Baba evimi özledim, evliliğe alışamıyorum

hem giderim hem ağlarım...
ah ah ben bu duyguların hiçbirini yaşayamadım malesef. malesef diyorum çünkü arkada genç kızlığımı yaşadığım bir evim kalmamıştı evlendiğimde. düğünden önce annemi kaybettim (birlikte yaşamasanız da misafir gibi bile gitseniz de annenizin yüzünü görebiliyorsunuz, sarılabiliyorsunuz, en kötü ihtimalle sesini duyuyorsunuz.) anne yoksa ev de yok zaten...

kıyamam sana. bende kısmet olursa bir yıla kadar evleneceğim ve olabildiğince gecktiriyorum bu sebeplerden. ama sende bir aile kuruyorsun öyle düşün. sevdiğin insan yanında aileni isteyince görüyorsun bunlarla teselli et kend,n, lütfen üzülme.

Yazılanlar çok üzdü beni, bende ailemden çook uzaktayım.
Ama! ama çok şükür eşimle mutluyum, evleneli 1,5 yıl oldu ve ailemin yanına gidince misafir gibi hissediyorum, evimi özlüyorum. Doğum için bile gidemedim çünkü insanın evi gibisi yok.
Bence bu arkadaşlar büyüklerle beraber oldukları için daha sıkıntılılar.
Biz tartışınca bile paşa paşa yatağımıza gidip yatıyoruz, oysaki yakın biri olsa ya eşim ya ben evden gideriz, belki daha büyük sıkıntılara yol açar.
Bekarken güzeldi, çalıştığım için rahattım ama yinede ev işi yapardım, misafirimiz çok olurdu, şuanda da çok misafirim geliyor.
İyikide annem yaptırmış diyorum, eğer yapmamış olsaydım alışmak bu kadar kolay olmayacaktı.
Annem benim gözbebeğim, ona çok düşkünüm, eşimde bunu bildiği için çok saygılıdır, laf söyletmem kesinlikle.

yanlış anlama ama sen şuan eşinle yalnız yaşıyor olsan bunları daha hafif atlatırsın çünkü eşin sabah gider akşam gelir sen gider gelirsin kimseye hesap vermezsin başlarda alışma döneminde kayınvalide kayınpeder varsa işin zor olur bu yüzden bukadar duygusal ve ağır geçiriyorsun ben evlendim 1 hafta sonra eşim işe başladı kendi evimde yalnızım yemekler öğrenme pastalar öğrenme merakı temizlik falan derken daha eğlenceli geçirdim birde cicim ayları romantik olur ailenden ayrıldığını daha rahat kabullendim sendeki sorun burda onlarla aynı evde insan bırak ailesini kendini özler ya allah yar ve yardımcın olsun umarım birgün kendi evin olurda beni daha iii anlarsın...

