Arkadaş gerekli mi ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Mrs-cicek

🍀
Kayıtlı Üye
25 Haziran 2010
5.313
5.344
723
Merhaba
Ben ailemin yetiştirme tarzı yüzünden sanki herkes “kötü” “güvenilmez” miş gibi yaşadım bu yaşa geldim.(36)
Çevremde canım dost diyebildiğim kimsem yok.3-5 normal arkadaşım var ama asla mesafemi aşamıyorum çoğunlukla haksız da çıkmıyorum güvenmemekle ancak bazen şöyle çok yakın bi dostum olsa da içimi döksem gerektiğinde de birlikte gülsek eğlensek dediğim oluyor..

Eşim iyidir arkadaş gibiyiz bazen ama bazen de beni sadece geçiştiriyor, halbuki o an o kadar konuşmaya ihtiyacım vardır ki..
Ailem var çok da kalabalıklar ama kuru kalabalık hatta en büyük sıkıntılarım hep onlar yüzünden yani onları onlara anlatmam boşa..

Kısaca siz nasıl arkadaş ediniyorsunuz hemen güveniyor musunuz aşırı mesafeli biriyim her an hainlik görecekmişim gibi geliyor dediğim gibi hem ailemin yetiştirme tarzı hem de çevremde gerçekten böyle saçma sapan sebeplerle biten dostlukları görüyorum ve kendime hak verip bu döngü içinde debelenip duruyorum..

Bu yaşa kadar iyiydi ama sanki artık kaldıramıyorum konuşmak istiyorum tek başıma düşündüğüm şeyi biriyle konuşursam hafiflerim sadece dert anlamında değil bazı arkadaşlar sen dert dinleyecek adam arıyorsun demiş de insan bazen sıkılıyor kös kös oturmaktan gündemi de konuşmak istiyor okuduğu bi kitabı da.. belki başkasının bakış açısı ile daha farklı düşüneceğim bazı durum ve olayları..
bilemiyorum (defter tutuyorum psikoloğa gittim anlatmak için ama bunlar geçici çözümler bence ve asla samimi gelmiyor psikolog vs iş sonuçta ben de müşteriyim onlar için.
 
Son düzenleme:
Şöyle bende sizin gibi mesafeli ve kuralları olan biriyim..Biri birinin arkasından konuştuysa direk notunu veriyorum en basitinden ama anladım ki bu şekil yalnızlık oluşuyor,zaten herkes böyle,çok samimi arkadaşın olur bir tane iki tane diğerleri o anı doldurmak o günü o an güzelleştirmek, kısacası çok anlam yüklememek gerekiyor
 
Baştan insanların açıklarını arar tarzda yaklaşıp güvenmediğiniz için karşı tarafa da bu enerji hissediliyor ve onlar da sizi haklı çıkarıyor. Halbuki baştan güvenip dost olmak için kendinizi açsanız insanlar da size öyle davranır.
Şimdi bana da yeni tanıştığım biri sürekli güven testi yapsa acaba kötü biri mi diye tetikte dursa hiç de güvenilir bir dost olasım gelmez açıkçası.
 
İnsanları birbirine yakınlaştıran o arkadan konuşma bence zaten. İtiraf edelim hepimiz dedikoduyu seviyoruz. Zararsız olduğu, iftira falan atılmadığı sürece hohaha duydun mu ne olmuş ya da acil dedikodu yapmamız lazım diye yanımıza koşarak gelen arkadaşlar en eğlenceli ve yakınlaşılan insanlardır genelde.
 
Empati yapın size gelenler hep bi tedbir ve güvensizlik içinde gelselerdi sizi kontrol etme duygusuyla her konuda sizi sorgulasalardı nasıl hissedersiniz. Her konuda olmuyordur hep olmuyordur ama bi şekilde hissettirmiş olmalısınız ki yalnız kalmışsınız

siz sizinle arkadaşlık eder miydiniz?
 
Arkadaşlık demek sürekli dert anlatmak değil öncelikle. Arkadaşı az olanlarda içimi dökmek için insan arıyorum tarzı serzenişleri oluyor ama o kafayla bulamazsınız.
Biz içimiz sıkıldığında neşeli arkadaşımızı arayıp buluşup kakara kikiri yapıyoruz. Bazen dertleşsek de insanları dertlerimizle boğmuyoruz.
Arkadaşlarımın dertlerini elbette bilirim ama sadece durmadan dert anlatan kasvetli tipleri elerim. Hayat herkes için zorken bir de o tipler çekilmiyor.
 
