Allah razı olsun, inşallah dediğiniz gibidir. takıldığım nokta psikiatristin bana dediği normal değil bu yas süresi demesi(
depresyonamı giriyorum çünkü birden bire mutsuzluk hissi ağlama hissi oluyor.
fakat tüm gün öyle değilim elbette.
biraz abarttı galiba doktor.
işte kıyaslamak için aynı durumda ki insanlarla paylaşmak istiyorum bu süreci
Zorunda degil diye düşünme lutfen. Kopeginle konus dertles terapi olur.hayır abim yurt dışında. o da orada iyi değil. bir köpeğim bir ben kaldık. akrabalarım var ama dediğim gibi herkes kendi hayat derdinde.
ve hepsi de uzakta akrabalarım.
kimse de yanımda olmak zorunda değilki.
olsalar bile ne zamana dek
Canım benim
annemi, canımı, nefesimi kaybedeli 6 ay oldu benim. İki ayda herşeyi sindirip, toparlanmak mümkün olabilir mi, bence asla. Bunu diyenler, anneleriyle o sımsıcak bağı kuramayanlardır bana göre. İster doktor olsun ister başka bir meslekten. kaldı ki, bir ömür dinmez bu acı. Duyguların çok normal. Ben hamile olduğum için ilaç vb kullanamıyorum. Bu beni daha da zorluyor. Her saniye savaş halindeyim kendimle. Hergün ağlıyorum, içim her saniye yanıyor, ruhum, kalbim parçalanıyor. Allahım sabır ver diyorum. O kadar çaresizim ki. Çaresizliğin diğer adı bu olsa gerek:annesizlik!
Ben de senin gibi önce babamı akciğer kanserinden sonra annemi karaciğer kanserinden kaybettim. İkiside yok artık. Ama annemin gidişi babamdan bin kat daha yıkıcı oldu. Anne gibisi var mı
ay onunla zaten konuşuyorum devamlı iyiki var köpeğimZorunda degil diye düşünme lutfen. Kopeginle konus dertles terapi olur.
bana ilginç geldi dr. kendisine soru yöneltiyordum, sebep ne sizce diye, bilmem çok nedeni olabilir, sence niye diye bana soruyordu aynı soruyu.Psikologum ben de ve psikiyatrınızı değiştirnenizi öneririm. Üzerinden sadece 2 ay geçmiş bir kayıp için nasıl anormal diyebilir? Yas süreci için 6-24 ay arası normal bulunur, 24 ayı geçerse psikolojik destek alması önerilir ki kişinin durumuna ve ölümün sürecine bağlı olarak bu süre kısmen uzayabilir bile.
Allah razı olsun.içim cız etti... Başın sağolsun gülüm Rabbim mekanını cennet eylesin inşallah. Değil 2 ay ömür boyu kendime gelemem ki ben Rabbim yaşatmasın sana da çok sabır versin inşallah..
bana ilginç geldi dr. kendisine soru yöneltiyordum, sebep ne sizce diye, bilmem çok nedeni olabilir, sence niye diye bana soruyordu aynı soruyu.
ve karar verdi ki annemin mezarına gitmekte korkuyormuşum.
dün tek başıma gittim.
toprak ekledim.
taşlarla süsledim.
korkuyor olsam bunları yapa bilirmiyim.
terapiye yönlendirdi zaten beni.
sanırım psikoloğa gidicem.
ben uyuyordum. kuzenim bizdeydi,
kalksana annene bir bak iyi değil dedi.
baktığımda hayatta değildi annem. ani ölüm
Canım benim
annemi, canımı, nefesimi kaybedeli 6 ay oldu benim. İki ayda herşeyi sindirip, toparlanmak mümkün olabilir mi, bence asla. Bunu diyenler, anneleriyle o sımsıcak bağı kuramayanlardır bana göre. İster doktor olsun ister başka bir meslekten. kaldı ki, bir ömür dinmez bu acı. Duyguların çok normal. Ben hamile olduğum için ilaç vb kullanamıyorum. Bu beni daha da zorluyor. Her saniye savaş halindeyim kendimle. Hergün ağlıyorum, içim her saniye yanıyor, ruhum, kalbim parçalanıyor. Allahım sabır ver diyorum. O kadar çaresizim ki. Çaresizliğin diğer adı bu olsa gerek:annesizlik!
