Aklımda hep intihar düşüncesi var.

Niye kötü şeyler yazalım ki, bu yaşadığınız utanılacak veya çok nadir başa gelen birşey değil, çoğu insan hayatının bi döneminde deneyimliyor bunu. Majör depresyon vs olabilir bir an önce bir psikaytriste görünün. Uzmana görünmedikçe şiddeti daha da artabilir ve kronikleşebilir vs..

Şimdi burada sayfalarca psikayatriste görünün diyecek insanlar lütfen boşuna olmasın bunlar, çocuk yetiştiren bir insansınız bu kadar bilinçli olmanız da gerekiyor. Mide ağrısından kıvransanız hemen doktora koşarsınız bu da aynısı, çözümü olan ve uzmanla çözülmesi gereken bi durum. Hemen randevu alın durumunuz varsa iyi bir psikayatristten yoksa devletten. Durumunuz olmasından kasıt da çok zengin olmanız değil, bu çok önemli bir ihtiyaç olduğu için gerekirse kenarda bileziğiniz ne biliyim bi altınınız varsa satın ve hemen gidin.
 
akuluaraba .!.:
Evet hatırlıyorum. Yaklaşık 4 5 ay oldu.
Genişletmek için tıkla...

ne oldu

yani her zaman iyi hoş gülen şen şakrak insan birden bu düşüncelere neden sahip oldu

tetikleyeni bulun

evet yataktan kalkmak ben de istemiyorum ama o saat sabah çalıyor ve kalkıyorum

çoğumuz maskeleri ile yaşıyor da sizin içinizdeki fırtınanın sebebi olan rüzgarı bulmak lazım

eşiniz inanmıyor çünkü olağan hayatta bir değişim görmüyor demek ki

çıkarın maskenizi, yani en azından eşine karşı çıkarın

geçen çok bunaldımmmm diye eşime ağladım sildim gözümü geçtim bilgisayarın başına işime devam ettim

hayat akıyor ama arada biz de es vermeliyiz

11 aydır evdeyiz

cidden 40 yıllık yaşam deneyimim dışında bir süreç bu

benzer süreci oğlum bebekken Kasım Eylül arasında yaşamıştım bir de şimdi

o nedenle yalnız olmadığınız da göz önün e alarak uzman yardımı alın

randevu bugüne yoksa bir hafta sonra vardır vs vs

bu arada çocuk çok küçük değilse ona da oynamayın evet bugün hastayım deyin yatın mesela hasta mısın diyebildiğine göre hasta olmayı bilecek yaşta, akşam eşiniz geldiğinde de farkındalığı artar
 
Herşeyin farkındayım inanın. Psikiyatriye görünmem gerektiğini biliyorum
 
akuluaraba .!.:
Ben yaşamaktan zevk almıyorum ki .
Genişletmek için tıkla...

konunuzu sahiplenmiş gibi olacağım da sizce biz yaşamaktan zevk alıyor muyuz

yani anlık mutluluklar anlık üzüntüler var hepimizin hayatında ama

genel olarak "yaşamaktan zevk alma" gibi bir hissim hayatımın hiçbir aşamasında olması

canlılar doğar, yaşar ve ölür

döngü bu

doğduk, yaşama aşamasındayız, zamanı gelince de öleceğiz

diyelim ki şimdi öldük ne kazanacağız

yani zevk almasak da bir düzenin içinde bugünü yaşıyoruz ölümümüz ise yokluk

örneğin bu aşamada memnun olmasanız da bir hayatınız çocuğunuz eşiniz var onlar olmadığında hayat daha güzel olacak diye düşünebiliriz, hayatın dayattığı kaygıların olmadığı bir süreç gibi ama öyle değil zira tamamen bilinemez bir yokluk

bence sorumluluklarınız ağır geliyor, çocuk büyütmek, evde çocuğu her şeyi olmak, çevreye rol yapmak vs

bir yatayım, tüm bu yükten kurtulayım hissi ama bunlar ile başa çıkmak için önce bir kendisini en yakınınız olan ailenizde salın

gerçek yüzünüzü açın ortaya sonra da doktor yardımı alın
 
Neyin tetiklediğini çok iyi biliyorum ama burda yazarsam açığa çıkarım. Normal kimliğimde ortaya çıkar Malesef .
Evladım 6 yasında . Ben mutsuz olunca çok masumlasıyor ve ağlıyor. Kıyamıyorum ona ...
Zaten onun için erteliyorum. Hemen öyle olunca maskemi takıp mutlu rolü yapıyorum çocuğuma...

