- 30 Mayıs 2013
- 3.165
- 3.320
- 198
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Kızlar benim sorunum çok klasik ama bir türlü içinden çıkamıyorum.
Benim neredeyse 2 yıllık bir ilişkim var.O başka şehirde ben başka şehirdeyim.Onun dışında hiç bir sorun yok ilişkimiz adına.Birbirimize hem saygı hem sevgi duyuyoruz.Ama gel gelelim ki annem , ilişkiye başlarken beni desteklemesine rağmen sonradan tam tersine tavır aldı ve ayrılmam için bana baskı yapıyor.Neden başta destekledin dememe ise zaten ayrı şehirdesiniz çok sürmez diye düşündüm diyor.( o dönem eski sevgilimden ayrıldığım dönemdi sanırım onu da unutmamı istedi.)Bu durum,baskı resmen artık psikolojimi bozmaya başladı.Annemin bu durum yüzünden üzüldüğünü düşünmek de iyice suçlu hissettiriyor beni...Ne annemi üzmek istiyorum ne de ayrılmak...
Annem neden ayrıl diyor derseniz ; 1. yakışıklı değilmiş 2.ben tıp okuyorum o mühendislik okuyor ama össde aramızda baya sıra farkıyla ben öndeydim annem de bunun farkında, burdan zekasına laf atıyor ve ileride ne iş yapıcak mühendisler zor iş buluyor vs. 3.siyasi olarak ailemize karşıt görüşlüymüş ; iki yıl içinde bu durum değişti gerçi ama annem pek inanmıyor. 4.Fotoğraflarda bakışı bir garipmiş.
Annem bazı durumlarda haklı olabilir ama ben onu seviyorum ve çok iyi anlaşıyoruz.Ama diğer taraftan da annem sonuçta , hem sözlerini yabana atmak istemiyorum hem onu üzüyor olmak beni çok üzüyor.Annemin rızası olmayınca içime de kurt düşüyor :S
Ayrılmayı düşünmedim değil ama çok zor geliyor.Kendimi geçiyorum ama onu da düşünmek zorundayım ; geleceğini benim üstünden planlamış birisi sonuçta.Verilmiş sözlerim var, üzerimde hakkı var.Şaka yollu ayrılığı cümlede kullansam bile deli oluyor.Böyle bir şey olursa da çok üzülür çok yıpranır ona da kıyamıyorum.Ondan ayrılsam aklım hep onda kalıcak gibi geliyor.Ayrıca çok ahını alırım çok günaha girerim , ayrılmasam anne sözü dinlememiş oluyorum yine günah...
Napıyım ben kızlar lütfen yardım edin.![]()
1.si ben anneme bu konuda hak vermediğimi söyledim zaten.Konuyu doğru düzgün okumadan yorum yapmayın.egitim ile zeka başka şeylerdir, bunu bile ogrenememişsiniz henüz, üniversiteyi boşa okuyorsunuz maalesefilkokul mezunu biri ile doktora yapmış biri arasında diplomalara bakılarak zeka seviyesi ölçülmez. diploma sadece o alanda egitim aldıgını gösterir, üstün zekalı oldugunu degil.
şöyle ki; nice doktora yapmış insan var ama dogru dürüst ne makale yazmış ne bir buluş yapabilmiş ne bir patent alabilmiş. tek yaptıgı ona anlatılanları dinlemek, kitabına uymak olmuş yıllarca. kimileri de var ki okul bile okumaz ama iş hayatına atılır para kazanır deli gibi ya da bir meslekte ustalaşır ve zamanla sanat haline getirir. çok para kazanmak da, bir konuda ustalaşıp onu sanat haline getirebilmek de, bir buluş yapmak da zeka gerektirir neticede, herkes yapamaz.
öss puanına bakarak zeka ölçme ise felaket komik olmuş. bu ülkede insanlar cidden de boşa üniversite okuyor. ondan sonra ''nolcak bu ülkenin hali?''
annenizin tavrı ise kendini begenmişlik, hem de boş yere. maalesef bazı insanlar bazı şeyleri kaldıramıyor. diploma, egitim, para..vs gibi.
çok zor bir durum.
yazdıklarınızdan çok net "seviyorum" dediğinizi anlayamadım, yanlış anlamış ta olabilirim tabi
ammmaaaa bence eğer kişiliği düzgünse, ailesi iyiyse, yalanı dolanı yoksa, size saygısından sevgisinden eminseniz ve en önemlisi seviyorsanız bırakmayın aşkınızı, bir daha çalar mı kapıyı acaba aşk?
