Annemden Başka Yar Yokmuş Diyen Koca

Yani benim anlamadığım tencerenin yerini dahi soracak kadar ince düşünen kadın doğum günü gibi kutlamayı sormuyor.
Ben onların niyetinden, isteklerinden şüpheli değilim.
Asla biz oturalım gelin baksın gibi durumları yok. Kayınvalidem zaten takık bir insan, otele dahi gitse temiz bırakır, katlar-toplar. Lokantaya gitsek tabağını, dökülenleri toparlar. Öyle alışmış o yüzden rahat ettiği biçim bu. Hastalıktan yatağa yapışmadığı sürece iş yapacak o. Çoğu zaman bırak ben yaparım, sen işten yeni geldin falan diyor ama kocaman kadın ayaktayken ben de oturamıyorum işte.
Aa eşimin beni bu evin kadını, sahibi gibi gördüğünü düşünemiyorum. Ablasını 1-2 sene bizde yaşamaya davet etmiş bana sormadan( durumları biraz karışık). Yani elbette ki sokakta kalacak hali yok, çok da severim ve arkadaş gibi anlaştığım nadir insanlardan biridir ama böyle ciddi bir kararı biz konuşmadan teklif etmesi beni üzen. Sıkıntım eşimin düşüncelerinden yana ve sürekli onu deniyorum artık. Bakalım benimle konuşacak mı? Bakalım adım atacak mı? Bakalım onca olaydan sonra bir jest yapacak mı? O yüzden konuşmuyorum, teklif etmiyorum, yaklaşmıyorum. Ben de başka şehirden geldim, ailemi bıraktım, kendi kendime düşünüp ağladığım çok zamanlar oldu. Ben canımın sıkkın olduğunu söylediğimde bana "gelmeseydin" diyebilecek kadar öküz bir adam için sınırlarımı zorlamak da istemiyorum artık.
Amacım çözmek değil artık, adam olup olmayacağını anlamak. Bunun için bekliyorum...
 


Koalina erkekler anlamaz canım,
ben de en başta sen gibi düşünüyordum ama sonra gördüm ki ağlamayan çocuğa meme verilmiyormuş cidden .
Eşin belli ki empati kurmayı aklına dahi getirmiyor,
Sıkıntılarını anlatmalısın yeri geldiğinde de tepkini koymalısın
Bu şekilde çok üzülürsün eşin de hiçbirşey anlamaz ..

Belki seni anlamadığı için eşine gerekli gereksi sert davranıyorsun eşin de hiçbirşey anlamadığı gibi
yine devam ediyor aynı tavırlarına,
Kendince saçmalıyor belkide ..
Bence konuş bundan daha kötüsü olamaz konuşursan .
 


aileyle sorunun olmadıgı ama icten ice bilendigin belli zaten.
problemin eşinle ilgili oldugunun da farkındasın...
desen ki neden bana sormadın, ablamı istemiyorsuna cevircek,
sen ne kadar olgun ve anlayıslı olmaya calısıyorsan, o tam tersi davranıyor.

beklemek senin tercihin. birsey diyemem tabi ki koalina.
belki cozmenizde yardımı olur diye aklıma gelenleri paylasmak istemistim.

fakat onu karsına alıp evliliginle ilgili cok ciddi sorgulamalar yaptıgını soylesen?
cunku belli ki soylemeden ya da susma seklinde degil de davranıs olarak empati kuracagı birseyi yasamadan anlamıyor...

aynı olmasa da benim başımda vardı bi tane. cok ugrastım en sonunda tum gemileri yaktıgım an kendine geldi, fakat bende ciddi hasarlar da oldu o surecte, simdi "iliski" yaşanmaktan ziyade tamirhanede surekli bakımda gibi.
o yuzden yol yakınken kendini kapatmadan once hala dertleniyorken konusun dedim.
 
