6 yıldır deli gibi sevidğim adama bende anlamıyordum.ama bildiğim bir şey vardı çağdaş bambaşkaydı annem ve babamla son kez o akşam konuştum eğer rızanızla olamasa rızanız olmadan gitmek zorunda kalacağım dedim ama maalesef cevap yine olumsuz ertesi sabah kalktım annem yoktu çantama birkaç eşya atıp otogara gittim bileti alıp atladım otobüse kimsenin hiçbirşeyden haberi yoktu susurluğa gelince çağdaşı aradım beni 6 da haremden al diye şaşırmış bir o kadar da sevinmişti. İstanbula vardığımda akşam üstüydü tabi evdekiler anlamışt teyzemi arayıp benim geldiğimi öğrenmişlerdi bir ay böyle geçti sonra düğün yaptık annem geldi ama babam ve kardeşim yoktu dayımlar halamlar herkes gelmişti çünkü bilirlerdi ki ben bir şey istediğimde yaparım evet burukta olsa biraz güzel bir düğün oldu 25/10/2003 artık evliydik her şey geride kaldı diye düşünürken hala yaşamamız gerekn kötü günler varmış 1 ay sonra kayınvalidemin ani ölümü yıkmıştı bizi annem yokken annemdi o mahvolmuştuk ama birbirimize daha da kenetlendik aradan 9 ay geçti ve biz istanbulu bırakıp izmire yerleşmeye karar verdik babasını ve kardeşlerini bırakmak ona çok zor gelsede şartlar onu gerektirdiği ve beni çook sevdiği için izmire yerleştik babamla barışmıştık çağdaşım tüm ailemin gözdesi olmuştu tıpkı benim olduğu gibi herkes onu çok sevmişti tıpkı benim gibi aradan yıllar geçti biz bu yıllar içinde bebek sahibi olmadık yani hamile kaldım ama iki kez kaybettik bebeğimizi ama aşkımın bana dediği tek şey ben seni sevdiğim için seninle evlendim bebek için değil benim bebeğim sensin oldu tam 5 yılı geride bıraktık ona deli gibi aşığım beni tamamlayan yarım o her şeyim eşim can yoldaşım çocuğum babam kareşim arkadaşım dostum iyiki evlenmişim onunla bazen bu dik kafalığım işe yarıyor onu seviyorum hemde çok işte bizim hikayemizde bu biraz uzun oldu ama bu en kısası böyle anlatılırdı herkese mutlu bir hayat diliyorum sevdikleriyle