Annelik bencillikmi

Birde koskocaman kadınların bazıları halen koruma yöntemlerini bilmediklerinden çocuk aldırmalarıda çok üzücü
bunlarda istenmeyen çocuklar grubuna giriyor
Yani aslında annelik kişiden kişiye değişiyor, tüm anneler cennetliktir veya tüm anneler bencildir gibi genellemeler yanlış olur, kadınlar doğurganlık içgüdüsüyle doğar ama sevmek, annelik içgüdüleri sonradan oluşan şeyler, doğuran ama doğurduğunu sevmeyende var.
 
Annelik bence mukemmel birsey sanirim karsiliksiz saf sevginin vucut bulmasi evladinin olmasi annelik bu bence
 
Benim de bu şekilde bi yakınım var. Ama sizinkinden daha kötü belki de. Çünkü annenizin teyzesi en azından arkasında 2 aylık bi bebek bırakıp gitmemis. Benim tanıdıgım insan da yıllarca tedavi gördü tam istegine kavustu derken meme kanseri oldugu ortaya çıktı. Ki emziren annelerde olmaz falan denir. Hamilelik nedeniyle gögüslerinde zaten degisim oldugu icin erken fark edememis. Emzirirken cok fazla agrıları olunca ortaya cıktı. Ortaya çıktıktan bi ay sonra da vefat etti zaten.
Ben daha çocuktum bu olaylar olurken. Simdi o cocugun hayatını düsünüyorum annesinin yaptıgı bencillik mi ? Ölü bi insan icin o lafı kullanmak gelmiyo icimden.
annemin teyzesi kanserden vefat etti neden biliyor musunuz
yıllarca ama yıllarca çocuk tedavsi oldu bile bile göz göre göre ölüme gitti o ...
neden: bencilce bir sebep...o arkadaşın gözünde ...

Ama tüm o riskler anlatılırken ortada annesiz hatta annesinin durumuna sebep olma yüküyle başbaşa kalmış bi çocuk bırakabilecegini bilmeliydi. Annemin benim yüzümden kanserinin fark edilemedigini ve öldügünü düsünüyorum da offf daha ne kadar kötü başlanabilir ki hayata?
 
annemin teyzesi kanserden vefat etti neden biliyor musunuz
yıllarca ama yıllarca çocuk tedavsi oldu bile bile göz göre göre ölüme gitti o ...
neden: bencilce bir sebep...o arkadaşın gözünde ...

Basiniz sag olsun....ölmek uğruna tedavi olmayi secmis teyzeniz... Fakat bir evlat edinmek hem kendini hem bir yavruyu mutlu etmek neden istemedi?

Çünkü o duyguyu tatmak istedi , kendi canindan kanindan olsun istedi yani sadece istiyorum olsun dediği bir şey için kendi hayatini tehlikeye atti. Bunu ondan başka kimse istedi mi? Sanmıyorum... İste yine kendince bir secim olmuş oluyor bu da fedakarlık değil...
 
Anne olmak her şeyden önce içgüdüseldir. Neslin devamı... Hayvanlar için de sebep aynıdır: Neslin devamı. Geri kalan her şey karakterle ilgilidir. İyi insan: İyi anne, Bencil insan: Bencil anne, Mutlu insan: Mutlu anne, Kötü insan: Kötü anne vs.
 

evlat edinmek istiyordu ama çekiniyordu çünkü çocuğun karakter olarak nelere meyilli bir insan olabileceği belli değil,hangi hastalıklara meyilli olabileceği belli değil diye yurttan almak istememiş epey bir süre
sonra çevresinden tanıdığı bildiği durumu kötü, çocuğu da kendisi zaten vermek isteyen birisi ile anlaşmış ama hastalık ortaya çıkınca o da kaldı tabi..
 
Annelik bence mukemmel birsey sanirim karsiliksiz saf sevginin vucut bulmasi evladinin olmasi annelik bu bence
Evet, annelik duygusu çok güzel bir duygu ama aynı zamanda annelik çocuğunuzla birlikte şekillenmenizi de gerektiriyor, tamam eşiniz ve kendinizden bir parça fakat çocuk bambaşka bir birey, onun kendi karakteri var, doğduğu andan itibaren günden güne şekillenen kendi doğrularını oluşturan, sizden vücut bulmuş lakin sizden ayrı bir birey.

