Mutluluklarımız, zevklerimiz, gülüşlerimiz, sevdiğimiz filmler bile farklı tek ortak noktamız hayata bakışımız. Gözümü kapayıp eşimi düşününce bile aklıma gelen somurtuk bir yüz ifadesi. Yoruldum... mutsuz insanlarla sadece "iyi" bir insan olduğu için evlenmeyin dostlar. Gülmeyi biraz bilmeli bir insan biraz zevk almayı bilmeli. Bana sen nankörsün elindekilerle mutlu olmayı bilmiyorsun diyor hayattan tokat yiyeceksin diyor. Mutsuz insanlar gezmek tozmak istermiş mutlu olmak için, tatminsiz oldum maddi durumumuz var altın takı istedim diye paragöz oldum, çirkef oldum, memleketine gidince 6 yıllık evliliğimizde doğru düzgün gezemedik hiç dedim diye gezmeyi hayat felsefesi yapmış oldum. oldum da oldum... Ben artık o yokmuş gibi davranmak istiyorum. Yine gidecektik memleketine şuraya da gidelim dedim diye germe beni dedi kavga ettik. Ben artık onun memleketine gitmesem o da benimkine gelmesin ben tek başıma oğlumla gezsem tozsam şehir şehir onu sadece evde korkuluk olarak kullansam diyorum... böyle hayat geçer mi? Bu yaştan sonra da aşık olacağımı falan sanmıyorum sadece hayattan az çok az zevk almak istiyorum tek istediğim biraz keyif.... eve netfliksi bile bağlatırken bin naz yaşadım ya... ben de memurum param var ama istiyorum ki o laf yapmasın yüzü düşmesin yok arkadaş olmuyor hayattaki tek mutluluğu başarı bu adamın. Kariyer tek tatmini. Niye evlendim ki ben..........