herkesin olaylara bakis acisi farklidir.
kimini derinden etkileyen bir durum, kiminin umrunda olmaz. biraz da karakter meselesi gamsiz karaktere sahip biri, asiri duygusal birine göre cok farkli tavirlar sergileyebilir.
anladigim kadariyla esinizde olan yani haberdar. yani yalniz degilsiniz. bu yüzden konusun, korkularinizi endiselerinizi dile getirin icinize atmayin.
herkes hayatinin bir döneminde benzer sorunlar yasiyor, hayattan zevk almama durumu, herseyin anlamsiz oldugu düsüncesi, hepimizde ara ara yansiyan ruhsal durumlar.
siz sanslisiniz ki esiniz ve oglunuz yaninizda. sizi seven ve sizin sevdiginiz birileri var.
keske esiniz kadar sakin davranabilseniz : )
olayin ne oldugunu bilmeden yorum yapmak ta zor. ama söyle düsünün, eminim bunu yasayan dünyadaki tek kisi siz degilsiniz, ve daha nice büyük sorunlar/dertler var. tüm dertlerin üstesinden geliniyor bir sekilde, derdin büyüklügü sadece bizim o derdi kafamiza taktigimiz sekildedir. hicbirimizin bir dakika sonrasi icin garantisi yok. hayat zor ama yasamak zorundayiz, gecmisi/gelecegi ders ve tecrübe olarak hatirlariz ama su an ki günümüzü gecmis/gelecek endiseleri ile durduramayiz.
dini acidan da yazmissiniz.
senin durumunu, senden iyi bilen Rabbin var.
sabret, her ne yasadiysan önüne bak, güzel düsün, güzel olsun.
kendin icin güzel ugraslar bul. hicbir sey yapmak istemiyorsun anliyorum, ama hicbir sey yapmadan durunca, insani vesveseleri rahat birakmaz, beynini kemirir durur. bu yüzden kafani dagitmaya ihtiyacin var, kendini de yorma tabi :)
umarim sizin icin hersey düzelir.
he hicbir sey kafanizda düsündüklerinizden daha kötü olamaz.
Kendinize iyi davranin. esinizin önerdigi gibi bir iki gün uzaklasin ailecek bir kisa tatil yapin dogada, eminim iyi gelecektir.