Baba evimi özledim, evliliğe alışamıyorum

seni o kadar iyi anlıyorum ki,bende evlendikten sonra kayınvalidemlerle anneme oturmaya gittik ben hep saate bakıyorum zaman geçmesin diye ama geçiyo işte hele de mutluysan sevdikleriinin yanındaysan...kayınpeder saate baktı hadi geç oldu kalkalım dedi onlarla aynı evde oturmuyoruz ama aynı ilçede oturuyoruz gözüm yaş doldu annemle babama sarılırken sesim titriyodu kalktık eve gittik bana öyle koydu ki
hele de ilk anneler gününde önce kayınvalideye uğradık, anneme sonra gittik valla acayip dokunuyo sanki canım anneciğimi üzüyomuşum gelmişti hala daha alışmadım bu duruma her bayram her anneler günü yaşarım o duyguyu ailemi çook seviyorumm

3 seneye yakındır evliyim kandillerde asla kayınvalideme gitmem yakın oturuyoruz diye hep beklerler ama anneme gidemiyorum görümceler çoluk çocuk annelerinde oturuyolar onlar kendi analarıyla kardeşleriyle ben kaynana görümceyle dayanamam valla telefonla arar kutlarım eğer anneme gidemiyosam onlarada gitmem

Canimm.. Cok tesekkur ederim msjin icin.. Sen de beni duygulandirdin.. Hic tanimadigim birinin benim yanimda oldugunu bilip, derdimi dinleyip, bi kizkardes gibi dertlesip beni rahatlatmasi cok hosuma gitti.. Cok dusuncelisin.. Ben ailemden uzaktaim, ablam da evli.. Her zaman konusamiyoruz.. "Ha" Deyince yanimda olamiyor.. Ama senle tanistigima cok sevindim.. Bazen cok bunaliyorum, herseyi esimle de konusamiyorum, sikbogaz etmemek icin onu.. Ne bileyim iste.. Ama sen benim icime su serptin.. Arkadasligin icin tesekkur ederim.. Hersey ust uste geliyo bazen.. Biz bebek sahibi de olamiyoruz..ilk zamanlar bebek istemiyodum, her zaman tartisma oluyodu kaynvaldemle..O yuzden bebek yapip da yanlis bi yola girmek istemedim.. Belki yanlis bu dusuncem.. kimisi bebegi kurtulus olarak gorur, yapar, sora ayrilamaz, kalir cocuguyla ortada napicagini bilmez.. Korktum ben acikcasi..Kimisi de benim gibi dusunur dusunur durur.. onceleri diodum bebegimiz olursa kaynanam onu da birakmaz onla ilgili de herseye karisir beni deli eder die, ne bileyim hep geri durdum.. sanki hep kaynvldem icin yasamis gibi duruyorm dimi? bise yapsam ayiplar mi, telefon acsam yanima gelir dinler mi, soyle yapar mi boyle der mi.. o kadar icim karanlik ki, aydinlik goremiyorum icimde hic.. kiziyorum da kendime ama iste elimde degil ki okdr cok tartisma oldu ki ayrilik noktasina geldik.. kapiyi cekip ciktim bi keresinde, ama nereye gidicem.. gidecek yerim yok bir, ikinciai gitmek istesem komple torlayip toplanip terketmem lazim burayi.. yani benimkisi de ayri bi dert degil mi.. Bosa koysam dolmuyo, doluya koysam almiyo.. Esim de duzelicek bitanem, sabret dio.. Duyma sen onu gorme annemi, bazen agzina geleni soyler.. Ben seni bilmiyomuyum nasi biri oldugunu onun dusuncelerini takma sen. Benimki onemli diyo.. Iste boyle seyler.. Canim.. Ama sen anlat dertlerini icine atma demissin ya.. Orda iyi etmedin.. Yazar yazar dururum artik.. saka bi yana seninle knusmak cok guzel.. Bu arada belki cuma gunu asilama yaptiricaz.. Ilk defa.. Nasi biseyle karsilasicagimi bilmiyorum.. Stresliyim bu son bikac gun.. Bakalim insallah tutar.. Artik kendim icin istiyorum biseyler...... Burda gece oldu.. Sizde de sabah oldu.. Gunaydin arkadasim.. Gunun guzel ve sihhatli gecsin insallah..

