Aşamıyorum... utanarak yazıyorum :(

Bu konuda katılıyorum evet ilaçlar sadece uyutuyor, unutkanlık yapıyor, acını dindiriyor... fakat asıl kendini geliştirip sorunlarını çözmek, bakış açını genişletmek, fazla takmamayı bilmek vs gerekiyor. Buda ancak terapi ve gelişim ile oluyor. Daha ağır, istisnai durumlar hariç tabi...
Evet bu sayilanlar insanin yapisiyla da ilgili.
Kafaya takmamak kesinlikle bir insan yapisidir
Bunun onune sakinlestirici ilaclar gecer o da dedigim sekilde iste.
 
Bunda utanılacak ne var? İnsan beyni de bir organ ve bu organda görülen rahatsızlıklarda ancak bu tür ilaçlarla giderilebilir. Ayrıca bu ilaçları yazanlar hekim. O ilaçları yazma yetkisine sahip olmak için altı sene dirsek çürütüp üstüne bir de uzmanlık denen cehennemi yaşadıklarını düşündüğümüzde, şayet o hekim size antidepresan yazıyor ise can sıkıntısından yazmıyordur değil mi?

Siz de zaman zaman sağlıklı düşünemiyorsunuz demek ki. Duygularınızı kontrol altında tutamıyorsunuz ve tek başınıza bununla baş edemiyor olabilirsiniz. Bunda utanılacak sıkılacak ne var? Sizin düşünce yapınızda sıkıntı var bence, kendinizi anormal gören sizsiniz. Bir an önce bu düşünce yapınızdan çıkmanızı tavsiye ederim. Yoksa bu bakış açısıyla mevcut devam eden tedavinizi de bırakmanız an meselesi ki antidepresanı bırakma süreci bile hassastır ve doktor kontrolünde olmalıdır.
 
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım için :KK43: şimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor :KK43: aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu :KK43: Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?

buraya bile utanarak yazıyorum diyecek ne var anlamadım.
adam mı öldürdün? bir insana bir hayvana tecavüz mü ettin ? başkasının malını mı çaldın?
utanılacak dünya kadar şey varken ilaç kullandığın için mi utanıyorsun.
silkelen bi kendine gel..
 
Ruhu sıkıntı çekerken , ruhunu tedavi etmeyen kişilerde sıkıntı vardır. Siz el atmışsınız ruhunuza.

Baş agridiginda ağrı kesici nasıl kullaniliyorsa bu da gerekli durumlarda aynı şey.

Kimse size o gözle bakmıyor , Sadece siz bu durumu takıntı haline getirdiğiniz için öyle düşünüyorsunuz.

Ayrıca antidepresan kullananlar deli değildir. Bu gözle bakmayın, çok yanlış.
 
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım için :KK43: şimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor :KK43: aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu :KK43: Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Yalnız olmadığınızı anlayarak aşabilirsiniz. Ben majör depresyon teşhisi konduktan sonra antidepresan kullanmıştım ve kafama göre kutuyu bıraktım. Bu virüsten önce de bir kere psikoloğa gittim. O zamanlar yoğun bir şekilde intihar etmeyi dahi düşünüyordum. Ama tedavilerin yardımı olduktan sonra yolunuzu buluyorsunuz. Aileniz siz kafanıza takmayın diye rahatlatmaya çalışıyorlardır, sizi duymazlıktan geldiklerini düşünmüyorum ve sizin için endişelenmeleri de çok normal. Sizin bir şeyleri kafanıza takmanız da normal; çünkü çevremizde ruh hastalığı olmayan insan kalmadı, neredeyse çoğu kişi ya paranoyak, ya depresif, ya da şizofren. Parmakla sayılabilecek miktardaki insanlar psikolojik tedavi görmüyor bu dönemde. Kendinizi olumsuz görmeyi bırakın.
 
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım için :KK43: şimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor :KK43: aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu :KK43: Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?

