Annem sen beni düşünmüyorsun.

Bence burda hickimse "ne halin varsa gör demiyor". Öyle bir şey elbette olamaz.

Ama yaşlı insanlara istememelerine rağmen ısrarla, gönül koyarak baktırmaya tepki veriyorlar.
Isteyen büyük anne ve babalar bakar. Baksın tabiki gücü varsa.

Ama bakmak istemiyorsa zorlamamak gerekiyor. Gönül koymamak gerekiyor diyorlar.

Benim çocuğum yok. Olursa annem bakmaz. Kv de bakmaz. Ama ben darilmiyorum. Onlar iyi olsunlar da. Beni büyüterek bana olan borcunu peşin peşin ödediğini düşünüyorum. Şimdi benim ona borcum var. Annemin sağlığından başka istediğim bi sey yok ondan.

Burda demiyoruz ki hastalıkta yanımızda olmasınlar
Bizi zor durumda biraksinlar ...
Tabiki aile olmak el ele olmaktır. Yardim etmektir. Ama bu istemeyen birine cocuk baktirmak da degildir.

Burdaki arkadaşlar bunu söylemeye çalışıyor bence.
 
Bizim ülkemizde aile planlaması diye bir şey yok. İnsanlar aile planlamasını sadece cinsel ilişkide korunma zannediyor ama değil.

Aile planlaması maddi gelir ve giderleri de düşünmek ve ona göre hareket etmeyi de içerir bana göre. Birçok anne bebekleri 3, 6, 9 veya 12 aylıkken iş hayatına geri dönüyor. Birçoğunun sebebi maddi yetersizlik. Kimisinin doğum izni bitiyor, maddi açıdan zorlanmasa da ücretsiz izin almak yerine çocuğa çoğunlukla anneanne, babaanne nadiren de bakıcı bakıyor. Maddi yetersizlik varsa peki bu çocuk neden bu sıkıntılar içinde dünyaya getiriliyor ve anneden daha süt çocuğuyken (ek gıdaya başlamadan) mahrum bırakılıyor? Maddi yetersizlik varsa zaten bakıcı tutmak imkânsız gibi bir şey. Anne çalışmak isteyebilir, en doğal hakkı ama bana göre düzgün bir planlama ile dünyaya getirilmeli. Maddi açıdan sıkıntı yoksa da en azından 12-24 veya 36 ay çocuk anne ile olmalı diye düşünüyorum ben. Kimse kimseye külfet olmamalı.

Benim annem 60 yaşında çalışıyor ama çalışmadığı bir dönem oldu, ailemin yanına gittiğim zaman bir defa 2 saat için rapor çıkarttırmaya gittim çocuğumu bırakıp. Hem de 23 aylık. Abim de evde ve kızım abime tapar. Bir saat geçti geçmedi aradan annem aradı sesi ağladı ağlayacak durumda kadının. Durmuyor, yemiyor, abin parka götürdü; bende çorba koydum inicem şimdi parka o ağladıkça içim parçalanıyor dayanamıyorum, kollarım koptu dursun diye evde gezdirmekten. Bu sadece 23 aylık bir çocuğun bir saatlik durumuydu. Eve gittim kadın perişan, elinde süt bardağı süt içirmeye çalışıyor. Çorba yapmış, makarna yapmış, yoğurt yedirmeye kalkmış yok yememiş. 5 çocuk büyütmüş kadın 23 aylık çocukla oturmuş ağlamış. Her gün bakan anneanne ve babaannelere helal olsun ne diyeyim. İnsan belli bir yaştan sonra bakamıyor. Ben yanındayken alır uyutur, oynar ama gün boyu bakabileceğini sanmıyorum. Ben de öyle bir yük olamam zaten, bir sürü sağlık problemi var kadının. Ben çocukluğumda, ergenliğimde çok çektirmişim bir de benim çocuğumu niye çeksin? Adı üstünde torun.
 
"Uykusuz kaldığımda ufak tefek yardım isteyecektim" demişsiniz de yeni doğum yapan insan aylarca uykusuz kalır zaten. Aylarca iki çocuk için yardım istemenizden korkmuş anneniz. Bir de daha doğuma bu kadar süre varken bunun yolunu yapmak istediğinizi hissetmiş.

Bir de annenizin tepki gösterirken kendi hayatını sizinkinden ayrı tuttuğunu hissettirmesi sizi kırmış öyle yazmışsınız. İyi de siz zaten aldığınız kararlarla annenizi kendi hayatınızın dışına çekmişsiniz. Bu kadına ben 2. Çocuk düşünüyorum diye söylemediyseniz bir anda ben hamileyim dediyseniz tepki göstermesi normal.
Çalışmayıp 2 çocuğa bakacak bütçeniz varsa keşke en baştan çalışmasaydınız ilk çocuğunuza öyle baksaydınız. Bence anneniz sizden daha çok kırgın bu konuda.
 