Beni yurtdisinda yasamam icin kimse zorlamadi. Benim babam gozunden sakinirdi bizi ama ben seviyorum baba cok iyi bir cocuk, ailesi iyi, iyi terbiye almis duzgun, caliskandir.. Dedim.. O da taniyinca zaten esimi cok sevdi. Guvendiler ona. Annem cok soyledi bana kizim orada bizden ayri yapabilecekmisin, bak evde gorumcen de var o da bekar, olmaz kizim dedi. ama ben hep iyimser dusundum dedim ne olacak sanki varsa. kardesim gibi olur o da benim. insan sonucta abisinin esine niye kotu davransin ki durup dururken diye dusundum.. basindan beri hep iyimserdim. annemi dinlemedim. seviyorum anne dedim.. gozu yasli yolladi beni taaa okyanusun obur ucundayim su an.. evimden kilometrelerce uzakta.. Ama annesi evlenmeden once boyle aksi degildi, belki de oyleydi ama ben anlamadim.. Ne zaman ki evlendik birseyler paylasmaya, sevgisini gostermeye basladi esim.. Sorasinda hersey corap sokugu gibi oldu.. Ailem ona dedi, bir sure sora cikicaksiniz ayri ev sart dediler. Zaten cikicaz diyerek evlendik. Onceden knusulmustu bunlar. Ama iste cikamadik.. Esime de ne diyeyim ayri eve cikmazsak ayrilicam senden.. Ilk zamanlar cok soyluyodum baktim annesiyle hic gecinemiyoruz. Ama sikbogaz etmek de istemedim onu. Sustum artik. Annem ariyor bazen anlatiyorum ona detaysiz, ne yapayim o da uzulmesin orda demesin kizim ne yasiyo ne cekiyor kaynanasigille o evde diye.. Onu dusun bunu dusun.. Herkesi idare etmeye calisiyorum elimden baska ne gelir ki..ya bosanicam mutlu evliligimi bitiricem, ya da idare edicem simdilik cikana kadar.. Esim zaten elinde parasi olsa simdi su an cikar ama burada hayat Turkiyedeki gibi degil.. Ev aliyosun ode ode, 20 yil sora o ev senin oluyor. Hersey cok yuksek.. Bulundugum yerde huzurlu olsaydim zaten boyle seyler gelmicekti aklima, ne zaman olursa cikariz dicektim.. Iste insanin huzuru en onemlisiymis. Evliliginde sevgi olabilir ask olabilir guven, para, sadakat hersey olabilir.. Ama huzurun olmadi mi, basini yastigina rahat koymadin mi aklindaki kalbindeki sikintilarinla bogustukca, hicbir ise yaramiyor bazen. Evliligim bana cok sey ogretti. Olgunlastim, buyudum..artik babamin minik kizi degilim.. Babam annem burada degiller. Kendi sorunlarimla kendim basa cikmaliyim.. Bugun annemi aradim. Zaten dunden cok aglamistim. Neyse ki telefonda gozlerimi goremediginden kirmiziligin anlamadi. Benim canim annem, guzelim ela gozlum benim.. Ne de guzel konustuk, sbhtan aksama kdr konussam bikmam ki.. Babama da mesaj attim cebine. Zavallim bu yastan sora mesaj okuyup yazmayi ogrendi telefonda. Annem diyo senden mesaj gelince baban cocuk gibi seviniyor, defalarca okuyor.......
Bir keresinde disari cikmistik esim ve ailesiyle beraber. Esimin kamisindan bir yudum kola ictim diye kaynanam bana kizdi. Ayiptir icilmez dedi. Dedim neyi ayip ki, sanki napiyorum? Acaba bilmeden bi kusur mu isledim dedim icimden. Ne bileyim yeni evliyim olabilir cahilimdir bilemeyebilirim.. Dedi ayni kamistan icilmez ayiptir. Hic gordun mu ben iciyormuyum kayinpederinden dedi,, bogazima dizmisti o yemegi oracikta.. Simdi tartissam bi dert, solemesem de icimde kalicak.. Ciktim disari agladim geldim.. Sinir olmustum.. Ne kizlar var ortalikta ipsiz sapsiz gelin olmuslar iyi ailelere.. Ben esimin kamisindan ictim diye ayiplandim. Hmde kayinbabamin onunde.. Sora 1 ay gecmedi ustunden. Yine cikmistik bi yere, daldi kayinpederimin iciceginden bi yudum aldi.. Baktim ben.. Dedim ne bu simdi? Ozmn bana bilerek mi yaptin be kadin.. Demek istedim ama tebessum edip sustum.. Boyle bi insana laf anlatsam ne olur ki.. Anlamaz cunku, ben kendimi sinir edip esimle moralimizi bozmaktan baska biseye yaramicakti.. Eger esinizle araniz iyiyse, diger seyler etkilemesn sizi. Cok sey var ki duyup duymamazliga gelin, biliyorum zor elbet, ama bende aynisin yapmiyormuyum? Cahile laf anlatmak deveye hendek atlatmakan daha zormus ya.. Aynen oyle benimkisi.. Simdi Allah'imdan bir evlat istiyorum eli ayagi duzgun, saglikli bir evlat.. Belki cocugum olursa kucagima alirsam duzelir mi ic huzurum bi nebze de olsa? Esimle ortak biseyimiz olsa minicik elleri ayaklari olan.. Ona bakinca dunyami unutsam, kaynanam gorumcem ne kadar haksizlik yapsa da viz gelir bana... Anne olmayi cok istiyorum, o duyguyu tatmak istiyorum, annemin bana gosterdigi sevginin aynisini ona da gostermek istiyorum.. Ama kizim olursa, yarin bigun gurbete gitmek isterse otur dicem! Otur dizimin dibinde aglasan da zirlasan da cok da sevsen yok... Annem cok dedi bana ama dinlemedim... Ama.. Nerden bilirdim ki boyle olacagini canim annem.... Sen uzulme sakin, senin kizin ayni senin gibi guclu, herseye ragmen.... Kizlar sizinle konusmak bana iyi geldi.. Cok tesekkur ederim beni dinlediginiz icin, bazen tanismak gerekmiyor ya da akraba olmak dertlerinizi birine anlatma istediginizde.. Ayni yuregi bulmak cok onemliymis........

