Daha gençler ve kardeşim izin vermez zaten, babamın ayrı evi var tek başına, annem de kardeşimle ama anneminde canı sıkılıyor sürekli görüşelim istiyor nasıl altından kalkıcam bilmiyorum
Daha gençler ve kardeşim izin vermez zaten, babamın ayrı evi var tek başına, annem de kardeşimle ama anneminde canı sıkılıyor sürekli görüşelim istiyor nasıl altından kalkıcam bilmiyorumBu arada kabul ederler mi bilmiyorum ama yasli bakim merkezlerinde yasarlar mi? Orada kendi yaslarinda insanlarla arkadas olup sıkılmazlar. Gerci daha genclermis ama. Aklima bir de bu geldi. Gerci bunu onlara soylemek de zor biliyorum. Yanlis anlayabilirler.
Sizin ortada pek önemli bir şey yokmuş ama bizde çok vardı babamın anneme yaşattıkları ve annemin babamla ilgili bize herşeyi anlatması.Biz onlarin ebeveynyiz. Benim annem de hic bi zaman derdini soyleyebilen bi insan olamadi, asiri takintilidir en ufak seyi mesele yapar, artik neler biriktirdiyse icinde babama karsi hep soguk yillardir ayri yatiyorlar.
Anneme gidiyorum derdin neyse adama soyle konus sen soylemezsen nerden bilecek diyorum "aman ne konusacam soylemem mi lazim" der. Evet soylemesi lazim. Adam simdiye kadar anlayamamis ki nerde eksik bisey yaptigini.
Babama gidiyorum baba sorun ne konusun cozun artik diyorum deniyorum konusamiyorum yanina yaklastirmiyor diyor.
Babam defalarca konusalim cozelim dedi yanimda istemiyorsan bu evden de giderim sen rahat edeceksen dedi gondermedi bu sefer. 3 aya dugunum var dugunden sonra deyip duruyormus babama babam yine sinirlendi, hayatlarinizi kurun siz gittikten sonra ben bu evde durmam dedi.
Size bakinca gelecegimi gordum ama bende simdiden yoruldum. Mutsuz bi yuvanin icinde mutlu yuva hayalleri kuruyorum. Ortada oyle buyuk bi mesele de yok.
Ama kendi hayatlari deyip bosveremiyor insan onlarin bu hallerine ben kahroluyorum. Bende olsam bende sizin gbi yapardim sanirim
Tek yapilacak kendi hayatiniza odaklanmak. Sizin de bir hayatiniz var. Anneniz gencmis. Hem para sıkıntisi yasiyor ama calismak da isteniyor. Kusura bakma da ikisi de bencil anne babalarinizin. Sadece kendilerini dusunuyorlarAnneme söyledim evde yapılan işler var diye pek istekli değil, çalışmak istemeyen birisinr ben nasıl zorla çalış diyebilirim
Ölsem de kurtulsam, için daralıyor, hayat neşem yok gibi laflar ediyor inanın böyle olunca ruhum daralıyor daha 30 ysşlarımdayım ama kendimi ailem yüzünden 60 yaşında gibi hissediyorum annemin olumsuz konuşmalarından sıkıldım, babam da mutsuz mutsuz evinde tek başına, bulaşıklar birikmiş ev havasız kalmış, gidince evi böyle görünce yapıyorum her yer dağınıkken öyle oturamıyorum, bazen düşünüyorum onlarında bizden başka kimsesi yok iste ama inanın ben benden gidiyor çocuğuma yansıyor artık eşim artık üzülme diyor ne yapıcam hiç bilmiyorum
Evlenmek isteyen evlenir, ben de babam için değil de annemin başkasıyla evlenmek istediğini düşünüyorum, evlensin de artık ağlayıp ta hayatı bana zehir etmesinIkisini de başkalarıyla evlendirin. Birbirlerinden sıkılmışlar ama belli ki tekrar evlenmek için senden ve kardeşinden olur bekliyorlar gibime geldi.
