ak hikayenizi anlatr msnz?

2001 yazında dj olarak çalıştığım kampta üzerimde bikini altımda kot şort başımda kot şapka güneş gözlüklerimle cep telefonuyla sahilde konuşurken beni kız kardeşine gösterip
kim bu kız tanıştırsana demiş canım kocişim.
abi napıcan deyince evlenicem demiş.
kız kardeşi
dalga geçme o ......abla sana bakmaz o demiş.
görürsün bak evlenicem demiş.
beni tanımıyor bile. o gün kardeşinin yanına gittiğimde tanıştık.
ertesi akşam seni seviyorum dedi. tatil dönüşü izmir e annemle tanışmaya geldi. sonra ben istanbul a gittim ailesiyle tanışmaya
ve bana akşam buluştuğumuzda sokak ortasında benimle evlenir misin dedi
evet dedim.
bazen takılırım insan daha romantik bir evlenme teklifi yapar diye.
sabredememiş beyfendi!
hep başına kakarım
 
kafamçokkarıştı vayy beee demeden edemiycem ne hikayeler varmış ama bebnde tık yokkaydirigubbakcemile3 benimde olursa eğer anlatırım birgün bir tane var ama anlatmaya değmez gerçek anlamda bişey olunca soluğu burda alıcam sırnaşık şey
 
Kızlar topik çok güzelmiş öncelikle çoğunuzun hikayesini okudum ve çok beğendim bende yazayım dedim.

Hayatıma ilk girişi 2007 eylül ayında olmuştu.ben 10. sınıfa yeni başlamıştım o da 9. sınıfa.(ama yaşıttık 1 sene geç başlamış).okullar acılalı 2 hafta oluyorduki sınıftan burak diye bi arkadasım 9lardan birinin beni cok begendigini ve tanısmak istediğini söyledi.bende tanışmak istediğimden değil;sadece meraktan kim göstersene diye sordum.o da sen git bizimkine hicrt de senle tanışmak istiyo de kaydirigubbakcemile3
öbür tenefüs geldi gel hicret gel bak kimleri getirdim diyo benimki kapıda arkası dönük.bi gördüm tepem attı dedim ne yapıyosun sen ben sana sadece göster dedim çocuğu mu buraya getir dedim diyerek sınıftan bi hışımla çıktım ve o anki sinirimi anlatamam.arkadaşlarn dediğine göre benimki arkamdan bakakalmış öylece ve çok üzülmüş neyseki çocuğu sonunda görmüştüm ve ilk gördüğümde gözlerine hasta oldum ama burağa da bişey diyemiyorum tabiki bişey desem koşar gider kız sana aşık oldu diye alem çocuk. kaydirigubbakcemile3 neyse o günden sonra bayaa bi zaman geçti buraktan hiç ses yok bu konuyla ilgili bende çocuk heralde vazgeçti diye düşündüm ama bi tarafımda onu düşünüyodu sanki okulda daha yakından gördüm arkadaşlarıyla konuşurken falan çok beğendim konuşmasını :asigim: bi yandan da kendime kızıp durdum o gün niye öyle yaptım diye klava:
neyse ben sonunda cesaretimi toplayıp burağa gittim noldu şu mevzu diye öyle bi tersledinki çocukta korktu biraz zaman geçsin diyo dedi. :roflol: ben üzüldüm tabii dedim çağır tanışalım barii
neyse öğle arasıydı çocuk geldi yanıma burak bizi tanıştırdı işte sonra hop uçtu gitti biz kaldık yalnız.
o kadar heycanlıydım ki anlatamam.karnın aç mı diye sordu bende yok yedim bişeyler dedim o andan sadece bunu hatırlıyorum.sonra ben sınıfa döndüm arkadaşlarım şimdi bile konuştuğumzda hep o günden bahseder öğleden sonraki derslerde ruh gibiymişim ben :roflol:
ama o gün ondan o kadar etkilendim ki anlatamam içimden bi ses hayatının erkeği o diye bağırıyordu sanki ki öyle oldu :asigim: neyse günler günler geçti sabahları slm vermeye tenefüslerde konuşmaya çıkışlarda ayak üstü muhabbet etmeye başladık ama öyle utangaçtıkki ikimizde sonra burak bana zorla bi gün dışarda buluşun çocuk çok istiyor dedi.bende düşündüm taşındım iyi bir karar olduğuna vardım ve tamam dedim.o hafta bi buluşma ayarladık. 6 ekim 2007 cumarteside görüşmek için sözleştik.cuma günü gittim yanına ve söyledim.sevinçten havalara uçtu.sahilde buluşmaya karar verdik.cumartesi sabahı erkenden saat 8 de kalktım.ortada bişey olmadığı için sürekli içimden gelen sesleri dinliyordum.o yüzden ikilemde kaldım önce napıyorum ben ne alaka şimdi bu buluşma diye düşündüm ve burağı aradım gitmiycem çocuğu ara ve söyle işi çıkmış de dedim.bana çok kızdı olurmu öyle şey bi buluşun ya ne zamandır konuşup duruyosunuz baya tanıdınız birbirinizi dedi.bende mecburen kabul ettim ayıp olurdu çünkü.ve iyikide vazgeçmemişim :asigim: eğer o gün gitmekten vazgeçseydim şuan benimle olmayabilirdi.neyse ben giyindim bi güzel.güzelce herşeyi eğrisiyle doğrusuyla konuşmaya karar vererek çıktım evden gittiğimde o gelmişti.telefon numaramı vermemiştim o yüzden haberleşememiştik de.neyseki buldum onu ve gittim nasılsın iyimisin falan derken bi cafeye gittik oturduk orda muhabbet uzadı uzadı o kadar keyifliydi ki onunla konuşmak hiç bitmesin istedim ama malesef 5.30a kadar sürem vardı ve eve dönmem gerekiyodu kalktık.eve gitmeden önce sahilde biraz gezelim dedi.kalbim küt küt atıyodu ve tamam dedim.sahile gittik deniz kenarında bi yere oturduk ve orda da laf lafı açtı bana kız arkadaşım olmanı istiyorum hicrt dedi :asigim: 1 aydır bunun için peşimde koştuğunu ve erken olmasına rağmen dayanamadığını söyledi.bende o an hayatıma girdiğnden beri ne gibi değişiklkler olduğunu düşündm bir anda evde hiç farketmeden kendimi onu düşünürken buluyordum ne zaman sessiz kalsam aklımda o oluyordu ve bunun karşılıklı olduğunu hep biliyordum
ve teklifini tereddütsüz kabul ettim.ve çıkmaya başladık.1,5 yıl oldu. yazın ayrılmıştık 4 ay ayrıydık o okulu değiştirdi aynı okulda yapamazdık ama sonra tekrardan barıştk şimdi hala beraberiz sadece farklı okullardayız (
 