RUYAbuse .!.:

Canım yaaa.....Allah sabır versin gerçekten de çok zor hem aynı evde olup hem de istenmeyen davranışlar , gereksiz yere yapılan suratlar.....Off insan eşinle ne kadar iyi olsa da ailesi ile de iyi olmak ister.....Sen onlara yine de uyma bence , hep iyi ol ki eşin de anlasın değerini , daha fazla sevsin seni...
...........Biz 3 kız kardeşiz ailem bizim şehir dışına evlenmemize bile izin vermediler.....Ben de istemedim zaten hiç...Ailem yanımda olmadıktan sonra zenginlik de , mutluluk da hep yarım kalır bence........
Ne diyeyim inşllh hakkettiğin mutluluğu , huzuru bulursun...

Genişletmek için tıkla...

melek181 .!.:

canım.....
sevginin gözü körmüş derlerya bu sende de böyle olmuş....
sevmişsin taaaa yurt dışına gitmişsin....
gittiiğin yetmemiş bi de aynı evde yaşamak çok zorlamış seni.....
hiç anlamıyorum ben insanları ne istiyolar ki senden senin kimsen yok orda aslında senle arkadaş olmalrı lazımken onlar düşmanlık yapmışlar hep.....
ama bu yanlarına kalmaz allah sorar çok zor aynı evde yaşamak ama ailendede hata çok aynı evde yaşamı kabul etmemeleri gerekti bu devirde..................
allah yardım etsin ama bu kadar sters yaşllanınca hastalık olarak döner sana......
ayıp çok ayıp telefon :102::102:dinlemek falan senin hiç özelin yok galiba............

Genişletmek için tıkla...

şanslısın ki ailenle aynı şehirdesin... istediğin zaman kısa süreliğine de olsa onlarla hasret gidebilirsin.. ben sadece uzun tatillerde ailemi görebiliyorum. ailesi ile gerçekten sıcak ilişkisi olan her kadın evlenince bu sorunu yaşar diye düşünüyorum. ben de zorlandım, hem de üniversiteyi onlardan uzakta okumama rağmen.. üzülünce kendimi eşimin yerine koyuyorum. benim böyle üzüldüğümü bilse onu ailem olarak kabul etmediğimi düşünebilir ki bu gerçekten üzer onu.. artık yeni aileler kurduk, dünyanın düzenine uymamız lazım zorlansak da...

sadem_karamel .!.:

niyeyse gülmek geldi içimden. Bende evlendikten bir ay sonra oturup hüngür hüngür ağlamıştım ben eve gitmek istiyorum. Bıktım artık yemek yapmaktan diye :) :)

Genişletmek için tıkla...

bende temızlık yapmaktan bıkmıştım oturup ağlamıştım annemlerde yan yana apt. Oldum halde gece uyanıp ben annemı ozledım dıye anneme gıttımızıde bıolıorum

Winnybinny .!.:

Aglattin beni canim.. Keske bende ailemin yaninda olabilseydim anneme babama ablalarima sarilabilseydim,simdi cikip gidebilseydim evime.. Aa okdr imkansiz ki.. Cunku ben yurtdisindayim.Ailem istanbulda. Esimle severek evlendim. Evleneli 4 sene olacak. Ama isterse 40 sene olsun, ailenin annemin babamin yeri, onlarin sevgisini hicbiseyle degisemem. Bende cok sikintilar cekiyorum. Kayinpederim, kaynanam ve gorumcemle ayni evde yasiyorum. Kaynanam ve gorumcemle anlasamiyorum. Kafa yapilarimiz cok ters. E ufak biseyde hersey sorun oluyo. Gorumcemle annesi geceleri fisir fisir odada konusurlar. Ilk zamanlar esimle el ele tutusmak isterdim, gorumcem derdi hop hop noluyo diye. Sanki baska bise yapioruz.. Disari cikmak isterdim.. Esimle yanliz kalalim die. Kaynanam derdi, sordun mu belki sizle gelmek ister diye. Icimden neden sorucam ki yaa kocamla basbasa cikamicakmiyiz biz demek isterdim ona.. Ama sorun cikmasin diye solemezdim bisi. Gder derdim gelirmisin bizle. O da hemen yanibasimizda biterdi.. Cicim aylari vardir ya her kizin.. Iste onlarin hicbirini yasayamadim ben.. Evlenirken ayri evde yasicaktik. Esim bi sure ben alisana kdr beraber oturalim mi dedi. Sevgimden kabul ettim. Insan severken pazarlik yapar mi dedim icimden.. Olmaz.. Bana uymaz dedim.. Simdi 4 sene oldu..esimin isleri ters gitti.. Hic cikamadik.. O da istiyor biraz borcu var. bende istememiyim kendi ailemi kurmak diyor.. Inaniyorum ona. O da sikiliyor evde hep onlarla, biliyorum.. Ama iste isleri de aksilik ters gidince kaldik.. Kaynanamla da anlasamiyorum.. Bise alsam ustume 1 ay knusurdu. Kizi alsa laf etmezdi. Esim cok tartisti annesiyle. Bir kere bile bana ters dusmedi hep yanimda oldu tartismalarda ama benim icim tukendikten sora neye yaradi ki.. Ben bi de annemden babamdan uzktayim. Sikilsam kapiyi cekip gidemem ki.. Senin oyle mi.. Anneni goruyorsun bak ne guzel sagliklilar, onlar seni gorebiliyorlar.. Bazen haline sukretmek lazim.. Senden daha beterleri de var.. Hem evlilikleri huzurlu degil, hem de ailesinden uzak.. Telefonda anneme belli etmemeye calisiyorum ama annem o benim, sesimden nasil anlamaz.. Ama yine de bise soylemiyorum.. Soylersem hem esimle gereksiz yere aram bozulur, hem de aileler arasi tatsizlik cikar.. O yuzden hep icime atiyorum cogu seyi.. Biliyorum ilerde cikicak bunun sonuclari benden.. Ama care var mi ki baska? Eger senin esinle sorunum yoksa.. Bzen fedakarlik yapman lazim.. Ayrilsam keske gitsem babamin yanina sarilaa bana kuzum canim kizim dese dedim.. Cok dusundum ama olmaz ki.. Bu kez de kizlari ayrildi diye uzulecekler.. Hangi baba evladi ayrilsin ister.. Annemi cok ariyorum.. Canim anam,, guzel kokulum benim.. Evlendik.. Evden ayrilicagimin bir gun ncesi.. Ben koca kiz.. Annemle babamin ortasinda uyudum.. Babamla annem onlar benim.. Beni buyuten, hastalaninca basimda duran annem.. Bagdemcik amelyati olunca beni amelyattan sora sirtinda tasiyan babam o benim.. Herkes annesine babasina sarilirken uzaktan bakiyorum ben.. Esim de bana bakip sariliyor basimdan opuyor.. Anliyor icim gidiyo ama ne yapsin o da.. Esimin sevgisi Allahima sukur cok buyuk.. Ama iste Ama'si var.. Onun icin.. Haline sukret canim.. Ve annen baban yaninda oldugu icin sevinmelisin.. Ister misafir olarak git ister kapidan ugra.. Onlara bir saril.. Kendine gelmiyormusun..? Ben ne diyeyim..? Hic uzulme bence.. Hayat cok kisa.. Bir kiz anadan babadan ayri omrunu gecirmemeliymis.. Iste ben orda yaptim hatami.. Bazen diorum Allahim neden kaynanam aksi, gorumcem kiskanc.. Ogluyla el ele tutussam gozleri cikacak gibi bakar.. Evde kiziyla bir olu bazen hic konusmazlar benle. Adam yerine koymazlar.. Bir gun yemege goturmek istedi beni esim.. Ona bile laf etti. Biz de aciz yemek yemek isterdik diye laf soktu bana. Kendi kizi is yapmaz cogu seyi ben yaparim hep yardim ederim ona ev islerinde yemekte.. kizi yatar yan gelip.. ben yine de bise demem..annemi ararim telefonda konusmak icin, gelir yakinlarimda durur ne konusuyorum diye kulak kabartir. ana kiz bi rahat konusamayiz, Bunlar daha ufacik seyler.. Bunun gibi daha neleri var.. Bebek de istedik ama bebegimiz de olmuyor, sikintidan hersey.. ne zamandir istiyoruz gitmedigimiz doktor kalmadi... Ck isterdim annem gibi kayinvalidem olsun.. Dertleseyim onunla.. Gorumcem kizkardes gibi olsun bana. Gidip cikalim dolasalim.. En yakinim olsun.. Ama cikmadi ole insanlar karsima.. Ama esim dunya iyisi.. Benim yerimde olsaniz siz napardiniz? Icimde okdr birikmis sey var ki.. Yoldan gecen birine icimdekileri anlatip rahatlamak istiyorum.. Annem.. Canim annem.. Mis kokulu annem.. Cok ozledim seni..............