Senin ayni durumunu halam yasadi kadinin yasi da var biraz kendi ilac kullandi diye kendi kendini kotu gordu millet ne der falan diye icine atti onun sevmediği insanlar bile simdi kullaniyor. Antidepresan dediğin ne ki agri kesici gibi her onune gelen kullaniyor sen cok fazla takmissin gecmis geride kaldi diyorsun ama aklin hep orda. Benim tanidigim cogu kisi kullandi kulkaniyor da kimse de utanmiyor utanilacak bir sey degil cunku. Sen boyle kafanda kurmaya devam edersen asil o zaman bir sorun oldugunu dusunecekler. Millet kac ay akil hastanesinde yatiyor cikip hayatina devam ediyor sen ilac kullandigin icin diyorsun ki azicik derdi olana bile doktorlae artik ilac veriyor
 
Merhaba sevgili üye :KK19:

Konuya yorum yapmayacaktım ama tüm cevaplarını okuyunca kendini eksik hissettiğin için herkese “bu eksiklik mi, akıl eksikliği mi” diye onaylatma gereği duyduğunu görünce dayanamadım. :KK20:

Günümüzde antidepresan kullanmayan insan yok denecek kadar az.

Bir yerimiz ağrıyınca ne yaparız? Ağrı kesici içeriz.

Seninde o dönemler ruhun ağrımış demekki ve antidepresan kullanmışsın.
Benim gözümde bunun aspirinden bir farkı yok.

İnsan sadece fiziken hastalanıp kendini kötü hissetmezki, bu işin psikolojik ve ruhsal boyutu da var.

Öyle olmasa bir masa sandalyeden farkımız kalmaz.

Üniversite zamanı yurtta kalırken hemşire arkadaşlarımdan kullanan vardı, bunda çekinecek hiç bir şey yok.

Sakın kendini eksik falan görme bu çok yanlış ve absürt bir düşünce.:KK20:

Asıl sen böyle çekinerek söylemediğin ve bu konuda hassas davrandığın için insanların dikkatini çekersin.

Eşinin deli demesinde de hiçbir şey yok, bende sevdiğim herkese bir çılgınlık yaptıkları zaman veya sevimli gördüğüm zaman sen delisin derim mesela, çok samimi gelir bana.

Bakın tüm yorumlara, sizi destekleyen hiçbir mesaj yok. Herkes aynı şeyi söylüyorsa kulak verin lütfen, hayat bunları takmak için çoookk kısa, kendinizi üzmeyin :KK68:
 
Peki sizce bu bir eksiklik mi ?

Bence siz eksiklik olarak görüyorsunuz mesele o.

İnsan kendisinin yardıma ihtiyacını olduğunu göremiyor ve çözüm aramıyorsa bu bir eksikliktir. Siz aramış bulmuşsunuz işte ne güzel, gurur duyun.

Psikolojik ve sosyolojik açıdan öyle durumlar var ki şimdi diyorsun bu insan nasıl bunalıma girmesin bu hengamede?

Fizyolojik açıdan zaten birkaç "kimyasal veri" nizin eksikliğinden başka bir şey değil.
 
Ayrıca depresyon bir duygu durum bozukluğudur, toplumun "deli" diye tabir ettiği gerçeklikten kopmuş, sanrıları vs olan tanımda bir hastalık değildir
 
bir donem kullanmistim, ama en az 10 senedir hic kullanmadim. karantina surecinde cok kotu oldum baya kotu yani nefes alamiyodum filan, doktora da gidemedim malum ortalik eskiden kullandigim depresana basladim 1 ay olacak, sahane iyi geldi. vala herkese de soyluyorum cok iyi geldi haplanmaya basladim hahahahha geyigi yapiyorum:) utanilacak ne var bunda?
 
Annem, anneannem, teyzem ve erkek kardeşim düzenli olarak ilaç kullanıyorlar. Kardeşim 14 gün klinikte tedavi oldu. Teyzem keza öyle ama hiç bir zaman deli gözü ile bakmak aklımıza gelmedi. Ki şu sıralar ben bile bir uzmana görünme kararı aldım. Psikolojik korkularımı kendimce yenmeyi deniyorum ama olmazsa herhangi bir hastalık için nasıl doktora gideceksem ruhum ve zihin sağlığım için de doktora görünmeyi normal ve en iyi seçenek olarak görüyorum. Bence şu an da içinde bulunduğun durum için de yardım almayı düşünebilirsin.
 
