- 13 Aralık 2013
- 143
- 71
- 98
Nasıl anlatsam nerden başlasam bilmiyorum. Annemin bana küçüklüğümden beri hiç sevgi gösterdiğini hatırlamam aramızda hep bi mesafe olmuştur. Ben 23 yasındayım erkek kardeşim 10 kız kardeşim 17. Diğerlerine karşı öyle değil. Mesela kız kardeşim bir şey istese hemen alınır yapılır ona hesap bile sorulmaz. Ama ben bir arkadaşımla bulusacak olsam haber versem hemen bağırmaya baslar kimden izin aldın sen hayır asla gitmiyorsun diye. Şimdi bana diyeceksiniz ki sen ne yaptın da annenin güvenini kırdın. Size yemin ederim kendimi bildim bileli annem böyle özellikle bir şey olmadı. Tek bir şey var sigara konusu. Üniversiteye basladıgımda alıştım. Annem bunu öğrenince benle aynı evde 2 yabancı gibi yaşadı 2yıl. Sonra bıraktım 8 ay. Çok az bi sure iyi davrandı sonra yine despot tavırlara başladı. Bende bunu hak etmediğini düşünerek severek bıraktığım sigaraya tekrar basladım. Cunku değişen bir şey olmadı. Geçenlerde saçma sapan bir şey yüzünden zıtlastık bana yıne it gibi davranmaya başladı. 1 haftadır bu boyleydi. Bugün bir de çantam da sigara jelatini bulunca geldi salonda herkese beni ifşa etti kopek diye hitap etti ve gitti. Adama sormazlar mı madem sigara varken sigara yüzünden boylesin sigara yokken ne Var da benim yüzüme bakmıyorsun. Annem egoları olan bir insan ve evde reis odur. Bende özgürlüğüne duskun gururlu bir insanım annemin boyunduruğu altına girmediğim için onun sözlerine karşılık verdiğim için kısaca ona boyun egmediğim için benden nefret ediyor. İnanabiliyor musunuz 23 yasındayım ve neredeyse tuvalete girerken bile girebilir miyim diycem. Kimsenin annesi böyle değil hayatımdan bıktırdı beni. Soruyorlar neden zeynebe böylesin diye diyor ki ben mükemmeliyetçiyim. Diyorum sen mükemmel msn evet diyor. Temizliğe yardımcı olmuyorum diye hayatı burnumdan getirdiğini bilirim. Eğer bana çocukluğun hakkında hatırladığın ne diye sorsanız yediğim azarlar ve dayaklar derim. Ben bana bir kere sarıldığını bilmem. Bıktım hayatımdan bıktım var mı böyle annesi olan var mı Allah aşkına??
