Askere giden sevgilimden ayrıldım

27 yaşımdayım veiki üniversite okudum. Biri kpss de zor aranan bir bölüm diğeri özel de iş şansı var baya ama hiç sevmiyorum. Yani ben hep yanlış tercihler yaptım. Sizce bu saatten sonra bu hayatı nasıl toparlayabilirim? Bu arada söyledikleriniz için çok teşekkür ederim ağlarken gözyaşımı dindirdiniz
 
Rica ederim ne demek gerçekten ağlayıp kendinizi bu kadar heder etmeye değmez gencecik yaşınızda. Ne güzel iki bölüm bitirmişsiniz. Hayatı değiştirmek için önce algıyı değiştirmek lazım. Siz yaşanan kötü şeylerin etkisiyle bu güne dek muhtemelen hep kendinizi suçladınız, iki tane bölüm bitirmişsiniz bu kolay değil onda bile kendinize kızıyorsunuz yanlış tercihler diye. Öncelikle kendinize yüklenmeyin. Ben de yıllarca kendime yüklendim. En son bir gün aydınlandım dedim ya hayat zaten zor geçmiş ama doymamışım kendime bir tekme de ben atmışım habire kendime yüklendim kendimi suçladım. Oysa kendinizi takdir etmeye başlayınca daha iyisini yapabilmeye başlıyorsunuz. Ben de kendime hiç değer vermemişim. Ben kendime değer verince kendimi daha iyi şeylere layık görmeye başladım. Daha iyisine layık görünce de daha iyileri için çabalayıp sonuç almaya başladım. Siz de önce bunu düzeltin. Bunun için profesyonel destek de alabilirsiniz. Sonra çalışmaya başlayın. İsterseniz okuduğunuz alanlarda başlayın çalışmaya, isterseniz çok alakasız işlere başvurup onları deneyin ilgi alanlarınıza göre yönlenin. Ama mutlaka çalışın. Çalışma hayatı yorucu oluyor ama hem cebe para giriyor hem çevre ediniyorsunuz hem tecrübe. Ufkunuz açılıyor. Kendi ayaklarınız üzerinde durmak da size psikolojik olarak çok çok büyük bir güven verecek. Hayatta en büyük özgürlük kimseye muhtaç olmamaktır. Bir kere çalışıp başarılı olmaya başlayınca sonrasında da kimseye eyvallahınız olmaz zaten
 
Ben zaten çalışıyorum 1 senedir ama sürekli iş değiştiriyorum. Çalıştığım alanı sevemedim ve pek de başarılı dğeilim bu da özgüvenimi düşürdü benim. Ve yaş aldıkça yeni başlangıçlar zorlaşıyormuş gibi geliyor. Diğer bölümden deniycem şansımı ama yaşıtlarım göre geç kalmış hissediyorum. Bu bakış açısı beni çok yoruyor. Karamsar geliyorum size biliyorum ama hayattan bu sıralar gerçekten korkuyorum. Bu arada siz kaç yaşındasınız?
 
Sana saygı duyan biriyle birlikte olacaksın ileride.
İki kez görüşmüşsünüz sadece.
Herkesi ilişkisinin ilk günleri, ilk buluşmaları heyecanlıdır, keyiflidir. Sonra tanıdıkça takıntılarımız ortaya çıkar örtülediğimiz olumsuzluklar ortaya çıkar ve farklılıklarımızı farkederiz. Yol yakınken elveda demek en doğru tavır olmuş.
 
Başlığı okuyunca içim hop etti benim de sevgilim askerde şimdi. Neden dönmesini beklemedin diye kızacaktım ama konuyu okuyunca güldüm yani

Daha çok yeni bi ilişki ve kendisinin götlüğü sebebiyle bitmiş o yüzden askerde bile olsa ayrılmanız caizdir Cinsellik yaşamış olmanda ne var? Daha önce hiç yaşamamış biri kendisi gibi birini arayabilir herkes ona hak verir. Ama diğer türlüsü çok saçma.

Eee hiç sevişme, bu konulara “evlenmeden olmaz” deyip geç, vücudunu asla tanıma sonra 30 yaşında evlendiğinde de bi anda duvardan duvara vurmalı harika cinsellik deneyimleri bekle. Oluyor mu öyle? Kk’nın cinsellik kategorisinde yüzlerce örneği var bunun.

Niye suçlu hissedip bize açıklamaya çalışıyorsun? Hiç üzülme bile
 
Niye cevap vermediniz?
 
Öyle demiyorlar işte.En moderni bile alttan alta bana özel olsun istiyor.
bu tarz yorumlarınızı çeşitli başlıklarda çok görüyorum. bütün hayatınızı buraya döktüğünüz için de az çok biliyorum sizi. o yüzden çok merak ediyorum, "en moderni" diye tanımladığınız insanlar kim? hangi modernlik bu? nerede karşılaştınız bakire kadın isteyen enn modern erkeklerle, kim bunlar anlatır mısınız?

ayrılarak iyi etmişsiniz, zaten iki aydır "telefon üzerinden" devam eden şey ilişki de değil. ne güzel eski sevgilinizle gezip tozmuşsunuz, gezip tozmaya devam edin işte. telefon başında bikbik elin denyolarıyla uğraşmaya değer mi? ayrıca profilde yazdığı gibi 27 yaşındaysanız kazık kadar kadınsınız artık. yaptığınız hiçbir şeyin hesabını kimseye vermek zorunda değilsiniz.

