Arkadaşlar kayınvalidenize temizlik konusunda ne kadar yardım ediyorsunuz?


sanki içimi okudun lalecim alkisalkisalkis

ne ben onun temizliğine karışırım, ne o benim.
hayatta başkasının evine elimi süremem.
bir başkasına da kendi evimi temizletmem, içime sinmez.
hastalık vs gibi durumlar hariç tabi.
Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin, elden ayaktan düşürmesin inşallah.

 
İkiz oğullarımın ikiz eşleri var. Aynı sitede, farklı bloklarda oturuyoruz. Camımı silin, halımı silin vs beklemem. Onlar teklif etseler bile, ben kıyamam. Emekli maaşım var, yardımcı bayan alıyorum. İhtiyaçları olduğunda bayanı onlara da yolluyorum. Haftada bir damadım, kızım, oğullarım ve gelinlerim yemeğe gelirler. Onlar gelene kadar hazırlıklarımı yapar, masamı özenle hazırlarım. Sağolsunlar yemeğin ardından üçü birlikte masayı toparlar, bulaşıkları makinaya dizerler. Sonra da hangisi isterse çay servisini yaparlar. Mecburiyet yoktur, zorlama hiç yoktur. Bazı arkadaşlarımda özellikle gelinlerden böyle beklentilere girdiklerini görüyorum. Samimiyetim varsa, nazım da geçerse kendilerini uyarıyorum. Bana oflaya poflaya gelmelerini istemem. Severek gelsinler, yüzleri güleç gitsinler. Allah razı olsun gelinlerimden de, damadımdan da. Hasta olduğumda gelip hatırımı soruyorlar, evlerinden bir tas çorba getiriyorlar. Daha ne istiyeyim ki? Ben onları oğullarıma eş aldım, bana hizmetçi değil.

Eşimi henüz 29 yaşımda kaybettim. Hala kayınvalidemle görüşürüm. 86 yaşında ve yalnız yaşıyor. Ziyaretine gittiğimde ufak tefek işlerini görürüm, evinin kirlendiğini farkettiğimde bana gelen bayanı alır götürürüm. Kızları yapsın, diğer gelini yapsın benim bağım mı kaldı demem. Yerine göre onlar da yaparlar. O da bana, evlatlarıma çok dua eder. Yaşlılara hizmet, Allah'a hizmettir. Onu her mutlu ettiğimde, rahmetli eşimi gülen yüzüyle rüyamda görürüm.

Allah hepinize güzel geçimler versin, sevgili gençler.
 

Sanki kendi geleceğimi gördüm sizde :)
Benimde iki oğlum var,eşleri için bende aynısını yapmayı düşünüyorum..
ben annemden böyle gördüm çünki,ne mutlu size..darısı başımıza :)
 

ne kadar güzel anlatmışsınız işte budura.s.
 
kayınvalidemin belki tek iyi yanı benden iş beklememesi

yemeğe gittiğimizde de sofrayı eşimle beraber kurarız kızı da varsa o da yardım eder ama mesela bulaşıkları makineye dizeyim derim yaptırmaz arada canım isterse çay servisi yaparım

yeni evliyken yemeğe oturduğumuzda görümce kenara köşeye oturur beni de açık kısımda bırakırdı ki ben servis yapayım bir iki derken ben de eşime servisi yaptırmaya başladım görümce de huyundan vazgeçmek zorudna kaldı

zaten sayelerinde son iki yılda öyle şeyler yaşadım ki bundan sonra kayınvalidem kime değer veriyorsa kimle ilgileniyosa kimin evliliği onun için değerliyse o çekecek nazını ben çekmem
 

O kadar güzel yazmışsınız ki,
sizin yazılarınızı okurken annem geliyo aklıma.
insanın hayatında ailesinden, evlatlarından daha değerli ne olabilir ki..
 

biz yapmıyalımmı dedik forumda da kimse öyle demiyor zaten..farkındaysanız kibirli olan kimse yok herkes deneme yanılma yapmış bişeyler kimse insafsız olsun demiyoruz lütfen forumu baştan dikkatlce okuyun
 

yazınızı gerçekten çok beğendim allah razı olsun kendimi kafası okşanmış gibi hissettim keşke herkes anlayışlı olsa yapılanlar takdir edilmesede insan bir iki çift güzel söz duymak istiyor.karşılıklı yaşamanın bence kuralı bu hoşgörü:)
 
ben de hiç birşey yapmam sadece yemekten sonra kirli tabakları mutfak tezgahına bırakırım o kadar.
benim kayınvalidem değecek bir insan değil çünkü. emeğime yazık.
 
