Merhabalar. Tam olarak 1 sene önce evlendim. Liseden tanışıyorduk 24 yaşındayım. 6 ay evli kaldık sonra evi haberi bile yokken o evde değilken terk ettim 1 ay önce de resmî olarak bitti. Hemşireyim ben ama çalışmıyordum.kendisi lise mezunuydu. Büyük bir gönül bağıyla evlendim. Ama ailesi o kadar kötü insanlar çıktı ki. Dayanamadım. sürekli benim üniversite mezunu olduğumu söyleyip kendilerine bir drama çizdiler . O 6 ay nasıl dayandığıma şuan inanamıyorum. Öyle insanlar ki evden dışarı çıkmamı bile istemiyorlardı. Kendi evime bile gitmeme gönülleri olmuyordu onlarda kalıyorduk. Annemlere gitmemi onların gelmesini bile istemiyorlardı. 6 ay evlilikte 3 kere gittim annemlere onun dışında başka hiçbir yere gitmedim. Kültür olarak gelenek olarak aynı yapıda değildik. Alışır dedim bekledim hep. En son bi kavgamızda eşimin ailesi annemgile gitmek istediğim için bana çok hakaret etti açık açık küfür etti seni sevmiyorduk istemiyorduk zaten oğlum sevdi diye geldin buraya gidemezsin hiçbiyere illa gideceksen kefenle çıkarsın dedi daha sonra da annemi arayıp kızınızı hala neden arıyorsunuz onunla ilişiğiniz kesildi o artık bizim soyadımızda diyince bende ipler koptu. Pijamayla çıktım evden. 5 ay ayrı kaldık. Çok yalvardı eşim düzelteceğine eski mahkum günlerime dönmeyeceğime çok söz verdi. Ama bu sözü veren adam babası karını almaya gidemezsin gelirse kendi gelir dediği için gelmedi hiç . Sadece mesajda gel yazdı. Bende tekrar o hayatı göze alamadım. Eşimin yanımda arkamda olacağına azıcık güvenseydim alırdım ama o güveni de vermedi. Babası ne derse o oluyordu. Kısaca boşandık. Sırf onun ailesi istedi diye. Eşime de seni beğenmiyor seni yanına yakıştırmıyor diye diye aşağılık psikolojisine soktular. O da seviyorum ben diyemedi. Dün öğrendim ki bi eltim vardı benden güç bulup oda kaçmış evden o benden beter haldeydi . Şimdi düşününce onu nasıl unutacağım bilmiyorum. Unutuluyor mu? Tekrar bi evlilik yapıp anne olabilir miyim bilmiyorum. Gönlüm ne olursa olsun istiyor onu. Bi gün gel dese giderim kesin karşı kıyamam gibi geliyor . ben unutmamaktan korkuyorum. Hayat boyu bununla yaşamaktan. Anne olamamaktan. Mutlu olamamaktan. Boşanma psikoljisini nasıl atlattınız. İkinci bir evliliğiniz mutlu oldu mu? Unutabildiniz mi?