Ayrılamiyorum :(

alonedark18

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
22 Ocak 2019
2.921
1.694
63
ne eş ne sevgili , kızımdan ayrilamiyorum
örnek verecek olursam , kızım 6 yaşında ve yeni doğum yaptım bir aylık bebeğim var ...bu dönemde onunla ilgilenemiyorum pek bebek oldu hayatım sadece ister istemez...ona vakit ayırmaya çalışıyorum ama yetmiyor ...degisiklik olsun ona diye bazen kuzeninin yanına yolluyorum babasıyla oynayıp gelicegini bildiğim için çok etkilenmiyorum ama iş kalmaya gelince eve sigamiyorum duvarlar üstüme geliyor sanki ...doğumda dört gün hastanede yattık o dört günde babaannesigilde kaldı...hastanedenciktik eve geldik o yok oyuncakari giysileri Allah'ım ağlama krizine girdim eşim hemen almaya gitti getirdi onu ..buaksamda sırf ona değişiklik olsun diye annemlere gitmiştik ve sen bu gece istersen annaneyle kal yarın alırız seni dedim TM dedi çok sevindi hatta ama sonradan bana bişey oldu ve başladım ağlamaya ..çünkü biliyordum eve gidince onun eşyalarını gordugumde gecenki gibi ağlama krizine giricem ..hatta masanın ustund yarım kalan yemeği vardı onu görünce çok ama çok uzulecektim biliyordum .sonra ben kalmicam anne dedi benim ağlamam üzüldü tabi çocuk ve geldik o evimize ..ben merak ediyorum benim gibi olan varmı belki okudukça rahatlarim...Allah başka dert vermesin Allah çocuklarımızı korusun yokluklarini göstermesin ama bu da benim hassas noktam ...bencillik mi yapiyorumsizce aynı mahalledeki anneannesi ile kalmalı mı bir gece de olsa .. sizler gonderiyormusunuz ? onlar gitmek istiyorum ? anneler dertleşelim mi
 
Yanlismi tahmin ediyorum bilmiyorum ama sanirim cocugunuz hassas ruhlu bi cocuk.Benim oglum da oyle.Bi bakisina aglarim.Bi kere teyzesinde kaldi sabaha kadar uyumadim.Ama sonra sonra astim bunlari.Savasinizi kendi icinizde verin.Cocugun yaninda aglamayin.Ilerideki karakterini cok etkiler.Ben ilk okula basladiginda aksama kadar nefesim daraliyodu ama bastirmaniz lazim.Lohusaysaniz suan dahada tetikler.Ara ara bu korkunun ustune gidin.
 
hamileliğiniz yeni bitmiş, lohusalık ve minik bir bebekcik de var. Kendinize biraz zaman tanıyın, şu anda bütün duygularınız normal, şu anda kendinizi yargılamayın, tüm hisleriniz gerçek, hormonlar çekildikçe küçük bebeğiniz büyüdükçe ağlama krizleriniz de bitecektir. Ayrıca bir çocuk mecburi bir durum olmadıkça ergenliğe kadar geceleri evinde yatmalı zaten (benim fikrim, aksini düşünenlere saygım var, kendimce böyle bir karar aldım bakalım). Allah yavrularımıza uzun ömürler versin
 
Hassas olduğunuzu anlıyorum ve sert bişey yazmak istemiyorum ama kızınızı ne kadar üzdüğünüzün farkında mısınız? Aynı yaşta kızım var, çok hassas ve anlayabiliyorum. Sizin bakışınızdan bile anlıyor ve hiç unutmuyor.
Belki de bebeğinizden dolayı suçluluk duyuyorsunuzdur. Lütfen en kısa zamanda yardım alın. İkinizin de iyiliği için.
 
Böyle yaparsanız o da size bağımlı olur.İlginc ama anneannede 1 gece kalcak diye insan ağlar mı?Şu çocukların üzerine yük bindirmeyin.Annem benden ayrılırsa ağlar diye isteklerinden vazgeçmesin.O daha çocuk.O senin annen değil ki seni düşünerek eve geri dönüyor.Rolleri değişmiş gibisiniz.
 
