Anksiyete bozukluğu olan var mı??? ne zamanlarda alevleniyor? bir türlü huzur bulamıyorumhep kafam karışık hep bir sorun
Ya soyle olursa ya boyle olursa diye kendi kendime kurup kurup gogsumde midemde garip bir his bir heyecan bir panik bir stres bir endise herseyden kendimi sorumlu tutma hatta kontrol etmeye calisma cabalama ...
Demek istedigim bence benim korkularim cok yerinde mesela bundan aylar önce yeni evli bir kadini takilari icin öldurmustu bir hirsiz kapiyi calip kadinin bogazini kesmisti altinlarini almisti ve bir gun gecmeden yakalanmisti haberlerde izlemstim o gundn sonra kapiyi kilitliyordum esim geliyormus bende mutfakta kapi calindigini duymuyordum esim disarida kalip telefon ediyorduAllahtan anlayisli bri sonra sonra yasakladi kapiyi kilitlemeyi bende bu haberi anlatinca orasi buyuk sehir burasi kucuk öyle bisey olmaz ( en azindan dusuk bir ihtimal ) diyor bense boyle birsey olacagina 100 % 80 ihtimal veriyorum bana sacma gelmiyor... snce senin korkularin sacma mi ? Bu hastaliktan mi bize yuksek htimal gibi geliyor umarim anlatabildim
Bunun gibi daha nice korkularim var
ben küçüklüğümden beri korku cümleleriyle yetiştirildim.sağolsun annem babam eğitimli insanlar ve çok iyiler hoşlar da,hep olumsuz cümleler kurdular,hala da öyle..örn;şöyle yaparsan böyle olur.düşersin,üşürsün,başına bi iş gelir,vs...bunları ara ara hep duyardım ama o zamanlar bunun verdiği zararın farkında değildim.yıllar geçti.bu arada yıllar boyu da çok sıkıntılarım oldu manevi yönden özellikle...bu sıkıntılar süresince her geçen gün yeni bir korku kazandım.ailem hala olumsuz cümle kuruyor.bazen ben de kuruyorum.ne de olsa onlar beni böyle yetiştirdi.ama hep uyarıyorum onları ne olur olumsuz tek kelime dahi duymak istemiyorum.fenalaşıyorum diyorum.bana biz seni uyarıyoruz diyorlar.gerekçeleri bu.ama bana ne kadar zarar veriyorlar o olumsuz cümleleri kurdukları zaman.ama yine durum ayn.bu arada onları kaybetme korkusu had safhada bende.aynı yukarıdak, arkadaş gibi ağlıyorum geceleri korkum yüzünden.ve daha bir çok korku,kaygı kemiriyor beni.eskiden çok cesur bi kızdım oysa ki.off of.
sizce terapi mi,psikolog mu,psikiyatr mı,ne yapmalı?çaresi var mı?ve etkili bi yöntem var mı bildiğiniz?
peki benim gibi nefesinin yetmediğini zanneden ve yutkunma refleksiyle ilgili takıntı yapan var mı?gece artıyor
ben küçüklüğümden beri korku cümleleriyle yetiştirildim.sağolsun annem babam eğitimli insanlar ve çok iyiler hoşlar da,hep olumsuz cümleler kurdular,hala da öyle..örn;şöyle yaparsan böyle olur.düşersin,üşürsün,başına bi iş gelir,vs...bunları ara ara hep duyardım ama o zamanlar bunun verdiği zararın farkında değildim.yıllar geçti.bu arada yıllar boyu da çok sıkıntılarım oldu manevi yönden özellikle...bu sıkıntılar süresince her geçen gün yeni bir korku kazandım.ailem hala olumsuz cümle kuruyor.bazen ben de kuruyorum.ne de olsa onlar beni böyle yetiştirdi.ama hep uyarıyorum onları ne olur olumsuz tek kelime dahi duymak istemiyorum.fenalaşıyorum diyorum.bana biz seni uyarıyoruz diyorlar.gerekçeleri bu.ama bana ne kadar zarar veriyorlar o olumsuz cümleleri kurdukları zaman.ama yine durum ayn.bu arada onları kaybetme korkusu had safhada bende.aynı yukarıdak, arkadaş gibi ağlıyorum geceleri korkum yüzünden.ve daha bir çok korku,kaygı kemiriyor beni.eskiden çok cesur bi kızdım oysa ki.off of.
sizce terapi mi,psikolog mu,psikiyatr mı,ne yapmalı?çaresi var mı?ve etkili bi yöntem var mı bildiğiniz?
