Ya o kadar değil tabii kiOnu sevmem bunu sevmem diye başlayınca insanlara ister istemez mesafe koyuyorsunuz aslında. Normalde sevmediğin bir özelliği olan insanla diğer yanlarından ötürü idare eder yine yakın olabilirsin. Kimse kendinin aynısı insanlarla arkadaş olmuyor. Ben normalde cimri insan sevmem ama var arkadaş grubumuzda öyle biri, arada dalgasını da geçeriz hatta kendi de kabul ettiği için.
Küfür hiç etmem ama iki lafının birş küfür değilse arada bir ağzından çıktı diye birinin üzerini yineçizmekm. Bir enerji var yakınlık kuracağın insanla aranda o oluyorsa bazı şeyleri görmezden gelirsin. Yoksa kimse kimseyle arkadaş olamaz.
Hem samimiyet hem eğlence hem saygı mümkün olamıyor mu ?Konu sahibi bende senin gibilerle arkadaş olamam dinlerken sıkıldım kimse empati ve ekstra saygı beklemiyor samimiyet eğlence bekliyor
Çocuklu arkadaşlarımın yanında bende etmiyorum zaten. Yanlışlıkla ağzımdan kaçarsa da kaş göz yapıyorlar düzeltiyorum. Bunlar sorun olacak şeyler değil bence.Hayır herkes aman küfür edemeyeceksem falan demiş de ben çocuklu biriyim ve aman nolcak diyemem maalesef
Tamam bir siz çocuk psikolojisinden haberdarsınız. Burda herkes çocuklarının yanında dere tepe düz gidiyorHayır herkes aman küfür edemeyeceksem falan demiş de ben çocuklu biriyim ve aman nolcak diyemem maalesef
Evet bunu kabul ediyorumÇocuklu arkadaşlarımın yanında bende etmiyorum zaten. Yanlışlıkla ağzımdan kaçarsa da kaş göz yapıyorlar düzeltiyorum. Bunlar sorun olacak şeyler değil bence.
Sorun sizin soğuk mesafeli yapıda olmanız
La havleTamam bir siz çocuk psikolojisinden haberdarsınız. Burda herkes çocuklarının yanında dere tepe düz gidiyor
Merhaba
Ben ailemin yetiştirme tarzı yüzünden sanki herkes “kötü” “güvenilmez” miş gibi yaşadım bu yaşa geldim.(36)
Çevremde canım dost diyebildiğim kimsem yok.3-5 normal arkadaşım var ama asla mesafemi aşamıyorum çoğunlukla haksız da çıkmıyorum güvenmemekle ancak bazen şöyle çok yakın bi dostum olsa da içimi döksem dediğim oluyor..
Eşim iyidir arkadaş gibiyiz bazen ama bazen de beni sadece geçiştiriyor, halbuki o an o kadar konuşmaya ihtiyacım vardır ki..
Ailem var çok da kalabalıklar ama kuru kalabalık hatta en büyük sıkıntılarım hep onlar yüzünden yani onları onlara anlatmam boşa..
Kısaca siz nasıl arkadaş ediniyorsunuz hemen güveniyor musunuz aşırı mesafeli biriyim her an hainlik görecekmişim gibi geliyor dediğim gibi hem ailemin yetiştirme tarzı hem de çevremde gerçekten böyle saçma sapan sebeplerle biten dostlukları görüyorum ve kendime hak verip bu döngü içinde debelenip duruyorum..
Bu yaşa kadar iyiydi ama sanki artık kaldıramıyorum konuşmak istiyorum tek başıma düşündüğüm şeyi biriyle konuşursam hafiflerim ve belki başkasının bakış açısı ile daha farklı düşüneceğim bilemiyorum (defter tutuyorum psikoloğa gittim anlatmak için ama bunlar geçici çözümler bence)
Öncelikle merhaba, eşin arkadaşlarının , çevrenin çok olmamasından memnun galiba yani seni olduğu gibi kabul etmiş. Ben biriyle eğer bir görüşmem olsa acaba arkadaşımın olamasından çevremin olmamasını sorun eder, irdeler mi bilemiyorum? Arkadaşlarım var 3 5 tabe ama o lar da farklı uzak yerlerde yaşıyolar, eskisi kadar görüşemiyoruz. Tıpkı sizin gibi 36 yaşındayım, ailemin yetiştirlme tarzından dolayı pek güvenmiyorum insanlara. Fakat bir zamanlar kendimi zorladım. Baktım insanlar nasıl arkadaş kuruyor, iletişim sağlıyor. Bir konuda şikayet yapacaksın, dedikodu yapacaksın, komik olmasa bile güleceksin, gündemi takip edeceksin falan filan. Ama şu yaşta pek öyle olmuyor galiba.Merhaba
Ben ailemin yetiştirme tarzı yüzünden sanki herkes “kötü” “güvenilmez” miş gibi yaşadım bu yaşa geldim.(36)
Çevremde canım dost diyebildiğim kimsem yok.3-5 normal arkadaşım var ama asla mesafemi aşamıyorum çoğunlukla haksız da çıkmıyorum güvenmemekle ancak bazen şöyle çok yakın bi dostum olsa da içimi döksem dediğim oluyor..
