Su meshur adami bi dene inst takip et barış muslu yu kafana yatarsa anneni götür kendinde terapi alCumadan cumaya arıyorsam ararım, çok yakın değiliz. Ben bunları kimseye anlatmadım, anneannem dahi bilmez yaşadıklarımı. Sessiz sakin her şeyi içinde yaşayan biriyim. Böyle içimin ta içini açıp şunları anlattığım kimse yoktur yani.
Hayır ben 18 yaşımdayken ayrıldılar. Ayrılmadan önce annem bana yaptıklarını babama yapardı. Babamla ayrılınca oklar bana döndü. Babama benzediğimi sıkça söyler. Ben de açıkçası babama olan öfkesini benden çıkarıyor diye düşünüyorum. Anlaşmalı boşandılar ama annem babamı da takıntı haline getirmişti, sürekli babama bu şekilde şiddet uyguluyordu.
Annem gitmez ama kendim için düşünebilirim sağ olunSu meshur adami bi dene inst takip et barış muslu yu kafana yatarsa anneni götür kendinde terapi al
Bizim meslek biraz farklı. Bu şekilde meslekle tamamen alakasız işler ile meslek aynı anda yürütülmüyor, kanunen yasak. Yani ben kasiyerlik yapmak istesem barodan kaydımı sildirmek zorundayım. Kaydolurken 3 bine yakın para saydım şimdi neden sildirip tekrardan mesleği yapacağım zaman 3 bin daha vereyim diye düşünüyorum.Ben ilsam bir yere kasiyer ya da garson olarak girerdim. Ogrencilerden ev arkadası arayan vardır oyle bir ev arkadasligi yapar calismadigim saatlerde de kpss calisirdim. Sinir krizi gecirtecek kadar dayanilmaz ise uzaklasin. Ha su da var siz 3 5 yila düzeninizi kurarsiniz onda da size gelmeye calisir o gunlerde de bu yasadiklarinizi unutmayın. Goruşmeyin hasta kadınla
Önemli olan evet sevgi görmek bence. Mesela oturduğum oda biraz soğukmuş hasta olursun falan dedi böyle olunca da hemen yumuşuyorum, onun için üzülüyorum. Annem kendisinin de farkında aslında. Sinirlenince ağzıma geleni söylüyorum diyor ama engel olmaya çalışmıyor. İşte ben de kırılgan olunca hepsi ruhumu incitiyor.33 yaştan selamlar :) Buralar gerçekten daha güzel.
Sizin yaşadıklarınızı ben de yaşadım. Annem şu an çok utanıyor yaptıklarından ama ben yine olsa yine yapacağını düşünüyorum. Annemi gerçekten çok seviyorum, çok iyi bir kadın aslında. Ama ne dilinin kemiği vardı ne elinin ayarı. Yani küfüründen bedduasına, dayağına kadar her şeyi yaşadım. Yine de bu duygu nedir bilmiyorum ama 30'umdan sonra annemi anlamaya başladım. Neden mutsuz? Neden sorunlarının acısını benden çıkardı? Haklı bulmasam da anladım diyelim. Biz de bir de baba faktörü vardı. Asla geçinemiyorlar ama birlikteler. İki taraftan ağzımıza edililiyor afedersiniz
Şimdi iyiyiz bunları hatırlamak istemiyorum aslında ama geçiyor bir şekilde.. Sanırım hakaret ve şiddet olmasına rağmen bir şekilde sevgi de görüyorsanız affedebiliyorsunuz.
Ben 25 yaşında evlendim ve Türkiye'ye taşındım. Böylece son buldu.
Diyeceğim o ki geçecek
Edit: Ben de hukuk okudum bu aradaSanırım adalete aç olmamızın yansıması
Evet.. belki de bir damla sevgiye muhtaç ediyorlardı bizi bilmiyorum.. Annem de beni dövse de hadi yemeğe gel derdi ve ya bana bir şey alırdı. Sarılırdı öperdi..Önemli olan evet sevgi görmek bence. Mesela oturduğum oda biraz soğukmuş hasta olursun falan dedi böyle olunca da hemen yumuşuyorum, onun için üzülüyorum. Annem kendisinin de farkında aslında. Sinirlenince ağzıma geleni söylüyorum diyor ama engel olmaya çalışmıyor. İşte ben de kırılgan olunca hepsi ruhumu incitiyor.
