- 8 Mayıs 2012
- 965
- 1.932
- 333
- Konu Sahibi permanganat
-
- #41
Günaydın bayanlar. Kaç gündür içimde sıkıntı olan bir derdi sizinle paylaşmak istiyorum. Ben 10 yaşındayken bisikletle bir arabaya çarptım. Sol bacağımdaki ezilme hariç bi şey olmadı. Ama ben arabalardan çok korktum. Uzun süre Arabanın ön koltuğuna bile oturamadım. Babam da çok evhamlı biridir, 'siz yapamazsınız' diye üç kız çocuğuna bir gün olsun araba sürdürmeye çalışmadı, üçümüz de bilmiyoruz şimdi. 2010 yılında ehliyet alayım dedim. Arabanın sürücü koltuğunda oturuyorum ama elim Ayağım boşalıyor, dizlerim tutmuyor. Eğitmen (kendisi öz dayım oluyor) senden sürücü olmaz dedi. Ehliyeti aldım ama şoförlük kariyerimi bitirdim. 2014 yılında evlendim, eşim bir bayan mutlaka öğrenmeli dedi, bayağı çabaladı, sakin sakin söyledi olmadı, bağırdı çağırdı olmadı. Okul eve bayağı uzak, gidip gelirken sürünüyorum. Özgür olmak istiyorum, kimseye Muhtaç olmamak istiyorum. Bir yandan da ölesiye korkuyorum. Eşim bir hoca tuttu bana. 12 saat ders aldım. Biraz daha iyiyim, ama gaza basamıyorum. Ne trafiği tıkamak, ne de bir canlıya zarar vermek istiyorum. Napayım??? Bırakıp ezik hallerime mi döneyim, 1 ayda olmazsa 2 ayda mı olur diyeyim?? Anksiyetem arttı,çok huzursuzum. Cevaplar için teşekkürler. edit: arabamız vitesli, satıp otomatik almak istedik ama satamadık. Bir araba alsam kendime fuzuli, çünkü eşim hep hastahanede olduğu için araba boşta. Yorumlarınızı buna göre yaparsanız sevinirim.
Ablalarinla cik kuzum sen deBurda akrabam yok. Apartmandaki bayanların maşallah hepsinin kendi arabaları var. Bilmeyen bi ben ve ablalarım kalmış.
Tamam canım teşekkürler :)Üstüne gttkçe iyi bir sürücü olursun ben ilk kazamdan sonra kötü olmuştum ama oluyo hepsi sana bişey olmasın. Dikkat et kendne heycan yapma mck
Şnşallah canım analar hiç ağlamasın.KORKANIN ANASINI AĞLAMAZMIŞSIN ...işte ben bu lafla başladım çok korktuğum arabayla ilk yolculuğuma:)
Sadece korku varsa sürdükçe aşılır sanırım. Ama benim gibi hiçbir şey bilmiyorsanız ders alın derim. Gerçekten çok faydası var.Bende de kaygı çok yüksek. Bazı yorumlar cesaretlendirdi beni. Şimdi manuel arabamız satip otomatik araba alacağız eşim ise servisle gidiyor ben öğretmenim metrobüslerde sürünüyorum asagida araba yatarken. Okula gitsem gelsem yeter e5 beni geriyor yan yol bağlantıları falan. Bir de korkarım aman biri benim yüzümden rahatsız olacak hakkına giricem küfür yiyeceğim falan... biraz daha rahat olmak lazım saniyorum. Alcagimiz arabayı denedik hiç kaydirmiyor yüksekte oturuyorsun falan bunlar artıları. Bir şekilde alisicam yetti artık 7 yıldır ehliyetim var 1 kere trafiğe çıkmadım daha..
Tavsiyeler için teşekkür ederim. Mutlaka dikkat edeceğim. Yaşadığım yerde dolmuş yok, evden okula direk halk Otobüsü de yok, o yüzden şanslıyım.Araba kullanırken sizin dikkatli olmanız yetmiyor, karşıdan gelecek hamleleri de önceden kestirmeniz gerekiyor. Başlarda trafiğin yoğun olmadığı yerlerde pratik yapın. Yavaş yavaş alışırsınız. Sanıyorum arabanın vitesli olup olmamasından çok sizin korkunuzu yenmeniz önemli. Sankin olun, aynalardan sağa sola durmadan hareket eden araba varsa aynı şeritte olmamaya çalışın, mümkün mertebe dolmuşa ve taksiye yol verin, tehlikenin büyük çoğunluğunu geçer zaten
Sakın bırakmayın, ne güzel araba da varmış, varmı arabayla olan özgürlük başka şeyde. Bir alışsanız o rahatlığa eşinize bile vermezsiniz.
Haha çok tatlısınız :) kendine güven telkinleri falan dinliyorum internetten. Maşallah valla sizin gibi bayanlara çok imreniyorum.İki tane yaya haldeyken, iki tane de araba sürerken olmak üzere toplam dört tane kazam var. Sonuç, hala araba kullanıyorum. Nasıl ki yaya iken kaza yaptım diye dışarıda yürümeyi bırakmadıysam araba ile kaza yaptığımda da sürmeyi bırakmadım.