maalesef bu ülkede erkeklerin önemli bir kısmı takıyor, doğru ama bu sizin nasıl insanlarla muhatap olduğunuza göre değişir. eğitimsiz, kültürsüz mahalle delikanlılarıyla takılırsanız tabii ki amınızın hesabını size sormaya kalkarlar. bunun hesabını tutan erkeğin de "kadın" olmakla ilgili sağlıklı fikri olamaz zaten. üstelik İstanbul'da yaşıyorsunuz, küçük bir çevrede vakit geçirmek zorunda da değilsiniz, sürekli benzer tipte erkeklerle karşılaşıyorsanız çevrenizi değiştirin.

ay ayrıca biriyle seviştiniz diye hata falan değil, seviştiniz bu kadar. siz buna ne kadar anlam yüklerseniz o kadar gözünüzde büyür. hatalı karar falan değil, amaaaan diyip geçeceksiniz.
 
ayy sal adamı ya. Eski sevgilinle kampa gittiysen gittin, geçmiş geçmiştir ona ne. Senin geçmişine saygısı olmayan adamdan hiçbir cacık olmaz. Zaten seninle birkaç gün konusmak istemediğini söyleyen de o, paşam kendi kendine tribe girmiş. Tavsiyem ileride geçmişine saygı duyacak bir adamla ol
 

Eğitimli biriydi o ama sonuç bu. Benim ailem geri kafalı onlara ters bir yapıdadyım. Ben de sizin gibi düşünüyorum ama kendi hayatımın içinde kendimi sıkılmış gibi hissediyorum. Ait değil hissiyatı taşıyorum. Sanki hiçbir yere ait değilim. Aileme, benim gibi düşünmeyen bazı arkadaşlarıma.. Sizce ne yapmalıyım?
 
Yerinde bir karar olmuş iki taraf için de
 
Baştan bitmesi iyi olmuş. Geçmişe bu kadar takıntılı olan kişi ileride sürekli sorun çıkarır her kavgada yüzünüze vururdu bunları. Sanki ondan önce hayatınız olmamaliymis gibi. Ama gel gelelim genelde böyle kişiler kendi geçmişlerini asla anlatmıyor olmadı diyor yalan söylüyor ya da ben erkeğim benim illa ki olur hoduklugune getiriyor lafı. Bu arada size yine mesaj atar bu kişi gibime geliyor. Size ulaşamaması için her yerden engel atmanızı tavsiye ederim.
 
Eğitim maalesef kişilik üzerinde çok yüksek etkiye sahip degil. Ailede ne görürse kişiliği öyle oturuyor genelde. Sizi çok iyi anlıyorum ben de aynı hisleri hissediyordum. Ait olmama duygusu. Ailemin terkedilmiş çocuğu gibiydim, ilgilenmiyorlardi, aramiyorlardi sadece işleri düşünce arıyorlardı. Hâlâ da aynı. Üstüne bir de köstek oluyorlardı. Çalışmam için baskı kuruyorlardi ben yüksek lisans yapmaya çalışıyordum. İs de bulamıyordum. Ama hayatta ne yapmak istediğime net karar verdigimde ve evlenip kendi yuvama gectigimde o ait olamama hissi geçti çok şükür. Bu ait olamama hissiyle kendinizi olmayacak ilişkilere sürüklemeyin lütfen. Başıma geldi ordan biliyorum. Size zarar veren her şeyden uzak durun. Aileniz bile olsa. Ayrıca alma verme dengesinin olmadığı ilişkilerde ve gecmisinize takik olan kişilerde kalmayın. Emin olun karşınıza olgun, alma verme dengesini sağlayabilen kişiler çıkacak. Başıma geldiği için bu tavsiyeleri veriyorum kesinlikle karşınızda çocuk gibi biri olmasın, çocuk gibi derken sorumluluk almayı bilmeyen, bir haltı beceremeyen, ne istediğini bilmeyen kişilerden bahsediyorum. Yoksa çocuk gibi eğlenmekte bir zarar yok kusura bakmayın uzun oldu umarım faydalı olmuştur
 
Bende senin gibi aşmak icin cinsel birliktelik yasadim.seni oyle iyi anliyorum ki.27 yasimdaydim.tum iliski ve flortlerden sorunlu oldugumu dusundugum icin kaciyordum.ilk birlikte oldugum adamda yalanci,manyagin teki cikti.ama asla icime kapanmadim.gezdim, eglendim.sonra 33 umde esimle tanistim ve evlendim.birkez olsun sormadi, hor gormedi.el ustunde tuttu beni.asla boyle dusunme.sen cok degerlisin..degerini bilmemis ve cikmis hayatindan.guzelliklere koş..
 
Telefon üzerindense zaten bir ilişki yokmuş bence ortada.
Ayrıca çok iyi olmuş böyle birine hiç gerek yok.
Geçmişe kim takılırsa takılsın ister kadın ister erkek bunun üzerinden sorun çıkaran kişiler bana tuhaf geliyor.
Bitmiş gitmiş işte kime ne ki bundan.
Ne bileyim ya biz eşimle hiç bunları konuşmadık.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…