Ben de ilk zamanlar üzülüyordum ama herkes yaptıklarının sonucunu yaşıyor, babama söyledik zamanında biraz annemin istediği gibi biri ol diye ama o kafasının dikine gitti hakaretler, surat asmalar, annem de boşadı ama düşünmeden boşadı kardeşime muhtaç olucağını biliyordu, başkasıyla evlilik yaparım diye insan boşanır mı? Bir ayrı kalın dedik ama dinlemediler, kendimi bildim bileli hep böyleler ve artık 30 yaşını geçtim haklı olarak ben de bunaldım, e boşanmak istedin tamam oğlunda sana bakıyor, kendini oyala gez, günlere gir, çarşıya çık, evde yapılan işler var para kazanılan yap, ibadet et diyorum o yapmak istemiyor, yatıyor içim sıkılıyor konuşucak kimse yok diyor ben ne yapayım? Para veriyorum, nereye gitsem çağırıyorum, istediğini yapmaya çalışıyorum daha ne yapayım? Kardeşim de öyleYazık ya kiyamam. O yaştan sonra yalnız kalmışlar tabi üzülürler. Babanız yapayalnız kalmış anneniz de onun yüzünden kardeşinizin evlenmediginin, size yük olduğunun farkında. Nasıl rahat etsin nasıl mutlu olsun. Bence bu süreçte hassas olmalı ikisine de destek olmalısınız. En azından onlar yeni hayatlarına alışıp kabullenene kadar. Hatta yeniden evlensenler ne güzel olur. Empati kurun, siz eşinizden ayrılıp bir anda yalnız kalsaydınız hemen toparlayabilir miydiniz kendinizi? Aileniz sizin bu surat asmalarınızdan sıkılsaydı kendinizi sığıntı gibi hissetmez miydiniz? Ben 50 üzeri insanlar yalnız kaldığında çok üzülüyorum. Allah yardımcınız olsun hem sizin hem anne babanizin
Peki başkalarıyla evlenmeyi düşünmediler miYooo
Teyzem haric Hicbirinin bir gun calismisligi yoktu. Halalarim kocasını bile kendi secmemis. Yasi gelince dedem evlendirmis. Oyle cok gun gormus kadinlar degillerdi yani. Ama kendi hayatlarini ellerine almayi bildiler.
Bahsettigim kadinlardan da bazilari istanbulda yasiyor ama halalarim,teyzem karadenizin kucuk bir ilinde yasiyor.
Annenizin onunde iki yol var.
Ya bir yerden baslayacak, konfeksiyon-ceyiz mağazası - mutfak-bebek bakimi vs bir is bulacak ya da parazit gibi cocuklarina yapisip olene kadar boyle yasayacak...
Babam bilmem ama annem bu gidişle başkasıyla evlenir bir türlü mutlu olamadıAnnen de baban da başkalarıyla evlensin bence.
Babanın işlerini yapıp durma, annene nafaka vermiyor mu?
Annen de daha genç, bi işe girebilir.
Bizim insanımız bi acayip ya 40 ı geçen ben yaşlandım tribine girip tek işleri evde oturup çocuklarının kendini ziyaretini ilgisini falan beklemek.
Valla kendini mutlu edecek yolu o bulacak.
Belediyenin halk eğitimin bedava ve çok güzel kursları var. Sırayla gitsin hepsine. Para da lazım değil bedava yani. Hem oyalanır hem bişeyler öğrenir hem yaşıt arkadaşları olur
Benim babam da yalnızBabam bilmem ama annem bu gidişle başkasıyla evlenir bir türlü mutlu olamadı
Anneme söylüyorum güne gir, gez, kurslar var git diyorum yok diyor yapmak istemiyor
Bütün gün evde, bazen çok mutlu oluyor artık gezicem valla hayatıma bakıcam diyor ertesi gün yine yatak döşek ağlıyor, gerçekten ne yapıcağımı şaşırdım, mübarek ramazan günü günaha da giriyorum ama anneme nasılsın diye korkuyorum artık, sürekli karşımda mutsuz bir insan, canım sıkılıyor diyen bir insan, konuşmaya insan yok diyor ama ben ne yapayım söyleyin bana
Babama karşıda öyle evine gidesim gelmiyor, pazarlık görmüyor, evi dağınık o kadar negatif elektrik alıyorum ki ailemden inanın başkası olsa hayatımdan çoktan çıkarmıştım
Elimizden geleni yapıyoruz nereye gitsek çağırıyoruz, para vermeye çalışıyoruz
Daha ne yapayım ya söyleyin kaldı mı başka