Adınıza çok sevindim, maşallahEvet.. belki de bir damla sevgiye muhtaç ediyorlardı bizi bilmiyorum.. Annem de beni dövse de hadi yemeğe gel derdi ve ya bana bir şey alırdı. Sarılırdı öperdi..
Sadece şunu söyleyebilirim; eşini çok iyi seç.. Ben eşimle de kavga gürültü yaşasaydım inan dayanamazdım artık. Böyle büyütüldüm diye hakareti şiddeti normal görmedim. Özellikle bana ve çocuklarımıza bu yaşadıklarımı yaşatmayacak bir insan istedim. Öyle de oldu çok şükür.
Bundan 6 sene öncesindeki babamı anlattınız resmen,hatırladıkça tüylerim ürperdi.Narsist bunlar işte.Baroya neden henüz giremediniz şartlarınız mı tutmuyor şu an ? Kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmak gibisi yok,her sorunu çözüyor.Bir an önce başlasanizMerhaba hanımlar,
Biraz iç dökme olacak bu konu. O yüzden uzun olabilir şimdiden özür dilerim. Benim problemim annem. Annem dilinin kemiği olmayan, kendisinden başkasını önemsemeyen, takıntılı biri. Küçüklüğümden beri iyi bir ilişkimiz olmadı. Beni sevmediği bakışlarından bile belliydi. Kavga etsek ağlasam timsah gözyaşları döküyorsun derdi. Çok canım yanardı. Ağlamaya bile hakkım yoktu. Kaç kere seni doğuracağıma taş doğursaydım dedi. Odama kilitleyip ödev yapmamı isterdi çocuğum en nihayetinde dikkatim başka şeylere kayardı. Bir keresinde ödev yapmıyorum diye tokat atıp iki dişimi dökmüştü.
Ramazanda oruç olduğumuz bir dönemde sürekli söylenip söylenip beni artık "sus nolursun dayanamıyorum" diye ağlayarak yalvaracak duruma getirmişti. Küçüklüğüm baskı ile geçti, hala birisine karşı zıt fikirde olduğumda bunu söyleyebilecek özgüvene sahip değilim. Ellerim sesim titriyor kendi hakkımı savunmak zulüm gibi. Özgüvenli olmayı gerektirecek bir mesleğim var ve ben hala tartışma sırasında annemden "kes sesini, sen kimsin" gibi lafları duyan biriyim. Annem kızarken asla zıt bir şey söylememeliyim karşı çıkmamalıyım. Kafanızda annem nasıl canlandı bilmiyorum ama kendisi uzunca süredir iş hayatında olan kendisini çağdaş olarak nitelendiren biri. Buna rağmen bu tezatlık beni daha da üzüyor.
Annemle sürekli aramızda güç savaşı oluyor. O benim üzerimde baskı kurup dediklerini yaptırmak için inat ettikçe ben yapmamak için diretiyorum. Sen baskı sevmiyorsun bana da yapma diyince "ben anneyim istediğimi yaparım" diyor. Evde ikinci sınıf muamelesi görüyorum.
Annem babam ayrı. Babamın kendine ait evi yok. Mesleğimi yapabileceğim bir işim yok henüz. Maaşım da yok dolayısıyla. "beğenmiyorsan git" diyerek defalarca kovdu beni evden. Ben bu evde kalmak zorundayım ve bunu da çok iyi biliyor. Ama annem her geçen gün dozu arttırıyor. Laflarıyla canımı yakıyor yakıyor beni son raddeye getiriyor. Sinir krizi geçirince "sen delisin" diyor. Daha önce bunun için gittim sinirimi kontrol altına almam gerektiğini söyledi doktor, nefes egzersizleri falan. Ama başarılı olduğum söylenemez.
Bir gün yine sinir krizi geçirip ya anneme ya kendime bir şey yapacağım diye gerçekten çok korkuyorum. Kriz anında bile kadın susmuyor, can yakmaya devam ediyor. Artık gerçekten çok yoruldum kırılgan bir insanım olduğum yaştan 10 yaş yaşlı hissediyorum. Saçlarım dökülüyor, beyazlıyor. Çok yoruldum.
Okuduğunuz için teşekkür ederim.