Konuştum aslında, ilk değil çünkü kaçıncı keredir aynı şeyleri yaşıyoruz.
Kendisi daha dün "yeter artık" dememe rağmen bugün "ablama gidelim mi" diye sorabilen biri. Bir insan anlamaz da bu kadar da mı anlamaz?
Normal değil artık bilerek yaptığını düşünüyorum.
 
Koalina ilk konularından beri her konunu okuduğumda aynı şeyi düşünüyorum.
Ne kadar iyisin. Çok çok fazla iyisin..

Bu yüzden de mutsuzsun maalesef..

Seni rahatsız eden şeyleri gereken yerde, gereken kişilere iletmekten çekinme ve
zaman zaman ayıp olma pahasına da olsa bencil ol lütfen.

Farkında mısın hepsi ne kadar bencil.

Sende hep ayıp olmasın diye uyulan programlar...
Peki ya senin isteklerin?

Kim bunu umursuyor sence.

Eşin bile önce ailesinin isteklerini umursuyor ki, dışarı çıkma sebebiniz bile senin isteğin değil
ailesinin isteği ile olabiliyor.

Yerinde olsam arkadaşımla çıkıp akşam 10 da gelme işini sık sık yaparım.
Hatta kv ler gelecek olsa bile bu tarz planlarımı değiştirmem.

Kusura bakmayın söz vermiştim falan diye geçiştirirdim.

Bundan rahatsızlık duyduklarını belirtirlerse ne mi olacak?

İstediğim şey tam da bu olurdu içimde biriken ne varsa kusmak için..
 


Eşin için hava hoş tabi alıştığı düzende devam ediyor,
Sana çok hak veriyorum, çok iyi olsalar da, sen onları çok da sevsen bu kadar içiçe olup da boğulmak, bunalman
çok normal ..
Eşin ya seni ciddiye almamış konuşmalarından, ya da almak istemiyor ..
Ama sen konuşmaya devam et, farklı şekiller dene, farklı yönleriyle anlat ..

Evlilik birazda sabır, özveri işi bugün senden, yarın ondan ..
Ama izleme Kolina, tepkisizce izlemek bir kadının yapacağı en büyük yanlış .
Sen mutlaka bi çok kez her şekilde anlatmayı denedin ama yılma yinede ..

Eşin teklif etmiyorsa sen araştır yap planını ve gerekirse emrivaki yap,
Eşin de alışacaktır bir süre sonra senin yönlendirmelerinle yeni düzeninize ..
Bu şekilde olmaz ama ..
Ne evliliğini anlar insan ne de birbirini .
 

Aynen söylediğin gibi, ben derdimi anlattığımda tam da hiç anlaşılmak istemediğim şekilde anlaşılıyor.
Ailem gitsin mi, rahatsız mı oluyorsun dediği olmuştur.
Ve inanır mısın bana "ne olacak başbaşa olunca ne yapıyoruz sanki" diyebiliyor. Yani başbaşa kalmak istemek pek de gerekli bir istek değilken nasıl normalmiş gibi anlatabilirm bilemiyorum.
Sanki artık anlatamayacağımı bildiğim için vazgeçmişim gibi hissediyorum ve tamamen tatile odaklandım. Gitsem de ben de sevdiklerimle beraber olsam diye düşünüyorum.
Konuşalım desem ne ara konuşacağız onu da bilmiyorum, geç geliyor ve zaten kayınvalide olmazsa kayınpeder mutlaka bizde. Onlar gidene kadar ben ara tatile girerim gibi görünüyor. Aradan 1 ay geçtikten sonra da konuşmanın pek manası olmuyor çünkü o geçen zamanın öfkesi, siniri artık aşılamaz hal alıyor ve bir kenarda duruyor.
Biraz da çaba sarfedesim yok aslında. Zaten ben onunla evlenmek için, ailemi ikna etmek için çok uğraştım. Onlarca saçma şeyi aileme kabul ettirdim, ben orada bunların mücadelesini verip her şeye rağmen gelmişken biraz da ondan özveri bekliyorum. Onca sinirlendiğimi, üzüldüğümü görüp de "bir konuşayım" bile demiyor ya daha fazla geriliyorum.
 
