Annemle babam mı bizim ebeveynimiz, biz mi onların anlamadım

Sen krndi hayatına bak,işine gücüne evine sonunda eşinle kötü olur sen boşanırsın ,herkes kendi işini görsün
Babanda kendi işini yapsın acıma
 
Ikisini de başkalarıyla evlendirin. Birbirlerinden sıkılmışlar ama belli ki tekrar evlenmek için senden ve kardeşinden olur bekliyorlar gibime geldi.
 
İlaç zaten kullanıyor ama yine de iyi değil, valla elimizden geleni yapıyoruz nereye gitsek çağırıyoruz sıkılmasın diye, ben de en çok kardeşime üzülüyorum evlilik işini sürekli erteliyor ki annem yine mutsuz yine mutsuz iyice bıktım ya ben anlamıyorum ki ne istiyor
Boşanıcam dedi istedi boşandı şimdi yine mutsuz e ne diye boşandın o zaman ne istiyorsun bilmiyorum ki, kardeşim de ben de kendi hayatımızdan ödün veriyoruz ama bir gün iyiyse bir gün kötü ağlıyor evde ne yapıcaz şaşırdık kaldık
 
Hadi babama öyle yaptım annem ne olucak, devamlı mutsuz kadın ya anlamıyorum ki ben
Boşanmak isteyen o ama yine mutsuz
Boşanıcağı zaman kardeşimin eline bakıcağı belliydi geliri yok çünkü ona rağmen boşandı, kardeşim elinden geleni yapıyor ben de öyle ama ona rağmen ağlıyor mutsuz içim sıkılıyor diyor inan şaşırdım, sen şanslısın annen mutluymuş ki olması gereken o annem de maden babamsız mutlu olucağını düşündü o zaman niye olmuyor? İnsan sıkılıyor yoruluyor ikisi birden mutsuz yüzü asık valla resmen çocuğumuz gibi
Ne yapıcaz biz? Küçüklüğümden beri yüzleri asık 30 yaşıma geldim sıfatlarını asık görmekten bıktım
 
Yazık ya kiyamam. O yaştan sonra yalnız kalmışlar tabi üzülürler. Babanız yapayalnız kalmış anneniz de onun yüzünden kardeşinizin evlenmediginin, size yük olduğunun farkında. Nasıl rahat etsin nasıl mutlu olsun. Bence bu süreçte hassas olmalı ikisine de destek olmalısınız. En azından onlar yeni hayatlarına alışıp kabullenene kadar. Hatta yeniden evlensenler ne güzel olur. Empati kurun, siz eşinizden ayrılıp bir anda yalnız kalsaydınız hemen toparlayabilir miydiniz kendinizi? Aileniz sizin bu surat asmalarınızdan sıkılsaydı kendinizi sığıntı gibi hissetmez miydiniz? Ben 50 üzeri insanlar yalnız kaldığında çok üzülüyorum. Allah yardımcınız olsun hem sizin hem anne babanizin
 
İyi de bırakın gitmeyin

Babanız ev işlerini kendisi yapsın anneniz mecbur kalıp çevre edinsin

Kendi hayat amaçları olursa sıkılmazlar mutsuz olmazlar
Böyle yaparsam da vicdan azabı duyarım gibi geliyor, en son gittiğimde babamın evi dağınıktı mutfakta bulaşıklar, yapma ben yaparım dedi ama öyle görünce dayanamadım topladım, ama hep düşünceli
Annem de parayı düşünüyor kardeşimin eline baktığı için üzülüyor ama böyle olucağı belliydi, kardeşimde zor yetiyor eve bir maaşla ama annemdir yaparım diyor yine de elinden geleni yapıyor
İnanın dert yumağı oldum onu dinle bunu dinle onu mutlu etmeye çalış
 
