Alışveriş Yapınca Hem Mutlu Hem Mutsuz Hissetmek

Bekarken çalışıp harcasaydim bol bol keske. Ha çalıştım ama bi iki çeyizlik bir iki aileme verdim . uzun süreli sürekli bir çalışma hayatım olmadı zaten.

Evlendikten sonra da ilk zaman maddi olarak sıkışiktik şimdi çok sukur daha rahatız ama ben doğru durust para harcayamadigim için önceden, çok fuzuli şeyler aldim zamaninda. Bir çok şeyde hevesim kalmış onu anladım. Sonra bir dur dedim kendime. Şuan sadece ihtiyacım olanı gorunce alıyorum özellikle kendim için çıkmam alışverişe.

Her neyse beni bosverin de çok savurup aşırıya kacmadiktan sonra alin bence. Kalitelisini alırsanız evlendikten sonra da uzun sure kullanırsınız. Çoluk çocuk olunca illaki kısıtlama geliyor.
 
Bir şey almadan önce o an mağazada oturur düşünürüm. Mesela bu ayakkabıyı hangi kıyafetlerimle kombinlerim. Bir anlık hevesle almam. Bu yüzden pişman olmam ama kozmetik alışverişinde daima pişman olmuşumdur. İndirim döneminde gerçekten iş gören kaliteli şeyler alıyorum ama aslında gereksiz. Yani bir tane far paleti varsa 2.ye gerek yok. O birini bile bitirmek imkansız ama işte nefis...
O yüzden her kadının önce rahatlayıp sonra pişman olduğu alışverişi vardır. Nefis, sabır meselesi. Kafamızı nereye çevirsek bizi tüketmeye davet eden görseller varken sabretmek pek kolay olmuyor
 
harcadığım ve harcamayı düşündüğüm para, yaşam kalitemi yükseltiyorsa harcarım pişman da olmam. genel felsefem ihtiyacını al, zor günler için biriktir ve ihtiyacı olanlara yardım et. kısaca ayakkabıya ihtiyacım yoksa anlık mutluluk yaşayacağım diye almazdım. çıkar doğa yürüyüşü yapardım, o daha mutlu eder beni
 


Sana yorum yapmak zevk olur ancak Alışverişe tok olarak çık, aç olarak çıkarsan eve geldiğinde istemediğin veya o an hoşuna giden şeylere ne kadar para harcadığın, gözüne batar ve seni daha da üzer. Mutluyken duygusal anlamda aç değilken. Bir şey alma ihtiyacı içerisinde olmuyoruz . Şöyle bir soru çıkıyor : Seni üzen konular neler ? (Aile , eş , dost, sevgili , iş arkadaşları , fiziksel görüntü vs.vs.) Bunların cevabını bulursan anlamsız harcamalar ortadan kalkar gibime geliyor. Diğer bir seçenek ise bir şeye yatırım yap , yap ki her ay mecbur ödeyeceğin bir şeyler olsun hem de birikim olur.
 
belki daha önce başka bir konuda yazmışımdır ama yaşlı teyzeler gibi yine yazayım

sene 2008 25 yaşındayım çalışıyorum, dediğiniz gibi ailemin maddi durumu iyi, benden bir katkı beklemiyorlar ama elimden geldiğince birşeylere katkıda bulunmaya çalışıyorum.
ailem tipik memur aileleri gibi ilk zamanlar yokluk çekip tasarrufla birikim yapan ailelerden olduğu için çocuklukta ve ilk gençlikte öyle her istediğimiz alınmazdı biz de istemezdik zaten bu sebeple bekarım ve çalışıyorum diye gönlümce harcıyorum.
bahsettiğim zaman diliminde iş amaçlı şehir dışı seyahate gittim 9 gün. gönlümce harcadım araba bile kiralamıştık o zaman.
ve ben o ay o zamanki maaşım 1200 tlye ek olarak 1800 tl banka promosyonu almıştım. dönüşte elimde avucumda birkaç tam altın alacak kadar para kalmıştı (o zamanlar çeyrek 36 tl falandı )
babam beni aldı karşısına nutuk çekmeye başladı. "bu kadar müsriflik olur muymuş vs vs" tiradının yükselme noktası "maaşını alıp sana harçlık veririm" oldu ben istifimi bozmadım çünkü huyunu biliyorum fikri değişecek öyle de oldu ve konuşmayı şu cümleyle bitirdi:
"kızım şimdi düşünüyorum da birikim yaptın kendine son model araba aldın sonra yaşın geldi 40'a vitrinde bir elbise gördün, paran var ama elbise yaşına uygun değil. şimdi niye içinde kalsın? harca yavrum istediğini al, yaşın geçince içinde kalır. hatta paran biterse bana söyle ben vereyim"
valla babam deli değil sadece fikirleri çok değişken