30 yaşındayım ama ruhum 100 yasında . Şiddetli bas agrılarım oluyor zaman zaman .
 
Söyledikleriniz anksiyeteye benziyor ama panik atak da olabilir, acil psikyatriye randevu alın, bunlarda eleştirilecek bir şey yok, hepimizin başına gelebilir.
 
Daha da çok yazın kendime geleyim..
Sorumluluğum sadece evladım. Eşim öyle yemek yap, ev temiz olsun vs vs gibi bir insan değil. Naiftir , kurmaz beni.
Ama benim içim çok başka . İçimde fırtınalar kopuyor. Her gün beni daha da çökertiyor. Çöktükçe yok olup gitmek istiyorum. Ama evladım için biraz daha bekle. Çok kücük perişan olur diyorum.
 
neyin tetikledigini biliyorsunuz, esinizle acik acik konusun.
icinizde tutmayin bu gibi seyleri.
insan böyle sorunlarin üstesinden tek basina gelemez, güvendiginiz biriyle paylasmaniz en dogrusu. siz su an bu durumda zaten mantikli hareket edemezsiniz, bu yüzden esinizle ciddi konusun, tek basiniza yüklemeyin kendinize bu derdi. ayrica hastane randevularinizi da kesinlikle ertelemeyin, mümkünse esinizle birlikte gidin
 
Artık üstesinden gelemiyorum. Tam açık açık anlatamıyorum kendimi . İfşa olmamak için. Birşeyler geldi başımıza eşim de etkilendi ama o daha sakin ben çok etkilendim. Sanki dünya yıkıldı da altında kaldım.
 
boyle durumlarda kacabileceginiz bir yeriniz olmali bence,
insanin evi olmali aslinda kacacagi yeri, kendi olacagi yeri, ama olmuyorsa olamiyorsa belki disarida bir kafe, bir kitap,
belki ufak bir tatil,
belki ailecek belki yanliz,
kendine iyi gelen ilaci bulmali, ve dozajina uygun almalisin boyle zamanlarda.

hayat zor,
kendini simart o yuzden,
sevdigin yemegi ye bugun, sevdigin kitabi al eline karistir, sevdigin muzigi ac ve danset.
Hayat zor, ama o kadar da kotu degil yasamak, keyif almaya calis.

Sorumluluklarin agir geliyorsa yardim iste, talep et.
Yardim bulamiyorsan da kendini azat et, bazi seyler olmasa da olur, ama o kucugun annesi olmasa olmaz. O yuzden kendinden vazgecme, baska seylerden vazgec. birak eksik kalsin.
 
Olaylar herkeste aynı etkiyi bırakmaz, kadınların ruhu daha hassas daha çok yara alıyor
 
Ben bir süre panik atak ve depresyon tedavisi gördüm. Sizin yasadiklarinizi az cok bende hissettim o zamanlarda. Hicbirsey artik bana zevk olmuyordu ve ölümde bana hayatdan daha yakin gözüküyordu. Siz yukarda neyin sebep oldugunu bildigini yaziyorsunuz, bu mesela iyi birsey. Bende bir cok sey birikmisti. Isin aslina inene kadar sürdü biraz. Tedavi almalisiniz. Belli ki icinizdekileri etrafinizdaki insanlara göstermiyorsunuz. Bende öyleydim. Kimse üzülmesin diye hep icime atardim. Insanlar kilo verdigimi fark ediyordu ama onu is ve okul stresi ne bagliyorlardi, halbuki ben yemeden icmekten kesilmistim resmen. Su anda tüm o negatif düsünceleriniz rahatsiz oldugunuzun bir belirtisi. Bunu göz önünde bulundurun. Herhangi bir tehsis koymak yalnis olur zaten onu doktorunuz/terapistiniz yapar zaten. Size ilac da tavsiye edilse bir süre idare etmek icin kullanmaya cekinmeyin. Bende agir dönem gecirdigimde aldim ve terapi ilerledikce ilaclari biraktim tekrar. Böyle durumlar hep zor olur. Insan kendini hayatdan ve insanlardan kopmus hissediyor. Ama bunu zamanla tekrar asiyorsunuz..önemli olan terapide altinda yatak sebepleri bulmak ve hayati gerektigi yerde degistirmek. Size cok gecmis olsun. Asacaginizdan süphem yok, sadece kendinize zamam verin ve yardim almaya cekinmeyin❤
 