Sen benim çocuğumsun o zaman bana göre şekillenmelisin diyemiyorsunuz, denmesi taraftarı da değilim, ben nasıl ki eşim için karakterimi değiştirmiyorsam çocukta benim için karakterinden vazgeçemez, annelik nedir biliyor musunuz? Ona Dünyayı gösterirsiniz, karşılıksız seversiniz fakat onun bambaşka biri olduğunu kabullenip hayatını şekillendirmesine izin verirsiniz, tökezlediği zamanlar teselli bulduğu şefkat dolu bir kalple kucaklanacağı, saçlarının okşanacağı güvenli liman olmaktır annelik, arkasında onu cesaretlendirip adım atmasına yardımcı olmaktır, gün geldiğinde kendi kanatlarıyla uçmasını sağlamaktır.
 
Annelik değil, anne olmaya karar verme aşaması bencilliktir. Bu ikisi arasındaki ayrımı yapamadığınız için sayfalarca tartışmışsınız sanırım.

Bir kadın bencil istekleri doğrultusunda anne olmak ister ya da buna karar verir. Kimi anneliği tatmak için, kimi çocukları çok sevdiği için, kimi sırf olması gerektiği için, kimi de yaşlanınca bakılmak için çocuk yapar. Bu örnekler çoğaltılabilir tabi ki. Burda had safhada bir bencillik var bence de. Sunacağınız hayatta o çocuğu mutlu edip edemeyeceğinizi bilmiyorsunuz en basitinden.

Anne olduktan sonra tabi ki bencilliğinizi bir kenara bırakacaksınız. En azından çoğu insanda böyledir bu. Gece uykusuz kalmalar, kendinden çok onu düşünmeler vs zaten olması gereken şeyler. Dünyaya getirdiğiniz aciz bir varlığı kendi haline bırakıp saksıdaki bitki gibi yetişmesini bekleyemezsiniz öyle değil mi? Bunlar alkışlanması gereken meziyetler değil, olması gerekenler.

Anneliğin kutsallığı kavramına ben de katılmıyorum malesef. Sırf üreme yeteneği verildi diye neden kutsal olsun ki bir insan. Ya da anne olamayanların günahı ne cennetlik olamıyorlar. Açıkçası bu kısım saçma geliyor bana.
 
Son düzenleme:
Annelik değil de "çocuk sahibi olmayı istemek" olarak atılmış olsaydı başlık daha doğru olurdu bence. Anneliği tadayım, aile olalım (sanki çocuksuz aile olunmuyor), ikimizin kanından bir canlı olsun gibi düşüncelere bencilce deniliyor aslında. Baba olmayı istemek de aynı neticede. Soyum devam etsin namım yürüsün diye çocuk sahibi olan erkekler, karısının çocuğu olmuyor diye kuma alan erkekler vs. Çocuğun yapılış amacı eleştiriliyor. Yani mesele annelik veya babalık değil çocuk sahibi olmak. Yoksa çocuk bakmak, beslemek, büyütmek niye bencillik olsun ki. Fedakarlık da değil bana göre o ayrı mesele.
 
Parça parça yazmaya çalışırken pek kafamı toplayamamıştım, anlatmak istedigim seyleri dagılmadan tek yazıda toplamışsınız, yaklaşımınızı çok begendim. Elinize sağlık
 
Be
Ben anne baba olmayi emanetcilik gibi goruyorum bu dunyaya gelis amacimiz sinavdan gecer not alabilmek bense bir kapiyim rabbim istese hepimizi gokten dusurdu buraya ama dogumla gelmemizi istedi bu yizden ben kapiyim evladimin dunyasina acilan kapi ona guzel ahlakli bi insan olmanin yollarini gosteririm her daim karsiliksiz arkasinda dururum ama dediginiz gibi o cok farkli Benden ve babasindan bi parca bizden karma amq bizden farkli
 

Ben tedavi olan insanları bencillikle suçlamadım.

