- 16 Şubat 2012
- 6.594
- 11.147
- 448
O kadar iyi anlıyorum ki seni. Tam tamına aynı şeyleri yaşadım. 6 yaşında bir kızım var. Kızımın doğum zamanı annemden hiç destek görmedim.
Hamileliğimde annem bir kez olsun yanımda hastaneye gelmedi. Doğum da dahil. Gerçi ben de istemedim.
Allah razı olsun eşimden, 13 saat tüm sancıyı çekerken 1 saniye yanımdan ayrılmadı, elimi bırakmadı.
Ben de kimseye haber verilmesini istemedim zaten. Eşime doğumdan sonra ara herkesi dedim.
Çünkü annemin huyunu biliyorum. Bana bir hayrının dokunmayacağını da biliyordum o yüzden istemedim.
Annem de sağolsun beni haksız çıkarmadı. Doğumdan sonra 1-2 saatliğine gelip bebeği gördüler abimlerle beraber sonra gittiler. Eşim kaldı yanımda.
Ertesi gün hastaneden çıkarken annem geldi. Ne gerek vardı anne gelmeseydin dedim. "Olur mu öyle şey, elalem ne der" dedi... Yorumsuzum... Dünyanın en önemli şeyi şu "elalem" faktörü zaten.
Neyse eve geldik. Annem misafir gibi geçti kenara oturdu. Yemek yapılacak annemde tık yok. Ben senin evini düzenini nerden bileyim dedi. 1 gün önce doğum yapmış olan ben kalktım yemek yaptım, misafir ağırladım bir de iyi mi?
İkinci bir bebek sahibi olursam annemin asla gelmesine izin vermem. Çocuğu görmek için gelirse gelir, çocuğu görür gider. Öyle yeni doğum yapıp bir de misafir önünde hizmet etmeye niyetim yok bir daha. Eşime ve bana Allah sağlık versin, ikimiz birbirimize yeteriz inşallah.
Evet, maalesef öyle. Bana çok yakın oturmasına rağmen senede 2-3 kere ancak gelir. Biz de ona teklifsiz gidemeyiz. İki haftada bir telefonla zorla görüşürüz o da 5 dakikayı geçmez. Torunuyla da daha bu yaşına kadar 2 saat ilgilenmişliği yoktur annemin. Kendi ekseninde yaşayan birisi. Büyük abim hariç diğer evlatları ya da başkaları umurunda değildir pek.Çok ilginçmiş.Yeni doğum yapmış kızına yemek yaptırıyor.Aranızda ciddi bir mesafe var.Sanki annen değilde yabancı birisi.
Evet, maalesef öyle. Bana çok yakın oturmasına rağmen senede 2-3 kere ancak gelir. Biz de ona teklifsiz gidemeyiz. İki haftada bir telefonla zorla görüşürüz o da 5 dakikayı geçmez. Torunuyla da daha bu yaşına kadar 2 saat ilgilenmişliği yoktur annemin. Kendi ekseninde yaşayan birisi. Büyük abim hariç diğer evlatları ya da başkaları umurunda değildir pek.
O yüzden konu sahibinin içini acıtan yalnızlık hissini çok derinden hissedebiliyorum. Allah yardımcısı olsun
Uzun hikaye. Annem de sevgisizdi, bize ve rahmetli babama da hiç sevgisini görmedim. İşine gelene gösterir gerçi.Annen sevgisizmi büyüdü çok garip gerçekten senede 2-3 nedir .Başka şehirde olsan bu kadar dokunmaz insana.
Elalem ne der ne demek yahu.Annem dahi olsa söylerim lafımı iyi susabilmişsiniz.Şu elalemden Allah razı olsun onlardan utanmasalar demekki yüze bakmıycaklar.Bitane kaynana da bende var öyle gerçi kızına her türlü yarımı vardır 7 24 eşime gelince ya beli ağrır ya yorgun olur.O kadar iyi anlıyorum ki seni. Tam tamına aynı şeyleri yaşadım. 6 yaşında bir kızım var. Kızımın doğum zamanı annemden hiç destek görmedim.
