"Bana boşa gitsin demeyin sadece"
Bunun alt metni şu: Çözümün adamı boşamak olduğunun farkındayım ama bana çözüm önerisi sunmayın.
Peki, öğrenilmiş çaresizlikten ilerleyelim: "Bütün erkekler yapar, o kutsal yuvanı sakın dağıtma.
Bir kadının gururunun maddiyat karşısında ne önemi olabilir ki?"
Onurlu bir yaşam, "malları başkalarına yedirmem" nidalarına her daim feda edilmelidir.
Bu kutsanmış evliliğin altın kuralıdır.
Üstelik cesaretsizliğinize çok güzel bir kalkanınız da var: çocuk.
Zavallı yavrucak babasız mı büyüsün?
Oysa annesini aldatan, boşanma ihtimali gündeme geldiğinde ölümle tehdit eden örnek bir baba varken, heyecan aramaya ne gerek var?
Sanırım duymak istedikleriniz bunlardı.