Peki siz hiç annenize sordunuz mu bunu isteyip istemediğini?Kendi hayatınızı planlayıp üst üste 2 çocuk yapıyorsunuz ve annenizin hayatını size göre şekillendirmesini bekliyorsunuz. Demek ki kadın çok yorulmuş çocuk bakmaktan ve artık sizin değil kendi hayatını yaşamak istiyor. Ne kadar dolduysa patlamış kadın. Anlamak zor değil
 
Ya açıkçası benim de annem baksın isterim ama benim arkadaşımın bir ablası var mesela. Kadının iki tane çocuğu var. Kadın ikisini de annesine baktırdı. Annesi de gıkını çıkarmıyor ama çok yoruluyor belli her halinden. İki tane çocuğun peşinden koşturamıyor. He ablasının da umurunda değil. Bazı kadınlar da maalesefki bencil böyle.
 
Onu anneme bırakmayacağım tabiki anneme bakta demedim yardım edersin dimi zor olacak dedim ve patlayıp bağırdı çağırdı. Bu tepkiyi haketmedim
Zor olacaksa neden bu kadar kısa arası.zaten biri 12 aylikmis en hareketli zamanları başladı.bir de bebek gelecek kadın hangisine yetişsin.bunu da kocanla büyut demis.bana güvenme demis.yani çalısıyorsunuz madem keske daha dikkatli olsaydinız da arası biraz olsaydı cocukların.
 
Galiba annen bukadar cabuk 2.olmasına kızmış. Hala da doldurmuş.. Zira haklı bile olsa patlamasına gerek yoktu.. Merak etme daha evvel de dedim şimdiden bunun kaygısına düşme.. Günah karnındakine de bebeğine de sen basında olacaksın metal etme en olmadı yarım günlük ev işi yapacak birini tutar bebeklerine odaklanırsın
 
Normalde demem ama bu konuda diyeceğim.ikinci çocugu yaparken annenize güvenip mi yaptiniz.öncelikle sizin sorumluluğunuzda o bebekler.kendi bu yaştan sonra bakabilecek olsa yapardı bir tane daha heralde.ya da geç yaşta da Allah nasip ederdi.yardımcı olabilir anne ve kv ama mecburmus gibi kırılmanız gereksiz.
 
Anneniz o kadar haklı ki, siz annenizi hiç düşünmüyorsunuz.

Sizi büyütmüş, yetmemiş çocuğunuzu büyütmüş, ikinciyi büyüttürme derdindesiniz hala. Annem şu yaşında bir gün görsün demiyorsunuz. 12 aylık çocuğunuz varken nasıl olsa annem bakıyor diye koştur koştur yeni çocuk yapıyorsunuz, nasıl olsa başkası büyütüyor. Annenizin şikayet etmesi gerekirken bir de çok üzüldüm diye siz şikayet ediyorsunuz, el insaf, az empati.
 
Küçük bebekle ilgilenmek onu yormuş, haklı da, yaşlı bir insanın enerjisiyle küçük çocukla ilgilenmek her açıdan zordur. Ve biraz da halanızın gazına gelmiş sanki. Sizde kırılmayın ve belli etmeyin, ben eminimki doğum zamanı gerekli yardımı yapacaktır. Ama çok ta beklentiye girip sonra hayal kırıklığınada uğramayın. Kendinizi yapabilirim ve ben iyi bir anneyim diyerek motive edin ve böyle bekleyin doğumu. Sürekli olumsuz düşünmeyin
 
Ben de şunu anlamıyorum, hadi ilk bebek olana kadar zorluğunu-sizi tam olarak neyin beklediğini tam bilemiyor, baş ederim deyip kendinize güvenip yapıyorsunuz diyelim (ki ben çocuk yaparken biraz basite almıştım, oğlum kolik doğdu dünyam şaştı), çocuk oluyor, bin türlü cefasını görüyorsunuz. Size anneniz yardım ediyor, tek başınıza altından kalkmakta zorlanıyorsunuz, olabilir. Nitekim benim de benzer şekilde oldu.

Çocuğuma kendim bakacağım baş ederim dedim işten ayrıldım, evi düzenledim, çocuğa göre kendimi donattım ama yine de çoğu kez annemin yardımına ihtiyacım oldu. Hayatım kökünden değişti, alışma süreci, lohusa depresyonu, yeterince iyi bir annem miyim vs derken ölçtüm biçtim tarttım... İkinci çocuk düşüncesine kesinlikle sıcak bakamıyorum, çünkü tek başıma (Ne kadar eş desteği de olsa anne-çocuk ilişkisi daha yapışık bir şey) altından kalkmakta zorlanacağımı düşünüyorum, ilk çocuğumda yaşadıklarımı yaşamaktan çekiniyorum. Annem "Doğur bakar büyütürüz, biz ne güneyiz?" dediği ve bir sokak ötemde oturduğu halde, ben cesaret edemiyorum.

