Biliyorum belki çok sıradan önemsiz gelecek bazilariniza. Allah beter durumlardan saklasın. Ama gerçekten kendimi yiyip bitiriyorum ben bütün gün bu kadının yüzünden. Benden ne görse söyler ne görmese söyler. Hemen eşime yetiştirir. "Shiima bizde surat astı, bizim evde yemek yemedi, az konuştu, şundan yemedi, şuna burun kıvırdı, beni aramadı, ben arayinca açmadı, anneler günümü kutlamadi, cumalarimi tebrik etmedi".. Yani bıktım artık her seferinde aynı şeyler bide abartarak hatta bazen yalanlar iftiralar katarak beni yermeler falan. Şöyle ki ilk 2. Ayda bana gelmişti gorumcemle, ben onlara yemek hazırlıyordum salata falan, aramızda sözlü bi tatsizlik oldu eve gidip kp ime bicakla benim uzerime yurudu falan demiş. Kp inanmamış olacak ki görümceme sormuş gizliden, baba yok öyle bişey ne bıçağı? Annem burnundan getirdi yengemin hiç susmadı bi sürü laf etti demiş de kurtardım yalandan..
Yani baştan beri hep böyle geldi gidiyor ama son mevzu yüzünden eşimle ilk defa 4 gündür ayrı yatiyoruz. En son gitmem de soğuk durdum yalan değil çünkü aileme saygı duymayan insana samimi olamam ben elimde değil. Bide alerjik bebeğime portakal vermiş kızdım ona biraz. Eşimi arayıp bana bağırdı demiş yemek yemedi suratını asti falan filan. Ama yemin ederim bagirmadim sadece kızdım bile bile niye veriyorsun diye.. Kv hep böyle sinsiydi ama benim eşimin pasifligi artık sinir bozucu boyutta. "Benim annem böyle değişmez onlara kizamazsın" deyip beni yontmaya çalışıyo. Ya benim bebeğim hasta ya hasta!! Benim ailemle gorusmedikleri ve görünce tavırlı soğuk davrandıkları için bende kv tarafina mesafeli duruyorum ki bu bana göre çok doğal bişey. Ama eşime göre benim böyle bi hakkım yokmuş . Ben tavır yapamazmisim bana nasıl davranmam gerektiğini ogretememiş daha vs. Vs.. Çok uzun oldu biliyorum nolur hakkinizi helal edin gerçekten icimi dökmek istedim sadece...