RUYAbuse .!.:

slm canım.....Bak hangi ortamda kimlerle karşılaşacağımızı bilmiyoruz ama seninle burda tanıştık ne güzel...
'' Baba evine duyulan özlem '' konusuna yazdıkların çok güzeldi gerçekten....Ben çok üzüldüm açıkcası durumuna.....Keşke evlenmedn önce görebilsek , bilebilsek başımıza neler gelebileceğini de ona göre hareket etsek ama maalesef kaderde yazılanları yaşıyoruz.....Hani demişsin ya gözlerim kıpkırmız konuştum annemle , babam msj çekmeyi öğrendi diye.....Çok üzüldüm o an , ağladım.....Sen eşinle mutluysan kvnleri takma boşver.....Allah yardım etsin canım....Sen canın sıkıldıkça anlat bana..100 tane cevabın olunca özel msj gönderebilirsin......İçine atma hepimizin derdi çok , ama dinleyecek iyi dost olduktan sonra rahatlıyorr insan..Allaha emanet ol arkadaşım...

Genişletmek için tıkla...

Canım benim ya cok guzel yazmışsın. Açıkçası ben hiç bole duygular hissetmedim biran önce aşık olduğum adamla aynı çatı altında yaşamak için can atıyodum. eşime yemek yapmaya hizmet etmeye bayılıyodum. ama senin sanırım kayınvalide kayınpeder faktörün seni bu duygulara itmiş. Alışacaksın eşinle severek mi evlendiniz?
6 yıl oldu evleneli 27 yaşındayım iki çoccuğum var tam üniversiteyi bitiriğ çalışmaya madi özgürlüğümü kazanıp dolaşmaya başladığım anda evlendim. Çok aşık oldum annemde istemesede sonradan onun başına kakmamam için verdi. Hiçbirzqman ğişman olmadım. Sadece şu an çocuklar varken hasta bile olmaya yatmaya azıcık başın dinlemeye hakkın yok. İnan yatak döşek hasta olsam çocuklara bakma mesuliyeti ateşler içinde iş yaptırıp yemek hazırlattırıyo valla biri gelse de yardımetse bekarken hastalandığımda ne güzeldi gece suyumubile annem getirirdi kıymet i bilemedim diyorum.

pamukannesi .!.:

cnm daha çok yeni evlisin, alışamaman,aileni özlemen, şimdi ki hayatına adapte olmakta zorluk çekmen çok normal..
çoğumuzun başına geldi bunlar..
kimi zaman bu sorumluluğu kaldıramayacağından korktuk, kimi zaman eski hayatımızı,evlendikten sonra ki hayatımızla kıyaslayıp özlem duyduk...
dönem dönem yaşandı ve geçti..
artık sende yeni bi aile kurduğunun farkına vardığın zaman alışmaya başlıyosun..
ben burda mutsuz olsam, sürekli ağlayıp dursam ailemin hoşuna gitmez,onlar da benim mutlu olmamı ister diye düşün..
eskiyi düşünüp durma artık kendine yeni bi sayfa açtın ve bu sayfayı nasıl dolduracağında senin elinde...
tabi ki aileni her zaman seveceksin, gidip geleceksin ama sende artık bi yuva kurduğun için herşeyin bekar halin gibi olması mümkün değil...
sen sağlıklısın,sevdiğin insanlar sağlıklı, seni seven ve değer veren bi eşin var..
şöyle bi düşündüğün zaman, mutlu olman için bi sürü sebebin olduğunu göreceksin..:)

