- 19 Mayıs 2020
- 47.368
- 212.786
- 598
Adam babası istemiyor diye karısını almaya gelemiyor, bi de uzak şehirde ayrı ev açacak sorumluluk alacak. Anakuzusu adam için fazla ütopik.
Adam babası istemiyor diye karısını almaya gelemiyor, bi de uzak şehirde ayrı ev açacak sorumluluk alacak. Anakuzusu adam için fazla ütopik.24 yaşında henüz çok genç ve fazla toysunuz. Şimdi o adam size dese ki ben ailemden ayrı şehre taşındım, artık görmeyeceğiz, gitmeyeceğiz; gider misiniz? Sanıyor musunuz ki o aile uzaktan oğullarını işlemeyecek, peşinize düşmeyecek? Topluca manyaklar ordusu hepsi. O koca da ailesinin etkisinde kalmasa başkalarının etkisinde kalır; ezik çünkü.
Mesleğiniz varmış, bir işe girip çalışın, unutması kolay olur.
Burada okuduğum ,gördüğüm kadınların çoğu kendi kendine bir hayal dünyası kuruyor ve olayları kendi hayal dünyasına göre algılıyor .."onun için üzüldüğümden katlandım,ezikti vs" diyor mesela konu sahibi arkadaş .Bence gayet ezik davranan üzücü muameleye "hayır" demediği için maruz kalan kendisi oysa !! 6 ayda ailesini 2/3 görebilen ,kayınpederi kayınvalidesi ile 6 ay birlikte yaşayan kendisi (yaşamamayı seçebilirdi ,gitmeyebilirdi) ,eşinin ailesinden küfürler hakaretler işiten bunları dinleyen kendisi ..pijamaları ile kapısından çıktığı o yaşam şekline "eşim gel dese giderim" diye dönme hayali içinde olan yine kendisikendini seven,sevginin ne olduğunu bilen,sağlıklı bir kişi bu tür bir hayatı kendisine reva görür mü ?
Bende de vardı aynısından. Üstelik ben küçük te değilim idare edebilecekleri kadar. Brnim annem tek başına köyde yaşayan 78 yaşında bir kadın babam yok. Bana dediler ki ilk evlendigimde bizde kız evden çıktımı, yada gelin grldi mi anasına babasına bizim iznimiz olmadan gidemez sen ne zırt birt anana gidiyorsun. Abinler yengenler gitsin hizmetini yapsın...Ya şu ailenle görüşmeyeceksin hikayelerine inanamıyorum bazı erkek ailelerindeki.. neden yahu neden?gerekçeleri ne?
Adam zaten evliliğinin düzelmeyeceğini babasının korkusundan yanınıza gelemeyerek ortaya çıkarmış.Merhabalar. Tam olarak 1 sene önce evlendim. Liseden tanışıyorduk 24 yaşındayım. 6 ay evli kaldık sonra evi haberi bile yokken o evde değilken terk ettim 1 ay önce de resmî olarak bitti. Hemşireyim ben ama çalışmıyordum.kendisi lise mezunuydu. Büyük bir gönül bağıyla evlendim. Ama ailesi o kadar kötü insanlar çıktı ki. Dayanamadım. sürekli benim üniversite mezunu olduğumu söyleyip kendilerine bir drama çizdiler . O 6 ay nasıl dayandığıma şuan inanamıyorum. Öyle insanlar ki evden dışarı çıkmamı bile istemiyorlardı. Kendi evime bile gitmeme gönülleri olmuyordu onlarda kalıyorduk. Annemlere gitmemi onların gelmesini bile istemiyorlardı. 6 ay evlilikte 3 kere gittim annemlere onun dışında başka hiçbir yere gitmedim. Kültür olarak gelenek olarak aynı yapıda değildik. Alışır dedim bekledim hep. En son bi kavgamızda eşimin ailesi annemgile gitmek istediğim için bana çok hakaret etti açık açık küfür etti seni sevmiyorduk istemiyorduk zaten oğlum sevdi diye geldin buraya gidemezsin hiçbiyere illa gideceksen kefenle çıkarsın dedi daha sonra da annemi arayıp kızınızı hala neden arıyorsunuz onunla ilişiğiniz kesildi o artık bizim soyadımızda diyince bende ipler koptu. Pijamayla çıktım evden. 5 ay ayrı kaldık. Çok yalvardı eşim düzelteceğine eski mahkum günlerime dönmeyeceğime çok söz verdi. Ama bu sözü veren adam babası karını almaya gidemezsin gelirse kendi gelir dediği için gelmedi hiç . Sadece mesajda gel yazdı. Bende tekrar o hayatı göze alamadım. Eşimin yanımda arkamda olacağına azıcık güvenseydim alırdım ama o güveni de vermedi. Babası ne derse o oluyordu. Kısaca boşandık. Sırf onun ailesi istedi diye. Eşime de seni beğenmiyor seni yanına yakıştırmıyor diye diye aşağılık psikolojisine soktular. O da seviyorum ben diyemedi. Dün öğrendim ki bi eltim vardı benden güç bulup oda kaçmış evden o benden beter haldeydi . Şimdi düşününce onu nasıl unutacağım bilmiyorum. Unutuluyor mu? Tekrar bi evlilik yapıp anne olabilir miyim bilmiyorum. Gönlüm ne olursa olsun istiyor onu. Bi gün gel dese giderim kesin karşı kıyamam gibi geliyor . ben unutmamaktan korkuyorum. Hayat boyu bununla yaşamaktan. Anne olamamaktan. Mutlu olamamaktan. Boşanma psikoljisini nasıl atlattınız. İkinci bir evliliğiniz mutlu oldu mu? Unutabildiniz mi?
