Bence annen doğru söylemiş ve hani onun bahsettiği şey senin ileride Allah korusun eşinle çok büyük kavgalar ettiğinde artık bitme noktasına geldiğinde seni savunmamak değil.Merhabalar :) Daha demin annemle aramda bir konuşma geçti ve moralim bozuldu.
Bu arada 20 yaşındayım, hayatımda biri yok ve üniversite okuyorum.
Konuya gelecek olursak, annemle erkek kardeşime takılıyorduk, annem kardeşime 'oh eşin yaşadı her gün dışardan yersiniz' dedi. (Ev yemeği yemiyor gibi bir şey) filan neyse konu bu değil.
Sonra ben anneme dedim ki; bu internette takıla takıla ne hikayeler gördüm artık bilgilendim. 'Ama bence sen ileride bir şey olsa evlilikte beni savunmazsın' dedim.
Annem de: Tabi ki savunmam. Öyle yüz bulursan sürekli baba evine gelirsin küçük bir kavgada (biraz alınganımdır), koca evi önemli bla bla. Çok büyük bir şey olmadıkça öyle şeyler olmaz işte, o raddeye de gelirse karşılıklı oturup konuşuruz artık ama onun haricinde işte bir sorunun olursa evlilikte kimseye anlatma öyle, siz sonra barışsanız bile çevre yüzünden ayrılırsınız filan bir şeyler dedi.
Benim gözlerim doldu,çaktırmadım da 'Gerçekten mi?' Dedim sadece. Şuan konuşasım da gelmiyor onunla. Aslında onu anlıyorum, baba evinde aldığı terbiye ne olursa olsun koca evinden dönmemekti. Biz de öyle eve dönme diye bir şey yoktu der kiii geçmişinde öyle şeyler yaşamış ki.. Kaynanasıyla yaşıyormuş, hakaretler, fiziksel değil ama çook fazla psikolojik şiddet vs. O dayanmış tabi, koca evi malum (!), 15 yıl önce vefat etti kp kv de sorun yok artık.
Annem de çok muhafazakardır, kitap filan okur öyle kör cahil de değil. 42 yaşında, yaşlı da değil. Dertleşmek istedim sanırım, ben böyle sevdiğim kişiler beni hayal kırıklığına uğratınca çok üzülüyorum.
Anneniz haklı. Her kavga dışarıya taşınmaz. Direkt gelip anneye, babaya, ona buna anlatılmaz. Siz barışır iyi olursunuz ama anne, baba onu unutmaz. Şiddet. adatma durumunda ailelere konu taşınır. Aşılamayacak ciddi problemde yardım istenir. Anne her ufak kavgada sizi savunursa evlilik oturmaz zaten. Yaşınız küçük olduğu için anlamamışsınız. Kırılmayın.
Nasıl değiştireceğimi bilsem keşke, alınganım hep böyle. Dışarıya en soğukkanlı benim ama gel gör ki sevdiğim, güvendiğim kişilerde böyle 5 yaşında gibi alınıyorum içten içeBaya alınganmışsın gerçekten.bence bu huyunu değiştir evlilikte sıkıntı olur tabiki bu sana.onun dışında annen kesinlikle kötü birşey söylememiş.gayet mantıklı konusmus
Evet haklısınız :) Ben de sanki hiç savunmayacak gibi bir tablo oluştu kafamda anlık yazdım buraya hemen.. Yorumları okuyunca abarttığımı, annemin doğru söylediğini anladım. O arkadaşınız gibi olmayalım diye bu konuşmalar demek ki :)Bence annen doğru söylemiş ve hani onun bahsettiği şey senin ileride Allah korusun eşinle çok büyük kavgalar ettiğinde artık bitme noktasına geldiğinde seni savunmamak değil.
Ben yeni evliyim annem benimle bi konuşma yapmıştı.
Bu konuşmaya benzer bi konuşma. Cidden çok haklılar. Yaşayınca görüyorsun. Ama dediğim gibi bu büyük olaylar karşısında savunmama değil bunu unutma. Yani en ufak bi tartışmada bana gelme bana güvenme demiş. bizim tanıdık biri vardı kız her sorunda annesine gidiyordu. Hatta eşi babama “abi sorun oluyor konuşamıyoruz bile birşey diyorum koşarak evden çıkıyor gidiyor” demiş. Ailesi kıza 500mt uzaklıkta bile değildi. Annesi ona “Boşan gel yeter artık” dedi. Ve BUNU bilerek söylemiş. Kız da korktu sonra bıraktı o huyunu. Çok şükür çocukları oldu evlerini aldılar şuan güzel bi hayat yaşıyorlar. Eminim kız öyle her sorunda evden gitseydi o çocuk onu boşayacaktı. Her erkek kaldırmaz böyle şeyleri. Annenin dediği şey bu olabilir.