çok klasik ama öss sınavları zeka belirler mi hiç? ki çocuk zaten mühendislik okuyor daha ne yapsın? sizinki derece zaten, tıp okumak herkesin harcı değil sonuçta ama mühendislik te boru değil tabiri caizse.zeka bambaşka bişi ya. konuşması, esprileri, olaylara bakışı bunlardır zekayı gösteren bence.
anneniz önceleri kızar, bağırır, küser ama sizin hislerinizden ve sevgilinizin karakterinden de emin oldukça yumuşar kalbi bence. annenizi ikna edin, eminseniz kendinizden, sevgilinizden bırakmayın onu. size de ona da yazık.
1.si ben anneme bu konuda hak vermediğimi söyledim zaten.Konuyu doğru düzgün okumadan yorum yapmayın.
2.si de anneme hakaret etmeye kimsenin hakkı yok.
Yardımcı olmaya niyetiniz yoksa hiç yorum yapmayın.
Kızlar benim sorunum çok klasik ama bir türlü içinden çıkamıyorum.
Benim neredeyse 2 yıllık bir ilişkim var.O başka şehirde ben başka şehirdeyim.Onun dışında hiç bir sorun yok ilişkimiz adına.Birbirimize hem saygı hem sevgi duyuyoruz.Ama gel gelelim ki annem , ilişkiye başlarken beni desteklemesine rağmen sonradan tam tersine tavır aldı ve ayrılmam için bana baskı yapıyor.Neden başta destekledin dememe ise zaten ayrı şehirdesiniz çok sürmez diye düşündüm diyor.( o dönem eski sevgilimden ayrıldığım dönemdi sanırım onu da unutmamı istedi.)Bu durum,baskı resmen artık psikolojimi bozmaya başladı.Annemin bu durum yüzünden üzüldüğünü düşünmek de iyice suçlu hissettiriyor beni...Ne annemi üzmek istiyorum ne de ayrılmak...
Annem neden ayrıl diyor derseniz ; 1. yakışıklı değilmiş 2.ben tıp okuyorum o mühendislik okuyor ama össde aramızda baya sıra farkıyla ben öndeydim annem de bunun farkında, burdan zekasına laf atıyor ve ileride ne iş yapıcak mühendisler zor iş buluyor vs. 3.siyasi olarak ailemize karşıt görüşlüymüş ; iki yıl içinde bu durum değişti gerçi ama annem pek inanmıyor. 4.Fotoğraflarda bakışı bir garipmiş.
Annem bazı durumlarda haklı olabilir ama ben onu seviyorum ve çok iyi anlaşıyoruz.Ama diğer taraftan da annem sonuçta , hem sözlerini yabana atmak istemiyorum hem onu üzüyor olmak beni çok üzüyor.Annemin rızası olmayınca içime de kurt düşüyor :S
Ayrılmayı düşünmedim değil ama çok zor geliyor.Kendimi geçiyorum ama onu da düşünmek zorundayım ; geleceğini benim üstünden planlamış birisi sonuçta.Verilmiş sözlerim var, üzerimde hakkı var.Şaka yollu ayrılığı cümlede kullansam bile deli oluyor.Böyle bir şey olursa da çok üzülür çok yıpranır ona da kıyamıyorum.Ondan ayrılsam aklım hep onda kalıcak gibi geliyor.Ayrıca çok ahını alırım çok günaha girerim , ayrılmasam anne sözü dinlememiş oluyorum yine günah...
Napıyım ben kızlar lütfen yardım edin.![]()
Biliyorum anne baba rızası çok önemli evlilikte...haklısın çok dua etmeliyim hakkımda en hayırlısı olsun ve hayırlı olan onla evlenmemse annemler razı gelsin diye.Sen de dua et nolur benim için.
Bir de şu durum var ki karşıma hayırlı olan kişi çıksın diye en çok dua ettiğim dönemde sevgilim çıktı karşıma..
ben olsam aslaa ayrılmazdım..gerekçeler çok saçmaKızlar benim sorunum çok klasik ama bir türlü içinden çıkamıyorum.
Benim neredeyse 2 yıllık bir ilişkim var.O başka şehirde ben başka şehirdeyim.Onun dışında hiç bir sorun yok ilişkimiz adına.Birbirimize hem saygı hem sevgi duyuyoruz.Ama gel gelelim ki annem , ilişkiye başlarken beni desteklemesine rağmen sonradan tam tersine tavır aldı ve ayrılmam için bana baskı yapıyor.Neden başta destekledin dememe ise zaten ayrı şehirdesiniz çok sürmez diye düşündüm diyor.( o dönem eski sevgilimden ayrıldığım dönemdi sanırım onu da unutmamı istedi.)Bu durum,baskı resmen artık psikolojimi bozmaya başladı.Annemin bu durum yüzünden üzüldüğünü düşünmek de iyice suçlu hissettiriyor beni...Ne annemi üzmek istiyorum ne de ayrılmak...