aynı durum bizdede var benim annem babamda öyle hep olumsuz konuşuyorlar aynı dediğin gibi onlar yüzünden bende böyle oldum
işin en acı tarafı şu;bugüne kadar ailem neyden korktuysa korktukları başımıza geldi.çok örnek verebilirim ama vermicem.canlarımı çok seviyorum ama işte bu huylarından vazgeçmediler şimdi böyle anksiyeteli bi evlatları oldu.korkularım saymakla bitmez.tabi bütün herşeyi aileme yükleyemem ama gerçekten pozitif bir tutumla yetiştirilmedim.böyle olmasaydı keşke.hele ki babacım bi kayak tatiline gidicem ayağını kırarsın,şöyle olur böyle olur diye diye gönderdi beni.öyle kastım ki kendimi,o kırıcam korkusuyla bi şeyden zevk alamadım.bu en basit örnekti.kalıcı korkular kazandım.yalnız şunu biliyorum ki korkular üstüne gittikçe küçülürler.kaçmakla olmaz.onları kabullenip üstüne gitmemiz lazım.mesela bende yalnızlık korkusu var.(6 yıl yalnız yaşadım sonradan çıktı bu korku,diğer bir çok korkum gibi.)ailemle yaşıyorum ama şimdi onlar gidicek ve ben yalnız kalıcam.bunu ben seçtim.onlarla da gidebilirdim.seçtim sırf korkumun üstüne gitmek adına. ama bakalım başarabilecek miyim.zaten bunu düşüne düşüne de şu sıralar benim anksiyete hortladı.kızlar bişey dicem,ben devlette psikiyatra gidicem.özele gitmicem çünkü yaşadığım şehirde değilim ve asıl niyetim kendi yaşadığım şehirde kendime bi psikolog edinip,ara sıra terapi almak.şimdi devlette derdinizi anlatmak için ne kadar süre verirler sizce.?yalnızca şu anki sorunumu mu anlatmalıyım yoksa genel olarak geçmişten bu yana yaşadığım şeyleri genel hatlarıyla mı anlatmalıyım?bir de bende bugüne kadar iki defa şiddetli kalp çarpıntısı oldu.ambulansla hastaneye gönderildim.kalpte şükür bişey çıkmadı.bu çarpıntı anksiyeteyle mi alakalı sizce?
ben bir aylık anksiyeteli olarak sana şunu tavsiye ediyorum ihmal etmeden doktora git ilaçlardan korkma
yalnız olmadığnı bil dehşet hissi çok düşünmekten delirme korkusu saçma sapan korkular heyecanlar kalbimdeki ağırlık yerinde duramama başta kendim yenerim dedim ama elimde olmuyordu ki ben dur diyemiyordum sürekli aklıma geliyorlar ilaç yardımı şart olabiliyor heleki daha başlarındaysan daha şanslısın ilerlemeden gitmelisin doktorum şunu tavsiye etmişti takıntılarını bir kağıda yaz ve onları oku başta saçma buldum ama denedim inan şuan bazı takıntılarım aklıma gelince nasıl bunu takmışım diye anlam veremiyorum onları okumak çok iyi geliyor bir de aklına gelen şeyler genelde saçma ama takıntı yapıyorsun işte o yüzden o saçma şeylere kendince cevaplar bul ve onların üzerine git. aklına geldiklerine endişlenememye çalış ne var ki herkes böyle şeyler düşünebilir de kaçtıkça kovalıyorlar korkmamaya çalış ben başedemediğm zaman depresyona da girmiştim zaten ikisi bağlantılı sanırım bir de depresyon eklenince yardım almak şart oluyor
Şeyy her yerde karşına çıkıyorum ama :):) şunu cevaplayabilirim devlette en fazla 10 dk tutyorlar yani istanbulda böyle belki çok yoğun olduğu için de olabilir bir de bence baştan sona her şeyi anlatmalısın
ben de yolun başındayım hatta bu yüzden ilaç kullanmak istemiyorum. çünkü yorumlarda hep korkuları ertelediği ama asla yok etmediği yazıyor. ve çogu insan da memnun degil. küçüken zaten hep ilaç kullandım içim dışım ilaç. bagımlı olmak istemiyorum ama senin yorumundan sonra kafam karıştı
İlaclarin ne denli neye gore etkili oldugu tartisilir bu konuda dunyaca une sahip bir psikolog (birazdan adini netten bulurum ) ilaclarin insani uyusturup korkunun ustunu orttugunu soylemis ben onun yalancisiyim bu yuzden bilissel davranis terapisini denemeyi dusunuyorum,bide bzim psikologlar dinlyip dinleyip takma yaaa bosss verrrr diyorlarmisliseli arkadaslar gibi uc kisiden de buna benzer bisey duymustum
haklısın ama dünyaca ünlü psikologtan örnek vermek doğru mu bilemem çünkü bu tür konular dünyada tartışılmakta.. zaten öyle her başın sıkıştığında kullnmak da doğru değil hatta bazıları önune gelene ilaç yazıyor iş başa düşebiliyor bazen ama benim demek istediğim insan bazen ne kadar uğraşsa da olmuyor anksiyete illeti depresyonu da beraberinde getiriyor o büyük sıkıntıları bazen tek başına atlatamıyorsun tek başıma mücadele edicem derken iyice ilerletiyorsun bunu ben ilk başlarda mücadele ettim ama artık günün her sn si beni rahatsız edince bu yola başvurdum bazı dayanıklı insanlar aylarca direnebiliyor ve bazılarında sonuç hüsran ama belki bunu ilaçsız yenenler de olur bunu kişi kendi takip etmeli öyle karar vermeli ben bunu yorumlardan çok etkilenip kesin olarak ilaç kullanmamaya karar verip sonra vazgeçen brii olarak yazıyorum çeşitli yollar deneyrek üstesinden gelebiliyorsa ne mutlu
peki benim gibi nefesinin yetmediğini zanneden ve yutkunma refleksiyle ilgili takıntı yapan var mı?gece artıyor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?