- 23 Nisan 2018
- 332
- 280
- 53
Baban da evlenmek osteyrcek yakında. O zaman ne hıssedeceksınKendi kararını kendisi verecek. Yargılamak size düşmez.
Niye bu şekilde yazıyorsunuz anlamıyorum insanların benimle aynı sıkıntıları olamazmı bunları yaşayan bir tek benmiyim illa var demiyorum ama şüphelerim o yöndeartık annenizle uğraşmayı bırakın @zalimhayat_82 :)
heee dediğiniz gibi boşanmadan biri varsa tabii çok kızabilirsiniz bu hakkınız
bunu araştırıp hesabını sorabilirsiniz ancak
ama yine de evlenmesin diyebilir misiniz? hayır
Çok teşekkür ederim yorumunuz beni rahatlattı,özelden yazmak isterim sizden alıcağım farklı fikirlerde olabilirMerhaba :)
Başlığı görünce hemen bir şeyler yazmak istedim, çünkü aynı süreçten geçtim. Annemle babam 2009 yılında boşandılar. Çok küçüktüm tabi, olayın ne olduğunu bana ne getireceğini düşünmedim. Beni çok etkilememişti açıkçası bu durum çünkü her şeyi algılayamadım o yaşta.
2 yıl önce annem, geçen yaz da babam yeniden evlendi. Annemle yaşıyorduk bu yüzden onun kararı beni daha çok etkiledi. Ağladım, kızdım, üzüldüm. Ama annem bizi pek anlayamadı o süreçte :) Bencil davrandı. "Benim evliliğime karar verecek, fikir belirtecek hakkınız yok" dedi. "Sizin için değişecek hiçbir şey olmayacak." falan diyordu. Halbuki başka bir şehre taşınacak, tanımadığımız bir adamla aynı eve girecek kardeşim ve bendik yani. Süreci iyi atlatmaya çalıştı ama bazı yerlerde olmadı tabi. Allahtan üniversiteye başlıyordum ve o ortamdan uzaktaydım biraz.
Annem gerçekten bencil davrandı bazı noktalarda. Ben de bencil olmayı öğrendim. Böyle önemli bir kararda yer yer bizi göz ardı etti, duygularımızı görmedi, sadece kendine odaklandı, hayatımızda bir şeyin değişmeyeceğini düşündü. Demek ki ben de öyle olmalıyım dedim yani. Annem bile bunu yapıyorsa aldığım kararlarda ben de sadece kendime göre hareket etmeliyim. Gerçekten bunu tavsiye ederim iyi hissettiriyor :)
Gerçekten zor bir süreç biliyorum. Alışmak için zamana ihtiyacınız var ama umarım her şey kolay ve güzel olur sizin için.
Uzun oldu kusura bakmayın. Biraz anlatmaya ihtiyacım varmış. Konuşmak isterseniz özel mesaj da atabilirsiniz :)
Tebrik ederim kusursuz cevapYok kabul etmem.
Anneler dünya kadar zorluk çekip, kahır çekip, sittin sene yalnız yaşayıp yalnız ölmeliler çünkü.
Birini sevip mutlu olmaya hakları yok.
Üstelik benim kabul etmeme bağlı. Annem kim ki. Onun kendi kararını verme hakkı yok.
Allah aşkına ayak bağı olmayın. Ergen gibi davranmayın. Nasıl mutlu olacaksan öyle yap, yanındayım diyin.
Tabii seve seve yardımcı olmak isterimÇok teşekkür ederim yorumunuz beni rahatlattı,özelden yazmak isterim sizden alıcağım farklı fikirlerde olabilir
Mutlu olması için evlenmesi mi gerekir?evlenmeden de mutlu olamaz mı
O farklı bir durum,birisi annem birisi babam niye biraz daha anlayışlı olup ikisi de bir arada duramadı diye üzülüyorumGerekmez tabi ki. Sizin de gerekmez, siz de evlenmeyip annenizle yaşayın kadın yalnız kalmasın madem.
Siz de benim gibi düşünüyorsunuz sebebini sorsam sizeKabul etmem
Vallahi ilk defa böyle birşey okudum,ne kadar güzel bu şekilde istemeniz şansınıza herşey güzel olmuş sevindim sizin adınıza.merhaba benim annem babamda 1997 yılında ben 10 yaşındayken boşandılar şahsen boşanmalarını da çok istemiştik çünki evde inanılmaz bir şiddet vardı..velhasıl kelam annem 2001 de babam da 2005 te tekrar evlendiler ve ben o zaman 14 yaşlarındaydım açıkcası babam için hiçbir şey hissetmedim ama annemin evlenmesine çok sevinmiştim çünki evlendiği kişi de bize kendini sevdirdi babamdan daha iyi anlaşırım onunla hatta annem şimdi boşanmak istese çok üzülürüm çünki abi dediğim bu insana o kadar alıştım kı ona bir sey olsa en az annem kadar üzülürüm o derece... diyeceğim de şu ki babanızla aranız nasıl bilmiyorum ama ikinci adama da bir sans verin bir tanımaya çalısın belki anneniz daha mutlu olacak belki sen de onu çok seveceksin bilemezsin ki bunu bir de empati şart annenin yerine kendini koy sizler evlenmişsiniz gitmişsiniz o da kendine huzurlu bir hayat arkadaşı arıyor olabilir :))
bir şans tanıyın hem inanın bir alışma süreci var ki siz aynı evde de yaşamayacaksınız evlisiniz nasılsa ben 14 yaşındaydım erkek kardeşim 10 yaşındaydı ve beraber yaşıyorduk aynı evin içinde hakkaten iyi kötü bir alışma dönemi oluyor çok kolay da diyemicem ama bu bir süreç ve inanın herşeye alışıyorsunuz karşılıklı saygı ve sevgi oldukca herşey rayına oturacak eğer adam da iyi biriyse annenize değer veriyorsa siz evinize döndüğünüzde içiniz daha rahat olacak annem yalnız değil diyeVallahi ilk defa böyle birşey okudum,ne kadar güzel bu şekilde istemeniz şansınıza herşey güzel olmuş sevindim sizin adınıza.
Babam bencil bir insan olmasına rağmen yine de onu seviyorum ve annemin yanına yakıştırdığınız tek kişi gibi geliyor,yani annemi başka bir adamla yan yana ne bileyim yemekte dışarıda düşünemiyorum bir insanın hayatta bir kere eşi olur gibi geliyor kondurmuyorum
Ama sizin gibi olmak isterdim açıkçası bu kadar herşeyi kendime sorun etmezdim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?