Annem neden ayrıl diyor derseniz ; 1. yakışıklı değilmiş 2.ben tıp okuyorum o mühendislik okuyor ama össde aramızda baya sıra farkıyla ben öndeydim annem de bunun farkında, burdan zekasına laf atıyor ve ileride ne iş yapıcak mühendisler zor iş buluyor vs. 3.siyasi olarak ailemize karşıt görüşlüymüş ; iki yıl içinde bu durum değişti gerçi ama annem pek inanmıyor. 4.Fotoğraflarda bakışı bir garipmiş.
Annem bazı durumlarda haklı olabilir ama ben onu seviyorum ve çok iyi anlaşıyoruz.Ama diğer taraftan da annem sonuçta , hem sözlerini yabana atmak istemiyorum hem onu üzüyor olmak beni çok üzüyor.Annemin rızası olmayınca içime de kurt düşüyor :S
Ayrılmayı düşünmedim değil ama çok zor geliyor.Kendimi geçiyorum ama onu da düşünmek zorundayım ; geleceğini benim üstünden planlamış birisi sonuçta.Verilmiş sözlerim var, üzerimde hakkı var.Şaka yollu ayrılığı cümlede kullansam bile deli oluyor.Böyle bir şey olursa da çok üzülür çok yıpranır ona da kıyamıyorum.Ondan ayrılsam aklım hep onda kalıcak gibi geliyor.Ayrıca çok ahını alırım çok günaha girerim , ayrılmasam anne sözü dinlememiş oluyorum yine günah...
Napıyım ben kızlar lütfen yardım edin.![]()
Kızlar benim sorunum çok klasik ama bir türlü içinden çıkamıyorum.
Benim neredeyse 2 yıllık bir ilişkim var.O başka şehirde ben başka şehirdeyim.Onun dışında hiç bir sorun yok ilişkimiz adına.Birbirimize hem saygı hem sevgi duyuyoruz.Ama gel gelelim ki annem , ilişkiye başlarken beni desteklemesine rağmen sonradan tam tersine tavır aldı ve ayrılmam için bana baskı yapıyor.Neden başta destekledin dememe ise zaten ayrı şehirdesiniz çok sürmez diye düşündüm diyor.( o dönem eski sevgilimden ayrıldığım dönemdi sanırım onu da unutmamı istedi.)Bu durum,baskı resmen artık psikolojimi bozmaya başladı.Annemin bu durum yüzünden üzüldüğünü düşünmek de iyice suçlu hissettiriyor beni...Ne annemi üzmek istiyorum ne de ayrılmak...
Annem neden ayrıl diyor derseniz ; 1. yakışıklı değilmiş 2.ben tıp okuyorum o mühendislik okuyor ama össde aramızda baya sıra farkıyla ben öndeydim annem de bunun farkında, burdan zekasına laf atıyor ve ileride ne iş yapıcak mühendisler zor iş buluyor vs. 3.siyasi olarak ailemize karşıt görüşlüymüş ; iki yıl içinde bu durum değişti gerçi ama annem pek inanmıyor. 4.Fotoğraflarda bakışı bir garipmiş.
Annem bazı durumlarda haklı olabilir ama ben onu seviyorum ve çok iyi anlaşıyoruz.Ama diğer taraftan da annem sonuçta , hem sözlerini yabana atmak istemiyorum hem onu üzüyor olmak beni çok üzüyor.Annemin rızası olmayınca içime de kurt düşüyor :S
Ayrılmayı düşünmedim değil ama çok zor geliyor.Kendimi geçiyorum ama onu da düşünmek zorundayım ; geleceğini benim üstünden planlamış birisi sonuçta.Verilmiş sözlerim var, üzerimde hakkı var.Şaka yollu ayrılığı cümlede kullansam bile deli oluyor.Böyle bir şey olursa da çok üzülür çok yıpranır ona da kıyamıyorum.Ondan ayrılsam aklım hep onda kalıcak gibi geliyor.Ayrıca çok ahını alırım çok günaha girerim , ayrılmasam anne sözü dinlememiş oluyorum yine günah...
Napıyım ben kızlar lütfen yardım edin.![]()
Onun dışında hiç bir sorun yok ilişkimiz adına.Birbirimize hem saygı hem sevgi duyuyoruz.......
Bu durum,baskı resmen artık psikolojimi bozmaya başladı.Annemin bu durum yüzünden üzüldüğünü düşünmek de iyice suçlu hissettiriyor beni...Ne annemi üzmek istiyorum ne de ayrılmak...