10 yıl tedavi görmeyi seçip evlat edinmemek bencilliktir dedim, bir haktır, tercihtir ama bencilliktir çünkü istek bir çocuğa bakmak değildir sadece kişinin kendisiyle ilgilidir. Kelime anlamı da bu bencilliğin. Her olumsuz gördüğünüz kelimeden rahatsız olursanız gerçekleri yadsırsınız.

Yani okuyup anlamamak da bir tercih mesela, bir hak, ben de o yüzden saygı gösteriyorum.
 
Annem 1960 kuşağı annesi , ben 33 yaşındayım ..60,70,80 o zamanın koşullarında 3,4 çocuk yapan kadınları eleştirme hakkını kendimde bulamam ! Azın yettiği , aile olarak insanların mutlu olduğu zamanlardı .ben mesela 90 ları çok özlüyorum ! O dönem çocuk yetiştirme koşullarını bilir herkes !pazarın döküntüsüyle evde sofra kurulabilirdi ., genç kızken yumurta yoğurt bulursak bir kekle mutlu olur , sabaha kadar sohbet ederdik .. 2005 ten sonra dünya hızlı bir iletişim çağına girdi .. Kapitalizm köy, kent, bırakmadı ! Değer yargıları mutluluk kriterleri sil baştan değişti ... Artık herşey para , başarı ! Bu çocukları anlamak ve mutlu etmek çok zor ! Bu yeni dünyaya Yetişkin olarak uyum sağlamaya yetmeye çalışıyoruz .. Allah bu günü aratmasın , dünya ortaçağ karanlığına geri giriyor .. Ben bu çağda bu koşullarda olduğum için keyifli değilim , takdiri ilahi .. Bizler daha öngörülü olabiliriz , dünyanın değiştiğini farkedebiliriz ! Hiçbirşey eskisi gibi olmayacak ... Bize anlatılan hikayelerle bu çocukları büyütemeyeceğiz .. İnsan kendi bekası için çocuk yapar buda gayet olağan ,suçlama olarak algılanıp itiraz etmenin , polemiğin anlamı yok ! Şu dünyaya bakıpta bu soruyu sormak herkesin yapması gereken ! Bencillikmi dedim , dünyanın böyle değiştiğini göre göre halen eskide kalmış gibi davranmak annelerimizin öngörü ve sözleriyle hakeret etmek ne kadar doğru ?
 
Evlat edinme konusunda birşey diyemeyeceğim .. Şuan sağlıklıyım ve çocuk sahibi olmak için bekliyorum . Şu toplumdan gördüğüm muamele ... O insanları anlıyorum ! Ben en yakın arkadaşıma dahi bunun bir tercih olduğunu tercih hakkımı kullandığımı anlatamıyorum , benimle buluşsa 1 dakikada 60 kez çocuğunu öpüp ah , of, oy, herşeyim, öldüm, yandım, yerim vs. Ben mutlu oldum sen eksik yarım subliminal msj veriyor kendi kafasınca , üçbeş yıldır görmediğim akrabalarımdan oturma organlarından ürettikleri dedikodu duyuyorum , facebk hiç söylemiyeyim , çocuk sahibi kadınlar öyle terbiyesizlikler yapıyorki ! İnsanları kendi hallerine bırakmıyorlar ! Bana güç yetiştiremeyen annemi delirtiyorlar ! Anneler bunu niye yapıyor bilmiyorum !
 
Aynen hemfikirim ! Burada en merak ettiğim anne olanların olmayanlara yaptığı pskljık zulüm ?
 

Ben mesleğim nedeniyle sürekli ''evlat edinmeme'' durumuyla yüzyüze olduğum için o kısma vurgu yaptım.

Evet bir de görgüsüz annelik kısmı var.

Yani anne olmadan bir hiçmiş, anne olmuş peygamberlik statüsüne ulaşmış gibi davranmanın amacı ne anlayamıyorum.

Annemi her şeyden çok severim, çocukları da severim temel anlamda.

