Suanda bende cok yakin oldugum bir arkadasimla birlikteyim.o da beni senelerdir seviyormus. Bende onun ilk sevgilisiyim. Ve o da aaaaayyyyneeen boyle bir karaktere sahip.bagirmaz,sinirlenmez,kiskanir ama belli etmez . Tamam istedigin gibi olsun der (deliririm) Bu ozellikler oluncami erkekler boyle sessiz sakin yoksa karakter meselesimi bilemiyorumbende cok seviyorum birlikte gecirdigimiz vakitler cok guzel ama haklisiniz insan bi sure sonra biseyleri eksik hissediyor... Bagirsin cagirsin demiyorum, en azindan kendini ifade etsin de icimiz rahatlasin biraz tatmin olalim.. Kisacasi yanliz degilsin :). Bunu karakterine veriyorum degistirmeye calismiyorum ben . Ama hic bi zaman ondan uzaklastigimi hissettirmedi bu durum. Belki iliskinin cok basinda oldugumuz icindir ama sen yinede arkadas olarak degermi veriyorsun yoksa gercek sevgimi bunu olcmek icin kendine bir zaman ver derim... Kalbini dinle kendini dinlendir biraz
Evet kızlar yazdım zaten hiç bir zaman aşık olmadım ben ona bunu kabul ediyorum. Ama çok sevdim.
Hayır henüz başkasından etkilenmedim ama ben normalde birini sevdiğimde başkalarını gözüm görmez. Kimseyi yakışıklı bulmam. Ama artık çevreme baktığımda algılarımın açıldığını fark ediyorum, en mükemmel o gibi gelmiyor artık gözüme
Karşısına geçip bunları konuşmak çok zor geliyor. Konuşmadıkça da boğuluyorum yiyip bitiriyorum kendimi...
Pek kısaca anlatamadım ama içimde ne varsa dökmüşüm. Çünkü bunları kimseye anlatamıyorum..
Zaman istedim. Oda ölene kadar bekleyecegini söylediIyi ki paylaştın :) ne oldu peki ısınabildin mi?
Canım sen naptin ?Iyi ki paylaştın :) ne oldu peki ısınabildin mi?
sevgilinde bağımlı kişilik bozukluğu olabilir mi yaSelam kızlar,
Bu başlığı çok uzun zamandır okuyorum ancak üye olmak bugüne kısmetmiş. Son zamanlarda benim durumuma çok benzer konular açılınca ben de üye olup size derdimi anlatmak, fikir almak istedim. Kısaca kendimi tanıtmak gerekirse: 21 yaşında üniversite son sınıf öğrencisiyim aynı zamanda 1.5 yıldır uluslararası bir firmada çalışıyorum.
Lisede ergenliğin de vermiş olduğu sebeplerle çok sorunlu bir ilişki yaşadım ve çok yıpratıcı bir dönemdi. Değer verilmeye çok ihtiyacm vardı anlayacağınız. O ilişki bittikten sonra ilkokuldan beri her türlü koşulda yanmda olup mutululuğumu düşünen arkadaşımın bana özel davranmaya başlaması, jestleri, romantizmi normalde hiç o gözle bakmayacakken beni ona doğru çekti. Aslında yıllardan beri beni seviyormuş çevremdeki herkes söylerdi de inanmazdım. Hiç sevgilisi olmamıştı bu arada. Biz de bu şekilde ilişkiye başlamış olduk.
İlişki boyunca hayatımın en mutlu dönemlerini yaşadım. Kimsenin gösteremeyeceği kadar değer gördüm, bana hep şevkatle yaklaştı. Ben de onu mutlu etmek için elimden geleni yaptm, ben de onu çok sevdim ve seviyorum. Üzülmesine dayanamam. Ama 1 yıl sonra ilişkide bir şeylerin eksikliğini hissetmeye başladım. Erkek arkadaşım sürekli ezikleri oynuyordu. 1 kere bile tartışmadık kavga etmedik çünkü kendine bir şey ters gelse bile bana söylemedi tatsızlık olmasın diye. Hep benim istediğim şeyler oldu inanın onun nasıl bir karakteri var deseniz uyumlu sakin diyebilirim sadece. Mesela erkek arkadaşlarımda kalsam bu fikirden nefret etse de bana bir şey diyemez tamam öyle istiyorsan öyle olsun der. Zamanla kendi kendime ilişki yaşıyormuşum gibi hissettim ve karşımdaki kişiyi sevgili kefesine koyamamaya başladım. B beni çok boğduğunda biraz ara verelim ben yapamıyorum dedim ne dese beğenirsiniz "tamam sen üzülme istediğin gibi yapalım." hiç niye neden düzeltelim konuşalım yok. Bir kaç ay geçti biz ayrılsak da görüşmeyi sürdürdük çünkü yıllardır en yakınımızdaydık başka türlüsünü bilemiyorduk, tekrar başladık ama o da benim istememle oldu yoksa o "beni üzmemek için" bu konuyu açamıyordu bile.
Hala beraberiz arkadaşlar ama ben onu artık sevgili olarak göremiyorum. Cinsel açıdan düşünemiyorum bile. Ama dediğim gibi çok seviyorum hala benim için çok değerli. Yine beraber geçirdiğimiz zamanlarda çok mutluyuz bu yüzden kopamıyorum da. Ama onun hakkına girdiğimi düşünüyorum artık. Sizce bunu çözebilir miyim? Ben isterim ki güçlü karakterli olsun karşımda, ben de onu kaybetmekten korkabileyim... Dağ gibi dursun benim eşim olacak insan yanımda. Bu bir karakter meselesi mi?
Teşekkürler iyi kötü yorumlarınız için...
Ekleme: ve artık son zamanlarda çevremde başka kişilerden etkilenebilecekmiş gibi hissediyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?