Bana da aynını yaptı annem.Cumadan cumaya arıyorsam ararım, çok yakın değiliz. Ben bunları kimseye anlatmadım, anneannem dahi bilmez yaşadıklarımı. Sessiz sakin her şeyi içinde yaşayan biriyim. Böyle içimin ta içini açıp şunları anlattığım kimse yoktur yani.
Hayır ben 18 yaşımdayken ayrıldılar. Ayrılmadan önce annem bana yaptıklarını babama yapardı. Babamla ayrılınca oklar bana döndü. Babama benzediğimi sıkça söyler. Ben de açıkçası babama olan öfkesini benden çıkarıyor diye düşünüyorum. Anlaşmalı boşandılar ama annem babamı da takıntı haline getirmişti, sürekli babama bu şekilde şiddet uyguluyordu.
Baroya kayıtlıyım, vergi levham açık olmadığından tek olarak iş alamıyorum. Almak da istemem açıkçası. Önceliğim işi etraflıca öğrenmek. Çünkü staj dönemim daha çok icra hukuku ağırlıklı geçti ve bu bir eksi benim için.Bundan 6 sene öncesindeki babamı anlattınız resmen,hatırladıkça tüylerim ürperdi.Narsist bunlar işte.Baroya neden henüz giremediniz şartlarınız mı tutmuyor şu an ? Kendi ekonomik özgürlüğünü kazanmak gibisi yok,her sorunu çözüyor.Bir an önce başlasaniz
Sizleri buralarda görmek ne güzel efenim hoşgeldiniz :) aslında uzun zamandır kararlarımı annem vermiyor bunu aştık. Ama birey olmama da izin vermiyor. Mesela en basitinden bulaşık makinesini boşalttığımda - ki yüzde 95 oranında bulaşık işi benimdir- eşyaların yerini değiştirdiğimi söylüyor. Halbuki ben kendi düzenime göre diziyorum ama ona göre bu annemin düzenine bir saldırı.Seni çok çok iyi anlıyorum. Benim de babam çok baskıcıdır. Ama son yıllarda epey duruldu yaşlılığın verdiği duygusallıkla. Ancak çocukluğum öyle korkuyla sindirilmeyle geçti ve bende çok derin yaralar açtı.
Üniversiteyi ayrı bir şehirde, istanbulda okuduğum için ailemden ayrılmak bana epey özgüven kazandırmıştı. Bir ara psikoloğa da gidiyordum. Çok faydasını gördüm.
Hayatının merkezinde ve karar noktasında hep annen olmuş. Hatta annen hem anne hem baba rolünü oynamış sende. Hakkını aramak istediğin zamanlarda beynini-iç sesini annen yönetiyor, seni o susturuyor aslında.
Umarım kısa zamanda iş bulup ayrı eve çıkınca o iç sesi bastırıp kendi sesine kulak vereceksin. Konuştuğumuz kadarıyla çok sağlam, birikim dolu ve eğlenceli bir karakterin var. Onu açığa çıkartman dileğiyle
Hukuk bürolarinda işçi avukat diye tanımlanan şekilde bsslamaktan bahsetmiştim,sanırım kpss puanı gerekli yorumlarda öyle okudum.Baroya kayıtlıyım, vergi levham açık olmadığından tek olarak iş alamıyorum. Almak da istemem açıkçası. Önceliğim işi etraflıca öğrenmek. Çünkü staj dönemim daha çok icra hukuku ağırlıklı geçti ve bu bir eksi benim için.
Aa yok işçi avukat sgklı işte. Ben o şekilde iş arıyorum ama maalesef.Hukuk bürolarinda işçi avukat diye tanımlanan şekilde bsslamaktan bahsetmiştim,sanırım kpss puanı gerekli yorumlarda öyle okudum.
Çok zor. Kimseyi dinlemeyen bir yapısı var. Onun zıttına bir şey söylersen hırçınlaşıyor. Tedavi kelimesini kullansam dahi hırçınlaşır. Ki yapmışlığım var. Bende problem yok git sen tedavi ol demişti.Annenizi tedavi olmaya ikna edemez misiniz?
Umarım bir an önce atanırsınız ve yavaş yavaş hayatınızdan çıkarırsınız.Çok zor. Kimseyi dinlemeyen bir yapısı var. Onun zıttına bir şey söylersen hırçınlaşıyor. Tedavi kelimesini kullansam dahi hırçınlaşır. Ki yapmışlığım var. Bende problem yok git sen tedavi ol demişti.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?