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşımız çok güzel şeylerden bahsetmiş. ona katılıyorum. kesinlikle ve kesinlikle artık sende bir yuva kurdun. tıpki annen bir zamanlar kendi ailesinden gelinliğiyle çıktığı gibi ve babanın evine geldiği gibi. o nasıl alıştı sanıyorsun?? seninde çocukların olacak inşallah. sende artık yuva kurdun. kuş olup uçuyoruz işte yuvadan zamanı geldiğinde.
kendini toparla. şimdi biraz duygusalsın. kiymet bilmeye başladın. tartıştığın zamanları hatırla :) ben yurtdışında doğup büyüdüm. evlendim buraya geldim. burda kimim var?? eşimden başka hiçkimsem. o yüzden haline şükret canım. hiç değilse, eşini alıp hafta sonu 1 günlüğüne ziyaretlerine gidebiliyorsun. Benim ailemle aramda 3000 km var (
haftada 2 kez annemle konuşur veya konuşmam bile. kardeşlerimi çok özlüyorum, onlarla tartıştıklarımı hatırladıkca tebessüm ediyorum bir yandanda vicdan azabı çekiyorum.
Buda yüce allahın bizlere vermiş olduğu duygu bu. bunu tatmakda güzel, hiç değilse ailemizin kıymetini anlıyoruz öyle değilmi???

topla kendini. artık evinin hanımı, çocukların annaları olacaksın allahın izniyle. millet ne düşünür diye sakın düşünme. o eski gelinler yok artık, kayınvalidesinin dizinin dibinde oturacak.
onlar cahillikten. şimdi bayanlarında elleri iş tutuyor. sen istediğin zaman annene git. gidip geldikten sonra laf olacaksa eğer, beni istedi bir işi varmış dersin.
hesap vermek zorunda değilsin, ne işi varmış diye de soramaz zaten. sonuçta onunda dünürü, bukadar merak iyi değildir. herşeyini anlatma! mesafeni koru.
hiçbirşeyden korkma, eşinle anlaşıyorsan o yeter sana. birde eşin seni anlamasaydı ortada kalırdın. şükret allaha dua et.

allah yardımcın olsun..
saygılarımla.

ben alıstım evlılıge ama bence cok ozluorum aılemıı 2 ay once gordum ama ozledımm yınee(keske yakın olabılsem aıleme

Ben ilk Evlendiğim zaman Hiç uyuyamıyordum Evimde alışamamamıştım. 6ay oldu daha yeni yeni.
annemlere her gıttıgımde yola cıkınca eşimle hemen ağlıyordum halbukı aramız 20 dakıka
Babamlar bana gelıpte evımden cıkınca
İçim cızz ediyordu hep ağlıyordum arkalarından. Ama sonra işime geri döndüm
Pek vaktim olmadı düşünecek e yorgun gelıyorsun doğal olarak :)
haftada 3 kere falan gıdıyorum en az ama yınede dokunuyor bana
Zamanla alışıyorsun hıc sıkıntı yapma eşinide uzersın boyle

Kıyamam sana İnşallah tez zamanda alışırsın yuvana.Bazen bende düşünüyorumda evlenemesem mi acaba diye...

Annem ve babam hayatımdan çıkan iki insan aklıma geldikçe kalbim sıkışıyor. Nerdeyse altı aydır görmüyorum seslerini dahi duymadım. Ablamdan aldığım haberle yetiniyorum. Annemle camın önünde çay içip sohbet ettiğimiz günleri o kadar çok arıyorum ki ne var sanki affetseniz 750 km uzaktayım bir kere bile aramadınız. Arkadaşım beni o kadar çok ağlattın ki...

kim özlemezki baba evini kim aramaz.allahıma çok şükür mutluyum huzurlurluyum ama anne baba başka bişey.10 dakka anemin evimde olmama rağmen bende çok zor alışım evliliğe üstelik severek evlendiğim halde.heleki ilk balayına izmire gitmiştik ben izmitte oturuyorm o ilk izmir sabahında baba biz geldi merak etmeyn dedğimde hissetiğim duygunun tarifi yok sonra ağladm dakikalarca.evt misfir gibi oluyorz bu bir gerçek ama onlar bizim canımız 2 yıllık evliyim hala annemlerde günlerce kalabilirim.bu duygularımız hiç geçmesin zaten ama mutluysak çok abartıp düşünmemek lazım ne demişler kız misafirdir diye.allah kimsenin huzurunu mutluluğunu bozmasın inş.