Bence çok takıntılı bi insansınız antidepresana devam etmelisiniz düşünceleriniz normal değil
 
Hepinize ayrı ayrı çok teşekkür ederim bu konudaki düşünceleri merak ediyordum... sanırım bu yüzden artık kendi kendime eziyet etmeyi bırakmam gerek...
 
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım için :KK43: şimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor :KK43: aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu :KK43: Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Bende kulkandım canım hemde 21-22 yaşlarındaydım herkese anlatırım. Hiç bunun eksikliğini hissetmedim hatta kullandığım zamanlar çok mutluydum
 
Ben de psikologa gidiyorum, duymayan bir karşı mahalledeki manav amca kaldı :confused:
Kadınlar kulübünde bile her konusu gectiginde yazıyorum.
Bir sürü mesaj geldi, gitmek isteyen insanları yönlendirdim. Eş dost arkadaş çevresinde kaç kişi heves etti benden sonra...
Keske Herkes psikologa terapiste gitse, kendisini daha yakindan tanisa,yeni bakış açıları gelistirse, olaylara başka başka pencerelerden bakma yetisi gelistirse. Böylece hayatının bir yerinde yoluna çıkan sorunu sırtına yük edip ömür boyu o sorunu hamal gibi taşımasa.
Ya da bir kötü karakter özelliğinden bilinçli olarak kurtulsa, daha iyi bir insan olsa. Ya da kendine değer verip,kendiyle tanisip boş insanları hayatında sırf kalabalık etsinler diye taşımaktan vazgecse
 
Yıl 2020 hala psikologa gidip hap kullanana deli gibi mi bakılıyor? O zaman kolumuz karnımız ağrıyınca da doktora gitmeyelim. Ya da tr yarısından fazlası deli... Gözünde çok büyütme şu devirde yoldan geçen insanların yarısı hap kullanıyor ve bu utanılacak bir şey değil. Nasıl tansiyon hastası ilaç kullanıyorsa ve biz ayıplamıyorsak antidepresanda aynı böyle. Antidepresan sadece beyinde az salgılanan maddenin yerine geçiyor hepsi bu
 
Yanı cidden yazdığınız başlığa bi bakın ne demek utanarak yazıyorum?
Son yıllarda antidepresan kullanmayan insan sayısı çok az.
Anksiyete depresyon vs.cok yaygın hastalıklar artık.
Ben de kullandım bi dönem ve bıraktım hiçte utanmadım neden utanayım yahu.

Ayrıca ailenize tabiki söyleyeceksiniz asıl soylememeniz gizlemeniz hata olurdu.
Insan böyle şeyleri ailesine soylemeyip kime söyleyecek?
Bence sadece endiseleniyorlar size deli veya eksik muamelesi yaptıklarını sanmıyorum.
 
Neden bukadar takintilisiniz,zamaninda icmissiniz bitmis gitmis,sanirim aileniz sizde bazen takinti obsesyon yada anksiyete tarzi birseyler hala gozlemlediginden konuyu kapatmaya calisiyor.Ve banada relax olamayan,stresli bir tip gibi geldiniz.Bosverin yahu zamaninda ne olmussa olmus,hayatinda o ilaclarla tanismayan cok nadir insan vardir.Neden illa kendinize bir yafta vurdurmak pesindesiniz.
 
Dişiniz ağrıdığında ağrı kesici içmez misiniz tabi ki ruhunuz ağrıdığında da antidepresan içeceksiniz. Ben de 1 yıl ansiyeti tedavisi gördüm düzenli olarak psikoloğa gittim. Hemen hemen tüm arkadaşlarım da antidepresan kullandı ya da kullanıyor. Tabi ki istemiyorsanız paylaşmayın ama takılmayın da.
 
X