Eşim iyidir arkadaş gibiyiz bazen ama bazen de beni sadece geçiştiriyor, halbuki o an o kadar konuşmaya ihtiyacım vardır ki..
Ailem var çok da kalabalıklar ama kuru kalabalık hatta en büyük sıkıntılarım hep onlar yüzünden yani onları onlara anlatmam boşa..
Kısaca siz nasıl arkadaş ediniyorsunuz hemen güveniyor musunuz aşırı mesafeli biriyim her an hainlik görecekmişim gibi geliyor dediğim gibi hem ailemin yetiştirme tarzı hem de çevremde gerçekten böyle saçma sapan sebeplerle biten dostlukları görüyorum ve kendime hak verip bu döngü içinde debelenip duruyorum..
Bu yaşa kadar iyiydi ama sanki artık kaldıramıyorum konuşmak istiyorum tek başıma düşündüğüm şeyi biriyle konuşursam hafiflerim ve belki başkasının bakış açısı ile daha farklı düşüneceğim bilemiyorum (defter tutuyorum psikoloğa gittim anlatmak için ama bunlar geçici çözümler bence)
Çocuklarınızla hep beraber mi olacaksınız arkadaşlarınızla? Derdinizi nasıl dökeceksiniz ? Küfürlü konuşma olmasa bile bir yetişkin muhabbetinin içinde mi vakit geçirip duracak?Çocuklarım var girdiğim ortamlarda çocuklarım varken olsun be küfür etsin yeterki benimle arkadaş olsun diyemiyorum ben sorry
Beni anlatmışsın.Dostum diyebileceğim bir arkadaşım vardı ama ben evlendikten sonra iletişimi kesti.Çok aradım sordum kaç kere gidip sürpriz yaptım baktım sadece ben arayıp soruyorum aramayı bırakınca iletişimimiz de bitti.Eşimle arkadaş gibiyiz ama canımı sıkan bir şey i anlattığımda dedikodu yapıyorsun diyorMerhaba
Ben ailemin yetiştirme tarzı yüzünden sanki herkes “kötü” “güvenilmez” miş gibi yaşadım bu yaşa geldim.(36)
Çevremde canım dost diyebildiğim kimsem yok.3-5 normal arkadaşım var ama asla mesafemi aşamıyorum çoğunlukla haksız da çıkmıyorum güvenmemekle ancak bazen şöyle çok yakın bi dostum olsa da içimi döksem dediğim oluyor..
Eşim iyidir arkadaş gibiyiz bazen ama bazen de beni sadece geçiştiriyor, halbuki o an o kadar konuşmaya ihtiyacım vardır ki..
Ailem var çok da kalabalıklar ama kuru kalabalık hatta en büyük sıkıntılarım hep onlar yüzünden yani onları onlara anlatmam boşa..
Kısaca siz nasıl arkadaş ediniyorsunuz hemen güveniyor musunuz aşırı mesafeli biriyim her an hainlik görecekmişim gibi geliyor dediğim gibi hem ailemin yetiştirme tarzı hem de çevremde gerçekten böyle saçma sapan sebeplerle biten dostlukları görüyorum ve kendime hak verip bu döngü içinde debelenip duruyorum..
Bu yaşa kadar iyiydi ama sanki artık kaldıramıyorum konuşmak istiyorum tek başıma düşündüğüm şeyi biriyle konuşursam hafiflerim ve belki başkasının bakış açısı ile daha farklı düşüneceğim bilemiyorum (defter tutuyorum psikoloğa gittim anlatmak için ama bunlar geçici çözümler bence)
Çoğu insan en az sizin kadar çocuk psikolojisine hakim. İnsanlar küfürde sorun yok deyince çocuğu öne sürdünüz, öncesinde bahsetmemiştiniz. Küfür eden insanı hayatımdan çıkarıyorum ile çocuğumun yanında küfür edilmesinden hoşlanmıyoruma verilecek cevaplar farklı.La havle
Bu mesajı bana değil “ nolmuş aman küfür edemeyeceksem” diyenlere yazmalısınız dere tepe düz gidilmiyorsa problem yok onlar için.
Genel olarak beraberiz küçükler dert anlatılırken onları uzaklaştırıyorum ama bianda dibinizde bitebiliyor çocuklar o anda o küfür duyulsun istememÇocuklarınızla hep beraber mi olacaksınız arkadaşlarınızla? Derdinizi nasıl dökeceksiniz ? Küfürlü konuşma olmasa bile bir yetişkin muhabbetinin içinde mi vakit geçirip duracak?