Sürekli dert anlatarak ilgi çekebilen, dostluk kurabilen insanlar ergenlik zamanlarında “hocam merve ağlıyor, tuvalete gidebilir miyiz” cümlesinde geçen merveler. Ergenlik sonrası zaten her bünyeye dert yüklendiği için sürekli negatif insanlardan kaçıyor diğer insanlar.
 
Sürekli görüştüğüm her birine ayrı bayıldığım 6 kişilik bir arkadaş grubum var. İki haftada bir herkes çocukları satar otururuz. Bir tanesinin geçen aylarda ciddi bir sorunu oldu eşle. İnan saatlerce oturduk genelde güldük eğlendik. Arkadaşın derdi 3-4 saatlik görüşmede yarım saat konuşulmadı. Kendi istemedi çünkü. Ben kafa dağıtmaya geliyorum ya kapatalım dedi. Sıkıcı çünkü biliyor o da. Genel olarak herkes kendinden bir şeyler anlatıyor elbette sohbet ettiğimiz için ama her buluşmada bir kişinin derdini dinlesek ohooo.
Hatta aynı grupta babası yatalak kalan bakıcı sorunu yaşayan arkadaş da var. Onun da anlatması ancak yarım saat. Yani bakıcı bulamamasının babasının zor olmasını saatlerce dinlemez kimse.
Bizim hepimizin keyifle gelmesinin sebebi de bu. Bazen çocuklarımızın sohbeti uzarsa biri illa diyor çocuk konuşmak da yasak aaaa diye.
Cidden artık insanlar arkadaşlarıyla kafa dağıtmak eğlenmek azıcık dedikodu yapıp gülmek istiyor. Ötesi de çekilmiyor cidden
 
Benim sağlam bı kaç dostum var diğerleri benim için iyi arkadaş kategorisindeler.oncelikle biriyle ilk tanıştığımda bu bana hainlik yapacak kafasında olmuyorum.ona bir arti puan vererek başlıyorum.zamanla ya o artılar artıyor ya da eksiye düşüyor.kolay kolay kimseyi hayatımdan çıkarmam çocukça şeyler bunlar.beni uzerse şans veririm baktım olmuyor mesafe koyarım.sevdigim biriyse kredisi bende bitmez baya kötü bişey yapması lazım.simdiye kadar hayatımda toplasan 4-5 kişiyi uzaklastirmisimdir.onlar da son raddeye geldi.insanlara ne çok verici olun ne de bu beni kandırır gözüyle yaklasin
 
Diyorum ya hepimizin derdi var, başkalarının derdini de kendimize yük edersek yaşayamayız. Dert anlatacak değil derdini unutturacak arkadaş lazım.
 
Bu not verme olayı bende de çok var belki de ondan yalnız kalıyorum
Misal argo ağızlı insan sevmem fark ettiğim anda bi daha görüşmem ya da kıskançlık sezdiğim birini ve ya her mevzuyu siyasete getirenleri..
Ama bu kadar seçici olmak da yoruyor çünkü öyle kafamdaki bi arkadaş yok bulamıyorum ha bende de eksikler kusurlar vardır ama genel olarak saygı çerçevesinde ilişkiler kuran biriyim bu da beni yalnızlaştırdı
Ederim
Bi kere aşırı saygılı biriyim asla çizgimi aşıp gerekli gereksiz soru sormam empati yeteneğim aşırı yüksek karşımdakini düşünerek her cümleme başlarım
Böyle bi arkadaşım olsun isterim
Aslında temkinli olmam şöyle oluyor misal küfürlü konuşan biriyle arkadaş olamıyorum ya da haddinden fazla eleştirel yapıdakilerle..
İnsanız kusurlarımız olur ama bazısı aldığın nefese kadar eleştiriyor bu da beni o kişiden soğutuyor
Açık aramak değil benimki enerjim tutmuyor kafama yatmıyor karakteri.
 
