ne güzel anlatmıssınız...saglıkla kucagınıza alın bebeginizi insallah..benim gibi bir sürü insana umut oldunuz...
tsk ederim :) amin insallah cümlemize allahim saglikli eli aga düzgün bebisler nasip etsin....umut olduysam ne mutlu bana...cok sevindim. bende sizin gibi bu süreckten gectim, umudumu kayip ettigim zamanlarda oldu.
siz kac senedir deniyorsunuz?
şahsen ben eğer o kişi uzun yıllar uğraşıp gebe kaldıysa uçuyorum banada umut oluyor.ama yeni evli olupta gebe kalanları duyunca içim yanıyo üzülüyorum
1,5 senedir deniyoruz...bu ay aşılama oldum...sonucu bekliyoruz..
Evet haklısınız. Açıkça söylemek gerek. Ama bu sevinclerini paylaşmayacagız anlamına gelmiyor..
Benim üzüntüm hamile arkadaşlarımın bu güzel haberi benimle paylaşması değil, elbette onlar için çok seviniyorum. Üzüntüm, sanırım bu durum içinde olan çoğu kadının üzüntüsü, maddi manevi uğraşıyoruz, umut ediyoruz, çok istiyoruz neden olmuyor ile ilgili hayal kırıklığı, benim yaşadığım en azından böyle..
Arkadaşlarım benim paylaşmasın demiyorum, sevincler paylaştıkça çoğalır.
Ama bu durumun cocugu olmayan kadınların üzerinde bir etkisi var. Bunu ancak yaşayan bilir. Çok ilginç bir duygu hali, çok garip bir psikoloji. Hamile kalan bir arkadaşımızın bizi anlamasını bekleyemeyiz, yaşamadığı için. Ama inanın bu dengeyi kurmak çok zor. Aynı anda hem karşımdaki için sevinmek hem kendim için üzülmek çok zor...Ancak yaşayan bilir bunu. Umarim siz de yaşamasınız.
güzel haberler almak dileğiyle,
herkese sabırlar diliyorum...
Siz arkadaşlarım benimle paylaşsın derken, başka birisi de paylaşmasın duymak istemiyorum diyebilir, sonuçta hangisini düşündüğünüzü karşınızdaki kişi bilmeyebilir, zaten o yüzden tereddüt yaşar. Ha içi fesat olanlar da yok mu, canınızı bilerek yakmak isteyenler de olabilir, ama sizi istemeden kıran da birçok kişi olabilir. Size haksızlık yapıldığını düşünürken, belki siz de başkalarına haksızlık yapıyorsunuzdur. Sizin üzüntünüz muhakkak ki daha fazla o konuda bir karşılaştırma kesinlikle yapılamaz, ama durumu sizden daha iyi de olsa kimseye haksızlık yapmama konusunda daha düşünceli olmalıyız sanırım.
Eğer üzüntünüz gerçekten dediğiniz gibi "sanırım bu durum içinde olan çoğu kadının üzüntüsü, maddi manevi uğraşıyoruz, umut ediyoruz, çok istiyoruz neden olmuyor ile ilgili hayal kırıklığı" ise eğer, bu konuyla ilgili konuşurken hamile kalabilenler üzerinden gitmemelisiniz sanıyorum ki. Hayal kırıklığı tabii ki yaşarsınız ama başkalarının hamile kalabiliyor oluşu size onların vermiş olduğu bir ceza değil.
Çok hassassınız, biliyorum. Yanlış kelimeler seçmemeye çalıştım, umarım başarabilmişimdir yine de üzdüysem kusura bakmayın.
ayni bizim gibi...sizin bir sorunuz varmi....
asilama bizde yaptirdik..sonuc kötü gelse bile üzülme canim...
insallha hayirlisi olur
bir sebep yok imiş. sebepsiz infertilite
üzülmeden hayata devam etmek lazim haklisiniz...insallah hayırlısı...
allahtan ümit kesilmez canim....
tüp bebek denicekmisinz?
bir tanidikta demisler kesinlikle olmaz yani bu dünya bir yana senin bebek sahibi olman bir yana, kadinin iki cocugi oldu, masallah, doktorlar sasira sassira bir kaldi...
valla tutmazsa biraz ara vermeyi düşünüyorum tedaviye...psikolojik olarak yorucu bir süreç..aradan sonra aşılama mi tup bebek mi olacagina karar verecegim...insallah gerek kalmaz tabi..
ben kesinlikle başkalarının hamile kalıyor olmasından rahatsizlık duymuyorum... sanirim yanlis ifade ettim cevaplarımda. keşke hiç kimse bu infertilite denen belayı yaşamasa. dilediği zaman cocuk sahibi olabilse...hamile olanlarında da sevinclerini samimiyetle paylaşıyorum. herkesin cocugu saglıkla analı babali büyümesini gönülden diliyorum.
hamile kalan arkadaşlarımı kesinlikle suclamıyorum...bu bir mucize, böyle birşey yapmak mümkün mü..hamile olan arkadaşlarımdan da benim durumumu anlamalarını beklemiyorum, böyle bir hakkım da yok bunun da farkındayim...
dedigim gibi hem sevinci hem üzüntüyü aynı anda yaşamak hiç yaşamadığım bir psikolojiydi simdiye kadar. kelimelerle tarif etmek cok zor. uzuntum onlar niye hamile kaldi diye degil, ben bu kadar ugrasiyorum istiyorum neden hamile kalamıyorum diyedir.
bu süreçte umudu korumak çok önemli...
evet bende ara vermistim birinci asilamadan sonra....
haklisin insan yipraniyor resmen...
ama aklina getirme canim, yani hamileligi düsünme...
Üzdüysem yeniden kusura bakmayınUmarım hayırlısıyla kavuşursunuz isteğinize
evet düşünmemeye calisiyorum :) teşekkür ederim desteğiniz için...saglıkla bebeginizi kucagınıza alin insallah...
düşündükçe ağlıyorum şu anda olduğu gibi. 3 yıl olacak her ay umut etmek sonrasında hayal kırıklığı yaşamak çok zor san ki böyle devam edecek gibi korkular kaplıyor içimi..etrafımdakilerin sorularında bunaldım cevap vermekten yoruldum onlar sormaktan bıkmadı ben kendimi sakinleştiriyorum unutmaya çalışıyorum yaram kabuk bağlamadan birileri geliyor kanatıyorhem bende hem eşimde sorun var normal yolla çok zor denildi ilk seneden beri tedavi oluyoruz 6 ay ilaçlarla denedik olmadı 2 kez aşılama olduk olmadı en son tüp bebekle olur ancak dediler bu ay denedik ve çok umutluydum çok sevinçliydim her şey çok iyiydi çünkü ama yine olmadı olmadı biyük bi hüsrana uğradık eşimle kimse de bilmiyor bu tedavileri olduğumuzu millete bi sorunumuz yok bekliyoruz diyoruz böyleyken sorularına dayanamazken bu tedavilerden bahsetsem herhalde bu sorular kat kat artar rabbimden sabır istiyorum benim gibi olanlara ve bana tez vakitte yaşatsın annelik duygusunu
Seni okuduktan sonra gerçekten çok üzüldüm ama Allah tan ümit kesilmez sen elinden geleni yapmalısın taktir Allahtan ben 3 yıllık evli yim 1 yıldır bebek istiyoruz ama henüz kısmet olmadı komşularım hamile ben den sonra ewlenen arkadaşlarım hamilekarnı burnunda birini görünce ağlamamak için kendimi zor tutuyorum Allah bu sewgiyi herkes e nasip etsin inş
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?