Annem hala karışıyor.

Ben zaten hepinizi anlıyorum ve söylediklerinize saygı duyuyorum ama ben eğer kaçmasaydım istemediğim bir insanla görüşmek ve evlenmek zorunda kalacaktım insanların ne yaşadığını bilmeden yargılamak çok kolay
 
Ben sadece basit bir soru sormuştum düzgün ve yargılamadan cevap veren herkese teşekkür ederim. Geri kalanı için hata yapmışım sadece.
 
Aileniz haklı. Siz kaçtığınızı, ailenizin eşinizi sevmediğini unutun düşünmeyin. Normal bir evlilikte olsa burda konu açsanız emin olun ki herkes size önce kendini garantiye alacak bir işin gücün kariyerin olsun öyle çocuk yap derdi. Zaten emin olun çocuk için de böyle bir anne profili çok daha sağlıklı oluyor
Muhtaç olmadığınızı söylemişsiniz kimseye orası ayrı bir durum. Yanlış anlamayın ben onunla ilgili yorum yapamam kimseye ama eşiniz ya da aileniz çok zengin de olsa ya da sizin kendinize ait çok paranızda olsa imkanınız varsa okuyun kariyer yapın ayaklarınız yere çok daha sağlam bassın öyle anne olun
 
Ben kacarak evlenmedim bu sekilde evlenemleride anlayamiyorum bir evlat 20 yil boyunca yemeyip yedirdigi giymeyip giydirdigi disinden tirnagindan artirip zorluk icinde kendisine bakip buyuten ailesini daha bir suredr tanidigi bir erkek icin hice sayip onca emegin ustune basip ezip gecip gider. Kusura bakma icimde kalsin istemedim.. soruna gelicek olursamda sakin cocuk yapma simdi meslegini eline al. Ailenin soyledigi soz şu anlamda yanlis "ne belli belki bosanicaksiniz" demeleri dogru degil bunun ölumude var. Ama bence en dogru olan senin once kendinin ayaklari uzerinde durman benim meslegim var ama evdeyim cocuklarimi kendim buyutmek istedim 2 sene sonra tekrar baslicam calismaya. Eger omur boyu kucaginda bebekle camlarda koca beklemek istemiyorsan oku meslegini eline al. Bir meslek sahibi olman seni guclu ve ozguvenli yapar esin daha farkli gozle bakar. Ileride bosansanda bosanmasanda kendi isin gucun meslegin olunca olasi bir aksi durumda annene babana muhtac olmazsin. Ileride cocuk sahibi oldugun zaman cocuklarinin gozunde bile farkli gozukursun gurur duyulan bir anne olmayi kim istemez.. o yuzden cocukta acele etme derim
 
Ama sonuc yine evlilik olmus. Sen evlenmemek icin direnmemissin ki bi evlilikten kacip digerine gitmissin.
 
Daha 20yasindasin acelen ne anneler dogru soyleer hep.laf dinle biraz sen cocuksun dahaa cocuk istiyosun bide hamilelik falan sakin dusunme ewliligini bi oturt yerine once sana tavsiyem
 
2000liyim, 20 yasimdayim. 10 aydir evliyim. Esim 89lu, 31 yasinda (kendisi 25ten otesini kabul etmese de ) Cok ama cok severek evlendik. Gun gectikce sevgimiz artiyor.

Ama en onemlisi, biz asla su etapta cocuk dusunmuyoruz. Ben de seninle ayni yastayim ama asla cocuk dusunemiyorum. Ben kendim cocugum daha, ne cocugu? 25 yasima gelmeden bir kaza olacak diye bile korkuyorum.

Daha buyumedik arkadasim, evlilik dedigin en yakin arkadasimla ayni evde yasamak bana gore ama cocuk sahibi olmak kolay degil. Once biz buyuyelim, olgunlasalim, tecrubelerimiz olsun, kendimizi egitelim, geliselim sonra olur bebegimiz. Daha cok genciz. Bak su an mesela esimle istedigimiz yere gidip gezebiliyoruz, saatlerce keyfimiz kacmadan yemege cikiyoruz ediyoruz. Cunku ilgilenmemiz gereken bir cocugumuz yok. Hayatin tadini cikariyoruz. Sen de oyle yap. Gencliginin kiymetini bil.

Hayat senin, nasil yasamak istedigine sen karar ver.
 
Ailenle aranı mutlaka düzelt. En ufak bir sorunun olduğundan kapı gibi arkanda duracaklarını bil. Gidebileceğin bir yuvan olduğunu bil. Eşine tapma. Aldatırsa, döverse gözünün yaşına bakma ve o evden ayrılmasını bil. Boşanmaktan korkma, her şeye yeniden başlayabilirsin. Evlilik çocuk oyuncağı değil evet ama sana yapılan yanlışta dimdik durmasını bil. VE BU YAŞTA ÇOCUK YAPMA.
 

Böyle kadınlar kayınvalide olunca tam da anlattıkları gibi oluyorlar.
 

Kız sen sokağa çıkamıyorsun şu an bir de evlenmişsiniz
 
Annelerin her dedikleri doğru çıkıyor maalesef. İlk önce üniversite okudu. Eğitimini tamamla. Sonra çocuk yaparsın. 20 yaşındaki düşüncelerin ile 30 yaşındaki düşüncelerin farklı oluyor. Çocuk kararı hayatı her yönden etkileyecek büyük bir karar. Çocuk olunca her şey değişiyor. İşini sağlam kazığa bağla.
 
25 yaşındayım 19 yaşında nişanlandığımda annem ve ablam kendimi geliştirmem konusunda ısrar etti hayır dedim ben onu istiyorum zaten hayırlı olmayan bir işti sonra ayrıldım ondan. işime sarıldım 3 sene sanı çok büyük bir inşaat şirketinde çok düşük pozisyonya çalıştım. O sürede muhasebeyi öğrendim herkesten izledim bakındım. Artık muhasebeyi yaladım yuttum ve hem muhasebeciyim hemde yönetici asistanlığı yapıyorum çok şükür nereye gitsem iş buluyorum Allaha şükür olsun. Anneni dinle ve kendini geliştir daha 20 yaşındasın artık herşey mümkün internetten excel öğren on parmak çalış kendini eğit işe gir kariyer yap 20 yaşında anne olmak için fazla gençsin özlersin gençliğini
 
Ailen haklı. Cocuk yapma cok kucuk sun kariyer yap git calıs evlenir evlenmez cocuk ol ak zorunda degıl ki 5 sene sonra olsa ne olur
 
biraz bekle birikim yap kendini garanttiye al sonra istediğin kadar doğur
sadece adamsız da bir hayat yaşayabilecek kıvama gelene kadar bekle
yoksa burada kimsenin derdi değil sizin doğurmanız. pişman olmayın diye söylüyorlar
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…