Peki halalarınızın daha önce çalışmışlıkları var mı? Annemin 1 gün bile sigortası yok ve bulunduğumuz yer küçük bir yer iş imkanı kısıtlı ne yapıcak bütün gün ayakta duramaz çünkü hiç çalışmaya alışkın olmayan bir insan bir anda saatlerce ayakta oturamaz, önceden hep el işi yaptı, çok lüks yaşamasalarda kardeşim evini geçindiriyor şükür ama bari annem mutlu olsa ve sonu ne olucak kardeşim evlenmeye kalkınca annem ne yapıcak, bütün bunlar düşündürüyor, hızlı bir şekilde boşandı ama ne olucağını bilmeliydi ben buna kızıyorum, babam da kendine çeki düzen veremedi kaç kere de söyledik, kendimi bildim bileli mutsuzlar, boşandılar hala mutsuzlar
 
Yooo
Teyzem haric Hicbirinin bir gun calismisligi yoktu. Halalarim kocasını bile kendi secmemis. Yasi gelince dedem evlendirmis. Oyle cok gun gormus kadinlar degillerdi yani. Ama kendi hayatlarini ellerine almayi bildiler.
Bahsettigim kadinlardan da bazilari istanbulda yasiyor ama halalarim,teyzem karadenizin kucuk bir ilinde yasiyor.
Annenizin onunde iki yol var.
Ya bir yerden baslayacak, konfeksiyon-ceyiz mağazası - mutfak-bebek bakimi vs bir is bulacak ya da parazit gibi cocuklarina yapisip olene kadar boyle yasayacak...
 

Bu sırada boşandıkları erkekler ne yapıyor acaba?
 
Kesinlikle sana hak verdim
 
Annen de baban da başkalarıyla evlensin bence.
Babanın işlerini yapıp durma, annene nafaka vermiyor mu?
Annen de daha genç, bi işe girebilir.
Bizim insanımız bi acayip ya 40 ı geçen ben yaşlandım tribine girip tek işleri evde oturup çocuklarının kendini ziyaretini ilgisini falan beklemek.
Valla kendini mutlu edecek yolu o bulacak.
Belediyenin halk eğitimin bedava ve çok güzel kursları var. Sırayla gitsin hepsine. Para da lazım değil bedava yani. Hem oyalanır hem bişeyler öğrenir hem yaşıt arkadaşları olur
 
Benim tahminim annem başkasıyla evlenirim diye düşündü ve bu yüzden boşandı, başkasıyla evlilik yapamadığı ve kardeşimin eline baktığı için ona muhtaç olduğu için şu an çok üzülüyor, geliri yok kardeşime muhtaç olucağı belliydi geliri olmayan bir insan nasıl kolay kolay boşansın ki?
Kendi sorunlarımı anlatıyorum zaten ama iyne de kendi mutsuzlukları daha ağır basıyor
Kendi evimde de öyle eşim artık üzülmemi istemiyor çocuğum iyice kötü huylar edindi hiç ilgilenmiyorum
Babama yemek götürüyorum ev işini de dağınık görünce yapıyorum ama iyi mi yapıyorum kötü mü yapıyorum bilmiyorum
Artık onları mutlu etmeye çalışmaktan yoruldum
 
Kocaaaaa birrr ahhhh cekıyorum bu konuda bazı anne babalar sadece cocuk dogurmus olarak kalıyorlar canım gerisiş yok
 
Bazı insanlar hayata bağlıdır, düşerler ve kalkarlar, hastalanıp iyileşirler, doktoru dinler ve kendilerine bakarlar... bazıları sa zaten yaşlandım şuracıkta barınayım zamanı gelince göçüp giderim dünyadan kafasındadır. Günü bitirince gece yatar, sabah kalkar aynen bu rutinde Yaşar gider. İkinci grup İçin hayat zor ve hüzünlüdür kötü kötüyü çağırır çünkü. Arkadaşın annesi de bu gruptan.
 