Evleneli 12 sene olmuş hala odam durur, odamdaki süslerim durur.
Sadece odaya çift kişilik bir yatak aldık.
O kadar zorki alışmak ama alışıyor insan işte.
Balayından dönünce ben eve gidicem diye tutturmuştum da eşim artık bizim evimiz var aşkım demişti.
Yinede hala özlemle anıyorum o günleri

Ben de çok özlüyorum o günleri :26:
Rahmetli babam her sabah işe giderken balkondan el sallardı annemle bana ...
Her hafta sonu balkonda kahvaltımızı ederdik .Annem babam kardeşim ve ben...
Sadece dördümüz...
Binamızın köşesindeki küçük bakkaldan cips ve çekirdek alırdık dizi olduğu günlerde.
Hafta içi annem ve kardeşimle çarşıya dolaşmaya giderdik.
Babamın erken geldiği günler olurdu.
Babamı arayıp "duraktayız çayı koy simit aldık geliyoruz" derdik.
Arasıra babacığım bize patates kızartması yapardı yanına da çoban salatası..
Oturup mis gibi yerdik.
Babam bazen ağzını şaplatırdı.Kızardı annem ...
Keşke babam hayatta olsa da ağzını hep şaplatsa...
Kardeşimle ranzada yatardık.Arada birbirimize "şişt uyudun mu " derdik..
Annem uyuyun artık diye kızardı bize.
Bazen annemden saklı müzik dnlerdik kardeşimle.
Annem gelince uyuyor numarası çekerdik.
Evimizde gün olduğu zamanlar hoş bir telaşe olurdu hepimizde..
Hazırlıklar...temizlik.pastalar..kısırlar..börekler..
Mutluyduk huzurluyduk babam varken.O günleri çok ama çok özlüyorum.

Canim.. Bende aileme uzagim senin gibi.. ama ben senden daha uzagim.. Aramizda nerdeyse 9000 km var.. Ucakla ancak 16 saat suruyor.. Yeri geliyo bazen annemle haftada bir konusabiliyorum.. Bazen iki.. Kizkardeslerimi cok ozluyorum, babami annemi.. Insan ne kadar da sevdigi biriyle evlense, onunla herseyini paylassa, onunla ayni dusuncede olsa.. Yine de annesinin babasinin eksikligini hep duyuyor.. Ben esimle severek evlendim.. Kismet iste.. Yurtdisina gelin geldim.. Bzen diyorum insan kendi kismetini kendi mi yaratiyor? Yoksa gercekten sans mi? Ama kismeti insan kendi yaratiyor ben buna cok inaniyorum.. Bekarken en yakin arkadasimda kalirdim, ertesi gun eve gittigimde annemle sanki kirk yildir gorusmemisiz gibi sarilip operdik birbirimizi, ne yaptim nasi gecti gunum anlatirdim.. Ozlerdim odami evimi, yatagimi.. Mis kokulu evimi.. Smdi de hasret kaldim evimin duvarlarina , mis kokusuna, babamin sicakligina, bana sarilip kizim tatli kizim demesine, annemin gelip yanagima opucuk kondurmasina, ablamla sakalasmalarimiza, annemin hadi yatin artik gec oldu demesine.. Herseye hasret kaldim.. Yine de sukrediyorum Allah'ima isyan etmiyorum.. Esim cok iyi bi insan.. Aramizdaki sevgi cok kuvvetli.. Ama iste dedim ya kismet.. Boyleymis.. Bazen telefonda annem diyo ki "kizim cok ozledim seni kokunu yavrum diyo.. Ben agliyo oluyorum telefonda ama belli etmemek okdr zor ki.. Ama ben de sesimi bozsam kadincagiz hepten uzulucek.. Ne yapayim.. Lafi ceviriyorum bende annecim bende diorum.. Sora baska laf getiriyorum araya.. Ben uzulmuyomuyum guzel annem bende kokunu ozledim canimsin benim.. Demek istiorum ama kafasina takicagina eminim o yuzden susuyorum.. Bir kiz icin baba evi ne kadar onemliymis,ne kadar degerliymis.. Gelin olmadan evinin kapisindan disari cikmadan anlamiyormus ki degerini......

