Evde iş yapmayın, siz kimsenin hizmetçisi değilsiniz anneniz bile olsa, onlarla iletişimi kesin kesinlikle konuşmayın. Bu kişi ile evlenirsiniz evlenmezsiniz bilemem ama birçok türk ailesinde gördüğüm bir örnek sizin durum. Evin bir evladını kurban bilip anne baba bir ömür sırtına biniyor, kız erkek farketmiyor, diğer kardeşlerinde işine geldiği için, ses etmiyorlar, o çocuk kazan kaldırınca bile o senin annen baban diye trip atıyorlar, onun annesi babası olanın kendininde annesi babası olduğunu hesaba katmadan. Var tanıdığım bir ablam öyle 16 yaşında annesi ölmüş, çok güzel bir kızmış, sırf kardeşleri küçük üvey anne eline kalmasınlar diye evlenmemiş, küçük kardeşlerini büyütmüş, kardeşlerin hepsi okudu evlendi, ablanında yaşı geçti tabi, şimdi birinin evine bir hafta sığamıyor, babasından kalan yetim maaşı ile geçiniyor, tek başına yaşıyor kardeşlerinin evine iki gün misafirliğe gitse suratları düşüyor, çok pişman en küçük 12-13 yaşına girince evlenmediğine. Onlar için okulu bıraktım, sevdiğimi bıraktım, evlenmedim, çoluk çocuğa karışmadım, şimdi hasta olunca doktora gidelim diye arasam afta tafra yapıyoralar, birde dalga geçer gibi abla niye evlenmedin tek başına zor oluyor diyorlarmış.O yüzden şu hayat bana birşey öğrettiyse anan baban kardeşin bile olsa kimse için kendinden geçecek şekilde fedakarlık yapmayacaksın, önce kendi hayatın, kendi mutluluğun. Sağlıklı evlilik yürüten çiftlerde bile bu geçerli; evliliklerde de bir taraf hep kendinden verirse o evlilik bir yerde patlıyor.
