Iste tamda o yuzden tedavi sart, yatili tedavi. Kendini yipratma artik canim benim, sen annen icin yetrrince yapmissin.
Su andan sonra care olamazsin, uzmanlara birak isi.
Eger illada bisyler yapmak istiyosan kardesinin psikolojine care bul. Onu hayata dondur, normal bi hayat yasasin bundan sonra. Her hafta annene gidersnz hasteneye. Gorursunuz yine.
Aksi taktirde annen iflah olmamasi cabasi o kuyuya sizide cekicek. Sizide ayni yapicak.
Okurken yoruldum içim sıkıldı mıdem bulandı .
Bazıları sanssız oluyo ya yapacak bişi yok.sende ben gıbı sanssızlardansın.
Adınüstünde anne 'ana' . Anaç olacak sahiplenıcı olacak yapıcı olacak bi dag gıbı dımdik duracak evladının yanında.
Allah evladada hayırlı ana-baba versin.
Amin.
Ya ben çok üzüldüm size. Benim babamda şizofrendi ve birkaç kere intihar girişiminde bulunmuştu ama bir şekilde vazgeçmişti. En son hastalığının depreştiği zaman denize attı kendini. Demem o ki belki annenizde de böyle bir durum ortaya çıkabilir. Sevgi en önemli unsur. Babam özellikle annemin ve bizim ilgimizle, sevgimizle 17 yıl bu hastalıkla boğuştu. Çoğu insan anlamazdı bile hasta olduğunu ancak mevsim geçişlerinde tetiklenirdi. Sizin için de çok kötü insanda psikoloji kalmıyor ama bence anneniz yatılı olarak tedavi görsün kendisini iyi hissedecektir. Sevgi eksikliğinden size bunları yaşatıyor ama sanki annen yeniden sevse ve evlense mutlu olur gibi geldi. Ne olursa olsun insanın anne babası başka. Toprağını öpmek o kadar zor geliyor ki insana. Allah kimseye acılı ölüm yaşatmasın. Annenizi alın sakince niye böyle davrandığını dilerse klinikte bir süre kalıp daha sağlıklı dönebileceğini konuşun. Rabbim yardımcınız olsun
Ya ben çok üzüldüm size. Benim babamda şizofrendi ve birkaç kere intihar girişiminde bulunmuştu ama bir şekilde vazgeçmişti. En son hastalığının depreştiği zaman denize attı kendini. Demem o ki belki annenizde de böyle bir durum ortaya çıkabilir. Sevgi en önemli unsur. Babam özellikle annemin ve bizim ilgimizle, sevgimizle 17 yıl bu hastalıkla boğuştu. Çoğu insan anlamazdı bile hasta olduğunu ancak mevsim geçişlerinde tetiklenirdi. Sizin için de çok kötü insanda psikoloji kalmıyor ama bence anneniz yatılı olarak tedavi görsün kendisini iyi hissedecektir. Sevgi eksikliğinden size bunları yaşatıyor ama sanki annen yeniden sevse ve evlense mutlu olur gibi geldi. Ne olursa olsun insanın anne babası başka. Toprağını öpmek o kadar zor geliyor ki insana. Allah kimseye acılı ölüm yaşatmasın. Annenizi alın sakince niye böyle davrandığını dilerse klinikte bir süre kalıp daha sağlıklı dönebileceğini konuşun. Rabbim yardımcınız olsun
Geldimi annen eve, merak ettim gelince yaz canım, inşallah bi çılgınlık yapmaz.
Başlığı okuyunca;eee sizde evde çekirdek mo çitliyosun diycektim. Ama konuyu okuyunca farkettim ki. Kardeşinizle alın bi kase çekirdek açın bi film izleyin. Anneniz sabaha kalmaz gelir yine.
Arkadaşlarında dedigi gibi ilgi çekmek icin yapıyor. Hatta belki de ona muhtaç olduğunuzu filan duymak istiyor yakarırcasın!!!böyle anne olmaz. Üzüldüm size. Ben yokum hayatınızda artık dedikten sonra facedeymiş baksanıza.
Oraya "filanca kisi intiharın kendisine iyi geleceğini hissediyor"(!)diye bi paylaşım yapmamışsa bu kadın yalnızca size acı vermekten zevk alıyor demektir.
