Çevremde pişman olanlar çok. Keşke yapsaydık diyorlar. Yaş geçmiş oluyorÇocuklardan pek hazzetmiyorum.
Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Ama ya pişman olursam diye korkuyorum.
31 yaşında. 2 senelik evliyim.
Karar veremiyorum. Deliriyorum.
Ben de ayni durumdaydımÇocuklardan pek hazzetmiyorum.
Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Ama ya pişman olursam diye korkuyorum.
31 yaşında. 2 senelik evliyim.
Karar veremiyorum. Deliriyorum.
Annelik duygusu sonradan oluşan bir kavram sanirim. Sizin düşunduklerinizin bir çoğunu ben de düşundum. Ama insan hamile olduğunu ögrendiginde yavas yavas duygulariniz değisiyor. Ben de oyle oldu en azından.hiç bir cocuğa ilgi duymadim . Bir tek yegenimi severim onu da kan cekiyor herhalde. Tabi hala korkularim var nasil bakarım,Iyi bir anne mi olucam, Surekli nasil ilgilenicem, esimin bana ve bebege davranisları nasil olacak.. saymakla bitmez. 20 li yaşlardaysaniz da bekleyin hemen olmasi gerekmiyor zaten . 30 lar da hormonlar devreye giriyor sanirim. Ben 20 lerimde anne olarak asla duşunemezdim kendimi. Simdi olsun istiyorum.Kızlar merhabaa... Yani bilmiyorum bu aralar baya aklımda dolanan bir mevzu bu o yüzden dertleşmek istedim sizinle. Ben 1 senedir nikahlıyım 6 aydır da eşimle aynı evde yaşıyoruz. Lojman durumundan dolayı erken nikah sonra da düğün yaptık anlayacağınız.
Şimdi şöyle bir durum var, ben bebekleri çok seviyorum gerçekten, yiğenime arada bir ben bakıyordum. Çocuklarla genel olarak iyi anlaşıyorum.
Evlenmeden önce ileride anne olacağım fikrine sıcaktım, ama ne zaman evlendim o fikir buhar oldu uçtu.
Bilmiyorum nedeni belki de burada veya dışarıda karşılaştığım 'bebekle, çocukla her zaman anne ilgilenir' düşüncesi sanırım. Gerçekten mecburiyet dışında ilgilenen baba görmedim çocuklarıyla.
Ve anneye yüklenen inanılmaz derecede fazla sorumluluk yüzünden kendilerini dağıtan kadınlar... Eskiden o kadar ayıplardım ki, ama şuan gerçekten o kadar iyi anlıyorum ki o kadınları. Devamlı ağlayan bebek, ilgilenmeyen eş mecbur kadın eşine, hatta eşini bırakın kendine vakit ayıramıyor. Bu durum beni inanılmaz korkutuyor.
Ben daha ufacık evi toparlayamıyorum, eğer hamile veya cocuklu falan olsam naparım diye düşünüyorum. Eminim eşim de yorgunluğu bahane edip ilgilenmeyecek.
Şuan bu konuyu açma sebebim millet çatır çatır çocuk doğuruyor, daha 4 aylık evliyken hamile kalanlar, hemen 1 sene geçti yıldönümünde hamile haberini alanlar...
Kimseyi kınamıyorum yanlış anlamayın lütfen, acaba bende mi bir problem var bilmiyorum, bu insanlar gerçekten daha tam anlamıyla tanımadıkları adamlara nasıl güvenip çocuk yapıyorlar diye düşünüyorum istemeden.
Ya ben kaç senedir çıkmışım, nişanlı kalmışım, evlenmişim hala tam olarak hamile kaldığımda veya doğurduğum zaman nasıl olacak bilmiyorum. Hem kendim için diyorum bunu hem de eşim için...
Eşime güvenim tam yani gerçekten hiç kimseye kesinlikle yapmaz diyemem ama ailesini annesini biliyorum o ailede yaşayan bir adam kolay kolay aldatmaz beni, sadece belki ilerde anlaşamayacağız kafalarımızın uymadığını fark edeceğiz o zaman ne olacak?
Kusura bakmayın biraz uzun ve karışık oldu. Ama o kadınların genelinde olan annelik iç güdüsü bende yok sanırım, hamile kalsam da hissetmeyeceğim, hatta galiba doğum yaptığım zaman bile.
Bu da böyle bir dertleşme olsun siz güzel hatunlarla, teşekkür ederim şimdiden okuduğunuz için. ❤
Ben kolay kolay her çocuğu sevemem,çocuklara karşı öyle bir ilgim yoktu. İşten eve yorgun geldiğimde düşünsene evde çocuğun olduğunu bir de onunla ilgileneceksin,dışarda çocuklu kadın ilk önce cocuguna yemek yedirmeye çalıştığında kadın gittiği yerden bir şey anlamıyor sürekli çocukla ilgileniyor düşünceleri olurdu.Kazayla hamile kaldım ve kızım şuan 1 yaşında inanın gerçekten çok güzel bir duygu henüz sahip olmadığınız için öyle geliyor çocuğunuz olsa iyi ki olmuş dersiniz inanın bana :)Çocuklardan pek hazzetmiyorum.
Çocuk sahibi olmak istemiyorum. Ama ya pişman olursam diye korkuyorum.
31 yaşında. 2 senelik evliyim.
Karar veremiyorum. Deliriyorum.
Merak etmeyin bende düşünemezdim kendimi çocuklu bir şekilde ama iyi ki olmuş diyorum başa gelen her şey çekiliyor.bir de benden. 8aylık evliyim. vay be 8 ay olmuş . neyse, ufaktan imalara baslıyorlar artık. ben bebekleri cok sevip arada hamilelikle ilgili araştırmalar yapsam da bunu fiile dökmem çok zor gibi geliyor. bazen gün sonunda makyajımı cıkarmayı bıle unutan ben, bir bebeğin sorumluluğunu nasıl alırım bilmiyorum
Erkek ilgilenmez kısmı her zaman doğru değil. Avm de bir baba gördük, boynunda kanguru elinde gider çocuğu. Eşime dedim ki iyi bak senin geleceğin
Şaka bir tarafa babalar ilgilenir aslında ama su toplumda çeneleri durmayan bir gurup var ya " Aaa erkek hiç çocuğa bakar mı, aaa erkek hiç çocuğa yemek yedirir mi, aaaa erkek, çocuğu banyo yaptırır mı, aaaa erkek bebegin altını değiştir mi, ( hele kız bebekse ) " onlar bir sussa babalar da babalığını yapacak.
Kızım bir yaşındayken ağır bir cilt rahatsızlığı geçirdim. Suya sabuna dokunamıyordum. O dönem hep babası ilgilendi. Yedirdi, icirdi, banyo yaptırdı. Benim kendi akrabalarım beni nasıl kınadılar anlatamam. Baba kız çocuğunu banyo yaptırmazmış(!)
Eşim o cahillerden çok etkilendi biliyor musun?İşte bu cahiliyet yüzünden kadınlarımız hep mutsuz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?