Eşyaları değiştirmekle işe başlayın, o evin size ait olduğu bilinç altlarına kazınsın. Siz hiçbir eşyayı değiştirme gereği duymamışsınız ama bu sizi o evde misafir konumuna sokmuş. Ne siz benimseyebilmişsiniz o evi ne eşiniz ne de ailesi. O eve kendi imzanızı atın.
 


süper yorum
ayrıca koalina cım sanırım yokluğunla terbiye etcen sen bu adamı
 

Çok teşekkür ediyorum :)
Bu zamana kadar hep şöyle düşündüm; sevdiğim insanlar için 2 saat evde oturmak büyük bir şey değil...Ancak o sevdiğim insanlar da benim için 2 saat fedakarlık yapmayınca iş değişiyor. Sonuçta ben eşimin ailesine eşimin ailesi olduğu için hürmet gösteriyorum. Yoksa BenIpek 'in dediği gibi herhangi bir teyzeden amcadan bir farkı yok.
Benim sinirime dokunan da eşimin beni umursamaması. Günlerce sadece yatarken dinlediğimi hatırlıyorum. Anormal şeyler değil elbette, yatılı insanları ağırlamak böyle bir şey ama eşimin de bu konuyu gayet bildiği-gördüğü-farkettiği halde odasına çekilip kendi rahatını düşünmesine, bana insanların içinde "yardım ederdim ama bugün oturmaktan çok yoruldum" diyerek saçma sapan espriler yapıp oturmaya devam etmesine çok sinir oluyorum.
Benim de çevrem yeni yeni oluşmaya başladı, dün 1 bugün 2 kıvamında. Daha önce haftasonları davetler olmuştu ama eşimle vakit geçireceğimiz için kabul etmemiştim. Artık umrumda değil.


İnanır mısın öğretmen olmanın getirisiyle artık konuşmaktan, laf anlatmaktan o kadar yoruldum ki.
Eşimin benim hislerimi önemsemediği aşikar ama düşüncelerimi anlamadığını asla düşünmüyorum. Misal şu an hala konuşmuyoruz ve bana gelip "ne oldu" diye sorma ihtimali çok yüksek. Yani insanın "Sen salak mısın, daha 3 gün önce konuştuk ne olduğunu hala anlayamadın mı günlerdir?" diyesi geliyor. Anlıyor ama anlamamış gibi davranarak olayları kapatmaya çalışıyor.



İlk değiştirmek isteyeceğim şey yatak odası olurdu ama maalesef normalde büyük oda bize aitken şu an ufak odada kalıyoruz. Doğal olarak buraya alacağım eşya ile büyük odaya alacağım eşyalar farklı olacak. Bir an önce gitseler ve ben de ona göre eşya alsam diye düşünüyorum bu yüzden. Salonda ise kocaman tavana kadar vitrinler var, içleri incik boncuk ve bir kısım değerli kristallerle dolu. Onlar çıkmadan benim bu odaya alacağım eşyalar da farklı olacak.
Yani eşyalarınızı depoya koyun biz eşya alacağız mı demeli bilemedim?
Normalde hiç bir şeyin yerini dahi değiştirmedim, çok ufak oynamalar yapıyorum. Ben koltukları halı üzerinde sevmem, bu sebeple 10 cm kadar geri iterek kullanıyorum. Su sebilini ve çöpü de daha rahat ulaşabileceğim yerlere koydum buna rağmen ne zaman bize gelse bu üçünün yeri tekrar değişir. Aslında çok çok ufak şeyler ama benim hoşuma gitmiyor.
 

Fedakarlıkların hoş ve insanın sevdiği için yapabileceği şeyler..
Ama bunlar karşılıklı güzel.

Söylediğin gibi eşin bencillik ettiğinde elinde bir avuç mutsuzluk kalıyor..

Bilmiyorum yapın bana biraz içine kapanık geldi.
Başkasını kırmak yerine kendimi kırarım cinsinden :)

Bense kendim mutsuzken, buna sebep olanlara imkansız rahat vermem.