Genişletmek için tıkla...

Allah sabır versin bacım. durumun zor, anlaşamayınca aile ile aynı evde yaşamak çok yıpratır insanı. eşinin yanında oluşu biraz destek oluyordur umarım çünkü eş iyi olmayınca kv gc kp melek olsa kaç yazar , umarım sıkıntılarınız en kkısa zmanda biter,huzur içinde bi ömür geçirebilmeniz dileği ile

kadınlar evlendi diye ailelerini neden terkeder neden erkek ailesiyle yaşar bende onu anlamıyorum işte sonra böyle üzülürağlarsınız hemen eşinizle konuşun ayrı eve çıkın erkeğin kanuni görevidir size ayrı ev açmak zorunda. neden ben elin kadınıyla yaşamak zorunda kalayım enayimiyim yani??

Al işte, duygulandım.
Kimisi çabuk alışır yuvasına, kimisi de senin gibi özlem duya duya geçirir günlerini.
"Ben neredeyim, ne yapıyorum, evim, annem, babam, kardeşlerim nerede?" diye düşünmekten kurduğu yuvanın tadını da çıkaramaz olur insan.
Alışmak, alışmaya çalışmak zor gelir. Çünkü bir şeyleri eksik, kendini eksik hisseder. Aile ya A-İ-LE. ANNE, BABA. Dahası var mı ki?
Elbette özlem duyacaksın, arayacaksın. Kimse kolay olacağını söylemedi, öyle değil mi?
Ama bir de şöyle düşün, onlar hayatta. Belki yanı başında değiller ama hayattalar, yaşıyorlar.
Elini uzattığın zaman tutabilecek kadar yaşıyorlar hem de.
İstediğin zaman, kimin ne düşündüğünü umursamadan gidip onları görebilirsin.
Kaynanam bunu dedi, eşim böyle dedi, görümcem şöyle dedi diye düşünmeden. Evet, bu kadar basit.
Belki kırk tane eşin olur ama bir tane daha anne, baba gelmez dünyaya.
Bir telefon uzağındalar şu an, buna sevinmelisin.
Bunlar senin güzel, tatlı günlerin.
Yapman gereken şey yeni yuvanın tadını çıkarmak, yeni hatıralar, yeni gülümsemeler biriktirmek olmalı eşinle.
Gülümse şimdi, lütfen.