Kendini öldürme istediğimi var yoksa aklına gelip ya oldurursem korkusu istemediğin haldw kendini öldürdüğünü hayal etme gibi mi
 
Bunlar eşiniz ile aranızdaki sorunlar mıydı, yoksa başka şeyler mi?
 
Elaemi .!.:
Kendini öldürme istediğimi var yoksa aklına gelip ya oldurursem korkusu istemediğin haldw kendini öldürdüğünü hayal etme gibi mi
Genişletmek için tıkla...
Yok öyle değil kendimi öldürme isteğim baya baya var. Su aralar hiç aklımdan çıkmıyor. Hem Bu düşünceler var hem de sık sık ölmüş olarak gözümün önüne geliyor.
 
Size de geçmiş olsun.
Ne kadar sürdü tedaviniz ?
En zoru tedaviye adım atmak değil mi ?
 
herkesin olaylara bakis acisi farklidir.
kimini derinden etkileyen bir durum, kiminin umrunda olmaz. biraz da karakter meselesi gamsiz karaktere sahip biri, asiri duygusal birine göre cok farkli tavirlar sergileyebilir.

anladigim kadariyla esinizde olan yani haberdar. yani yalniz degilsiniz. bu yüzden konusun, korkularinizi endiselerinizi dile getirin icinize atmayin.

herkes hayatinin bir döneminde benzer sorunlar yasiyor, hayattan zevk almama durumu, herseyin anlamsiz oldugu düsüncesi, hepimizde ara ara yansiyan ruhsal durumlar.
siz sanslisiniz ki esiniz ve oglunuz yaninizda. sizi seven ve sizin sevdiginiz birileri var.

keske esiniz kadar sakin davranabilseniz : )

olayin ne oldugunu bilmeden yorum yapmak ta zor. ama söyle düsünün, eminim bunu yasayan dünyadaki tek kisi siz degilsiniz, ve daha nice büyük sorunlar/dertler var. tüm dertlerin üstesinden geliniyor bir sekilde, derdin büyüklügü sadece bizim o derdi kafamiza taktigimiz sekildedir. hicbirimizin bir dakika sonrasi icin garantisi yok. hayat zor ama yasamak zorundayiz, gecmisi/gelecegi ders ve tecrübe olarak hatirlariz ama su an ki günümüzü gecmis/gelecek endiseleri ile durduramayiz.

dini acidan da yazmissiniz.
senin durumunu, senden iyi bilen Rabbin var.
sabret, her ne yasadiysan önüne bak, güzel düsün, güzel olsun.
kendin icin güzel ugraslar bul. hicbir sey yapmak istemiyorsun anliyorum, ama hicbir sey yapmadan durunca, insani vesveseleri rahat birakmaz, beynini kemirir durur. bu yüzden kafani dagitmaya ihtiyacin var, kendini de yorma tabi :)

umarim sizin icin hersey düzelir.
he hicbir sey kafanizda düsündüklerinizden daha kötü olamaz.
Kendinize iyi davranin. esinizin önerdigi gibi bir iki gün uzaklasin ailecek bir kisa tatil yapin dogada, eminim iyi gelecektir.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
Bana yapılanların acısını bir türlü atlatamıyorum
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
1K
gul000
G
K
  • Kilitli
Evlilik, Doğum, Yaşadıklarım
4 5 6
Yorumlar
114
Görüntüleme
4K
bafelis
Sevgilimin annesi ilişkimizi bitirmek üzere
13 14 15
Yorumlar
288
Görüntüleme
9K
rosalia1537
R
S
Doğum sonrası evlilik.
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
2K
kucuk eniste
K
İntihar etme düşüncesi aklımdan çıkmıyor
Yorumlar
16
Görüntüleme
1K
handeguner_
H
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…