Emin ol senin başına kötü birşey gelse dünyaları o kişilerin başına yıkar. sen anneciğini yanlış anlamışsın :)
Bu en cok seni uzer ondan diyorum.guclu olmaya calisNasıl değiştireceğimi bilsem keşke, alınganım hep böyle. Dışarıya en soğukkanlı benim ama gel gör ki sevdiğim, güvendiğim kişilerde böyle 5 yaşında gibi alınıyorum içten içe
Aynen. Benim annemde senin annenin fotokopisi.Evet haklısınız :) Ben de sanki hiç savunmayacak gibi bir tablo oluştu kafamda anlık yazdım buraya hemen.. Yorumları okuyunca abarttığımı, annemin doğru söylediğini anladım. O arkadaşınız gibi olmayalım diye bu konuşmalar demek ki :)
Gerçekten şu son örnek, en güzel böyle anlatılabilirdi sanırım, haklısınız annelerimiz geleceği bizden daha iyi tahmin edebiliyorlar, o yüzden bu konuşmalar hep :) Teşekkür ederim yorumunuz için :)Anneniz sizi tanıdığı için size göre cevap vermiş.
Bizde durum tam tersidir.
Ailem çok ketum olduğumu düşünüyor.
Asla bir şey yansıtmam. 6 yılda eşimle aramda olan herhangi bir şeyden hiç bahsetmedim.
(Ciddi bir şey de olmadı zaten :) )
Onlar da bunu bildiği için tedirgin..
Benim aram babamla iyidir. Ara ara bana hatır sorarken araya sıkıştırır...
Bak kızım, dünya bir yana sen bir yana, varsa bir derdin kapım açık, burası senin evin, rahat edemem dersen başka da olur, torunlarımı başımın üstünde taşırım diye başlar :) Sagolsun...
Dediğim gibi karakter meselesi :)
Kimini yuvadan uçsun diye anne kuş biraz yuvadan itekler, kimi için de kanadı kırık uçmasın diye yuvaya yemek taşır. İkisi de hayata hazırlar :)
Evet maalesef öyleyim, düzelmeye çalışacağım. Artık internette 'alınganlıktan nasıl kurtulurum' gibi şeylere bakarımAynen. Benim annemde senin annenin fotokopisi.
Ama sen çok hassassın ya tatlım zaten demişsin alınganım diye olur öyle. :)
Ara ara bazı yaşlarda öyle şeyler oluyor bende sanki çok yaşlı gibi konuştumEvet maalesef öyleyim, düzelmeye çalışacağım. Artık internette 'alınganlıktan nasıl kurtulurum' gibi şeylere bakarım
Ara ara bazı yaşlarda öyle şeyler oluyor bende sanki çok yaşlı gibi konuştumzamanla geçiyor ve yaşadığın bazı şeyler insanı olgunlaştırıyor. Sen daha minik piremsessin
Bazıları buna mı alındın diye tepki vermiş ama, bana şu ana kadar ne annem ne babam bir kere bağırmadı bile, azarlamadı. Alışık değilim böyle olaylara, azıcık piremsesim sanırım evet
Sen de gerçekten çok yaşlı gibi konuşmuşsun, 4 yaşcık büyüksün diye aa gençsin sen de
Zamanla olayları yaşadıkça olgunlaşmaya katılıyorum :)
Kızına sahip çıkmayacaksa kültürlüymüş kitap okurmuş neye yarar. Yaşlandığında ben de sana bakmam dersinMerhabalar :) Daha demin annemle aramda bir konuşma geçti ve moralim bozuldu.
Bu arada 20 yaşındayım, hayatımda biri yok ve üniversite okuyorum.
Konuya gelecek olursak, annemle erkek kardeşime takılıyorduk, annem kardeşime 'oh eşin yaşadı her gün dışardan yersiniz' dedi. (Ev yemeği yemiyor gibi bir şey) filan neyse konu bu değil.
Sonra ben anneme dedim ki; bu internette takıla takıla ne hikayeler gördüm artık bilgilendim. 'Ama bence sen ileride bir şey olsa evlilikte beni savunmazsın' dedim.
Annem de: Tabi ki savunmam. Öyle yüz bulursan sürekli baba evine gelirsin küçük bir kavgada (biraz alınganımdır), koca evi önemli bla bla. Çok büyük bir şey olmadıkça öyle şeyler olmaz işte, o raddeye de gelirse karşılıklı oturup konuşuruz artık ama onun haricinde işte bir sorunun olursa evlilikte kimseye anlatma öyle, siz sonra barışsanız bile çevre yüzünden ayrılırsınız filan bir şeyler dedi.
Benim gözlerim doldu,çaktırmadım da 'Gerçekten mi?' Dedim sadece. Şuan konuşasım da gelmiyor onunla. Aslında onu anlıyorum, baba evinde aldığı terbiye ne olursa olsun koca evinden dönmemekti. Biz de öyle eve dönme diye bir şey yoktu der kiii geçmişinde öyle şeyler yaşamış ki.. Kaynanasıyla yaşıyormuş, hakaretler, fiziksel değil ama çook fazla psikolojik şiddet vs. O dayanmış tabi, koca evi malum (!), 15 yıl önce vefat etti kp kv de sorun yok artık.
Annem de çok muhafazakardır, kitap filan okur öyle kör cahil de değil. 42 yaşında, yaşlı da değil. Dertleşmek istedim sanırım, ben böyle sevdiğim kişiler beni hayal kırıklığına uğratınca çok üzülüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?