Umarım benim yaşadığım hayatın çeyreğini bile yaşamazsınız. Hiç bilmediğiniz bir şehire, hiç kimseniz olmadan can guvenligi korkusu ile geldiğinizde insan selam verecek derdini anlatacak tek bir kişi olsun diye kafayı yiyor. Ve benim gibi sevgi de sanabiliyor . Geçmişte yaşadığım tecrübem acele etmeden hareket etmem gerektiğini öğretti sanmıştım .Yani zaten arkadaş ayağına adam senelerce evli gibi sahip çıkmış size sizde kabul etmişsiniz.
Adam açıkca evlilik istemiyorum diyincemi koydu?
Eğer böyle şeyler yaşamak istemiyorsanız insanlarla gereksiz samimiyet kurmayacaksınız.
Maalesef filmlerde yaşamıyoruz. Hangi erkek karşılıksız birine yardımcı olur?
Ya böyle dost hayatını kabul edeceksiniz yada görüşmeyeceksiniz.
Yardımı da daha geçen haftaya kadar verdiği "ne zaman istersen o zaman ,ben hazırım." Demesinden dolayı kabul ettim . Niye açıklıyorum bilmiyorum .
Sırtımdaki hançerlerden koleksiyon yapacağım . Aldığım nefes bile yoruyor artık . Biri bir.sey söylesin de hayata tutunayim diye direniyorum.