annemi kaybettim

amethist34

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2016
161
68
48
merhabalar, hemen konuya girmek istiyorum.
annemi ansızın kaybettim, yıllardır hastaydı.
ama kimseye şükür muhtaç değildi.
ölüm haktır, öldüğü için isyan etmiyorum.
ama ben toparlayamadım bir türlü kendimi.
psikiatriye gittim en sonunda.
benim merakım bu süreç ne kadar sürüyor?
devamlı rahatsızım.
ağlıyorum durduk yere, özlüyorum, evde tek başıma kaldım ve bu da beni üzüyor.
insanlar 1-2 defa benimle ilgilendiler sonra kendi rutin hayatlarına döndüler.
dostlarım benle olmadı.
ondan dolayıda kendimi çok yalnız hissediyorum.
bunu kendilerine söylediğimde de, bizim işimiz gücümüz var dediler.
bu da beni kırdı.
ben kimseyi yanımda olsun istemiyorum zaten, ama dost ise benim nasıl olduğumu sormalarını bbeklerdim bu ilk 1 hafta sürdü sadece.
sonra herkes kendi yoluna döndü.
kaslarım tutuluyor, spazm oluyor, hepsi psikolojik dedi doktor.
antidepresan verdi bana depresyona girmeyeyim diye.
2 ay uzun bir süre, şimdiye dek kendini toparlamış olman gerekiyordu dedi.,
bu bana çok ilginç geldi.
anamdı nasıl 2 ayda insan toparlar kendisini.
anormalmiyim, nedir nasıl bir gidişattır yaşamış olanlar lütfen benimle paylaşsın.
bu duygular nasıl anormal olabilir?
ve normal ise, ne zaman geçer yaşayanlar lütfen benimle paylaşsınlar.
 
Aile içi kayıplar insanı derinden etkiler. Başınız sağolsun. Acınız büyük anlıyorum illa ki geçecektir. Anneniz doğdunuzdan beri yanınızda. Kendinizi şu süre normal midir bu süre normal midir diye sıkıntıya sokmayın. Akışına bırakın. Belki biraz uzaklaşmak, kaçamak yapıp bir yerler gitmek iyi gelir. Kafanızı dağıtırsınız.
 
Basiniz sagolsun.annem hayatta ama en buyuk korkumdur kaybetmek.eminim zor gunler yasiyorsunuz allah sabir versin.
Olum karsisinda hepimiz aciziz malesef.siz suan hashas bir donem yasadiginiz izin kiriliyorsunuz ama is guc mecbur devam ediyor.
Kardesiniz yokmu ayni aci sonucta birlilte assaniz.bekarsiniz sanirim.
2 ay once dayimi kaybettik evli olan cocuklari daha cabuk toparladi biri bekar o hala cok agliyor.
Herseyin ilaci zaman insallah aciniz hafifler
 
Canım benim başın sağ olsun. Boşuna dememişler ateş düştüğü yeri yakar diye. Kimse annenin yerini tutamaz elbette ama bu süreci birinci dereceden yakınlarınla atlatmaya çalış. Mesela kardeşlerinle, babanla, halalarınla yada teyzelerinle. Arkadaşlık, dostluk dediğin iyi günde maalesef. Ne varsa ailende var yine. Yaralarını onlarla sarmaya çalış.
 
Başınız sağolsun toprağı bol olsun sabır diliyorum.. Yalnız kalmamaya çalışın. Kardeşiniz aileniz yok mu?

hayır abim yurt dışında. o da orada iyi değil. bir köpeğim bir ben kaldık. akrabalarım var ama dediğim gibi herkes kendi hayat derdinde.
ve hepsi de uzakta akrabalarım.
kimse de yanımda olmak zorunda değilki.
olsalar bile ne zamana dek
 
Başın sağolsun çok üzüldüm.