Bu düzeyde Arkadaşlarım var 3-4 tane zaten sanırım sınırı olmayan bi arkadaşlık da bana göre değilBeni anlatmışsın.Dostum diyebileceğim bir arkadaşım vardı ama ben evlendikten sonra iletişimi kesti.Çok aradım sordum kaç kere gidip sürpriz yaptım baktım sadece ben arayıp soruyorum aramayı bırakınca iletişimimiz de bitti.Eşimle arkadaş gibiyiz ama canımı sıkan bir şey i anlattığımda dedikodu yapıyorsun diyorHalbuki bana yapılan haksızlıktan bahsediyorum.O yüzden anneme anlatıyorum.Gerçi o da zaman zaman anlamıyor beni.Şuanda beni anlayan tek kişi ablam Sağolsun terapistim gibi.Arkadaşların bi zaman sonra gerçek olmadığını anladığında artık onlara ihtiyaç duymuyorsun.Çalıştığım okuldan bir arkadaşım var onunla fena değiliz.Aynı memleketiyiz sohbetimiz sarıyor.Kalabalığa gerek yok zaten.Bir iki arkadaş yetiyor.
Neyse dert de kalmadı o zaman. Yüzeysel, kurallı, mesafeli arkadaşlıklarla idare edeceksiniz.Bu düzeyde Arkadaşlarım var 3-4 tane zaten sanırım sınırı olmayan bi arkadaşlık da bana göre değilyapamam yürütemem
Valla bu konuda haklısınız böylesini bende istememmisal küfürlü konuşan biriyle arkadaş olamıyorum ya da haddinden fazla eleştirel yapıdakilerle..
İnsanız kusurlarımız olur ama bazısı aldığın nefese kadar eleştiriyor bu da beni o kişiden soğutuyor
Siz bu dediklerinizi yapıyor musunuz?Ya o kadar değil tabii ki
Benim de öyle arkadaşlarım var
Ben dosttan söz ettim
Dost dediğim yanında bazen eşime anlatamadıklarımı anlatabileyim (illa dert değil) saat kaç olursa olsun o çağırsın ben çağırayım görüşelim vs eğlenmeyi de bilsin destek olunacaksa onu da bilsin..
Bazısı dert anlatacak adam arıyorsun diyor da değil..
Açık konusayim senin gibi ben soyleyim böyleyim diye kendini öven insan sevmem, çünkü hep tam tersi çıkar yani neden kendini övme ihtiyacı duyar ki hir insan, biriyle arkadaş olacaksam ki insanlara bununla arkadaş olur muyum diye yaklaşmam ama olacaksam da kesinlikle kendini öven insandan uzak dururrum, onun dışında arkadaşlık dostluk kendi kendine gelişir çocuk değiliz ki arkadaş olalım mı diye soralım...insanlara bu bana yanlış yapar mı diye yaklasirsaniz olmaz ayrıca nasıl hayatlarıniz var ki ne yanlısı yapabilir ayağını mi kaydiracak, holdingi mi batiracak en fazla arkandan dedikodu yapar sen de uzaklasirsinBu not verme olayı bende de çok var belki de ondan yalnız kalıyorum
Misal argo ağızlı insan sevmem fark ettiğim anda bi daha görüşmem ya da kıskançlık sezdiğim birini ve ya her mevzuyu siyasete getirenleri..
Ama bu kadar seçici olmak da yoruyor çünkü öyle kafamdaki bi arkadaş yok bulamıyorumha bende de eksikler kusurlar vardır ama genel olarak saygı çerçevesinde ilişkiler kuran biriyim bu da beni yalnızlaştırdı
Ederim
Bi kere aşırı saygılı biriyim asla çizgimi aşıp gerekli gereksiz soru sormam empati yeteneğim aşırı yüksek karşımdakini düşünerek her cümleme başlarım
Böyle bi arkadaşım olsun isterim
Aslında temkinli olmam şöyle oluyor misal küfürlü konuşan biriyle arkadaş olamıyorum ya da haddinden fazla eleştirel yapıdakilerle..
İnsanız kusurlarımız olur ama bazısı aldığın nefese kadar eleştiriyor bu da beni o kişiden soğutuyor
Açık aramak değil benimki enerjim tutmuyor kafama yatmıyor karakteri.
Tıpkı sizin gibi.Eleştiriye de inanılmaz açıksınız
Aradığınız arkadaşlığı anlatırken gülmek şakalaşmak yok. İstediğiniz şey “omzunda ağlamak” siyaset yapmaması, yanında konuştuğunuz sıradan şeylerden bile bahsetmemesi.
Farkında mısınız? Hep ben ben ben.
