Yanlış anlamışlar mesajınızı aslında. Katılıyorum dediklerinize. Sanırım toz pembe görünmesi kısmı fazla olmuş. Aslında annelik çalışan veya çalışmayan hiçbir kadın için toz pembe değil, zor bir şey. Hayatınızın bir dönemi kapanıyor, öncesi bir kendine yetebilmekken, artık ciddi bir sorumluluk yükleniyorsun.
Bebeklik zamanını ben unuttum, çok zordu hatırladığım kadarıyla ama çok harikaydı, her anından keyif aldım. Oğlum 6 yaşında. şimdi çok rahatız, alıp iki başımızı geziyoruz. Hem ikinci çocuk istiyorum, hem de tırsım tırsım tırsıyorum şimdi o hallerden. Bilseydim arayı çok açmazdım :)
Ben oğlum kreşe başlayınca hem çalıştım, hem de öğretmenlik formasyonu aldım. Haftada 4 gün Sabah okulda ders veriyordum, öğleden sonra üniversitede ders alıyordum. Akşam 10 da bitiyordu dersler, o saatten sonra eve geliyordum. Diğer güne hazırlık, yemek yapılır, ya da ön hazırlığı yapılır, çamaşır ütü, bilmem ne..feci yoruluyordum Ama çok daha iyi hissediyordum.
Çalışan anne olmak kesinlikle daha yorucu ama Aktif olmanın, ev hayatının hırgüründen çıkıp bir nefes almanın da ayrı bir rahatlığı var. Sizin kastettiğiniz buydu sanırım. Arkadaşlarım arasında öğretmen, doktor, diş hekimi, mimar olan da var, kendi işletmesine bakan da. Bebek olduktan sonra iznimizi kullanırız diyenler bile, senelerini doldurmadan hemen göreve başladılar evde kalmak bana göre değilmiş diyerek. İkizleri olan arkadaşım, 6. Ayında yarım gün çalışmaya başladı, bir nefes almak için.
Ben bu sene eşimle bir anlaşmazlıktan ötürü evdeyim. Ev hayatı beni de baydı. zamanımı eskisi kadar verimli kullanamıyorum. O zamanki kadar aktif paylaşım yapamadığımı fark ettim oğlumla.tabi bunda birinci sınıf olmasının etkisi de var, bayağı bir zamanımız ödev yapmakla geçiyor. Eskiden verdiğim dersleri bir de oyunla oğlumla yapardım, ingilizce adına ne biliyorsa 4 yaşından kalma. Atanma, test çözmeler, olmazsa ücretli öğretmenlik filan bir şekilde tekrar döneceğim iş hayatına önümüzdeki zamanlarda. Velhasıl, çalışmanın da, çalışmamanın da artı ve eksi yönleri var. Kimse kimsenin anneliğini yargılayamaz zaten.
Ama çocuk çok harika bir mutluluk, eşi benzeri yok. Okuldan gelmiş anne, düştüm buram kanadı diye kırk bin kere anlatıp gösteriyor, bıdı bıdı içine işliyor insanın küçük yaramaz.
Bu gece biri bekarlık hayatımı geri istiyorum diye konu açmış, benimde aklıma geldi, aceba aranizda anne olmadan onceki hayatini ozleyen varmi? Geri donuşu olmayan bi karar sonucta...Ben 3 yildir evliyim bebek dusunuyorum ama pisman olmaktan korkuyorum biraz rahatima duskunumdur sikintiya gelemiyorum, canim istediginde yatiyorum'istedigimde kalkiyorum cikiyorum falan... Esimde karismaz, mutlu bir evliligim' olmasina ragmen, evlilige zor alistim , sorumluluk alma acisindan, birde simdi bebege alisma suresi mi yasiyacagim, bu arada esim cok'anlayisli ve bana destek her konuda o benden cok daha olgun ve sorumlu bir erkek o yuzden bebege bakar ilgilenir cok iyi biliyorum yani o konuda yalniz olmiyacagimi biliyorum, ne düşünüyorsunuz, bu arada 24 yaşındayım
Benim esimde asiri cocuklara duskundur, yigenini o buyuttu resmen, cok yigenleri var cocuklarla arasi iyidir, 5 yıldır tanışıyoruz ve tanıştığımızdan beri cocuk istediğini soyler, :) ben hep erteledim beklettim ama bu sene yapsammı diye düşünüyorum ama galiba erteliyeceğimİşte tam olarak bende senle aynı duyguları paylaşıyorum ama bnm eşim çok çocuk seviyo ve istiyo Senin eşin nasıl bakıyo çocuk fikrine?
Bence evlilik okadar insanın hayatını değiştirmiyor, daha cok sorumluluk alıyorsun ama evmiş işmiş bi şekilde yapıyorsun , ben evli halimle, bekar halimdekinden daha serbestim, ve eşinle iyi anlaştığın sürece hayat devam ediyor, ha kimisi kayınvalidede yaşıyor onlara hızmet goruyor ve eziliyor o ayrı o resmen cahillik, sevdiğinin durumu yoksa 30 yaşına kadar bekle evlenme daha iyi, ama ev alacak ve seni koruyup sahiplenecek bi olgunluğa sahipse, 18 yaşındada evlenilir.... ama bebek oyle bişey değil bebek fedakarlıklar istiyo3 yıl zaten cok erken ben 7 sene biticek daha lafam yeni yeni oturduk evlilige bence evlilik cok öenmli bi kararmıs mesela asla erken yasta evlenilmememli en az 30 dan önce kimse evlenmesi
Durumumuz aynıymış :) sanırım bnde erteliyeceğim...Acaba bu konuyu ben mi açtım diye düşündüm.tamda aynı şeyleri düşünüyorum 24 yaşındayım ve rahatima düşkünüm üc yıllık evliyim...soruna gelecek olursam ben biraz daha ertelemeye karar verdim çocuk büyük sorumluluk kesinlikle hazır olmak gerekiyor
Ben seni ters görüp zıtlaşmadım, sen benim yorumumu alıntılayıp tepki gösterdin.
Farkındaysan sen de başka bir üye ile benim hakkımda yorum yaptığın halde birşey yazmadım. Çünkü her ikinizin de fikirlerini önemsemiyorum. Sen de öyle yap lütfen. Ben seni görmezden geldikçe, başkasıyla konuştuğum mesajları alıntılayıp bu anlamsız diyaloğu devam ettirmeye çalışma.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?