Kesinlikle eşime ailesinin yanında tepkimi koyardım.
Yaşadığımız sorunlar üzerinde kendileri ne kadar rol oynuyor, farkında olsunlar..

En azından izin günlerinizde azıcık düşünceli olsunlar.

Eşin uzaklaşamıyorsa ki zor görünüyor, büyük olarak onlar uzaklaşmalı hayatınızdan bence..
 
Ah canim ah, KVden ana olmuyor aslinda. Bu erkeklerin hepsi boyle okuz ya, benim annem gelsin iki hafta kalsin problem cikar, bunalir, kendi annesine dunyayi sunar bunlar. Sen de keske donmeseydin, annenin evine siginsaydin, madem ana gibi yar olmazmis. Terbiyesiz, cok sinirlendim ya. En melek kv bile bi andan sonra bayar insani, bir de daha hizmet et, calis cabala, ustune kendinden kis, ustune ev disindaki islerine kostur dur. Ben olsam anneme giderdim kesin, ne yaparlarsa yapsinlar offf.
 
kusura bakma koalina ama bu evlilik değil,sanada yazık
böyle sessiz kaldıkça seni daha çok ezerler canım
 
Onların yanında tepkimi koyarsam bozulurlar diye düşündüm. Şu an onları sadece dolaylı yoldan sebep görüyorum. Asıl sorun eşimin saçma tavırları olduğu için ona odaklandım ve onun için başkalarını suçlamamaya çalışıyorum. Eşim beni henüz benimseyemedi bence. Eşimin samimi kız arkadaşı diye bir konu açmıştım mesela, orada da aynı benimseyememişlik söz konusu idi. Genel tavrını çözmedikçe insan içinde hep böyle olacak sanırım ya kökten çözmek lazım ya da çözülmeyeceğini kabul etmek...


İşte sorun şu ki benim annem gelip kalsa problem çıkarmaz, ara tatil için babamın gelmesini çok istedi mesela. Kendi kendine plan bile yapmıştı. Yaz için planı zaten çoktan hazır...İki kardeşimi de ayrı ayrı çağırdı ve ilgilendi. Özellikle erkek kardeşimi çok sever zaten, 5 kuruş harcatmadığı gibi bana para verip "kardeşin öğrenci ablasının yanında para harcatma ona, bunu ona ver benden geldiğini söyleme" diyerek harçlık bile verdi. O yüzden aslında kendi ailesine özel davranıyor diyemem, yapısı bu adamın. Misafire kul-köle olsun. Ama ben?
 
Siz kendinizi yormaya devam edersiniz malesef. Büyük odaya göre eşya alıp büyük odaya geçebilirsiniz ve evet eşyalarını taşısınlar o ev de size ait olsun.
Evliliği bitirmek şu aşamada sizin için çözüm değil, siz mutsuzken mutluymuş gibi yapmayın. Siz iyilik yaptığınızı düşünürken en büyük kötülüğü kendinize ve eşinize yapıyorsunuz. Kırılma noktasına gelmeden ipleri elinize almanın daha doğru olduğunu düşünüyorum.
 

Tabi öncelikli olarak sorun eşin ama onlar da oğullarını tanıyorlar canım.

Bence izin günlerinizde bile bir şeyler isteyerek düşüncesizce davranmış oluyorlar.

Aklı başında iyi bir anne, baba oğluna önceliğin eşini mutlu etmek olsun yavrum demelidir.

Demek işe yaramıyorsa da kendileri uzaklaşarak onu yavaş yavaş yeni ailesine alıştırmalıdır.

Eşini sorunları çözme konusunda yetersiz görüyorum.
En basitinden yalandan bir gönül almayı bile beceremiyor.

Sadece uzayan küslüklerle, triplerle, onlar bozulmasın, ayıp olmasın tarzı senin hoşgörünle
bu sorunların çözüleceğini sanmıyorum..

Halden anlayan bir kadınsa eğer kv seni anlayacaktır ve yardımcı olacaktır..