Hamileliğimde annem bir kez olsun yanımda hastaneye gelmedi. Doğum da dahil. Gerçi ben de istemedim.
Allah razı olsun eşimden, 13 saat tüm sancıyı çekerken 1 saniye yanımdan ayrılmadı, elimi bırakmadı.
Ben de kimseye haber verilmesini istemedim zaten. Eşime doğumdan sonra ara herkesi dedim.
Çünkü annemin huyunu biliyorum. Bana bir hayrının dokunmayacağını da biliyordum o yüzden istemedim.
Annem de sağolsun beni haksız çıkarmadı. Doğumdan sonra 1-2 saatliğine gelip bebeği gördüler abimlerle beraber sonra gittiler. Eşim kaldı yanımda.
Ertesi gün hastaneden çıkarken annem geldi. Ne gerek vardı anne gelmeseydin dedim. "Olur mu öyle şey, elalem ne der" dedi... Yorumsuzum... Dünyanın en önemli şeyi şu "elalem" faktörü zaten.
Neyse eve geldik. Annem misafir gibi geçti kenara oturdu. Yemek yapılacak annemde tık yok. Ben senin evini düzenini nerden bileyim dedi. 1 gün önce doğum yapmış olan ben kalktım yemek yaptım, misafir ağırladım bir de iyi mi?
İkinci bir bebek sahibi olursam annemin asla gelmesine izin vermem. Çocuğu görmek için gelirse gelir, çocuğu görür gider. Öyle yeni doğum yapıp bir de misafir önünde hizmet etmeye niyetim yok bir daha. Eşime ve bana Allah sağlık versin, ikimiz birbirimize yeteriz inşallah.
Çok imreniyorum en büyük destekçisi ailesi olanlara. Ne güzel, kıymetini bilsinler annelerinin, ailelerinin... Hani hep derler ya anne olunca annemi anladım diye. O cümleyi bir kez olsun hissedemediğim için çok üzgünüm. Oysa ben annemin nasıl anne olduğunu en çok anne olduğumda anlayamadım. Anne sıcaklığı görememiş olanlar anlar ancak bizim gibileriElalem ne der ne demek yahu.Annem dahi olsa söylerim lafımı iyi susabilmişsiniz.Şu elalemden Allah razı olsun onlardan utanmasalar demekki yüze bakmıycaklar.Bitane kaynana da bende var öyle gerçi kızına her türlü yarımı vardır 7 24 eşime gelince ya beli ağrır ya yorgun olur.
Korkunç bir deneyim olmuş sanki kendim yaşadım öyle bir anlatmissiniz ki. Benim hem annem hem kV geldi kardeşlerim hep Yanımdaydı zaten 3 ay boyunca gitmediler yemek ve temizlik yapıp misafir agirladilar sonra kardeşlerim kaldı yanımda 5 aylık olunca bebeğim gittiler ama hep yanıma gelirler kv dört döndü etrafimda annem yemeklerimi hazırladı falan gorumcem bile uçağa atladı geldi yanınızda olayım diye. Şimdi bir de size bakıyorum çok şaşırıyorum böyle anneler de varmış demekO kadar iyi anlıyorum ki seni. Tam tamına aynı şeyleri yaşadım. 6 yaşında bir kızım var. Kızımın doğum zamanı annemden hiç destek görmedim.
Hamileliğimde annem bir kez olsun yanımda hastaneye gelmedi. Doğum da dahil. Gerçi ben de istemedim.
Allah razı olsun eşimden, 13 saat tüm sancıyı çekerken 1 saniye yanımdan ayrılmadı, elimi bırakmadı.
Ben de kimseye haber verilmesini istemedim zaten. Eşime doğumdan sonra ara herkesi dedim.
Çünkü annemin huyunu biliyorum. Bana bir hayrının dokunmayacağını da biliyordum o yüzden istemedim.
Annem de sağolsun beni haksız çıkarmadı. Doğumdan sonra 1-2 saatliğine gelip bebeği gördüler abimlerle beraber sonra gittiler. Eşim kaldı yanımda.