Yazlığınızı açıp sonra maddi olarak ödeme kafasına giriyorsunuz mesela.
Siz hep kendinizi koruyacaksınız.
Siz hep dert anlatacaksınız.
Ama insanlar dert anlatamayacak. Evet siyaset de bir derttir mesela.
Türkan Şoray gibi kurallarınız var.
Niye arkadaşım yok demeyin diyoruz.
Böyle bir profil pek tercih edilmez.
belki de onu çok dile getirdim ama dert dinleyicisi asla aramıyorum şükür bi derdim yokSiz bu dediklerinizi yapıyor musunuz?
Bir kuzenim böyle, bizim çocukluğumuz beraber geçtiği için aramız iyi ama o da yakın arkadaş, dost eksikliğinden şikayetçi.
Ortamlarda sessiz, sakindir, adımı hep karşı taraftan bekler. O birileri benle samimi olsun diye beklerken diğerleri başka zamanlarda görüşmeye başlıyor. Eğlenme sıfır onda mesela, biz kuzenler olarak bile hadi bir gece kahvesi içelim diye düşünsek en son aklımıza o geliyor doğruya doğru.
Benim dostum dediğim insanlar yanlarında en saçmaladığım, rahat olduğum insanlar, dert anlatmak da bunun içine giriyor ama sürekli sürekli kimse istemez bunu doğruya doğru, birinin sıkıntısı varsa bile biraz anlatınca ben kafa dağıtmaya geldim diyerek konuyu kendi kapatıyor.
Sizim konunuzdan kocama anlatamıyorum, akrabalarıma anlatamıyorum bana dert anlatacak biri lazım gibi anlaşılıyor çünkü onun üzerinde durmuşsunuz daha çok.
Tıpkı sizin gibi.Eleştiriye de inanılmaz açıksınız
Aradığınız arkadaşlığı anlatırken gülmek şakalaşmak yok. İstediğiniz şey “omzunda ağlamak” siyaset yapmaması, yanında konuştuğunuz sıradan şeylerden bile bahsetmemesi.
Farkında mısınız? Hep ben ben ben.
Yazlığınızı açıp sonra maddi olarak ödeme kafasına giriyorsunuz mesela.
Siz hep kendinizi koruyacaksınız.
Siz hep dert anlatacaksınız.
Ama insanlar dert anlatamayacak. Evet siyaset de bir derttir mesela.
Türkan Şoray gibi kurallarınız var.
Niye arkadaşım yok demeyin diyoruz.
Böyle bir profil pek tercih edilmez.
belki de onu çok dile getirdim ama dert dinleyicisi asla aramıyorum şükür bi derdim yokSiz bu dediklerinizi yapıyor musunuz?
Bir kuzenim böyle, bizim çocukluğumuz beraber geçtiği için aramız iyi ama o da yakın arkadaş, dost eksikliğinden şikayetçi.
Ortamlarda sessiz, sakindir, adımı hep karşı taraftan bekler. O birileri benle samimi olsun diye beklerken diğerleri başka zamanlarda görüşmeye başlıyor. Eğlenme sıfır onda mesela, biz kuzenler olarak bile hadi bir gece kahvesi içelim diye düşünsek en son aklımıza o geliyor doğruya doğru.
Benim dostum dediğim insanlar yanlarında en saçmaladığım, rahat olduğum insanlar, dert anlatmak da bunun içine giriyor ama sürekli sürekli kimse istemez bunu doğruya doğru, birinin sıkıntısı varsa bile biraz anlatınca ben kafa dağıtmaya geldim diyerek konuyu kendi kapatıyor.
Sizim konunuzdan kocama anlatamıyorum, akrabalarıma anlatamıyorum bana dert anlatacak biri lazım gibi anlaşılıyor çünkü onun üzerinde durmuşsunuz daha çok.
ben başkasına kendimi övmem ki aksine kendimi gizlerim utanırım kibirli sanmasınlar diye..Açık konusayim senin gibi ben soyleyim böyleyim diye kendini öven insan sevmem, çünkü hep tam tersi çıkar yani neden kendini övme ihtiyacı duyar ki hir insan, biriyle arkadaş olacaksam ki insanlara bununla arkadaş olur muyum diye yaklaşmam ama olacaksam da kesinlikle kendini öven insandan uzak dururrum, onun dışında arkadaşlık dostluk kendi kendine gelişir çocuk değiliz ki arkadaş olalım mı diye soralım...insanlara bu bana yanlış yapar mı diye yaklasirsaniz olmaz ayrıca nasıl hayatlarıniz var ki ne yanlısı yapabilir ayağını mi kaydiracak, holdingi mi batiracak en fazla arkandan dedikodu yapar sen de uzaklasirsin
Benim annem böyledirValla bu konuda haklısınız böylesini bende istemem
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?