Siz ne cevap verdiniz?Bende de vardı aynısından. Üstelik ben küçük te değilim idare edebilecekleri kadar. Brnim annem tek başına köyde yaşayan 78 yaşında bir kadın babam yok. Bana dediler ki ilk evlendigimde bizde kız evden çıktımı, yada gelin grldi mi anasına babasına bizim iznimiz olmadan gidemez sen ne zırt birt anana gidiyorsun. Abinler yengenler gitsin hizmetini yapsın...
Dedim o sizin burda böyle bizde değil. Benim annem tek yaşıyor ve ben oğlunuza evlenmeden önce bunları bir bir anlattım kabul etti. Ben annemi gelinin eline bırakmam ki zaten anne babayı kizi ve oğlu bakmak zorundadır gelin veya enişte değil... Zaten orda koptuk ve bir daha duzelmedik 5 sene sonra boşanıyorumSiz ne cevap verdiniz?
Bana her fırsatta sen beni bakmak zorundasın diyordu... Bende yanıma gelirde düşkün olursanız bakairm ama kimseyi gidip evinde bakamam diyordum. Ki onlara göre gelin köle. diğer gelinini benim yanımda yollamadilar annesine ve kocası da hicbirsey demedi. Üstelik anaları benim çalıştığım hastanede vefat etti kadına son gunlerinde larinda sordum anneanne yanında kim kalsın isterdin. Kızlarım dedi. Ama hiçbir kızı kalmak istemedi evden gelini çağırıp bıraktılar..Siz ne cevap verdiniz?
E kız gel dese giderim diyor, kanmasın diye uyarıyorum. Olur da böyle bir hikaye ile gelirse oğlan, gerçek olması imkansız. Gözü açık olsun biraz.Adam babası istemiyor diye karısını almaya gelemiyor, bi de uzak şehirde ayrı ev açacak sorumluluk alacak. Anakuzusu adam için fazla ütopik.
Benim yakın çevremden bir tanıdığım var. Ailesi gayet düzgün kendisi de çok iyi bir üniversitede eğitim alıyor. Ama gel gelelim ki o da resmen buna benzer bir ilişki yaşıyor, Erkek arkadaşı, erkek arkadaşının ailesiyle. Ya o kadar toksik bir ilişkileri var ki ben dinlerken çıldırıyorum, sürekli konuşuyoruz ama hiçbir şey değişmiyor. Ailesi de arkasında ayrıl diyor daha evlilik olmadan. Ama sürekli düzelir, düzelecek kafasında. Evlilik olunca her şeyin rayına gireceğine inanıyor. Kimseyi dinlemiyor. Mesela saatlerce konuşalım, en son ikna olur gibi oluyor evet bunlar beni hasta ediyor diyor 1 saat sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Şimdi siz burada aile kültür ilişkisini kurunca benim aklıma direkt o geldi. O bu tanımlara da uymuyor. Ama neden böyle olduğunu neden ısrarla bu ilişkiyi sürdürmek istediğini anlamıyorum. Tek bildiğim ve söylediğim bu toksikliğin, bu kötü iletişimin içinde karar verme mekanizmasının bozulduğu.Buda ailelerden kaynaklaniyor. Kizlar sevginin, aski dizilerden ögreniyorlar. Tabu çünkü. Burdada konu vardi, 16 yasindaki kizi asik olmus diye annenin paniklemesi. Ki tam o yaslarda bu duygulari yasamasi, erkekler nasil, iliskiler nasil ögrenmesi gerekiyor.
Yoksa tecrübesiz iste ilk bir iki güzel laf diyen adama "asik" oluyorlar. Ailede bunlar ile hiç oturup konusmuyor ki iliski dedigin söyle olmali, saygi dedigin böyle biseydir diye. Gizli sakli bulusmakta isin entrikasi, heycani ve kizlar dahada baglaniyor.
Bunun üstünde bide Türk kültüründe "disi kus yuva" muhabeti var. Ayrilmak, bosanmak sanki çok kötü seylermis gibi. Bunlar olunca hep kadinin suçu, kadin yürütemedigi için. Ve o noktaya gelinceye kadar kadin mecburen saçini süpürge etmek zorunda kalmis olmali, son demine kadar, son pskilojik saglini yitirine kadar o evlilikte o iliskide denemeli gibi bir algi var.
Yukarıda da dedim, bu hırs. Ama değmez bi hırs.Benim yakın çevremden bir tanıdığım var. Ailesi gayet düzgün kendisi de çok iyi bir üniversitede eğitim alıyor. Ama gel gelelim ki o da resmen buna benzer bir ilişki yaşıyor, Erkek arkadaşı, erkek arkadaşının ailesiyle. Ya o kadar toksik bir ilişkileri var ki ben dinlerken çıldırıyorum, sürekli konuşuyoruz ama hiçbir şey değişmiyor. Ailesi de arkasında ayrıl diyor daha evlilik olmadan. Ama sürekli düzelir, düzelecek kafasında. Evlilik olunca her şeyin rayına gireceğine inanıyor. Kimseyi dinlemiyor. Mesela saatlerce konuşalım, en son ikna olur gibi oluyor evet bunlar beni hasta ediyor diyor 1 saat sonra hiçbir şey olmamış gibi davranıyor. Şimdi siz burada aile kültür ilişkisini kurunca benim aklıma direkt o geldi. O bu tanımlara da uymuyor. Ama neden böyle olduğunu neden ısrarla bu ilişkiyi sürdürmek istediğini anlamıyorum. Tek bildiğim ve söylediğim bu toksikliğin, bu kötü iletişimin içinde karar verme mekanizmasının bozulduğu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?