Annemin beni hiç yalnız bir yere bırakmaması

Valla annenix aşırı korumacı olmuş biraz sizi rahat birakmali çocuk gibi davranmamali size
Şu an hala yanlış mı yapıyorum acaba diye düşünüyorum çünkü annem bana demin yine kardeşin beni istiyor sen istemiyorsun ileride beni isteyince olmayacam çünkü şimdi beni istemeyenin ileride ihtiyacı yok seni kardeşini aradığım gibi aramayacağım gibi şeyler söylüyor gerçekten çok üzülüyorum. Kardeşin senin gibi değil o ne zaman isterse yanında olacağım diyor sürekli
 
Son düzenleme:
Maalesef anneniz kötü bir anne.
Sizi duygusal olarak çökertip kardeşinize düşman edecek.

Anneniz de olsa psikolojik şiddete boyun eğmeyin.

Tamam git deyin, bırakın gitsin size ayak bağı olacağına.
Bir süre ayrı kalın.
Farkedeceksiniz ki anneniz sizin kişiliğinizi ezmeye çalışıyor.
Buna izin verirseniz evlilik ve iş hayatında ezik biri olup, mutsuz olursunuz.
Ciddiyim, annenizi birkaç aylığına abinize gönderin.
 
Annem kardeşimin yanına gitmeye kararlı sanırım inşallah vazgeçmez demek istiyorum ama bu sözleri o kadar yıpratıcı ki istediğim tek şey ayda bir kez de olsa arkadaşlarımla dışarı çıkmak her seferinde ben seni gözümün önünde dışarı bırakamam 10 dan aşağı eve gelmezsin gibi şeyler söylüyor. Kardeşin böyle değil dediğinde kardeşim lisedeyken arkadaşlarıyla senden habersiz dışarı çıkıyordu dediğimde şimdi çıkmıyor ama diye tutturuyor halbuki şimdi arkadaşlarıyla dışarı çıkıyor ama ona göre Bursa küçük bir yer olduğu için gideceği yerler iki adımlık mesafe ve bu sorun değil. Ona bakılırsa başka bir şehire de gitti kardeşim .Bunu söyleyince kardeşin orada yalnız o yüzden gidiyor diyor her seferinde. Ama sonuçta dışarı çıkma özgürlüğü var diyorum işte senin tek derdin bu diye yeni bir tartışma çıkartıyor ve ben senin yüzünden gideceğim diye başa sarıp sen rahat et beni istemiyorsun kardeşin şöyle böyle diye yine başlıyor saymaya gerçekten bıktım ben şimdiye kadar hiç senin sözünden çıkmadım en uslu bendim okuldan kaçmadim diyorum bak laflarından belli sen dışarı çıkmak istiyorsun diye kavgaya başlıyor artık psikolojik olarak çokuyorum gercekten
 
Çünkü açık açık söylemese de anneniz için "o erkek ve özgür" olabilir.
Siz ise "kadınsınız ve iyiyle kötüyü ayırt edemeyecek kadar akıl noksanlığınız var".

Bırakın gitsin.
Kendinizle başbaşa kalın.
Şu 11 sayfayı yeniden okuyun.
Kendi yorumlarınıza bir de dışardan bakın.
Anneniz tarafından ne hale düşürüldüğünüzü görün.
 
Haklısınız ama annem beni ayırt edip ben istemiyorum diye aglayinca ve beni dislayinca kötü hissediyorum çünkü böyle biri değilim
 
Haklısınız ama annem beni ayırt edip ben istemiyorum diye aglayinca ve beni dislayinca kötü hissediyorum çünkü böyle biri değilim
Siz kendinizi eve hapsetseniz de annenize yaranamazsınız.
Çünkü anneniz sağlıklı düşünemiyor.

Ben 40 yaşındayım. Annem her zaman abimi çok sevdi. Ben kırmamak için çabalarken hep hayırsız evlat oldum, hala öyleyim onun gözünde.
Abim annemi senede 1 kez arar. Hala en kıymetlisi o.

Siz değişseniz de anneniz değişmeyecek.
O yüzden boş yere gençliğinizi mahvetmeyin, hayallerinizden vazgeçmeyin.

Büyüğünüz ve tecrübe etmiş biri olarak size bunu tavsiye ediyorum.
 
Teşekkür ederim sanırım sizi dinleyeceğim çünkü annemle olan bu bağı kopartmadikca hep böyle gidecekmiş gibi hissediyorum
 

Erkek kardeşin istemiyor anneni. Isteseydi annen oraya giderdi. Boş yere seni tehdit ediyor annen. Onu kardeşine cidden yolla bakalim ne oluyor.

Bence yurtta kal. Sirf eşi yaninda yok diye, annenin sana sarmayi hakki yok. Gitsin onun ile hal etsin. Elbette bu yaşta anneni yaninda istenemezsin, en doğal hakkin bu.

Eğer şimdi ayaklarin üzerine durmszsan, ilerde çok daha zor olur. Işe girmek, arkadaşlik kurmak,.. Annen memlekette kursa gitsin ve sen yurtta kal. Annen küserse küssün. Hayatta bazen bencil olmalisin.
 