Bana mesala arkadaş olmak için aşırı sıkıcı geldiniz. Ben de küfürlü konuşmam ama bazen sinirlenince ağzından kaçıran arkadaşlarım var. Yada konuyu siyasete getirmemeyi nasıl başaracağız bu ülkede. Siyaset gündem konuşmamak da saçma. Televizyon programı mı sunuyoruz? Bu kadar dikkat ederek yaşayan arkadaş istemem.
Sürekli empatiyle kırmadan konuşmak da aşırı sıkıcı. Bazen arkadaşın bir şey anlatır ay sen aptal mısın neden öyle yaptın dersin. Ben diyorum bana da diyorlar gülüyoruz geçiyoruz.
 
Ya genelde gözümün tutmaıdkları bana yapmamışsa bile başkasına bişey yapmıştır hep haklı çıktığım için de aşırı tedbirli biri oldum
Bir de işte ailemin bana empoze ettiği herkes güvenilmez tabusu yüzünden böyle oldum artık bundan huzursuz olmaya başladım konuşmak istediğim an insan yok çevremde

Bi de şu var soğuyorum misal ben size herhangi bişey anlattım evimde akşam olan vs ertesi gün ortamda başkası varken bu olayı anlattığım kişi o kişinin önünde olayı önüme koyunca bile soğuyorum
Hani ne gerek var ben sana anlattım konu önemsiz bile olsa sen neden başkasının yanında açarsın ki..Ben mi fazla abartıyorum fazla mı kuralcıyım diyorum o sebeple örnek verdim
 
Olabilir fikrinize saygı duyuyorum ama ben çocuk yetiştiriyorum ve dikkat ediyorum
Ben siyaset konuşmayalım demiyorum gerekirse o da konuşulur ama bazısı ciddi anlamda abartılı bi şekilde fanatik bi şekilde konuşuyor bu da beni sıkıyor o insanlar da bana sıkıcı geliyor
 
Ay evet aşırı kuralcısınız. Bahsettiğim arkadaş grubumda üç kişiyle çocuklarımız aynı sınıfta. Birinin öğretmenle aşırı komik bir macerası oldu. Diğerlerine biz anlattık ay bunu duymanız lazım diye kız da böyle triplere girseydi olmazdı.
 
Farklı görüşleriniz var demektir. Ben çevremde siyaset konuştuğumda da herkes aynı kişiye aynı öfkeyi kusuyor ondan sorun olmuyor.
Ve evet zor bir insansınız
 
Böyle arkadaşlarım var benim de
Ama ben böyle ağlamak istediğimde omzuna kafamı koyup ağlamak istediğim ya da tatile beraber gitmek istediğim candan arkadaşlıkları kastediyorum
Benim de 3 aydır evinden ayrı eşiyle kötü olmuş arkadaşım var otururuz saatlerce eşiyle sorunlarını da konuşuruz yemek tarifleri de çocukları da film dizileri de..
Ama o arada yine de bi mesafe var belki de ben beceremiyroum
 
Daha dün bi videdo attı grupta arkadaşım ki tek grubum kendileridir :) buyrunuz :) birbimize mal diyrmicem zorbalamicam arkadaşlığı ne edeyim

 
en yakın iki arkadaşım var ikisiyle de tatile çıkarız. Bir kere bile omzunda ağlamadım.
Siz dertlerinizi anlatıp içindeki irini akıtmaya insan arıyorsunuz.
Siyaset konuşma, dedikodu yapma, eleştirme sadece sus ve derdimi dinle.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Benzer Konular

H
Sevgilim benim için ailesine rest çekti!
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
2K
AnkaEnerjisi
Y
Bencil arkadaş
Yorumlar
16
Görüntüleme
687
leyla_17
L
  • Kilitli
Konuşmayı kesmeli miyim?
2 3
Yorumlar
50
Görüntüleme
2K
Honkiponkitorino
Y
Aşk, ölüm, evlilik... Her şey kader mi yoksa biz mi seçiyoruz? Aklım karışık kalbim kırgın.
4 5 6
Yorumlar
109
Görüntüleme
6K
yildizligece8
Y
W
Hukukçu arkadaşlarım bakabilir misiniz, some kv problems (UZUN KONU)
2 3
Yorumlar
49
Görüntüleme
4K
whitesneaker
W
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…