zem17 .!.:

Arkadaşımız çok güzel şeylerden bahsetmiş. ona katılıyorum. kesinlikle ve kesinlikle artık sende bir yuva kurdun. tıpki annen bir zamanlar kendi ailesinden gelinliğiyle çıktığı gibi ve babanın evine geldiği gibi. o nasıl alıştı sanıyorsun?? seninde çocukların olacak inşallah. sende artık yuva kurdun. kuş olup uçuyoruz işte yuvadan zamanı geldiğinde.
kendini toparla. şimdi biraz duygusalsın. kiymet bilmeye başladın. tartıştığın zamanları hatırla :) ben yurtdışında doğup büyüdüm. evlendim buraya geldim. burda kimim var?? eşimden başka hiçkimsem. o yüzden haline şükret canım. hiç değilse, eşini alıp hafta sonu 1 günlüğüne ziyaretlerine gidebiliyorsun. Benim ailemle aramda 3000 km var (
haftada 2 kez annemle konuşur veya konuşmam bile. kardeşlerimi çok özlüyorum, onlarla tartıştıklarımı hatırladıkca tebessüm ediyorum bir yandanda vicdan azabı çekiyorum.
Buda yüce allahın bizlere vermiş olduğu duygu bu. bunu tatmakda güzel, hiç değilse ailemizin kıymetini anlıyoruz öyle değilmi???

topla kendini. artık evinin hanımı, çocukların annaları olacaksın allahın izniyle. millet ne düşünür diye sakın düşünme. o eski gelinler yok artık, kayınvalidesinin dizinin dibinde oturacak.
onlar cahillikten. şimdi bayanlarında elleri iş tutuyor. sen istediğin zaman annene git. gidip geldikten sonra laf olacaksa eğer, beni istedi bir işi varmış dersin.
hesap vermek zorunda değilsin, ne işi varmış diye de soramaz zaten. sonuçta onunda dünürü, bukadar merak iyi değildir. herşeyini anlatma! mesafeni koru.
hiçbirşeyden korkma, eşinle anlaşıyorsan o yeter sana. birde eşin seni anlamasaydı ortada kalırdın. şükret allaha dua et.

allah yardımcın olsun..
saygılarımla.

Genişletmek için tıkla...

bu konuyu okuduğumda kötü oluyorum.

Öyle icten yazmissiniz ki, ne diyecegimi bilemedim bir an. 5 ay henüz cok yeni. Ben de yeni evli sayilirim ve ayni duygulari ben de yasamistim. Ilk annemleri ziyaret ettigimde, misafir gibi hissetmek canimi acitmisti. Ancak daha sonra bunu degistirmenin benim elimde oldugunu gördüm. Bana misafir muamelesi yapmamalarini sagladim. Elimi her yere attim. Sanki hala orada yasiyormus gibi.
Siz kayinpederlerle ayni yerde oturuyorsunuz sanirim. Bu durum sizi daha kötü ediyor bence.
Hem kayinpederlere hem kendi ailenize esit uzaklikta bir yerde oturun. Ailenizi daha cok esinizle ziyarete gidip, istediginiz uzunlukta kalin.
Esinizle bu durumu konusmalisiniz.