Harabetmeyin kendinizi. Gelir geri.Olmaz ki ama böyle yahu
Aneniz eşinden vs sevgi ve ilgi görmediği için ilgi arıyor. Siz de en çok intihar muhabbeti olduğunda tepki veriyorsanız bunun beyninde ilgilenildiğini düşünme olarak algılamış olabilir. Bıkmadan usanmadan her gün onun ne kadar değerli biri olduğundan onu ne kadar çok sevdiğinizden bahsedin...
valla açtım televizyon izledim, kardeşim de geçti uyudu. arayacağımızı ağlayacağımızı bekliyodu her zamanki gibi, bence şokta şu an. eve geldi odasına girdi. ilk paragrafınıza çok güldüm bu arada :)
ne kadar değer verdiğimizi biliyor, öpüyoruz sarılıyoruz ay gidin başımdan diyor. ilgimizden bunalmış gibi yapıp kaçıyor bazen. çok üstüne düşünce de şımarıyor. acaba yaşından dolayı mı? her geçen gün yeni yeni huylar çıkarıyor anlamadım ki...
Cok sevindim canım ya.En azından icinizin su an rahat etmis olmasına...
Annedir sonucta bisey yapamazsin. Ama huyunu öğrendiniz artık. Ona göre hareket edersiniz.
Psikologluk filan bisey oldugunu da düşünmüyorum. Anneniz ergenler gibi tamamen şimarıklık yapıyor
Annemin psikolojisi pek iyi değil. Büyük sorunlar yaşadı, yaşadıkları kolay değil, önce sevdiğinden ayrıldı sonra istemediği bir evlilik yaptı iki çocuğu babasız büyüttü. Bize hep sahip çıktı ama eziyet de etmeyi ihmal etmedi. Minicik bir çocukken evi terketme numarası yapmıştı bana, 3-4 yaşlarımdaydım belki hatırlıyorum eve geldiğini camdan görmüştüm o gelene kadar koltuktan kıpırdamamıştım ama bir daha gelmeyecek sanmıştım.
Yıllarca başka başka sorunlar da yaşadık. Bunun geneli kendi sorunlarıyla ilgili. Bir kere intihar edip bizi de asıcaktı çocukken. ipi bile hazırlamış, bi tanıdığımız aramış o an. Vazgeçirmiş. Bir kere babam terk ettiğinde bizi aldı deniz kenarına indi. Atlayacaktık. Ben korktum diye kurtulduk. Kardeşim benden daha küçük olduğu için aklı kesmiyordu. Birgün tesadüfen eve çıkarken annemle yolda karşılaştım ağlıyordu. Yine sahile intihar etmeye gidiyordu. Sokak ortasında ağlaya ağlaya saatlerce yalvardım eve getirdim.
Bir kere yine bir şeylere sinirlenip ortadan kayboldu. Telefonlara bakmıyor. Kız başıma sahile iniyordum annemi aramaya akşamın bi vakti... akrabamızı aradım o geldi birlikte aradık sonra eve geldik annem evde ağlıyor. eve dönmüş ben onu harıl harıl ararken, ölüsüyle karşılaşacağım diye gözlerim denizi tararken...
Ne zaman kafası bir şeye kızsa eziyeti bize velhasılı. Bunu bana bir daha yaşatmayacağına söz vermişti en son.
Biz burda kız başımızayız. Başımızda baba yok bizi sokaklara dökme diyordum. Ne zamandır yapmamıştı böyle bir şey.
Ama artık annemin bunu bize bilinçli yaptığını düşünmeye başladım. Kardeşimle bana bile bile eziyet ediyor. Kaybetme korkusunu bilerek yaşatıyor. Sivilce çıksa koşa koşa ilaç alır. Geçenlerde ağır bir tedavi olması gerekiyordu yoksa kaybedecektik. Şey ben doktora gitmek istemiyorum iyi hissediyorum dedi. Sokak ortasında bir bağırmışım hıçkıra hıçkıra ağladım yeter artık verdiğin ölüm korkusu diye. Bağırmamdan korktu hastaneye gitti. İyi ki de gitmiş. Doktor bu halde nasıl yaşıyosun demiş tedavi oldu atlattık şükür.
Gelelim bu akşama. Bir hata yapıyor şu an ve hatasının farkında ama kendini kandırıyor. Anlattık kardeşimle güzelce. Konuyu kapatın dedi. Yüzü kıpkırmızı oldu. "ben zaten hep kötü bi anneyim" bilmem ne. yine her zamanki alınganlıkları. tartışma bile yoktu. hatasının farkında. bir anda sofradan kalktı. gitti her zamanki gibi odasına kapandı. sonra bir baktık kapı sesi. çıktı gitti evden her zamanki gibi.
biraz sonra mesaj atmış artık hayatınızda yokum rahat edin diye. küçücük bi meseleden yapıyo bunu. alışmış benim çıldıracağımı biliyor. biraz sonra yine mesaj kimseyi aramayın boşuna. sonra baktım çevrimiçi oldu face'ye bakınıyor.
ben ilk defa annemi aramadım. kumar gibi.. kardeşimle karar verdik aramayacağız. gelmezse de gelmesin dedik. aklıma kötü senaryolar da geliyor. kendini atabilir bir yerden. atmaya da bilir. bunu bana bir kere daha yaşatmaması için bu sefer tepkisiz kalıyorum.
bize böyle eziyet etmeye ne hakkı var bilmiyorum. ya geri gelecek yarın gülecek bi de üstüne trip atıcak ki konuşmayı düşünmüyorum, ya da kötü bir haber gelecek.
birilerine anlatırsam belki rahatlarım diye düşündüm. saolun şimdiden...