Ertesi gün hastaneden çıkarken annem geldi. Ne gerek vardı anne gelmeseydin dedim. "Olur mu öyle şey, elalem ne der" dedi... Yorumsuzum... Dünyanın en önemli şeyi şu "elalem" faktörü zaten.
Neyse eve geldik. Annem misafir gibi geçti kenara oturdu. Yemek yapılacak annemde tık yok. Ben senin evini düzenini nerden bileyim dedi. 1 gün önce doğum yapmış olan ben kalktım yemek yaptım, misafir ağırladım bir de iyi mi?
İkinci bir bebek sahibi olursam annemin asla gelmesine izin vermem. Çocuğu görmek için gelirse gelir, çocuğu görür gider. Öyle yeni doğum yapıp bir de misafir önünde hizmet etmeye niyetim yok bir daha. Eşime ve bana Allah sağlık versin, ikimiz birbirimize yeteriz inşallah.
Allah herkesi farklı biçimde sınıyor. Ben ve benim gibilerinki de yalnızlık ve aile sevgisizliği üzerine demek ki. Allah bana, eşime ve yavruma sağlık versin. Biz birbirimize yeteriz evelallahKorkunç bir deneyim olmuş sanki kendim yaşadım öyle bir anlatmissiniz ki. Benim hem annem hem kV geldi kardeşlerim hep Yanımdaydı zaten 3 ay boyunca gitmediler yemek ve temizlik yapıp misafir agirladilar sonra kardeşlerim kaldı yanımda 5 aylık olunca bebeğim gittiler ama hep yanıma gelirler kv dört döndü etrafimda annem yemeklerimi hazırladı falan gorumcem bile uçağa atladı geldi yanınızda olayım diye. Şimdi bir de size bakıyorum çok şaşırıyorum böyle anneler de varmış demek
O kadar iyi anlıyorum ki seni. Tam tamına aynı şeyleri yaşadım. 6 yaşında bir kızım var. Kızımın doğum zamanı annemden hiç destek görmedim.
Hamileliğimde annem bir kez olsun yanımda hastaneye gelmedi. Doğum da dahil. Gerçi ben de istemedim.
Allah razı olsun eşimden, 13 saat tüm sancıyı çekerken 1 saniye yanımdan ayrılmadı, elimi bırakmadı.
Ben de kimseye haber verilmesini istemedim zaten. Eşime doğumdan sonra ara herkesi dedim.
Çünkü annemin huyunu biliyorum. Bana bir hayrının dokunmayacağını da biliyordum o yüzden istemedim.
Annem de sağolsun beni haksız çıkarmadı. Doğumdan sonra 1-2 saatliğine gelip bebeği gördüler abimlerle beraber sonra gittiler. Eşim kaldı yanımda.
Ertesi gün hastaneden çıkarken annem geldi. Ne gerek vardı anne gelmeseydin dedim. "Olur mu öyle şey, elalem ne der" dedi... Yorumsuzum... Dünyanın en önemli şeyi şu "elalem" faktörü zaten.
Neyse eve geldik. Annem misafir gibi geçti kenara oturdu. Yemek yapılacak annemde tık yok. Ben senin evini düzenini nerden bileyim dedi. 1 gün önce doğum yapmış olan ben kalktım yemek yaptım, misafir ağırladım bir de iyi mi?
İkinci bir bebek sahibi olursam annemin asla gelmesine izin vermem. Çocuğu görmek için gelirse gelir, çocuğu görür gider. Öyle yeni doğum yapıp bir de misafir önünde hizmet etmeye niyetim yok bir daha. Eşime ve bana Allah sağlık versin, ikimiz birbirimize yeteriz inşallah.
kimse hasta bakmaya mecbur değil en güzeli mis gibi veririm 100 150 tl paşa gibi hastabakıcı bakar ne minnet ne zahmet işini yapar.
Allah herkesi farklı biçimde sınıyor. Ben ve benim gibilerinki de yalnızlık ve aile sevgisizliği üzerine demek ki. Allah bana, eşime ve yavruma sağlık versin. Biz birbirimize yeteriz evelallah
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?