şaka bir yana tabi ki borç harç içinde yüzmeyelim ama bazı şeylerin zamanında güzel olduğuna inanıyorum.
o bahsettiğim yaş dönemlerimde istisnasız her gün kargo gelirdi bana kargocular merdivenlerde görse tanışıklık verirdi.
şimdi yaş oldu 33
o zamanlardaki giyim kuşam hevesim yok birkaç kaliteli mantıklı parça sezonluk ihtiyacımı gideriyor.
o dönem aldığım ayakkabıları elbiseleri şimdi giyemem, yakıştıramam.
öncelikler de değişiyor, artık çarşıya çıkınca kendimden önce kızıma bakıyorum bişeyler
aylardır kot pantolon almam lazım daracık kabinde pantalon deneme hissi kalbimi sıkıştırıyor gidip alamıyorum

özet: bazı şeyler yaşında güzel
para da biriktiriyormuşsunuz tamam işte

ayrıca bir gözlemim daha var, kazandığımız parayla güzel şeyler yapıp (mesela benim geçen haftaki istanbul kaçamağım gibi) pozitif olunca halime şükredince sanki kazancıma bir bereket geliyor. bir konuda çok nadir de olsa kıyamayıp pintilik ettiğimde o işten bir sonuç alamıyorum.
çalışıyoruz kazanıyoruz ki harcayalım
bağımlılığa dönüşüp eşyanın kölesi olmadığımız sürece alışveriş iyidir
 
Ben sevgilimden ayrıldığımda kendimi alışverişe vermiştim sonrası da alışkanlık oldu muhakkak altında bir sebeb yatıyor gerçekten
 
aynı durumdayım ben de 2 ayakkabı beğendim indirimi mi beklesem ya da indirime kadar kalmaz mı bi koşu gidip alsam mı .kafam bunla meşgul.aylık limit belirleyip o limitin kesinlikle dışına çıkılmamalı bence çözüm belki bu olabilir diye düşünüyorum
 


Yaşınız kaç bilmiyorum ama yirmili yaşların başındaysanız, durumunuzda iyiyse gönlünüzce harcayın paranızı. Har vurup harman savurun demiyorum tabi, ufak ufak birkimde yapın, mesela her ay bir çeyrek atın kenara. İleride illaki kısıtlamanız gerekecek zaten. Çok beğendiğiniz bir şeyi, günlerce düşünmek yerine, alın, aklınızda kalacağına yanınızda kalsın. Zaten yaşınız ilerleyince doyacaksınız, o kadar heves de duymayacaksınız. Her şey gençlikte olur diye bir laf var. Ufak ufak birikim de yapmayı ihmal etmeyin ama.
 
Bende ayakkabıyı merak ettim :) spordur heralde ?
Bence git al noolcak çok istiyorsan aklında kalmasın istediklerimizi alamayacaksak niye çalışıyoruz
 
Birseyi cok begeniyor aliyoruz ama o alisveris zevki satin alma hevesi insani gecici mutlu ediyor.
Eline gectikten sonra kenarda kösede duruyor cogu zaman.
O yüzden lazim degilse almamaya calisirim ben birseyleri.
Ha moralim cok bozuksa alisveris kisa süreligine durumu kurtariyor cidden iyi geliyor insana artik aldigim seyi sonradan kullanmasam dahi .. ama gecici iste dedigim gibi..mutlulugu burda ararsak zaten al al bitmez. Kisirdöngü gibi..bunu aklimizin bir kösesinde bulundurmak gerek.
 
İyi yapmışsın.Çok güzel güle güle kullan.
Spor ayakkabıya verilen paraya acımam.
Ben de geçen hafta 180 tl'ye aldım.
Üzüldüm mü hayır. 6 Tane ayakkabım var.Beğensem yine alırım.
Çünkü benim ayaklarım çok büyük ve maalesef diğer kadınlar gibi pat giydiğim ayakkabı olmuyor.
Olanları da hemen alıyorum.
Ayakkabıda marka takıntım var maalesef.
Normalde çok tutumluyumdur ama çok beğendiğim bir şey olursa da acımam alırım.
Benden değerli değil.
Saat ve gömlek takıntım var.Beğenirsem acımam alırım.
Sen se al hiç de pişmanlık duyma.
 
canım yırmılı yaşların sonuna doğru bunu çokkk yaşadım,34 kadar fılan devam etti,şimdi 38,ve dıyorumkiiii iyiki yapmışım,boşuna vıcdan çekmişim,ömür sneın tatlım,borç yapma,doya doya gez ye iç,yaşın kaç
 
Ben kıyafete verilen paraya harcamam ama dışarda yenen yemeğe ve üstüne berilen bahşişe acırım.

Maaşını bilmediğim için tutar için bişey diyemem ama oransal ihtiyaç ve birikim olarak ayırabilirsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…