İlerde kızızınız da sizinle ilgili annemin yüzü hep asık, mutsuz, bizimle ilgilenmiyor varsa yoksa kendi annesi babası desin istiyorsanız aynen devam edin. Eski konunuzu hatırlıyorum. Kızınız ile ilgikenmediniz mi hala o konu hakkında. Çocuğunuzun geleceği ile ilgili derin yara açıyorsunuz haberiniz olsun
 
Evet bencillik olduğunun farkındayım ama bazen düşünüyorum onların da bizden başka kimsesi yok diye, bazen de ikisi de şu an kendi yaptıklarının sonucunu yaşıyorlar diyorum özellikle babama çok kızıyorum, en çok kardeşime üzülüyorum benim evlenme işim çok geç olucak diyor, annem bizim için çok fedakarlık yaptı şimdi de ben anneme yapıyorum diyor ama inanın ne kerdeşim mutlu ne de ben, ikisini de düşünmekten kendi hayatımıza bakamıyoruz ki sürekli kavga içinde büyüdük, biz ne zaman huzuru bulucaz
 
Evet aynen yazdığınız gibi, annem kararının sonucunu yaşıyor babam da yaptıklarının
Ama bakın ben tam toparlanmaya çalışıyorum ama olmuyor fırsat vermiyorlar, ailemle birlikte gezmeye kafa dinlemeye gidiyoruz anneme telefon ediyorum istersen gel diye hüngür hüngür ağlıyor ben de ne keyif kalıyor ne birşey ben ne yaparım şimdi?
Hadi keyfi yerine gelsin diyorum her yere çağırıyorum ama sürekli mutsuz ne diye boşandı o zaman anlamıyorum, bizden başka kimsesi yok diye üzülüyorum ama ben de birdaha bu yaşa gelmicem hayatımı sürekli aileme üzülerek geçirmek istemiyorum, küçüklüğümden beri anneme üzülerek geçti, çocukluğumda annemi hep ağlarken hatırlıyorum babamla sürekli kavga yaparken şimdi de öyle ağlıyor, ben sürekli o benim çocuğummuş gibi ona kıyamıyorum ama bana da ağır geliyor artık annemin ağlamaları, babamın surat asmaları
 
Babanızın işlerini neden yapıyorsunuz ki? Siz üstüne düştükçe o da tripleniyor demek ki.Yapmayın ya da azaltın yapmayı.50li yaşlar yaşlı mı sayılıyor? Birbirlerini seçip evlenmişler , çocuk yapmışlar , boşanmışlar , dertleri bitmiyor.Valla iyi iş.Benim annemle babam biz yanlarındayken tartışınca ben böyle söylüyorum , bizi karıştırmayın siz birbirinizi seçip evlenmişsiniz diyorum , o zaman da gülüp barışıyorlar.İnsan sinir oluyor.Koca koca insanlar neyi paylaşamıyor , anlamıyorum.Ayrıca aklıma takıldı anneniz nafaka talep etmedi mi?

Canınıza yazık.Kendi çekirdek ailenizle ilgilenin.Vicdan azabı çekmeyin.
 
Anneme söyledim evde yapılan işler var diye pek istekli değil, çalışmak istemeyen birisinr ben nasıl zorla çalış diyebilirim
Ölsem de kurtulsam, için daralıyor, hayat neşem yok gibi laflar ediyor inanın böyle olunca ruhum daralıyor daha 30 ysşlarımdayım ama kendimi ailem yüzünden 60 yaşında gibi hissediyorum annemin olumsuz konuşmalarından sıkıldım, babam da mutsuz mutsuz evinde tek başına, bulaşıklar birikmiş ev havasız kalmış, gidince evi böyle görünce yapıyorum her yer dağınıkken öyle oturamıyorum, bazen düşünüyorum onlarında bizden başka kimsesi yok iste ama inanın ben benden gidiyor çocuğuma yansıyor artık eşim artık üzülme diyor ne yapıcam hiç bilmiyorum
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…