Annem çok fedakar bir kadındır bu konuda hakkını asla yiyemem bizim için çok uğramıştır ama genel anlamda mutsuz bir insandır ve insan annesi nasılsa öyle oluyor yani ben öyleyim anneme bağlıyım annem mutluyken ben de mutlu oluyorum mutsuzken ben de mutsuz oluyorum ama babam çok fedakar değildi ve bu yaşanılanlar aslında çoğunlukla babamın suçuKocaaaaa birrr ahhhh cekıyorum bu konuda bazı anne babalar sadece cocuk dogurmus olarak kalıyorlar canım gerisiş yok
Annen de fedakar değil canım. Annen duygusal şiddet uygulamış size, şimdi de devam ediyor. En basiti çocukken bile babanızı kötülemiş size. Şimdi de hem maddi hem manevi sömürüyor. Fedakar anne boşanmadan önce ne yapacağını düşünür. Kardeşin evlense evlenebilir mi? Kim kabul eder? Senin eşin ne noktaya kadar sabredecek? Çocuğunu söylemiyorum bile. İkisi de sadece kendilerini düşünüyor. Olan sizr oluyor.Annem çok fedakar bir kadındır bu konuda hakkını asla yiyemem bizim için çok uğramıştır ama genel anlamda mutsuz bir insandır ve insan annesi nasılsa öyle oluyor yani ben öyleyim anneme bağlıyım annem mutluyken ben de mutlu oluyorum mutsuzken ben de mutsuz oluyorum ama babam çok fedakar değildi ve bu yaşanılanlar aslında çoğunlukla babamın suçu
Evet aynen yazdığınız gibi. Annem ölsem herşey bitse keşke diyor, canım sıkılıyor diyor bilmiyorum ne yapılabilirBazı insanlar hayata bağlıdır, düşerler ve kalkarlar, hastalanıp iyileşirler, doktoru dinler ve kendilerine bakarlar... bazıları sa zaten yaşlandım şuracıkta barınayım zamanı gelince göçüp giderim dünyadan kafasındadır. Günü bitirince gece yatar, sabah kalkar aynen bu rutinde Yaşar gider. İkinci grup İçin hayat zor ve hüzünlüdür kötü kötüyü çağırır çünkü. Arkadaşın annesi de bu gruptan.
İnan anneme eskisi gibi gidesim gelmiyor o kadar çok negatif enerji alıyorum ki ruhum daralıyor ama buna rağmen yine de canı sıkılmasın diye her gittiğim yere çağırmaya çalışıyorum enerjim düşmesine rağmenBenim babam da yalnız
Anneannem de anneniz gibi
O yüzden tanıdık geldi bana hep bunlar
Anneannem durmadan kapımı açan yok der
Hadi o 85 yaşında nerdeyse
Anneniz daha çok genç
Keşke biraz çabalasa
babamın önünde 10 yılı 20 yılı var diyorsun ne yapar diye üzülüyorsunAnnemle babamın boşanması ile ilgili defalarca konu açmıştım tam toparlanmaya çalışıyorum gel gelelim ailem izin vermiyor
Önce babamdan başlamak istiyorum. Babama ayrı ev tutuldu tek başına kalıyor, çalıştığım için hafta içi pek fazla yardım edemiyorum hafta sonu evine gidip bulaşık, ütü gibi işlerine yardım ediyorum, evde yemek yaptığım zaman gönderiyorum elimden geleni yapıyorum, ama sürekli bir mutsuz, yapsan da olur yapmazsan da ben zaten mutsuzum gibi laflar ediyor sürekli düşünceli daha boşanalı 1 sene olmadı ama şimdiden mutsuz bunun Allah ömür verirse 10 yılı 20 yılı var ve yıllarca ne yapar bilmiyorum
Anneme gelicek olursam o da maddi geliri olmadığı için mutsuz, kardeşimin eline baktığı için mutsuz, bir gün kendine güveni geliyor çok mutlu oluyor bir gün ağlamaklı oluyor, sürekli canım sıkılıyor yemeğe gelin çaya helin diyor, elimden geldiği kadar gitmeye çalışıyorum ama çalıştığım için evime vakit ayıramıyorum evimde işlerim oluyor yine de kırmamaya çalışıyorum, nereye kadar böyle olucak, telefonda konuşurken sabahtan beri kimseyle konuşmadım sesim açıl açılmadı diyor, canım sıkılıyor diyor
Kursa git, gün yap, parka git VS diyorum kardeşim de öyle para vereyim gez diyor onu da Kabul etmiyor
İnanın çok sıkıldım sürekli annemi mutlu etmeye çalışmaktan, babamı düşünmekten o kadar sıkıldım ki anlatamam, kendi ailem var çocuğum var ama yeri geliyor onların sesini bile istemiyorum,stresten her akşam annemle babamı rüyamda görüyorum