Bu laflari hareketlerim yüzünden ne kadar işitiyorum. Sanki dışarıya çıkmayi istemem dünyanın en kötü seyiymis gibi bana laflar söylüyor ve o kadar büyütüyor kiukiubu durumu. Zaten bencillikle suclaniyorum.. Kardeşimin yazlikta arkadaşları vardı kısa süreliğine yazlığa geldi ama günlerini hep annem ve benim yanımda geçirdi arkadaşları çağırmış gitmemiş kardeşim her seferinde bunu söylüyor annem kardeşini arkadaşları çağırdı ama dışarı çıkmadı diye. Keşke kardeşimin yerinde olsaydım...
 
Son düzenleme:
Büyük şehrin verdiği korkuyu yaşıyor olabilir. Sonuçta anne onu da anlamak lazım. Dışarıya çıkacağımız zaman geç gelirsiniz olmaz diyormuş daha önce çıkmamışsanız neden böyle bir şey diyor ki acaba. Ben 26 yaşında bir bayanım evliyim bir bebeğim var anneciğim ona rağmen vakitli gel eve Oraya buraya gitme dikkat et falan der anne onlar.
 
Ben annemi haksız bulmuyorum ki annem haklı ama yaşadığım hayat sadece okul ve evden ibaret bu da çok canımı sıkıyor. Ben de anlamadım saat 1 de çıkıp 6 da eve donebilirim sonuçta ama annem nedense karşı bu tarz şeylere. Hep bı bahane. Yani kötü insanların olduğunu biliyorum ve birçok konuda kendisini dinliyorum da ama eminim anneniz sizi benim kadar sıkmiyordur.
 
Ben sok ven iptal,
12 yasindan beri kendim gittim okuluma, arkadasima.
Bizim zamanin klasik kurali aksam ezaninda evde oldu sadece.
Ayrica yine o yaslardan beri babam ozellikle bankaya vergi dairesine muhasebeciye falan filan yollardi, hem se cebimde banknotlarla. Maksadi is yaptirmak degildi bizim kendimize guvenimizi gelistirmekti. Hep de sorardi, sana nasil davrandilae, nasil konustulae diye. Hic unutmam bir gun bankaya cok ciddi parayla gittim, 13-14 yasindayim, oo goha hanim gelmis dediler, cay seker ikram ettiler, halimi hatrimi babami sordular. Sonra ucus ucus dukkana dondum, babam paranin gucunu gordun mu dedi

Size aileniz hayati ogretmiyor, sizin ogrenmeniz lazim, yoksa aldiginiz diploma sadece duvarda bir cerceve olur. Is gorusmesine annesi ile gelen birini kim ise alir ki. 21 yasinda resit bireyseniz.
 
Kendimi 15 yaşında liseye giden bir insan gibi hissediyorum açıkçası. Para idaresini bilmeyen pek yemek yapmasını da bilmeyen (yapıyorum ama atıştırmalık şeyler annem evde olunca kendisi yapıyor hep) çamaşır yıkama vs. Böyle olmasına üzülüyorum çünkü sanki yanlış bir şey yapiyormusum hissi veriyor annem bana
 
Anlıyorum aslında sanırım senin hiç sosyal hayatın yok bu da tabiki rahatsız edebilir seni. Ben yorumları okumadım ama acaba annenle birlikte bir psikologa mı gitseniz. Belki aşırı korku hali ya da yalnızlık hali yaşıyor anneniz çözülmesi gereken bir sorunu olabilir
 
Ben hep sen yalnız kalma diye eve geliyorum dediğimde sorun benim yalnız kalmam değil senin dışarı çıkmayı istemen diyor. Yani dışarısı kendisi olmadan benim gidebileceğim bir yer değil çünkü herkes bir şey yapabilir. Psikologa gitmeyi kabul etmez sanırım bilemiyorum :/
 

Annen desin dursun. Kardeşinin üzerine dedikleri doğru ise yaziktir kardeşine. Yada oda bir kaç yil sonra çok daha kötü bir şekilde hincini alir. Gezip tozmak kötü şeyler değil. Tam bu yaşta yapilmasi gereken şeyler. Bunu ben bir anne olarak söylüyorum, bağimsiz ol.

Benim annemde çok otoriterdi. Senin annen kadar olmasa da, yine halen bunun özgüvensizliğini yaşiyorum. Bağimsiz kararlar almakta zorlaniyorum. Sen bu yola devam edersen senin için sonuçlar daha berbat olur.

Baban ile konuş, artik özgüvenimi yitiriyorum de, durum ciddi diye konuş. Ayni konuşmayi annen ilede yap ve yurda taşin. Zorlancaksin ama rahatlayacaksin.
 

Bakin bir anne babanin gorevi cocugunu hayata hazirlamaktir. Yemek yapamiyorsaniz sandvic yaparsiniz, zor degil. Ama bu yasta kendinize bakabilirsiniz. Annenizi kendi evine gonderin. Babanizla konusup yurda yerlesin. Zaten yurtlarin kurallari oluyor, anneniz o kadae kuralla idare etsin.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…