Arkadaşınız tam bir psikolojik vaka. Durumunuza gerçekten üzüldüm ama sizin de bu kadar rahatsız olduğunuz bir insanla iletişiminizi kontrol altına almak yerine ev değiştirme ya da emekli olana kadar umutsuzca katlanma kararı almanız normal değil.
Anlıyorum şimdiye kadar birine haddini bildirmek için bile olsa kırıcı bulduğunuz davranışlardan kaçınmış olabilirsiniz, insanları kırmamak için elinizden geleni yapmış olabilirsiniz, karakteriniz böyleyken şimdi böyle bir insanla iletişimi sınırlama yolu size kaba ve kırıcı geldiği için yadırgıyor ve kendinize yakıştıramıyor olabilirsiniz. Ama bu düşünceler şu an kırmak istemediğiniz bu insanın özel hayatınıza saygısızlık ettiği, tüm ailenizin huzurunu kaçırdığı gerçeğini değiştirmiyor. Hem bakın yüzüne karşı kırıcı olmak istemediğiniz o insanın arkasından ne kadar dolmuşsunuz, buradan bir yardım umuyorsunuz ve ben dahil onu hiç tanımayan insanlar hakkında ne kadar kötü düşünceler besliyor. Bunu sizi suçlamak için yazmadım, aslında arkasından düşündüklerinizin ve söylediklerinizin de kırıcı olduğunu, birinin yüzüne söylendiğinde kırıcı olan şeylerin arkasından söylendiğinde de kırıcılığından bir şey kaybetmediğini anlatmaya çalışıyorum.
Açık sözden anlamıyorsa daha açık anlatın ve kendinize bu kadar eziyet etmeyin lütfen. Yüzüne karşı söyleyemiyorsanız mesaj atın. Onu da yapamıyorsanız bir kaç gün arabanızı başka bir yere parkedin, sabah eşimle çıkacağım oradan işe geçeceğim iş yerinde görüşürüz gibi bir mesaj atın, eve gelirse anneniz erken çıktı diyip kapıdan çevirsin. Bir kaç kere benzer bahaneler türetin. Yine anlamazsa çok açık ve net yalnız gidip gelmek istediğinizi söyleyin. Merak etmeyin o kadar tavırdan anlamayan bir insan dediğiniz lafa da gücenmez. Gücenirse de isabet olur zaten.
merak da ediyorum belki kurtulmuştur diye ama anlaşılan durum hala aynı