Ben de senin gibi önce babamı akciğer kanserinden sonra annemi karaciğer kanserinden kaybettim. İkiside yok artık. Ama annemin gidişi babamdan bin kat daha yıkıcı oldu. Anne gibisi var mı
Çok yanlış yönlendirmiş ve yanlış çıkarımlarda bulunmuş. Zaten stresli ve üzgünsünüz, normal değil diye saçmasapan konuşarak iyice strese sokmuş sizi. Bu acıyla başa çıkamıyorsanız terapi alabilirsiniz elbette ama yaşadığınız acı doğaldır. Yemek yemek istememeniz, ağlama krizlerine girmeniz, ölümü düşünmeniz vesaire bunlar matem sürecinde yaşanır. Süresi de o çok sayın psikiyatrınızın dediği gibi 1 ay, 10 gün falan da değildir. Doya doya ağlayın, gözyaşlarınızı tutmayın. Annenizi tanıyan arkadaşları, akrabalarıyla konuşun iyi anılardan bahsedin. Zamanla atlatacağınız bir süreç. Bir şekilde buna da alışacaksınız, hayat devam ediyor. Acılarımız hep ilk günkü gibi taze olsaydı yaşayamazdık.
çok sağolunAllah rahmet eylesin. Başınız sağ olsun.
Okurken bende gozyaslarimi tutamadım..İki ay bu ani ölümü atlatmaniz için çok erken bir süreç.hic takilmayin bence Dr.un dediğine.hayatiniza devam edemediginizi düşündüğü için öyle demiş olabilir.Bence annenin vefatını atlatabilmen için anneni yanına alan yüce Allah'a sığınarak ve Birgün anne ve babaciginla yine kavuşacağını bilerek buna tam iman ederek rahatlatabilirsin.unutma bu dünya hayatı bize yetecek kadar uzun değil.Ve hepimiz ölümü tadacagiz ve sevdiklerimizle akrabalarimizla muhakkak kavusacagiz inş.ölüm göründüğü gibi çirkin korkunç ve yokluk değil.Anne babacigina Allah rahmet eylesin.Mekanları cennet olsun inş.
Canım kayıp üstüne kayıp yaşamışsın Allah sabır , kuvvet versin sana 2ay ne ki bunun için yaşamayan için bi anlam ifade etmez .babamı da 2 sene evvel kaybettim. abim de yurt dışında yaşıyor. akrabalarıma anlatıyorum zaten.
beni çağrıyorlar gel bize diye.
ama öyle bir psikolojideyim ki kalkıp çıkmaya dahi moralim yok. dermanım yok.
çok tuhaf bir şey gücüm tükendi.
Canim normalsin u an bir kaybin var e insansin duygusal tepki veriyosun aglayarak.
Anneannem oldugunde annem bir daha hic normale donmeyecek sanmistim hergun aglama sesine uyaniyorduk annemin. Uzun sure boyle devam etti.
Annenin mezarina git sik sik onunla konus agla dertles.kabullen .
Farz etki uzun bir yolculuga cikti.bir gun hepimizin cikacagi uzun ve donusu olmayan bir yolculuk.
Ne desek acin hafiflemeyecek mutlaka ama bir gun hepimiz birilerini kayip edecegiz.bunun kacisi yok.
Aglamak istiyosan agla.ama kendini eve kapatma hayattan soyutlanma.[/QUOTE
onu yapabilsem belki daha kolay olacak benim için
ama devamlı insanları kendim ile rahatsız etmek istemiyorum muhtaçmışım onlara gibi
kendim atlatmalıyım diyorum
zaten onlarda dışarı çıkmıyorlar evlerine gideceğime evimde otururum diyorum.
her an Allahtan böyle değilim.
öldüğünü kabullenmediğim içinmi acaba böyleyim?
öyle düşünmedim hiç
Basiniz sagolsun ,annenize rahmet dilerim ,
Benimde annem rahatsiz ,her sabah uyandigimda ilk isim gidip nefes aliyor mu diye bakmak,zor seyler bunlar kimse anlamaz ,
Yas sureci kisiye ozel sureside ,guzel anilari hatirlayin ,
Yavas yavas adapte olacaksiniz sizde hayata ,
Kendinize sizi oyalayacak aktiviteler edinin ,
Spora kursa gidin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?