- 24 Nisan 2017
- 3.110
- 6.519
- 78
- 36
- Konu Sahibi Avetis_lady
-
- #61
Ay ne çirkin bir olay. Diyecek söz bulamıyorum. çok çirkin bir olay!
Ay ne çirkin bir olay. Diyecek söz bulamıyorum. çok çirkin bir olay!Konu ile biraz alakasız ama benimki de 3 aylık hamileyken beni yanına çağırıp malı mülkü oğlumun üzerine yapıcam. Nasıl yapalım önce sen al sonra senin üzerinden oğluma ver falan gibi şeyler söyledi. Başka kardeşler hak iddia edemesin falan filan gibi şeyler içinmiş. Dedim ben hamileyim karnımda can taşıyorum. Kimsenin ahını alamam. Bazı noktalarda haksızlıklara karşı çıktım diye hala o günden beri beni aramaz. Hamileliğim nasıl geçiyo, bir sıkıntım var mı diye sormaz. Zamanında beni akrabaların yanında aşağıladığı da olmuştur genç kızlık gururumu hiçe sayarak. Yok bu evlenmez, yok bu evde kalır, kimse almaz bunu. Neticesinde çok güzel bir evlilik yaptım şükürler olsun. Bana zamanında yaptığı baskıyı şimdi kardeşlerime yapmaz. Yakında doğumum var. Çocuğa kim bakacak diye sorduklarında annem bakar diyemiyorum. O güven ve desteği bana vermiyor çünkü. Ben de o yüzden her şeyi kendim yapmaya çalışıyorum.
Canın yanmasın mutlu ol ki mutlu edebilesin .Doğumuma az kaldı. Hiç zorlamadım yanımda olsun diye kendi teklif etti gelirim diye. Gelene kadar temizliğini yaptır kirli olmasın dedi. Eşyalarını hazırla dolabına yemek yap koy gelen gideb olur dedi tamam dedim. Tek isteğim o anlarda yanımda olmasıydı. Her aradığında kilomla dalga geçen her şeyimde beni küçük gören biri oldu. Kanamam varken yan gelip yatıyorsun şişersin tabi dedi.Her aradığında ağlıyorum kırmıyorum bişey demiyorum. Düşman mı bana anlamıyorum. Yakınımda değil ama aramızdaki mesafe sadece yollar değil artık. Çok imreniyorum anneleri gelip bakıyor kızlarının torunlarının üstüne titriyor benimki kardeşinin karısına gidip kaldı herşeyini yaptı laf kondurmuyor. Benim bi kere bebeğimin sağlığını bile sormadı. Yazarken bile canım yanıyor.
Evet etrafta üzülmüş gibi yapıp dedikodu yapan acımasız insanlar oluyor onlara kulak asmıycaksınBende yalnız kalıp yapabilirim eşim destek bana. Ama gelen gidenin konuşmalarını da duyuyorum acıyorlarmış kimsesiz sahipsizmişim. İnsanlar yalnız kalabileni de kabullenemiyorlar. Zaten etrafımdaki bu tip insanlar ve lanet olası yargılarından da ayrıca bıktım. Her işimi yapıyorum ve çalışıyorum da üstelik. Kimseden beklentim yok. Ama annemin arayıp böyle yakasına yapışmışım gibi nazlanmasına gıcık oluyorum artık. Babam zorla gönderirse onunla onca zaman nasıl gececek bilmiyorum. Gezmek istiyormuş geldiğinde. Sürekli duramazmış.
rdımDoğumuma az kaldı. Hiç zorlamadım yanımda olsun diye kendi teklif etti gelirim diye. Gelene kadar temizliğini yaptır kirli olmasın dedi. Eşyalarını hazırla dolabına yemek yap koy gelen gideb olur dedi tamam dedim. Tek isteğim o anlarda yanımda olmasıydı. Her aradığında kilomla dalga geçen her şeyimde beni küçük gören biri oldu. Kanamam varken yan gelip yatıyorsun şişersin tabi dedi.Her aradığında ağlıyorum kırmıyorum bişey demiyorum. Düşman mı bana anlamıyorum. Yakınımda değil ama aramızdaki mesafe sadece yollar değil artık. Çok imreniyorum anneleri gelip bakıyor kızlarının torunlarının üstüne titriyor benimki kardeşinin karısına gidip kaldı herşeyini yaptı laf kondurmuyor. Benim bi kere bebeğimin sağlığını bile sormadı. Yazarken bile canım yanıyor.
Resmen ben çektim sende çek kafasında gibi geldi bana. Kendi annemi cizumleyemiyorum ama babam bir anda seker hastası oldu anneme ağır gelmiş olabilir.İnsan rahatlıyor tek olmadığını görünce. Aynı hikayeler. Doğumda hastaneye geldi sağolsun, eve giderken onu da yolda kendi evine bıraktık. 15 günlük doğum yapmışken eve gelen misafirlerime ben yemek yapıyordum.
İlk çocuktan somra uzun bir ara berdim ben sıkıntılardan dolayı. Çalışmasaydın da yapsaydın diyor. Dedim bebeğin bezini alacak param yoktu, nasıl çalışmasaydım? Elinde yıkasaydın, eskiden öyleydi diyor. Ne denir ki buna?
Bu konular açıldığında, hemen bir bakmak zorunda mıcılar gelir. Zorunda değil ama zorunluluktan değil, içinden gelerek geleni istiyor zaten insan yanında.
böyle hayatı olanlara güçlü olmayı öğreniyorsun falan deniliyor ya. ne gücü dimi. ne acılar ne yaralar bırakıyor insanda.insanın yaşama sevincimi kalıyor ki güçlü olsa neye yarar.Aile de şans işi
Ben de hep boynu büküklerden oldum
Acı tatlı hiçbir günüm de yanında ailemden kimse olmadı
Ayrıca en güzel günlerim de bir yabancı gibi arandım doğumlarıma ameliyatlarıma diploma törenine alışverişe ve en acısı benim için 1. Sınıfa bile yalnız gittim sıraya oturdum... benim için en kötü anı buydu .
Hep dik durup ''size ihtiyacım Yok '' mesajı verdim
...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?