Ama şu ''çocuğum benim her şeyim ,inanılmaz zeki, zeki olduğu için çok yaramaz, yaramaz olduğu için her şeyi yapabilir'' anneleri yüzünden annelerden, bu annelerin çocukları yüzünden de çocuklardan soğudum.
 
Annem çok olgun bir kadın , burada köy kent içiçe oturduğu mahallede çocuğu olmayan kadın var cahil bir kadıncağız ; anneme gelip dertlenmiş " aynen aktarıyorum " ... Yenge ihtiyacım yok ama sırf bu kadınları görmemek için işe yevmiyeye işe gidiyorum ,evime hususi çocuklarını getirip , normalde hitap etmedikleri şekilde , aşkım, canım, canımıniçi diye çocuklarını seviyorlar ! Koca kadın aptal değil , anneminde torunları var , can yakmak istese annemde yapar onun yapmadığını bildiği için içini açmış . İ çim acıdı .. Bu nasıl vicdan yahu ?
 
Sayfaları okumadım ama genel olarak çocuk sahibi olmaya karar verme sürecinin bencilce olduğunu düşünüyorum.

Çoğu kadın artık evlendim anne olmalıyım diye yaklaşıyor olaya. İnsanlar evliliği oturmadan, eşiyle güzel bir diyalog oluşturmadan, maddi-manevi kendisini ve eşini çocuk fikrine hazırlamadan direk çocuk sahibi oluyor. Sonrasında da çocuklarına hakettikleri hayatı veremiyorlar ve kendi sorunlu hayatlarına o çocukları da dahil ediyorlar. Benim nazarımda en büyük bencillik budur.

Bir de kendisini gerçekten anne-baba olmaya hazır hisseden, bunun için gerekli hazırlıkları yapan ve maddi anlamda da çocuğuna güzel bir hayat sunacak birikimi yapan insanlar var. Eşin dostun, ailenin ya da çevrenin baskısıyla değil, kendi istekleri ile bu sorumluluğu alan insanların durumu bencillikten uzak bir durum bence.

Anne-baba çocuğu ona sormadan dünyaya getiriyorsa, onun bütün geleceğini, eğitimini, sağlığını, huzurunu düşünmelidir. Düşünmek zorundadır. Annelik elbette çok özel bir duygudur ama bir annenin çocuğu için yaptığı tüm fedakarlıklar annenin kendi rızasıyla, arzusuyla yaptığı şeylerdir. Bunun için çocuk en fazla minnetar olur ama borçlu olmaz.

Bir de ülkemizde kadınların büyük bir çoğunluğunun anne olmaktan başka bir vasfı yok. Çalışan kadın da ev hanımı olan kadın da çocuk doğduktan sonra eşini, kendisini unutup bütün dünyasını çocuk üzerine kuruyor. Bu durum sağlıksız anne-çocuk ilişkisine sebep oluyor işte. Bu nedenle işin kutsal tarafını bir tarafa bırakıp, çocukların ailelerin uzvu olmadığını, kendi ayakları üzerinde durması gereken , farklı ruhlara ve düşüncelere sahip bireyler olduğunu kabul etmek gerekiyor. Sevinerek söylüyorum ki yavaş yavaş bu konuda da kadınlarda farkındalık oluşmaya başladı ve gittikçe de artacaktır bu şekilde düşünenler.
 
Yılda bir gün doya doya "bize çocuk soruyorsunuz ama sizin çocuğunuz olmuş mu peki?, ben senin gibi olmak ister miydim sanıyorsun? Sevdiğim insan kocan gibi olsun ister miyim sanıyorsun?" Demek istiyorum ben de en azından hepsine lafımı edeyim de, kafam bir sene daha rahat etsin. Arada yine dinlemeyi sürdürürüm, öteki senenin geleceği günü bekleyerek susarım hiç sorun değil ama bunun imasını bile duyunca o munis kediler, gaddar, heybetli canavarlara dönüşüyorlar... Pff


 
annelik beklentisiz sevmek dir
cok kutsal bir duygudur
insallah her kadina nasip olur
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…