2 ay çok uzun değil böyle bir kayıp için normalsin yani böyle bir dönem geçirmen gerekiyor daha sonra daha kötü olur yoksa. Sonra zamanla bir anda ruh halinin de değiştiğini çok büyük değiştiğini farkedeceksin. Her zaman bir burukluk elbette olacak fakat iyiye gideceksin. Merak etme sende sorun yok.
 

babamı da 2 sene evvel kaybettim. abim de yurt dışında yaşıyor. akrabalarıma anlatıyorum zaten.
beni çağrıyorlar gel bize diye.
ama öyle bir psikolojideyim ki kalkıp çıkmaya dahi moralim yok. dermanım yok.
çok tuhaf bir şey gücüm tükendi.
 
inşallah bu sözler karşısında bile yine ağlıyorum.
neden böyleyim galiba depresyondayım ben
 
benimde en büyük korkum annemi kaybetmekti.
bir gün gidecekti kendimi alıştırmaya çalışıyordum hep.
ama öyle birşey yok.
Allah annenize ailenize uzun ömürler versin.
sağolun çok zor çok
 
Allah sabır versin, yaşama gücü sevinci versin. Çook zordur eminim. Babasını kaybetmiş ve yıllardır hala onun eksikliğini her zaman hisseden biri olarak tahmin edebiliyorum. Ana daha bi başkadır.
Allah size ve sizin gibilere yardım etsin. Anası babası sağ olanlara da Yüce Allahım uzun güzel ömürler nasip etsin.
 
Başınız sağ olsun öncelikle. Kaybınız için ben de çok üzüldüm, sabırlar dilerim. Şu an yas süreci içindesiniz, kolaylıkla geçebilecek bir süreç değildir bu. Zamanla geçecek, unutmayacaksınız elbette sızısı kalacak ama zamanla hafifleyecek. Şu an mutsuzluğunuz, hayattan zevk alamamanız, kötümser düşünmeniz ölüm acısı çekmenizden kaynaklı doğal bir süreç. Umarım kısa sürede atlatırsınız, tekrar başınız sağ olsun.
 
amin çok zor.
annem 2008 de akciğer kanserine yakalandı 6 ay ömür vermişlerdi ve 9 yıl yaşadı.
şekeri vardı kalbi vardı tansiyonu bir sürü şeyleri. devamlı ağrı kesiciler alıyordu.
2 sene sonra babam kansere yakalandı.
hayatıma nokta koyup yıllarca ikisine baktım.
kendimi feda ettim aileme. ilk babamı kaybettim.
ama güçlü kalmak zorundaydım annem için.
annemde 2,5 yıl sonra babamdan birden bire gitti.
işte ben o gündür yıkığım.
özleminin biteceğini hiç sanmıyorum.
ama bu özlemekten daha öte birşey mi nedir normal değilmi, psikiatr neden bana normal değil 2 ay oldu hala ağlamalarının gidişatı normal değil demesi de beni düşündürüyor.
istemiyorum ağlamak.
ama birden bire geliyor.
ne zaman biter, hafifler siz yaşamış biri olarak beni rahatlatın lütfen
 

Canım benim

annemi, canımı, nefesimi kaybedeli 6 ay oldu benim. İki ayda herşeyi sindirip, toparlanmak mümkün olabilir mi, bence asla. Bunu diyenler, anneleriyle o sımsıcak bağı kuramayanlardır bana göre. İster doktor olsun ister başka bir meslekten. kaldı ki, bir ömür dinmez bu acı. Duyguların çok normal. Ben hamile olduğum için ilaç vb kullanamıyorum. Bu beni daha da zorluyor. Her saniye savaş halindeyim kendimle. Hergün ağlıyorum, içim her saniye yanıyor, ruhum, kalbim parçalanıyor. Allahım sabır ver diyorum. O kadar çaresizim ki. Çaresizliğin diğer adı bu olsa gerek:annesizlik!

Ben de senin gibi önce babamı akciğer kanserinden sonra annemi karaciğer kanserinden kaybettim. İkiside yok artık. Ama annemin gidişi babamdan bin kat daha yıkıcı oldu. Anne gibisi var mı
 
başınız sağ olsun bu arada Allah mekanlarını cennet etsin
 
Çok üzüldüm başınız sağolsun zaman herşeyin ilacı demek isterdim ama bu en en acı tecrübe bence hayatta ve zaman asla ilacı olamaz en büyük korkumdur değil 2 ay ölümü tadana dek silemem bu acıyı kalbimden allah sana sabır versin o güzel anneciğini nur içinde yatırsın. Ah ah çok acı çok. Çok üzgünüm
 
Allah razı olsun, inşallah dediğiniz gibidir. takıldığım nokta psikiatristin bana dediği normal değil bu yas süresi demesi (
depresyonamı giriyorum çünkü birden bire mutsuzluk hissi ağlama hissi oluyor.
fakat tüm gün öyle değilim elbette.
biraz abarttı galiba doktor.
işte kıyaslamak için aynı durumda ki insanlarla paylaşmak istiyorum bu süreci
 
amiiin Allah razı olsun (((((
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…