Annelik hep aynı işler

Ashsjjsa celallenmedim yahu anksiyetem azdı öyle görünüyor olabilirim :) valla yaşamak konusunda hiç ağzımı açmayayım. Kimseyi intihara sürüklemek istemem :))

Ben de yazcaktim da yazmadim. Okuyanin bile psikolojisini bozar.
Benim de calisma gecmisim minicikte olsa var ve cidden özlemiyorum hic aksama kadar sinir olup eve gelmekten baska bisey degil gibi.
İş yerinde huzurlu olanlardan ve yaptigi işi hobi gibi severek yapanlardansiniz siz galiba.
 

Yoo işyerinde hiç huzurlu değilim, hobi olarak da yapmıyorum aksine hep söyleniyorum ahahjsjs. Benim genel olarak bir iç huzursuzluğu sendromum var zaten. Nerede değilsem orada mutlu olacağımı sanıyorum. Durduğum yerde mutlu olamıyorum. Hep "bir şey yapmam lazım" "ben niye buradayım" düşünceleri ile boğuşuyorum. Lakin kötü mü en kötü mü diye tercih yapmak zorunda olunca, kötüyü seçiyorum. Ev hanımlığı en kötüsü :)))
 
7 yıllık bir çalışma hayatım oldu, rahatda bir isim vardı, hamileliğimin sonuna kadar çalıştım, doğumla beraber ayrıldım işten. Yaş aralıkları az 2 çocuğum var ama iş hayatını zerre özlemedim. Kendimi buldum işten çıkarak, esktra bir durum olmadığı sürece de dönmeye hiç niyetim yok.

Idrakyollariiltihabi ise başlasa da mutlu olmaz gibi geliyor bana o zaman da dert edeceği başka şeyler olur, isteyerek yada değil ama genel tavrı bu sanki hayata karşı, yanlışsam düzeltiniz :)
 

O bazen bende de oluyor. biyere gitmeden once bisey yapmadan once beklentim tavan oluyor ama o seyi yapinca, oraya gidince hayal ettigim kadar coşkulu olmuyorum. Zaman zaman oluyor bu niyeyse.
Ben yine de elin insanlariyla ugrasmamayi daha tercih edilir buluyorum birisi elimde kalacakti yoksa stress yetmiyor gibi bi de sikayetle ugraş.
 

Çok doğru bir konuya parmak bastınız efem :) bekar ve çalışıyorken sosyalleşmeye vakit kalmıyor diye söyleniyordum. Evli ve çalışıyorken uykusuz kaldığım için söyleniyordum. (yeni evli olunca öyle bir şeyler oluyordu). Hamile ve çalışıyorken aşırı yorulduğum için söyleniyordum. Genel olarak mutsuz bir insanım :))

Ancak en kötüsü yine de evde olmak. Zira benim gibi modellerin durup düşünmeye vaktinin olmaması lazım. Çünkü deliriyorum. Çalışırken mutsuzluk olsa da delirme işi erteleniyor.
 
Benimki de donuyor zaten o yuzden butun gunumu temizlige ayirmiyorum :) biraz mutfak, camasir, yemek, supurme, toplama falan. Haftada bir anca temiZlik yaparim. Hergun hergun temizlige mi geldik dunyaya
 
Eş falan yok kaçtı gitti diyorum seneler oldu
Donem donem ise girip cıkıyorum zaten hic calısmamıs biri değilim hos calıssamda aldıgım asgari ucretten hallice
Ne temizlikcisi ne servisi
Para zaten az onlar ayırcak butcem olmaz
 
Rabbim başka sıkıntı vermesin yani çocuk olmasa ne olucak ki. Çalışıyorsunuz hergün gene aynı iş ev yemek bulaşık çamaşır olucak. Evdeyseniz iş temizlik yemek bulaşık yat kalk aynı kimse 7 24 gezmiyor.
 
Hepimiz aynıyız
Ben çocuğumu okula bıraktıktan sonra haftada bir okuldaki annelerle kahve içeriz birbirimizin evinde . Güzel sohbetler oluyor. Haftasonu da kızımla bir gün çıkıyoruz. Hatta yazın evde hiç durmuyoruz. Eşimde izinliyse haftada bir üçümüz çıkıyoruz. Yinede sıkılıyorum . Çünkü hep aynı şeyleri yaşıyoruz. Bana atraksiyonlu hayat lazımdı:) işe de giremiyorum kızımı emanet edeceğim kimse yok çünkü .
 
Her gün çocukları yıkıyor musunuz . Ben mi çok pisim acaba . Haftada iki yıkayın . Hayatı kendinize niye zorlaştırıyorsunuz. Kanepeleride yıkatın çok büyük bir meblag degil
 
Kimseziler yurduna gidip oradaki çocukları sevindirebilirsiniz. O derece sevgiye ,ilgiye ihtiyaçları var .Yaşlılar evine gidip oradaki yaşlıların yüzünü güldürebilirsiniz.Hasretle birileri gelsin diye yol gözlüyorlar.
Sokaklarda aç,susuz gezen hayvancıklara bir tas su koyabilirisiniz .Başlarını okşayabilirsiniz.Sevgiye öyle muhtaçlar ki...
 
evde olsam keyif yapardım şimdi.aynı durumdayız ben hem kendımi hem çocuğu hazırlıyorum.koştur koştur.yarı uykulu yarı uykusuz.eve git yemek yap 5 ten sonra.oda zıyafet niteliğinde değil kolayına ne gelıyorsa.çocuk ılgı beklıyor.bence şükret.herkes aynı durumda.ama ben sevıyorum bu durumu.
 
 

Haklısın belki de herkeste aynı değil. İŞinin yakınında ev tutamayanlar var. Maaşı az olanlar var ama o işe mecbur olanlar var.
Ben de bazen tam tersini duydum. Evlenince rahata eren, işten çıkıp sabah kocasını işe gönderip öğlene kadar uyuyanlar, para kısmını kafasına takmayanlar, ancak akşam yemek yapıp, bir de eve haftada bir temizlikçi çağıran da duydum.

Kişiye göre değişiyor sanırım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…