Arkadaşsızlık :( (Yalnızlık)

Joker gibi arkadaslar varsa toplasalim bu forumda bize özel konu açalım, nasılki hamileler grubu varsa ya da anne adaylarına özel. Ancak söyle bi durum da var. Inanın ben bazen hemcinslerimden o kadar uzaklaltum ki hatta insanlardan bile. Bugun farkettim ki kendime bakmaz oldum yani zaten aşırı makyaj yapan biri olmadım hiç, düğün veya organizasyon dışında. Dün bi arkadaş konu acmisti (kim unuttum) kaş bile almaz oldum demiş, yani bazen benim bile hicbir sey yapasım gelmiyor. Yaşanan üzüntüler, depresyonlar, sıkıntılar, stres gibi olgular, hani en kötü anınızda bile aile dahil hiç kimseden fayda görmemek, bırakın ki arkadaşı, bunlar bile inanın cok büyük yalnızlık yasatiyor. Bazen de insan bu yolu tercih ediyor. Sosyal medya mi varmis eskiden? Ben valla herşeyden uzaklaştım, kara kara düşüncelerdeyim hayatımla ilgili. Haberler bile iyi degil farkinda misiniz? Ölüm, yalnızlık, sıkıntılar. Hepimiz aslında yalnızız ama secilmis kisiler yalniz oldugu halde yalniz gorunmuyor.
 
Bence genclerin gittigi kurslara git.Pasta,yemek,resim olabilir hem stres atarsin.
 
Aslında hepimiz yalnız değil miyiz? Dünyaya gelirken de yalnızız, giderken de.. İnsanın en iyi dostu yine kendisi.. Devir öyle bir devir olmuş ki; ne anadan babadan fayda var.. ne de eşten dosttan. Kötü günde yapayalnızsın. Burada önemli olan kendini sevmen.. Kendinle vakit geçirebilmen..
Ben paylaşımcı insanım, arkadaşsız olmaz diyorsan da; komşu edin.. Kurslara git.. Arkadaşlarını ara sor.. Daha sık görüş.. Biraz da samimi sıcak davran..Bir kaç arkadaş edinebilirsin..
 
Benimde hiç dertlesebilecegim kimse yok. çalisiyorum. çalistigim yerde en kucuk benim. benden sonrakiler hep 35in uzerinde ve sadece is konusabiliyoruz. çalisma disindada arkadasim yok.
 
Molia .!.:
bunlari istedigin kadar yap inan ki menfaat en ön planda
Genişletmek için tıkla...
Oda doğru.. Bu devir de gerçek arkadaşlık, saf dostluğu bulmak da zor.. Karşındaki kişiyle arkadaş olurken, ben ondan ne çıkar sağlarım diye düşünüyor.. Komşular da canım sıkıldıkça kapısını çalabileceği, zaman öldürebileceği kişilerle komşuluk yapıyorlar..
 
Çalışırken çok kötü oluyor. Mesela bir yere yeni başlıyorsun etrafta bir sürü insan olsa bile çok azı samimiyetle yaklaşıyor, yardımcı oluyor. Gerisi hep tepeden bakmalar, aşağılamalar. Ben nasıl olsa orada yeniyim herkese muhtacım ama onlar kendi ortamını yaratmış kendi arkadaşını seçmiş bana iyi davranmak zorunda değiller ve davranmıyorlar. İşte ben bunlara çok takılıyorum maalesef işteki verimim bile düşüyor çünkü etkileniyorum. Kendimde hata kusur arıyorum onların yapısının böyle olduğunu bilmeme rağmen.
Komşu olayını da sevmem dediğiniz gibi zırt pırt kapı çalmasın zaten vakit öldürmeye dedikodu yapmaya boş konuşmaya gelirler. Annemin komşuları çok iyiydi düzgün insanlardı benim karşıma öylesi çıkmayacak gibi geliyor çekemem diyorum hiç samimiyet kurmuyorum.
Anlaşılacağı üzere çok da kafa dengi bir insan sayılmam bu yüzden insan seçiyorum dolayısıyla dostsuz kalıyorum
 
Benimde cevremki arkadaslarim bir bir dagildi. Su an is yerinde bir tane yakin arkadasim var onunla da sadece is saatlerinde gorusebiliyorum. Kardeslerim var ama uzak hepsi. Bazen diyorum iyice icime kapandim hadi deyince cikacak kimsen yok anliyorum seni
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

C
uçsuz bucaksız yalnızlık
Yorumlar
19
Görüntüleme
800
Manolya999
M
Yeni evliyim, çok yanlızım
Yorumlar
14
Görüntüleme
2K
Monoceto
S
Benim durumuma benzer fiziksel beğenmediği için boşanan var mı?Varsa bu içsel çatışmadan nasıl kurtuldu?
8 9 10
Yorumlar
183
Görüntüleme
8K
vilora
K
Doğumdan sonra bu normal mi
Yorumlar
1
Görüntüleme
548
Menekse bahcesi
M
Kangrenli ilişkim sonunda bitti…
Yorumlar
1
Görüntüleme
499
banulk
B
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…