Winnybinny .!.:

Canim.. Bende aileme uzagim senin gibi.. ama ben senden daha uzagim.. Aramizda nerdeyse 9000 km var.. Ucakla ancak 16 saat suruyor.. Yeri geliyo bazen annemle haftada bir konusabiliyorum.. Bazen iki.. Kizkardeslerimi cok ozluyorum, babami annemi.. Insan ne kadar da sevdigi biriyle evlense, onunla herseyini paylassa, onunla ayni dusuncede olsa.. Yine de annesinin babasinin eksikligini hep duyuyor.. Ben esimle severek evlendim.. Kismet iste.. Yurtdisina gelin geldim.. Bzen diyorum insan kendi kismetini kendi mi yaratiyor? Yoksa gercekten sans mi? Ama kismeti insan kendi yaratiyor ben buna cok inaniyorum.. Bekarken en yakin arkadasimda kalirdim, ertesi gun eve gittigimde annemle sanki kirk yildir gorusmemisiz gibi sarilip operdik birbirimizi, ne yaptim nasi gecti gunum anlatirdim.. Ozlerdim odami evimi, yatagimi.. Mis kokulu evimi.. Smdi de hasret kaldim evimin duvarlarina , mis kokusuna, babamin sicakligina, bana sarilip kizim tatli kizim demesine, annemin gelip yanagima opucuk kondurmasina, ablamla sakalasmalarimiza, annemin hadi yatin artik gec oldu demesine.. Herseye hasret kaldim.. Yine de sukrediyorum Allah'ima isyan etmiyorum.. Esim cok iyi bi insan.. Aramizdaki sevgi cok kuvvetli.. Ama iste dedim ya kismet.. Boyleymis.. Bazen telefonda annem diyo ki "kizim cok ozledim seni kokunu yavrum diyo.. Ben agliyo oluyorum telefonda ama belli etmemek okdr zor ki.. Ama ben de sesimi bozsam kadincagiz hepten uzulucek.. Ne yapayim.. Lafi ceviriyorum bende annecim bende diorum.. Sora baska laf getiriyorum araya.. Ben uzulmuyomuyum guzel annem bende kokunu ozledim canimsin benim.. Demek istiorum ama kafasina takicagina eminim o yuzden susuyorum.. Bir kiz icin baba evi ne kadar onemliymis,ne kadar degerliymis.. Gelin olmadan evinin kapisindan disari cikmadan anlamiyormus ki degerini......

Genişletmek için tıkla...

Bu konuyu okumak iyi gelmedi bana. Ben de seninle ayni durumdadayim. Yurtdisina geldim, ki senin 16 saatmis. Benim ucakla sadece 2 saat. Bir sekilde herkes kendi hayatini kuruyor. Annemi düsünüyorum, anneannemleri cok SIK ziyaret edemiyor ki, üstelik ayni sehirdeler. Hayat kosturmacasinda, herkes kendi ailesiyle mesgul oluyor. Ilerde cocuklariniz olunca, siz de bir kücük aileye sahip olacaksiniz. Sonra cocuklariniz sizinle ayni evi özleyecek, siz onlari... Yani demek istedigim, belli bir süre sonra alisacagiz iyice bu duruma.

Winnybinny .!.:

Canim.. Bende aileme uzagim senin gibi.. ama ben senden daha uzagim.. Aramizda nerdeyse 9000 km var.. Ucakla ancak 16 saat suruyor.. Yeri geliyo bazen annemle haftada bir konusabiliyorum.. Bazen iki.. Kizkardeslerimi cok ozluyorum, babami annemi.. Insan ne kadar da sevdigi biriyle evlense, onunla herseyini paylassa, onunla ayni dusuncede olsa.. Yine de annesinin babasinin eksikligini hep duyuyor.. Ben esimle severek evlendim.. Kismet iste.. Yurtdisina gelin geldim.. Bzen diyorum insan kendi kismetini kendi mi yaratiyor? Yoksa gercekten sans mi? Ama kismeti insan kendi yaratiyor ben buna cok inaniyorum.. Bekarken en yakin arkadasimda kalirdim, ertesi gun eve gittigimde annemle sanki kirk yildir gorusmemisiz gibi sarilip operdik birbirimizi, ne yaptim nasi gecti gunum anlatirdim.. Ozlerdim odami evimi, yatagimi.. Mis kokulu evimi.. Smdi de hasret kaldim evimin duvarlarina , mis kokusuna, babamin sicakligina, bana sarilip kizim tatli kizim demesine, annemin gelip yanagima opucuk kondurmasina, ablamla sakalasmalarimiza, annemin hadi yatin artik gec oldu demesine.. Herseye hasret kaldim.. Yine de sukrediyorum Allah'ima isyan etmiyorum.. Esim cok iyi bi insan.. Aramizdaki sevgi cok kuvvetli.. Ama iste dedim ya kismet.. Boyleymis.. Bazen telefonda annem diyo ki "kizim cok ozledim seni kokunu yavrum diyo.. Ben agliyo oluyorum telefonda ama belli etmemek okdr zor ki.. Ama ben de sesimi bozsam kadincagiz hepten uzulucek.. Ne yapayim.. Lafi ceviriyorum bende annecim bende diorum.. Sora baska laf getiriyorum araya.. Ben uzulmuyomuyum guzel annem bende kokunu ozledim canimsin benim.. Demek istiorum ama kafasina takicagina eminim o yuzden susuyorum.. Bir kiz icin baba evi ne kadar onemliymis,ne kadar degerliymis.. Gelin olmadan evinin kapisindan disari cikmadan anlamiyormus ki degerini......