Annemin psikolojisi pek iyi değil. Büyük sorunlar yaşadı, yaşadıkları kolay değil, önce sevdiğinden ayrıldı sonra istemediği bir evlilik yaptı iki çocuğu babasız büyüttü. Bize hep sahip çıktı ama eziyet de etmeyi ihmal etmedi. Minicik bir çocukken evi terketme numarası yapmıştı bana, 3-4 yaşlarımdaydım belki hatırlıyorum eve geldiğini camdan görmüştüm o gelene kadar koltuktan kıpırdamamıştım ama bir daha gelmeyecek sanmıştım.
Yıllarca başka başka sorunlar da yaşadık. Bunun geneli kendi sorunlarıyla ilgili. Bir kere intihar edip bizi de asıcaktı çocukken. ipi bile hazırlamış, bi tanıdığımız aramış o an. Vazgeçirmiş. Bir kere babam terk ettiğinde bizi aldı deniz kenarına indi. Atlayacaktık. Ben korktum diye kurtulduk. Kardeşim benden daha küçük olduğu için aklı kesmiyordu. Birgün tesadüfen eve çıkarken annemle yolda karşılaştım ağlıyordu. Yine sahile intihar etmeye gidiyordu. Sokak ortasında ağlaya ağlaya saatlerce yalvardım eve getirdim.
Bir kere yine bir şeylere sinirlenip ortadan kayboldu. Telefonlara bakmıyor. Kız başıma sahile iniyordum annemi aramaya akşamın bi vakti... akrabamızı aradım o geldi birlikte aradık sonra eve geldik annem evde ağlıyor. eve dönmüş ben onu harıl harıl ararken, ölüsüyle karşılaşacağım diye gözlerim denizi tararken...
Ne zaman kafası bir şeye kızsa eziyeti bize velhasılı. Bunu bana bir daha yaşatmayacağına söz vermişti en son.
Biz burda kız başımızayız. Başımızda baba yok bizi sokaklara dökme diyordum. Ne zamandır yapmamıştı böyle bir şey.
Ama artık annemin bunu bize bilinçli yaptığını düşünmeye başladım. Kardeşimle bana bile bile eziyet ediyor. Kaybetme korkusunu bilerek yaşatıyor. Sivilce çıksa koşa koşa ilaç alır. Geçenlerde ağır bir tedavi olması gerekiyordu yoksa kaybedecektik. Şey ben doktora gitmek istemiyorum iyi hissediyorum dedi. Sokak ortasında bir bağırmışım hıçkıra hıçkıra ağladım yeter artık verdiğin ölüm korkusu diye. Bağırmamdan korktu hastaneye gitti. İyi ki de gitmiş. Doktor bu halde nasıl yaşıyosun demiş tedavi oldu atlattık şükür.
Gelelim bu akşama. Bir hata yapıyor şu an ve hatasının farkında ama kendini kandırıyor. Anlattık kardeşimle güzelce. Konuyu kapatın dedi. Yüzü kıpkırmızı oldu. "ben zaten hep kötü bi anneyim" bilmem ne. yine her zamanki alınganlıkları. tartışma bile yoktu. hatasının farkında. bir anda sofradan kalktı. gitti her zamanki gibi odasına kapandı. sonra bir baktık kapı sesi. çıktı gitti evden her zamanki gibi.
biraz sonra mesaj atmış artık hayatınızda yokum rahat edin diye. küçücük bi meseleden yapıyo bunu. alışmış benim çıldıracağımı biliyor. biraz sonra yine mesaj kimseyi aramayın boşuna. sonra baktım çevrimiçi oldu face'ye bakınıyor.
ben ilk defa annemi aramadım. kumar gibi.. kardeşimle karar verdik aramayacağız. gelmezse de gelmesin dedik. aklıma kötü senaryolar da geliyor. kendini atabilir bir yerden. atmaya da bilir. bunu bana bir kere daha yaşatmaması için bu sefer tepkisiz kalıyorum.
bize böyle eziyet etmeye ne hakkı var bilmiyorum. ya geri gelecek yarın gülecek bi de üstüne trip atıcak ki konuşmayı düşünmüyorum, ya da kötü bir haber gelecek.
birilerine anlatırsam belki rahatlarım diye düşündüm. saolun şimdiden...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?