İkisine gidiyorum ikisi de mutsuz yüzü asık, ama bunun sorumlusu kardeşim de ben de değiliz
Kardeşim de öyle mutlu etmek için elinden geleni yapıyor, evlilik yaşı geldi evlenemiyor ona da üzülüyorum, ne zaman huzuru bulucaz? İkisi de kendi tercihlerini yaşıyor ama yine huzur yok, ne olur benim gibi olan varsa akıl versin çok ihtiyacım var
Anneannem de öyle de ordan biliyorum. 10 seneyi geçti dedem vefat edeli. Anneannem bir hasta olsun öyyylece yayar kendini. Hastalandım ben de ölürüm böylece diye düşünür. Zaten kendimi bildim bileli korkak vesveseli bir insan. Anneniz de korkarım ki böyle olur yaşlanıncaEvet aynen yazdığınız gibi. Annem ölsem herşey bitse keşke diyor, canım sıkılıyor diyor bilmiyorum ne yapılabilir
Hiç bir çabası yok öyle yaşıyor mutlu olayım demiyor, elin ayağın tutuyor, çocukların sağlıklı torunun sağlıklı insanlar nelerle uğraşıyor diyorum ama yine de mutsuz, duygularımı anlatamam size, anne baba atsan atılmıyor satsan satılmıyor ben de iyi olmalarını istiyorum ama bazen istemekle de olmuyor çaresiz kalıyoruz, keşke olmasaydı boşanmasalardı ams olan oldu onlar mutsuzken ilgilenmeyince vicdan azabı duyarım gibi geliyor
Babamın çekilecek tarafı yok biliyorum ama annem zamanında boşanıcaktı, yıllarca mutsuz bir ailede büyüdükAnnen de fedakar değil canım. Annen duygusal şiddet uygulamış size, şimdi de devam ediyor. En basiti çocukken bile babanızı kötülemiş size. Şimdi de hem maddi hem manevi sömürüyor. Fedakar anne boşanmadan önce ne yapacağını düşünür. Kardeşin evlense evlenebilir mi? Kim kabul eder? Senin eşin ne noktaya kadar sabredecek? Çocuğunu söylemiyorum bile. İkisi de sadece kendilerini düşünüyor. Olan sizr oluyor.
Annemin babamla tekrar bir araya geliceğini zannetmiyorum, bence başkası ile evlenmeyi düşünüyor ama cesaret edemiyorbabamın önünde 10 yılı 20 yılı var diyorsun ne yapar diye üzülüyorsun
açık söyleyim baban depresyonu atlattığı gibi bir bayan bulur evlenir.
annem kardeşinin eline bakıyormuş kardeşin evlenir evlenmez annen ortada kalır. sen evlenemediğin için hep eksiklik hissedersin.
en iyisi annenle babanı yeniden evlendir. bence pişman olmuşlar ayrıldıklarına (ama kısa sürebilir bu pişmanlık) başkalarını hayatlarına sokmadan yeniden evlendir.
Ben olsam o söylenmeden ben söylenmeye başlarım. Şöyle yoruluyorum, böyle zorlanıyorum, çocuğun okulundan çağırdılar vs. Ayrıca onun yaşlarında olup çalışmaya başlayan kişilerden bahsederim. Çalışmak istemiyorumla olmaz, ya boşanmayacaktı kocayı çekecekti ya da çalışacak. 3. seçenek evlenmek ama onun da garantisi yok. Bu şekilde gitmez. Kardeşinin hayatına ipotek koymak bu.Babamın çekilecek tarafı yok biliyorum ama annem zamanında boşanıcaktı, yıllarca mutsuz bir ailede büyüdük
Şu an yine aynı hayır boşandılar daha ne olucak bu insanlar nasıl mutlu olucak anlamıyorum
Annemin geliri yok kardeşimin evi geçindireceği belliydi bir sürü borcun altında ama annem için değer diyor o çok fedakarlık yaptı diyor ben de elimden geleni yapıyorum ama yine de mutsuz bu üzüyor işte bizi de
Kardeşim evlenirken çok zor olucak nereye kadar böyle olucak, hadi ben evlendim çocuğum var ama kardeşim için zor
Annem başkasıyla evlenirim diye boşandı gibi geliyor konuşmalarından anlıyorum
Benim yerimde olsanız ne yapardınız
Uyardım uyarmaz mıyım ama dinlemedi acele ile boşandı biz de ne olduğunu anlamadık. Ama bence o başkası ile evlenmeyi düşündü cesaret edemiyor gibi geliyor bilmiyorum ne amaçla boşandı ne istiyor@yozmen85 annenizi boşanınca başına geleceklerle ilgili önceden uyarmadınız mı? Belki ön sayfalarda soran olmuştur okumadan yazıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?