Ama etkisi olmadı mı, tabi ki oldu hatta son ki kazada ağlayıp-zırlayıp daha da arabaya dokunmam diye dolanıyordum. Bende bir bayanın araba sürmesini bilmeli diyenlerdenim. Hatta ileri boyutu, bir evde araba kullanılacaksa o arabayı bayan kullanmalı insanlarla yoğun şehirde yaşayıp çalışıyorsa.
Velhasıl, sende bu işin peşini bırakma. Seni heycanlandırmayacak, sana çok karışıp aklını karıştırmayacak kişilerle araba kullanmanı tavsiye ederim.
Ayrıca ilaçlı tedavi yerine sözlü tedavi senin açından daha iyi olur, sonuçta senin daha çok telkine ihtiyacın var.
Aynı ben, kendi yaşadıklarımı okudum sanki...Valla bende korku demeyelim de caddeye çıkma kalabalığa girme kırmızı ışıkta bekleme kalkma korkuyorum :)
Çevreyolunda otobanda rahatım caddeye hiç çıkmadım korkum var ama bazen kendimi gazlıyorum mesela yaşlı bir bayanın sürdüğünü görüyorum ninem yaşında kadın bile sürüyor ne korkuyosun diyorum ama daha cesaret edip çıkamadım
Ablalarım memlekette ben yalnızım. Keşke onlar olsalardı, belki onlara da faydam olurdu. Üçümüzün de ehliyeti var ama kullanamıyoruz.Ablalarinla cik kuzum sen de
En elverisli zamanlar sabahin erken saati ve gece yarisidir seni kimse trafikte rahatsiz etmez guzel guzel turlarsin
Haha çok tatlısınız :) kendine güven telkinleri falan dinliyorum internetten. Maşallah valla sizin gibi bayanlara çok imreniyorum.
Aynı ben, kendi yaşadıklarımı okudum sanki...
Tavsiyeler için teşekkür ederim. Mutlaka dikkat edeceğim. Yaşadığım yerde dolmuş yok, evden okula direk halk Otobüsü de yok, o yüzden şanslıyım.
Pskiyatristin yaptığı tek şey beynini uyuşturacak ilaçlar verip seni sakinleştirmeye çalışmaktır. Mutlaka bir psikoloğa gidin korkularınızı yenin psikolojikman rahatlayın sonra başaracağınıza eminim. Ama bu şekilde trafiğe çıkmamalısınız.Psikoloğa gitmedim ama psikiyatra gittim, o da ilaç verdi. Ilaçlarımı kullanıyorum, ama sersem gibiyim. Telkin Cd'leri gördüm internette, hiç kullanan var mı acaba??
Bildiğiniz bütün duaları okuyun , dikkatinizi toplayın, öyle çıkın..inşallah sıkıntısız gidip gelin :)Konuyu nisanda açmışım geçen gün duvara vurdum arabayı. Bugün okula arabayla gitmem lazım ama anksiyetem tavan şu anda.
ne yap et otomatik al kendine güvenin geliyor çok rahat oluyor bende düzde başaramamıştım ama otomatik alınca sürebildim, birde yapamıyorum deyip bırakma üstüne git sık sık kullan ilerlet cesaret öğrendikçe gelen bişey ayrıca şoförlük sart gerçekten birine bağımlı kalmıyorsunGünaydın bayanlar. Kaç gündür içimde sıkıntı olan bir derdi sizinle paylaşmak istiyorum. Ben 10 yaşındayken bisikletle bir arabaya çarptım. Sol bacağımdaki ezilme hariç bi şey olmadı. Ama ben arabalardan çok korktum. Uzun süre Arabanın ön koltuğuna bile oturamadım. Babam da çok evhamlı biridir, 'siz yapamazsınız' diye üç kız çocuğuna bir gün olsun araba sürdürmeye çalışmadı, üçümüz de bilmiyoruz şimdi. 2010 yılında ehliyet alayım dedim. Arabanın sürücü koltuğunda oturuyorum ama elim Ayağım boşalıyor, dizlerim tutmuyor. Eğitmen (kendisi öz dayım oluyor) senden sürücü olmaz dedi. Ehliyeti aldım ama şoförlük kariyerimi bitirdim. 2014 yılında evlendim, eşim bir bayan mutlaka öğrenmeli dedi, bayağı çabaladı, sakin sakin söyledi olmadı, bağırdı çağırdı olmadı. Okul eve bayağı uzak, gidip gelirken sürünüyorum. Özgür olmak istiyorum, kimseye Muhtaç olmamak istiyorum. Bir yandan da ölesiye korkuyorum. Eşim bir hoca tuttu bana. 12 saat ders aldım. Biraz daha iyiyim, ama gaza basamıyorum. Ne trafiği tıkamak, ne de bir canlıya zarar vermek istiyorum. Napayım??? Bırakıp ezik hallerime mi döneyim, 1 ayda olmazsa 2 ayda mı olur diyeyim?? Anksiyetem arttı,çok huzursuzum. Cevaplar için teşekkürler. edit: arabamız vitesli, satıp otomatik almak istedik ama satamadık. Bir araba alsam kendime fuzuli, çünkü eşim hep hastahanede olduğu için araba boşta. Yorumlarınızı buna göre yaparsanız sevinirim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?