kaderiminoyunu .!.:

eskiden negüzeldi herşey.....sıcacık sobanın yanında annemin yaptığı sıcacık bir çorba babamın verdiği güven...nekadar güzelmiş bekarlık...az bi hasta olsam babam hemen hasteneye götürürdü cebinde parası olmasa borç ilaç alırdı..annem iş yaptırmazdı ben hastayken koşa koşa gider meyve alırdı iyileim diye..başımdan ayrılmazdı...kardeşlerimle sarılmak onları koklamak ...babamı sevmek..annemi sevmek...herşey okadar güzelmiş ki meğer....onlarsız hergeçen günüme yanıyorum.hayattalar ama ben onları göremiyorum .onlarsız yaşıyorum...bazen hep beraber oturmaya gidiyoruz biyerlere annemlerde geliyor ..kalkma zamaı gelince kayınpederimin peşine takılıp gitmek onları arkamda bırakma çok zoruma gidiyor..halbuki eskiden babamın peşine takılırdım onlarla beraber gelir beraber giderdik..şimdi ne onlarla gidiyorum biyerlere ne onlarla kalkıyorm...onlara misafir olmak nekadar ağır..birden bire misafirleşiyorsun...23 senemi koyunlarında geçirdiğim anama babama..küçük kardeşim bile uzaklaştısanki benden..halbuki ben onla yatardım onu ben büyütmüştüm....şimdi yanlarında bikaçgün kalsam ya kaynanam ya kayınpeder bişe dermi diyerek kalıyorum ..ama eskiden ölemiydi ne onlar vardı ne sorumluluklar...masumca onların yanındaydım..şimdi el oldum..beyaz gelinlikle eşim elimden tuttu götürdü beni..bunları ben istedim eşimle mutluyum ama ailemin sevgisi daha ağır basıyor..bazen diyorumki heşeyi bırakıp gideyim yanlarına eskiye dönelim yine...ama bu artık ikansız artık evli bir kadın oldum...evin en nazlı kızı değilim..biça gün yanlarında dursam batar oldu etrafa....onlara geri dönüşüm yok artık misafir gibi arada görürüm işte....ama yetmiyor aylarca kalsam belki anca geçer özlemim....şimdi hastalanınca beni babam gibi annem gibi kollayan yok....eşim ilgilenir ama onların yerini tutmuyor...annem iş yaptırazdı hastayken dedim yaa şimdi kaynanam öle mi az yatsam dayanır kapıya....kayınpeder sormaz bile neyin var diye..ben babamı istiyorum annemi istiyorum...dün teyzeme gittik sırf anneme benziyor diye hep baktım ona yanından ayrılmak istemedim nedense ona bakıkça uykum geldi bi şefkat gördüm anne şefkati.....bazen kayınpederim hadi babanlara gidelim dior hep beraber gidiyoruz ama bu bana çok koyuyor misafir gibi yabancıların içinde giriyorum o eve hele bide daha onlara doyamadan haid kalkalım deyince ozaman yaşlar boşanıyor gözlerimde..oyüzden olabildiğince kaçarım o adamla annemlere gitmekten..eşimle gidince böle olmuyorum ama mutlu oluyorum..ama onlarla gidince bambaşka oluyorum..beraber oturduğumuz içinde onları atlatıp bize gitmesi biraz zor oluyor....ben hiç iyi değilim napıcam böyle ..onlarsız nasıl yaşıcam 5ay oldu evleneli hala alışamadımve şuan hüngğr hüngür ağlıyorum özlemden fazla uzak değiliz ama yinede eskisi gibi olmuyor görmem lazım onları ayaklarına kapanıp bırakmayın göndermeyin nolur demek istiyorum çok ağlıyyorum napıcam ben

Genişletmek için tıkla...