Ben ilk defa kalmaya gittiği gece çok kötü olmuştum
Ondan sonra alıştım biraz yanlız kalmak istediğim zaman yada kendisi istediği zaman yolluyorum
İlk seferden sonra üzülmedim hiç 2 3 gün kalırsa özlüyorum
Siz sanırım bebekten dolayı kızınıza karşı suçluluk hissediyorsunuz
İlgilenemediğiniz için belkide kızınızın onu evden yollamak istediğini düşünür diye de olabilir
 
Bende anaokulunda öyleydim 15 gün sürdü oda ağlıyodu onu bıraktık almıcaz diye düşünüyo kesin dedim yedim bitirdim kendimi
eve gidip 2 saat eve sığamayıp okulun önünde saatleri saydığımı bilirim 6 7 saat sürüyordu okul erkenden alıyodum bazen dayanamayıp dediğiniz gibi benimde nefesim kesiliyodu canım yanıyodu bildiğin
en son yollamıcam artık demiştim ki kendi sevdi okulu onu orda bırakmayacağımızı anladı da bende rahat ettim analık işte
 
Hastalık olur zaruriyet olur kalır da neden keyfi gece başka bir yerde kalsın ki çocuk anlamadım bana saçma geliyor açıkçası
 
Cok zor biliyorum.Bizim ogretmenimiz cocuklari birakinca aksama kadar agliyolar sanmayin demisti.Bende cok hassasim ama asla cocuga belli etmem.Karsisinda guclu dururum.Cunku cocuklar karsisinda guclu bi anne oldugunda hayatta daha guclu olurlar.Siz agladikca o cocugun akli da sizde kaliyo emin olun.
 
evet çok hassas tıpkı benim gibi
buaksam korkumun üstüne gitmeye çalıştım ben teklif ettim kal anneyle eglenirsin dedim ama yine patlak verdi ağladım orda
 
eminim aklı kalır etkilenir bütün bu hallerinden ama elimde değil emzirme döneminde olmasam gidip ilaç kullanırdım sırf daha güçlü bir anne olabilmek icin
 
sizinki de kötüymüş baya ..bak ben onu yapmamisim hayret...anaokuluna başladığı ilk gün eve gelip çok ağlamıştım ama o benden daha iyiydi çok güzel vakit geçirdiğini gördükçe hevesle goturuyordim okula ama bu kalma işi beni ciddi sarsıyor...yarın birgün okul kazanıp ilk gitmelerine napicaz bilmiyorum ..
 
evet benim yüzümden temmuzun başından brri doğru dürüst yaşayamadı hayatını çocukluğunu diye kendimi yiyip bitiriyorum mesela o denizi havuzu çok sever ...sayikladi durdu yavrum ..doğuma iki gün kala havuza götürmüştüm onu sırf onun için ..iyikide götürmüştüm ...ama o dünde kaldı bugün evdeydi yarın evde ve hep evde
 
evet rolleri degismis gibiyiz ...annene yakın üstelik aynı mahalle ..ama elimde değil işte gelde kalbime anlat ;(
 
kendisi çok sosyal bı çocuk anneannesi kal bu gece dediğimde hayır ben seni özlerim diyeceğine oley falan diyebiliyor ..lohusayim çok duygusalim ama ben lohusalık öncesinde de boyleydim keşke tedavi olabilsem ama emziriyorum ilaç iyi geliyor bana
 
aslında kalmamalı evet ...ama annemin yani guvenli diye eğlensin diye bazen gönderesim geliyor kendide istiyor ama kalbime laf gecmiyor
 
aslında kalmamalı evet ...ama annemin yani guvenli diye eğlensin diye bazen gönderesim geliyor kendide istiyor ama kalbime laf gecmiyor
öz anneniz onu el üstünde tutar, çocuk da istiyormuş, arada kalmasına izin verin
bence ilki zor olur ama sonra baktınız çocuk mutlu, arada bir izin verebilirsiniz, siz de bebeğinize konsantre olursunuz
evet ikisinin de size ihtiyacı var ancak lohusalık döneminde biraz yardım almaya sizin ihtiyacınız da var. Yukarıda yazdığım gibi geçici bir aşırı duygusallık dönemindesiniz, ağlamak istiyorsanız da ağlayın, sıkmayın kendinizi

edit: mesajın sonunu yeniledim, 6 yaşındaki çocukların bağımsız olma talebi olup olmadığından emin olamadım
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…