- 23 Mayıs 2022
- 475
- 464
- 33
Size çok sinir bozucu bi durum anlatacağım. Tavsiyelerinize ihtiyacım var.
Annemin önceki evliliğinden, benden yaklaşık 14-15 yaş büyük bir üvey abim var. Annem küçüklüğümden beri sürekli beni onunla karşılaştırır, onun ne kadar düzenli benim ne kadar dağınık olduğumdan yakınır dururdu. Görüşmüyorlardı fakat ben 14 yaşına geldiğimde tekrar görüşmeye başladılar. Ü. abim annemden sürekli para kopartır, annemi köle gibi kullanırdı. Babamın parasını biz o zamanlar 5 bin maaş alırken tek günde 3 binini ona harcamıştı. Harcamaya da devam etti.
Ü. abim her yıl sevgili değiştirir, kızlarla bahanelerle ayrılır ve onları yarı yolda bırakırdı. Annem karşıma geçip "erkektir yapar" demeye başladı. Hal böyle olunca "anne gel seni sevgilimle tanıştırıcam" buluşmalarına gitmek istemedim. Çünkü çok saçma ortamlardı. Ataerklik taslayıp kızlara çöp gibi davranıp anneme kendini hizmet ettiriyordu.
Geçenlerde yine aynısı oldu. Ü abi yeni bir kızla tanıştığını, onunla evleneceğini ve annemle tanıştırmak istediğini söyledi. Ben hiç gitmek istemedim. Annem "nolur kızım lütfen kızım" tarzı şeyler söyleyince mecbur gittim. Yine yepyeni bir kız, annemin ona "paşam, bir tanem, yavrum, söyle ne istersen yapayım" tavırları, benim muhabbete bulaşmayıp yemeğimi yemem ve daha sonra eve gitme hayallerim vardı ama öyle olmadı.
Anneanneme çıktık. Anneannem anneme döndü "oğluna tatlı koysana" dedi annem koşa koşa (evet koşa koşa) mutfağa gitti eli ayağına dolandı. Sanki sultan süleymanı ağırlıyoruz. Daha sonra paşamız su istedi. Annem yine koşa koşa suyunu getirdi. Paşamızın suyu bitti, anneannem bana bakıp "kızım ne oturuyorsun orda abinin suyunu alsana elinden" dedi. Yanında sevgilisi olduğu için utandırmak istemedim ama 36 yaşındaki bi adam gayet suyunu 2 m ötedeki mutfağa koyabilir. Çok çok sinir oldum.
Bu ve benzeri durumlarda ne yapmalıyım? Siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?
Annemin önceki evliliğinden, benden yaklaşık 14-15 yaş büyük bir üvey abim var. Annem küçüklüğümden beri sürekli beni onunla karşılaştırır, onun ne kadar düzenli benim ne kadar dağınık olduğumdan yakınır dururdu. Görüşmüyorlardı fakat ben 14 yaşına geldiğimde tekrar görüşmeye başladılar. Ü. abim annemden sürekli para kopartır, annemi köle gibi kullanırdı. Babamın parasını biz o zamanlar 5 bin maaş alırken tek günde 3 binini ona harcamıştı. Harcamaya da devam etti.
Ü. abim her yıl sevgili değiştirir, kızlarla bahanelerle ayrılır ve onları yarı yolda bırakırdı. Annem karşıma geçip "erkektir yapar" demeye başladı. Hal böyle olunca "anne gel seni sevgilimle tanıştırıcam" buluşmalarına gitmek istemedim. Çünkü çok saçma ortamlardı. Ataerklik taslayıp kızlara çöp gibi davranıp anneme kendini hizmet ettiriyordu.
Geçenlerde yine aynısı oldu. Ü abi yeni bir kızla tanıştığını, onunla evleneceğini ve annemle tanıştırmak istediğini söyledi. Ben hiç gitmek istemedim. Annem "nolur kızım lütfen kızım" tarzı şeyler söyleyince mecbur gittim. Yine yepyeni bir kız, annemin ona "paşam, bir tanem, yavrum, söyle ne istersen yapayım" tavırları, benim muhabbete bulaşmayıp yemeğimi yemem ve daha sonra eve gitme hayallerim vardı ama öyle olmadı.
Anneanneme çıktık. Anneannem anneme döndü "oğluna tatlı koysana" dedi annem koşa koşa (evet koşa koşa) mutfağa gitti eli ayağına dolandı. Sanki sultan süleymanı ağırlıyoruz. Daha sonra paşamız su istedi. Annem yine koşa koşa suyunu getirdi. Paşamızın suyu bitti, anneannem bana bakıp "kızım ne oturuyorsun orda abinin suyunu alsana elinden" dedi. Yanında sevgilisi olduğu için utandırmak istemedim ama 36 yaşındaki bi adam gayet suyunu 2 m ötedeki mutfağa koyabilir. Çok çok sinir oldum.
Bu ve benzeri durumlarda ne yapmalıyım? Siz benim yerimde olsaydınız ne yapardınız?