İstediğin zaman gidemiyormusun ailenin yanına istediğin gibi kalamıyormusun 1-2 gün gidip kafa dinleyemiyormusun ? Eşinin Ailesiylemi geçirmek zorundamısın ? herhalde seni çok sıkıyolar eşinde ailesine bişi diyemiyor ? ki babanın eteklerine sığınmak istiyorsun. Bende ilk başlarda Allahım ben ne yaptım kimin kollarına attım kendimi diye sorup ağlar oldum Yatak odasına girdiğimde kendi yatağımı nevresimimi göremeyince çok kötü oldum yastığımı özledim ağırıma gitti... artık boğuşucağım kardeşlerim yoktu yanımda kavga ediceğim ablam yoktu. dertleşicek anam yoktu yanımda bazen annem ve kardeşlerimle anılarımı çok özlüyorum çocukluğumu arıyorum Ama alıştım artık kendi yuvamı kurdum hayata atıldım hayatımı devam ettirmek zorundayım

gözlerim doldu,alışmaya çalış canım mecbursun eşinle mutluysan ve eşinde iyi ise bırakma eşini.seni sık sık götürsün annene

ilk zamanlarda olur tabi bu duygular ...bence biraz silkelen kendine gel. sen evlendin artık evin ayrı, ailen ayrı, yuvan artık orası değil ama yine gidersin alışırsın artık... eve gidiym dersin ,daha evinn sıcaklığına alışamamışsın... babam annem demişsin, bizim annemiz babamızda inan senn anlattıklarını misliyle yapıyor, k. babalar dan bişey beklenmez zaten herkesin evladı kendine tatlıdır buda hep böyle gider ,sen dua et eşinle mutlu mesut ol en önemli bu suan ,sen bir yanlızlık bunalımına girmiş olabilirsn

Boğazım düğümlendi ben ewli değilim ama evlenmiş olsam bende hüngür hüngür ağlarım düşüncesi bile ağlatıyo beni :'( evlenmekten soğuyo insan yaniii... :'(

içim ezildi ya... üniversiteye başladığım yıldan itibaren başladı benim baba evindeki misafirliğim... dile kolay 13 senedir,tatiller,bayramlar dışında hep uzaktayım... 17 yaşındaydım, her gece ağlardım, şimdi 30 yaşındayım evden, yaşadığım şehre her dönüş içimi acıtıyor...
babama evlenmeye karar verdiğimi söylediğimde ama çok uzak kızım diyiverdi boş bulunup, halbuki 13 yıldır 5 saatlik mesafedeyiz, evlenince 2 saate inecek aramızdaki yollar diye düşünmüştüm... şimdi anladım "ama çok uzak kızım" derken ne anlatmaya çalıştığını...

Konu sahibine not: Rabbim acılarını zamansız yaşatmasın, herşeye alışıyor insanoğlu,sabırlı ol...

şükretki aynı sehirdesiniz. ben yılda bayramlarda 2 gun görüyorum onları rüyalarımda yasadım onlarla evliligin ilk yılında. her uyandıgımda agladım kardesime benzetip baktım sokaktaki erkeklere. gurbet cok zor bosver evlenmıssın ama istedigin zaman görebilirsin gene aglayasım geldi offf

Cok duygulandım ya gözlerim doldu 4 bucuk ay sonra düğünüm var bende hep bu yazdıklarını düşünüyorum...İçim bi tuhaf oluyor onlardan ayrılmak tabiki zor gelecek ama alışmak zorundayız. Sonucta 23 yasında da olsak 30 yasında da olsak o evden ayrılacağımızda hüngür hüngür ağlarız, çünkü onların hep küçük çocugu olarak kalırız ..
Ama ben ayrı evlenecem belki daha rahat olurum bu konuda.

kaderiminoyunu .!.:

eskiden negüzeldi herşey.....sıcacık sobanın yanında annemin yaptığı sıcacık bir çorba babamın verdiği güven...nekadar güzelmiş bekarlık...az bi hasta olsam babam hemen hasteneye götürürdü cebinde parası olmasa borç ilaç alırdı..annem iş yaptırmazdı ben hastayken koşa koşa gider meyve alırdı iyileim diye..başımdan ayrılmazdı...kardeşlerimle sarılmak onları koklamak ...babamı sevmek..annemi sevmek...herşey okadar güzelmiş ki meğer....onlarsız hergeçen günüme yanıyorum.hayattalar ama ben onları göremiyorum .onlarsız yaşıyorum...bazen hep beraber oturmaya gidiyoruz biyerlere annemlerde geliyor ..kalkma zamaı gelince kayınpederimin peşine takılıp gitmek onları arkamda bırakma çok zoruma gidiyor..halbuki eskiden babamın peşine takılırdım onlarla beraber gelir beraber giderdik..şimdi ne onlarla gidiyorum biyerlere ne onlarla kalkıyorm...onlara misafir olmak nekadar ağır..birden bire misafirleşiyorsun...23 senemi koyunlarında geçirdiğim anama babama..küçük kardeşim bile uzaklaştısanki benden..halbuki ben onla yatardım onu ben büyütmüştüm....şimdi yanlarında bikaçgün kalsam ya kaynanam ya kayınpeder bişe dermi diyerek kalıyorum ..ama eskiden ölemiydi ne onlar vardı ne sorumluluklar...masumca onların yanındaydım..şimdi el oldum..beyaz gelinlikle eşim elimden tuttu götürdü beni..bunları ben istedim eşimle mutluyum ama ailemin sevgisi daha ağır basıyor..bazen diyorumki heşeyi bırakıp gideyim yanlarına eskiye dönelim yine...ama bu artık ikansız artık evli bir kadın oldum...evin en nazlı kızı değilim..biça gün yanlarında dursam batar oldu etrafa....onlara geri dönüşüm yok artık misafir gibi arada görürüm işte....ama yetmiyor aylarca kalsam belki anca geçer özlemim....şimdi hastalanınca beni babam gibi annem gibi kollayan yok....eşim ilgilenir ama onların yerini tutmuyor...annem iş yaptırazdı hastayken dedim yaa şimdi kaynanam öle mi az yatsam dayanır kapıya....kayınpeder sormaz bile neyin var diye..ben babamı istiyorum annemi istiyorum...dün teyzeme gittik sırf anneme benziyor diye hep baktım ona yanından ayrılmak istemedim nedense ona bakıkça uykum geldi bi şefkat gördüm anne şefkati.....bazen kayınpederim hadi babanlara gidelim dior hep beraber gidiyoruz ama bu bana çok koyuyor misafir gibi yabancıların içinde giriyorum o eve hele bide daha onlara doyamadan haid kalkalım deyince ozaman yaşlar boşanıyor gözlerimde..oyüzden olabildiğince kaçarım o adamla annemlere gitmekten..eşimle gidince böle olmuyorum ama mutlu oluyorum..ama onlarla gidince bambaşka oluyorum..beraber oturduğumuz içinde onları atlatıp bize gitmesi biraz zor oluyor....ben hiç iyi değilim napıcam böyle ..onlarsız nasıl yaşıcam 5ay oldu evleneli hala alışamadımve şuan hüngğr hüngür ağlıyorum özlemden fazla uzak değiliz ama yinede eskisi gibi olmuyor görmem lazım onları ayaklarına kapanıp bırakmayın göndermeyin nolur demek istiyorum çok ağlıyyorum napıcam ben

Genişletmek için tıkla...

canım ıs yerındeyım ve yazdıklarını gozyaslarımla okudum..ben evlenelı nerdeyse 5 sene olcak ama bende doyamıyorum aıleme..cnku erken evlendım ben aıleme doyamadan evlendım..ama ınankı onların evıne gıttıgınde kalmaya eskısı gıbı olmuyor..benım esımle cok sorunlarım oldu bı sure aılemde kaldım o sevdığım aılemm sesını cıkarmadı ama ben kendımı orda sığıntı gıbı hıssettım oysakı ne ev ısı ne yemek yaptırırdı annem bana kalkıp ıse gıttım hazır yemeğe geldım h.sonu kıyafetlerım yıkandı utulendı ben hazır gıydım...ama yınede hıcbısey eskısı gıbı olmadı smdı esımle barıstım aramız ıyı allaha sukur ama yıne onları ozluyorum helekı babamm ona hıc kıyamıyorum cok uzdum onu hıc aıleme dınlemedım evlencem evlencem tutturdum mutsuz olunca demedıler bıle sen ıstedın verdık dıe yıne bana sahip cıktılar ama olmadı eskısı gıbı ıste...ne yapcan artık evlıyız evımıze sıkı sıkı sarılcaz canım..aile elbette baska ama alışmaktan baska çare yok