- 13 Kasım 2016
- 187
- 26
- 13
- 30
- Konu Sahibi Yolunsonunda
- #1
Benim böyle bir sorunum var işte, hayır dersem benden soğurlar mı ya yalnız kalırsam diye çok korkuyorum belki de psikolojim normal değildir bilmiyorum inanın 
Mesela bir yere çıkmak istemiyorum bir arkadaşım arıyor hep bir şeyler yapalım istiyor ben de istemeyince sonra imalı laflar söylüyor benden soğuyor galiba ama mesela ben çok iyi olmuyorum ya da canım evden fazla çıkmak istemiyor, ben de böyle bir insanım, insanlar bunu anlamıyor mu, sanki onları sallıyorum önemsemiyorum mu sanıyorlar bahane mi sanıyorlar inanın bilmiyorum... Bu arkadaşım sürekli bir yere gitmek ister, ben açıklayınca da bozuluyor gibi davranıyor, şehir dışına bir yere gidelim diyor mesela benim ailem izin vermiyor bunu garipsiyor gibi, çok iyi bir insandır gerçekten ama bu aralar anlayamıyorum belki de sorun bendedir. Erkek arkadaşım onunla ilgili bir kaç konuşmadan sonra onunla görüşmemi istemediğini söyledi, görüşürsem ilişkimizi ezdirmiş olacakmışım, o arkadaşın bir kaç söylemi olmuştu da ilişkimiz ve erkek arkadaşım hakkında, ben ne yapacağımı bilmiyorum. Başka bir arkadaşım bana çok uzak bir yerdeki yere gitmemi istiyor hafta sonu, aynı şehirde ama uzakta, benim sınavlarım başlıyor, o gel birlikte çalışırız diyor ama ben gidip gelsem çok yorucu olacak, sınavlarıma çalışmam zor olacak, o birlikte çok iyi çalışırız diyor, ailesi yokmuş bu hafta yalnız kalmak istemiyor o yüzden, ama ben o kadar yol gitsem gelsem onların yorgunluğu olacak bir de yola vaktim gidecek, ona göre az bir vakit ama ben de sıkıştım. Şimdi ben gitmeyim desem bahane diye düşünür de benden soğur diye korkuyorum, evde de yalnız bırakmış olur muyum diye de üzülüyorum çok iyi bir arkadaşımdır kendisi ve çok da severim, bize davet ediyorum alternatif olarak ama bizim ev boş bizde çalışalım diyor ben ne yapacağımı bilmiyorum, sizi de sıkmak istemiyorum ama ben bu ve buna benzer çok olay yaşıyorum ve bahane uydurduğumu düşünecekler diye çok korkuyorum, yalnız kalmaktan korkuyorum, şimdi ben ne yapayım ne olur akıl verin, psikolojim bozulacak şekilde etkileniyorum çok takıyorum çünkü Bir de bir arkadaşım bir şey istiyor mesela arayıp, hep ister ama mutlaka, işte internetten şunu atar mısın gibi ben de az sonra atayım diyorum ama mesela işim çıkıyor ya da internetim olmadığı için WiFi de kapalı olunca yarın atayım diyorum mesaja cevap gelmiyor bu şekilde, sizce ben çok mu arkadaşlarını satan önemsemeyen biri miyim ne olur bir akıl verin nasıl davranmalıyım arkadaşlarıma, çevreme, insan ilişkilerinde, arkadaş dostluk ilişkilerinde nasıl olmalıyım ya da sevgili olma işlerinde, inanın çok çaresizim bu konuda acaba yalnız kalır mıyım ya hakkımda yanlış düşünürse karşımdaki diye ezilip büzülüyorum, ilerde yalnız kalırsam en güzel günlerimde diye korkuyorum, yaşım ilerledikçe de dostlarım azalıyor sanki zamanla kopuyor gibi nolur bir akıl verin bana, çok uzun oldu kusura bakmayın içimi döktüm biraz
Mesela bir yere çıkmak istemiyorum bir arkadaşım arıyor hep bir şeyler yapalım istiyor ben de istemeyince sonra imalı laflar söylüyor benden soğuyor galiba ama mesela ben çok iyi olmuyorum ya da canım evden fazla çıkmak istemiyor, ben de böyle bir insanım, insanlar bunu anlamıyor mu, sanki onları sallıyorum önemsemiyorum mu sanıyorlar bahane mi sanıyorlar inanın bilmiyorum... Bu arkadaşım sürekli bir yere gitmek ister, ben açıklayınca da bozuluyor gibi davranıyor, şehir dışına bir yere gidelim diyor mesela benim ailem izin vermiyor bunu garipsiyor gibi, çok iyi bir insandır gerçekten ama bu aralar anlayamıyorum belki de sorun bendedir. Erkek arkadaşım onunla ilgili bir kaç konuşmadan sonra onunla görüşmemi istemediğini söyledi, görüşürsem ilişkimizi ezdirmiş olacakmışım, o arkadaşın bir kaç söylemi olmuştu da ilişkimiz ve erkek arkadaşım hakkında, ben ne yapacağımı bilmiyorum. Başka bir arkadaşım bana çok uzak bir yerdeki yere gitmemi istiyor hafta sonu, aynı şehirde ama uzakta, benim sınavlarım başlıyor, o gel birlikte çalışırız diyor ama ben gidip gelsem çok yorucu olacak, sınavlarıma çalışmam zor olacak, o birlikte çok iyi çalışırız diyor, ailesi yokmuş bu hafta yalnız kalmak istemiyor o yüzden, ama ben o kadar yol gitsem gelsem onların yorgunluğu olacak bir de yola vaktim gidecek, ona göre az bir vakit ama ben de sıkıştım. Şimdi ben gitmeyim desem bahane diye düşünür de benden soğur diye korkuyorum, evde de yalnız bırakmış olur muyum diye de üzülüyorum çok iyi bir arkadaşımdır kendisi ve çok da severim, bize davet ediyorum alternatif olarak ama bizim ev boş bizde çalışalım diyor ben ne yapacağımı bilmiyorum, sizi de sıkmak istemiyorum ama ben bu ve buna benzer çok olay yaşıyorum ve bahane uydurduğumu düşünecekler diye çok korkuyorum, yalnız kalmaktan korkuyorum, şimdi ben ne yapayım ne olur akıl verin, psikolojim bozulacak şekilde etkileniyorum çok takıyorum çünkü Bir de bir arkadaşım bir şey istiyor mesela arayıp, hep ister ama mutlaka, işte internetten şunu atar mısın gibi ben de az sonra atayım diyorum ama mesela işim çıkıyor ya da internetim olmadığı için WiFi de kapalı olunca yarın atayım diyorum mesaja cevap gelmiyor bu şekilde, sizce ben çok mu arkadaşlarını satan önemsemeyen biri miyim ne olur bir akıl verin nasıl davranmalıyım arkadaşlarıma, çevreme, insan ilişkilerinde, arkadaş dostluk ilişkilerinde nasıl olmalıyım ya da sevgili olma işlerinde, inanın çok çaresizim bu konuda acaba yalnız kalır mıyım ya hakkımda yanlış düşünürse karşımdaki diye ezilip büzülüyorum, ilerde yalnız kalırsam en güzel günlerimde diye korkuyorum, yaşım ilerledikçe de dostlarım azalıyor sanki zamanla kopuyor gibi nolur bir akıl verin bana, çok uzun oldu kusura bakmayın içimi döktüm biraz 