sadece sofrayı kurup kaldırmasına yardım ederim,başka bişey yapamam.kendi temizliğimi bile doğru düzgün yapamıyorum,evimde hiç cam silmiş değilim orda mı sileceğim?genç,sağlığı yerinde maşallah,ihtiyacı olsa o ayrı.
 
ben her gittiğimde yardımcı olmaya çalışıyorum.. ütüsü varsa yapıorum.. ne bileyim, evini siler süpürürüm... hiç de gocunmam.. yaşlı kadın nihayetinde.. elime de yapışmaz, evi süpürdüm sildim diye benden bişiler de eksilmez.. aksine eşim çok memnun olur yardım ettiğim için annesine.. ha kıymet bilinir veya bilinmez kaynanam tarafından, orası pek de önemli değil benim için.. gidince evler süpürülüp silinecekse, ütüsü varsa, bulaşığı varsa, gidip boş boş oturup gelmeyi kendime yakıştıramam o kadar...
 
Temizliğini kendi yapar ama görümcemin yanına gidip geldiği dönemlerde kayınpederim evde tek kaldığı için haftada bir girer süpürürüm çamaşırlarını yıkarım nevresimi değiştiririm.Hafta içide uğrar bulaşığı var mı yemeği var mı diye bakarım.Kayınvalidem geleceğindede kadınla birlikte girer eve ona halıları camları sildirir bende tozunu alırım.Çamaşırlarını yıkar asarım askılığa.Tertemiz eve girer kayınvalidem.
Onun haricinde dedğim gibi hiç bir işine karışmam,gittiğimde masa hazırlanacaksa birlikte hazırlarız birlikte toplarız.Bulaşığı elimden alır bazen o bazen ben hallederiz.
Elime yapışmıyor gocunmuyorumda.Tüm hakkım helal olsun cancağzıma.
 
Çalışan bayanım ve iki çocuğum var. Çocuklardan fırsat bulduğum kadarıyla yerleri süpürür, paspaslarım. Çünkü çocuklarım da kirletiyorlar. Yemek yediğimizde (kayınvalidem genelde yemeği kendinden başkasına yaptırmaz) Salatayı yapar, sofrayı kurar, toplar ve bulaşıkları yıkarım. Camları falan silemem maalesef. Ben kendi evimde bile cam silemiyorum
 
iş yapmayı hiç sevmem.. hala annem arkamı toplar.. dolaBımı düzlemekten aciz Bir insanım.. kendimi hiç kimseye hamarat gelin olarak göstermedim, tanıtmadım.. o yüzden eşimin ailesinin evinde temizlik yapmam.. yap da demezler, o yüzü vermem.. ama kendi yediğim yemeğin Bulaşiğini yıkarım.. Bi de şunu düşünüyorum, istediğin kadar yap et hiç kıymetin olmaz.. seni sevecek adam işini görüyosun diye sevmesin zaten.. Benim yengem de yapmaz Bizim evimizde, ama çok seviyoruz onu.. şimdi iş yapmiyo diye sevmeyelim mi ? Niye yapsın ki ne gereksiz.. sonuçta misafir o, evinde yeterince yapiyo, aBimin arkasını topluyo e daha ne yapsın..
 
ne yardım edicem ona şeytana pabucunu ters giydiren insan :umursamaz:ben anama doğru dürüst yardım etmemişim bekarken onamı edicem. bana ve oğluna ana olsaydı bende ona evlat olurdum ama avucunu yalar. ne cenazeme ne cenazesine...........
 



Demek başın okşanmış gibi hissettin, öyleyse ne mutlu bana:) Tecrübeler gençlere aktarılsın diye kazanılır. Hele karşımızda almaya meraklı, ilgili, duyarlı gençler varsa biz anneler daha ne isteyelim?:)

Allah hepimizden razı olsun...
 

tamam; yapma iş arkadaşım. Ama çok ağır konuşmuşsun yaav
 
O kadar güzel yazmışsınız ki,
sizin yazılarınızı okurken annem geliyo aklıma.
insanın hayatında ailesinden, evlatlarından daha değerli ne olabilir ki..

Çok teşekkür ederim. Tecrübelerimizden siz sevgili gençlerimiz faydalanınca çok mutlu oluyoruz. Dünyanın en tatlı meyvası; evlatlar. Aile kavramı bizim için çok önemli. Yanımızda kimsenin kalmadığı günler, ailemiz olur. İnşallah büyükler küçüklere, küçükler de büyüklerine gereken önemi hep verirler de, batının hayran olduğu ama yıkmaya çalıştıkları bu en sağlam kurumumuz ayakta kalır. Sağlıcakla kal çocuğum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…