Hakikaten anlamıyorum ki, iki küçük çocuğu peş peşe doğuracak cesareti nasıl buluyor ve annenize kilitlemeye çalışıyorsunuz? Yapmak zorunda mıydınız bir çocuk daha? Ya da madem zorlanacaksınız, illa da yapasınız var, neden peş peşe, neden kendinize zaman tanımadan ikinci çocuğu yapıyorsunuz? Sizin kararınızın ceremesini, niçin anneniz çekmek zorunda olsun?
 
ağzına sağlık turuncum be. Ben bu düşünce şeklini çok bencilce bulduğumdan saygı duyamıyorum ne yazık ki. 2 oğlum var Rabbim böyle gelin vermesin bana.

Tek başıma büyüttüğümden 2. Yi 5.5 yıl sonra doğurdum. Yorgunluk uykusuzluk, hastalıklar.. Bitmeyen işler. Ben bazen afedersiniz tuvalete bile yetişemiyorum , çoğu anne yaşar bunu. En geç 2 günde 1 yıkanan ben haftada 1 2 yıkanırsam çok şükür diyorum. Kendime hiç vaktim yok. Çocuklarım alerjik bünyeli bir de sıkıntıları hiç bitmiyor. Eşim yorucu işte haftada 1 veya 2 ancak görüyoruz zaten. Şikayetçi de değilim halimden. Bunlar özet kısmı ne zorluklarla büyüyor bu çocuklar. Arada hastalıktan baygın gibi yatıp kalıyorum vücudum yeterrr diye bağırıyo zaten acilde açıyorum gözümü 2 gün yatıp sonra tekrar koşturmaca. Sağolsun o dönemlerde anneciğim yetişti. Onun dışında bi beklentim olmadı.

Bunca fedakarlıkla büyütülen çocuklarımızın bir de çocuklarını büyütücekmişiz breh breh breh!! Zor zamanda elbet koşulur ama bu bencillik nedir? Hiç mi acımanız insafınız yok diyor insan. Zamanında annesinin kendini yetiştirirken gösterdiği fedakarlıkları şimdi kv ve annesi gösteriyo çocuğuna. Eee nerde kaldı çocuk büyütmenin zorluğu? Fedakarlığın nerde hani? Bakmak isteyen elbet bakar ama ille bakacaksın denmesi çok ayıp, zorbalık geliyo bana.

Allah evlatlarımızı hayırlı eylesin, karşımıza merhametli vicdanlı hayırlı insanlar çıkarsın her zaman...
 
Ya canı sıkılmıştır bişeye, yorgundur, yada başka insanlar doldurmuştur kadını sende üstüne yardım eder misin diyince, yine tamamiyle bakacak sanmıştır. Zor durumda kaldığında belki bi sinemaya gezmeye gidince arada tabi, konu komşu bile yardım eder. Annem mutlaka edecektir üzülme. Ama işe gidip bırakmak artık olmaz bence.
 
Ufak tefek yardim tabiki edecektir anneniz o sizi. ama bunu uzerine basa basa soylemeniz sanki o ufak tefek yardimlarin gunluk ya da gunasiri rutine donecekmis gibi hissiyati var ve siz demeseniz de bence beklentiniz bu yonde.
 
Onu anneme bırakmayacağım tabiki anneme bakta demedim yardım edersin dimi zor olacak dedim ve patlayıp bağırdı çağırdı. Bu tepkiyi haketmedim

Annen degil, esin yardim etmesi lazim. Adam saat 9da eve geliyor, cocugunu haftasonu zor görür. Bu sistemde cidden 1inciyi yapmak durumu zorlastirirken, ikinci niye?

Annen biraz fevri tepki vermis ama kadin yorulmus.
 
Ufak tefek yardım almak için mi daha 1.5 aylık bebeğin bakımını annenize hissettirdiniz ? Kadın haklı çocuğa bakacak kadar kendine güvenmiyorsan ne diye ikinciyi yapmaya kalkıyorsunuz ki ? Annen de tepki gösterince alındım diyorsunuz ! Daha 30 yaşında bile değilsinizdir Allah bilir 60 yaşında kadından beklentileriniz var . Benim annem 3 çocuk büyütmüş yeni doğum yapsam yanıma gelir bir iki hafta kalır sonra gider yaşlı kadından daha ne bekleyeyim. Kayinvalidem de keza öyle . Dogurdugum çocuğu kendim büyütürüm ; büyütemeyeceksem ki Siz zaten çocuk büyütmemişsiniz anneniz büyütmüş ikinciyi yapmam. Çocuğu yaparken annene mi sordun da şimdi alınganlık yapıyorsun ? Anne fedakar anladık da her şeyim bir sınırı var. Ne anneler var çocuğunun bakımıyla bile alakadar olmayan. Benin 4 yaşındaki öğrencimin kişisel bakımıyla bile ilgilenmeyen velim vardı . Anneniz sizi büyütmüş ilk çocuğunuzu da büyütmüş ikinciyi büyütemem deyince alındım . Gerçekten nankörlük şu an yaptığınız
 
kadın hakli belki duygularini biraz sert dile getirmis ama hakli
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…