Ahhh ahhhh bir oğlum olur inşallah da nasıl iyi kv olunulurmuş gösteririmmm bu erkek analarına
 
Bunu aslında baştan yapmak lazımdı. Daha doğrusu onlar eşyalarını taşırken direk küçük odaya geçmeleri gerekirdi ama eşim müsaade etmemiş. Bana soruldu mu hayır? O zamanlar hatırlıyorum neden büyük odaya onlar geçiyor dediğimde eşyaları ancak oraya sığıyordu ne yapsaydık demişti. Aslında o zamandan "ne münasebet ben yeni gelinim senin eskilerinde mi yatacağım" demek lazımdı. Aslında benim dememe gerek kalmadan onların böyle bir şey kabul etmemeleri lazımdı...
Ben bu konuyu bir düşüneyim, şu an kenarda paramız yok ve 2 kredi ödediğimiz için pat diye almak zor ancak ne kadar sürede ne kadar biriktirebiliriz bakmak en azından konuyu açmak lazım...
 
Oğlunu tanıdığını pek zannetmiyorum, oğlum çok şanslıdır bak ne şanslısın böyle biriyle evlendin, oğlum inanılmaz yufka yüreklidir, oğlumun çok eli açıktır diye öve öve bitiremiyordu geçenlerde.
Bazen diyorum ben kiminle evliyim:)
Aynen, normalde gönül almayı becerir, küslük falan uzasa da bir yerden sonra akıl eder, durduk yere çiçek alır vs...Hani düşünesiz insan demeye dilim varmaz ama ailesi gelince su katılmamış bir öküze dönüşüyor, beyni uçup gidiyor sanki. Bunu anlatamadım, anlayamadı. Kayınvalideme anlatsam anlar mı emin değilim, ne zaman kavga etsek bana oğlunu övdü, ne kadar iyi olduğundan falan bahsetti ve "sana böyle diyorum ama oğlumun yüzüne çok kızıyorum" dedi. Yani haklı olduğumu düşünmediği çok belliydi o zamanlar, o yüzden pek ona açılasım yok.
 

Evet bence de lazımdı..
Gerektiği kadar düşünceli olmadıkları pek çok yerden görülüyor..
 

Benim kaynanam da eşimi çok överdi, oğlum şöyle iyidir.
Hiç kötü alışkanlığı yok bilmem ne diye.

Ben ne demiştim biliyor musun?

Bir evlat olarak iyi demek, koca olarak nasıl olduğunu bana sormalı değil mi?

Yani bu saydıkları iyi bir insan yapabilir oğlunu, iyi bir evlat yapabilir ama iyi bir koca yapmıyor işte.
Bunu anlatmak lazım.

Geçen bayramda hatta kaynanama gittik. Misafirleri vardı.
Kadın yine bir övdü bunları bir övdü.

Bunlar bizim önümüzde büyüdüler, çok iyilerdir hiç kötü alışkanlıkları yok diye yağlarken..

Dayanamadım dedim ki..

Ama siz beni tanısanız ben ondan da iyiyimm dedim
Güldü ama içinden ne fena demiştir kesin

Bozulan bozulsun valla eşim de oradaydı..

Duygularını ifade ederken bozulur mu üzülür mü diye düşünme bence.
Çünkü sen daha çok üzülüyorsun ve acilen bir şeyler yapmalısın
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Ben dışarı çıktığımda kocam hep annesine gidiyor, sizce bu normal mi?
5 6 7
Yorumlar
130
Görüntüleme
4K
Nive8
N
B
  • Kilitli
Her pazar kayınvalide
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
1K
hanyolcuhanciyolcu
M
Annemin yaptığı şey?
2 3
Yorumlar
56
Görüntüleme
2K
bafelis
B
B
İş yerindeki adam
Yorumlar
5
Görüntüleme
378
Artemidaa
BEN AİLEMLE TEKRAR NASIL DÜZELİCEM?
2
Yorumlar
21
Görüntüleme
711
Kingdom9821
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…