kızlar hikayeleriniz roman gibi maşallah.oku oku doyulmuyor...hepinize mutluluklar...
 
ikimizde beşiktaş'ımızın bi sitesine üyeydik yani üyeymişiz,benim ondan onun benden haberi yok,neyse..birgün o site facebook ta grup açtı,e üye olanlarada davet gidince biz ikimizde ordayız eylül sonu falan eklemişiz birbirimizi,birbuçuk ay boyunca ben arkadaş listeme girip bu kim ya ben niye kabul etmişim bunu falan diyip silmeye kalkıyodum o arada pc allahtan virüs kapmış silemiyodum bi türlü.sonra bigün profiline girdim fotoğraflarına falan baktım odası full bjk,o an haliyle bittim:)sadece 3 foto yorumumuz vardı birbirimize..16 yı 17 ye bağlayan aralık gecesi saat 2 kalktım sıkıntıdan feyse girdim baktım oda online,olacak varya işte ben aslında karar almıştım ve geceleri girmiyrdum nete,2 msj feyste sonra msn konuşması aynı gün sabah 6 ya kadar aynı gün yine bütün gün msj tlf.konuşması,birbirimizi fotoğraf dışında görmemiştik ve daha tanışalı 3 gün olmuştu ben olmaz nasılsa diye 2. 3. gün kendimi çekmeye başlamıştım çünkü o izmir ben niğde..(o sırada bursadaydım).ama aşkım tanışmamızın daha 3. yada 4.gününde dediki 10 ocakta ordayım..görüşelim konuşalım karar ver pişman olmucanı biliyorum..dediği gibi geldi 10 ocak 2009 da.c.tesi 13:00 gibi gördüm onu..kalabalığın arasındaydı ve gözleri okadar parlıyorduki..ve ben 3 derece miyopla 1.50 astiğmatla gözlüğüm yoktu o sıralar:) okadar uzaktan seçebildim aşkımı :j:j:j o an anlarmı insan..anlıyor..hayatımın aşkı olacağını o parlayan gözlerinde gördüm o an..gerçekten..
2 gün sonra tekrar gidip geldi izmire,benimle bursadan bindi otobüse niğdeye geldi:j
benim için okadar çok şey yaptıki aslında..nekadar kavga etsekte biliyorumki sebebi özlem..askerlik..sonuçta ben onu çok seviyorum ve eminim ömrümün sonuna kadar sevicem..oda beni inşallah....allah izin verirse 2 seneye evlenicez ve yaklaşık 6 sene sonrada Kartal'ımız olacak:) ıNŞALLAH
böyle işte...
 
o güzelim günleri anlatmak bile gelmiyor ki içimden devam ediyor ama etse neye yarar :gitme:
 
Ne güzel ya özellikle evlenenleri duyunca daha da hüzünleniyor insan...
Benim ailem hiç istemiyor halbuki çok seviyorum onu ben...
 
mutlu sonla bıten ask hıkayelerı ınsanı cok etklıyor

dılerım herkes askıyla evlenır
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…