Genişletmek için tıkla...

ben bekarım nişan falan durumum da yok, ailemle yaşıyorum, yazdıklarınız ağlattı beni de...

Çok garip, benden ne kadar da farklısınız. Ben de kendi evim olsa da çıksam tek başıma yaşasam diye bakıyorum. Ailemle hiç bir sorunum yok çok seviyorum onları ama herkesin kendi hayatı olması gerektiğine inanıyorum. Yurt dışında yaşadım bir süre, o zaman bile dönmek istememiştim. Tabi ki özlenir ama ne bileyim sürekli de bir arada olmak istemem. :26: Bilmiyorum ben mi çok duygusuzum benim gibi olan yok mu hiç. :26:

annem ya

Nekadar güzel değilmi annemizin yemek yapıp bizim yememiz afiyetle ,

Sabah işe çıkıp akşam gelince yatakaların derli toplu bulunması

Azcık kafan bozulsa bağır çağır konuşabiliyorsun,

sobanın yanında ohh yayılıp çiğdem çitleyip yastığa başını koyup mandilana yiyebiliyorsun


- O kadar güzelki hafta sonu gelsede babam maşını alıp bize karışık çerezle fanta getirse dediğim günler

Çok özlem duymaya başaladım ben de


Çok zor ya

ben yıllardır evden uzak olduğum için evlenince sıkıntı yaşamadım ama bu aralar bizimkiler yaşlandı gibi gelmeye başladılar. bugün ailemin evindeki son akşamın tatil için gelmiştim 5 günlüğüne yarın dönüyorum evime. evimi özledim evet ama yinede döneceğim için içim buruk. onların bu yıllarında yanında olmak isterdim hiç değilse aynı şehirde olmak sık sık görebilmek. bir gün gelecek -allah gecinden versin- onları istesek de göremeyeceğiz bunu düşündükçe içim kötü oluyor eskiden diyorum zor zamanlarımda sığındığım güçlü babacığım her şeyime koşan babacığım şimdi 60 yaşında yine de dinç çok şükür. koşturup durdu ben buraya gelince pervane oldular peşimde allah razı olsun hepsinden. zaman geçsin istemiyorum yaşlanmasınlar istiyorum hep o çocukluğumdaki annem ve babam olarak kalsınlar istiyorum, torunlarını görsünler sevsinler okula getirip götürsünler hatta evlendiğini görsünler istiyorum. biliyorum çok şey istiyorum yaşlanıyorlar ama hasta olmasınlar elden ayaktan düşmesinler onları o halde görmeye dayanamam babannem ve annemin babası dedem sağ hala benim kim bilir belki benimkiler de torunlarının düğünlerini görürler :)

dedim ya keşke aynı şehirde olabilsek :) erkekler de bizim gibi duygusal mı acaba bu konularda? benim eşim annesini sever babasını sevmez pek o da annesi için benim gibi düşünüyordur herhalde