Biz o evdede kalamazdık onu göndersek en fazla 1 hafta sonra tekrar gelicekti. Bu durumda bosanmayı cok zorlıycaktı annemi takıntı halıne getirmesını ıstemedık onun daha kolay yasayabilceği bi hayat sunduk önüne, bizim için ise daha zor cunku ananemleri hayatımda hıc daha once tanımadan geldim ve 2 yıl yasadım. Bazı secımlerımız mecburi yani tercihimiz değil. Bız bu durumda olmusken, ve annem yeni ev düzmek zorundayken kadıncagız diyipte baska bırıne tabiki üzülememEsyalar bu kadar zorunuza gidecekse esyalari alsaydiniz bosanirken, ya da siz o evde kalsaydiniz o gitseydi. Esyalariniz sizin icin degerli, kadini esyalra getirmis oturtmus falan diye konusmaniz cok sacma. Kadincagiza yeni esya alip ev acmamis bile bu baya kotu bi durum kadin açısından. Siz de sanki bisey bahşetmis gibi konusuyorsunuz. Ailesiyle tabi ki karısını tanistiracak ailesine tabi ki sokacak. Cok sacma dusunuyor sacma konusuyorsunuz
kadının suçu yok iyide, bir sorun varsa babanizla ilgili.Biz o evdede kalamazdık onu göndersek en fazla 1 hafta sonra tekrar gelicekti. Bu durumda bosanmayı cok zorlıycaktı annemi takıntı halıne getirmesını ıstemedık onun daha kolay yasayabilceği bi hayat sunduk önüne, bizim için ise daha zor cunku ananemleri hayatımda hıc daha once tanımadan geldim ve 2 yıl yasadım. Bazı secımlerımız mecburi yani tercihimiz değil. Bız bu durumda olmusken, ve annem yeni ev düzmek zorundayken kadıncagız diyipte baska bırıne tabiki üzülemem
Anneniz kurtulmuş o kadına acıdım inşallah şiddet görmez annenizin yaşadıklarını yaşamaz inşallah .Merhaba kızlar. 24 yasındayım 1 yıllık evliyim. 3 yıl önce annemle babam boşandı ve ben 2 yıl annemle ananemde yaşadım bosanma sebepleri ise şiddet, anlaşamama ve babamın alkolik olmasıydı. Ve annemi ben boşanmaya zorladım çünkü artık dayanamıyordu çok mutsuz bir hayat ıçersindeydi sırf benim düzenim bozulmasın diye daha fazla evli kalmasına göz yumamazdım. 6 ay önce babam evlendi ve evlendiğini günden beri onla görüşmüyorum. Biz evimizi düzenimizi ona bırakıp gittik oda kucuk cocuklu bir kadınla evlendi ve annemin benim yasadığım evimizde sımdı onla yasıyor. Ve butun esyalarımızı annem almıştı annem sadakam olsun dedi giderken almadı esyaları... ama bu durum o kadar zoruma gidiyor ki. Bızım evımız bızım esyalarımız bızım anılarımız sımd baska cocuk baska kadın hıcmı aklına gelmıyorum hıcmı kötü hissetmiyor.. belki baska eve tasındaydı yeni esya yeni düzen kursaydı bu kadar canım acımazdı. Kadını bıde baya baya sülale içine sokmaya calısıyor heryere getiriyor. Ben daha karsılasmadım ve karsılasmakta asla istemiyorum. Bir düğün olsa baba tarafımda bi ton telaş yaşıyorum kadını alıp gelicek mi gelirse nasıl dayanırım onları öyle görmeye diye. Cocuga bıde baya baya babalık yapıyormus halbu ki bize yapmadı. Üstüne hamıleyım zaten daha duygusal bakıyorum sanıyorum. Ama keske yabancı bırını sokmasaydı hayatımıza. Ablam bu durumu cok cabuk kabullendı ama ben yapamıyorum daha hayatım boyunca babamı görmek istemiyorum. Ne yapmam gerek kızlar bu durumda kurtulmak için iyi mi yapıyorum kötü mü ne yapsam doğru ne yapsam yanlış bilemiyorum..
Anneniz 26 yılını keşke vermeseymiş. Babanızı her şartta çektiği için o adam 26 yıl insan kılığına girmek zorunda hissetmemiş kendini. Şimdi elinden 26 yıllık karısı gitti yetişkin olmuş 2 çocukla, insanlar iyi demiyor. Kendini kanıtlaması lazımdı, bu kafayla giderse o boş evde yalnız gebereceği de aklına geldi tabi. Anneniz ve sizin sayenizde iyi olmak zorunda kaldı. Sizi niye mi sevmiyor? Çünkü annenizi hiç sevmedi. Bazıları böyle, seni sevmezse senden olanı da sevmez. Biraz kafanızdaki soru işaretlerini aldım diye düşünüyorum.Bır kucuk cocuk yuva sahıbı olur dedınız. O kucuk cocuk ıkı öz kızıda olabilirdi. Bize gün yüzü göstermedi sımdı keyıf ıcınde babalık yapıyor, kocalık yapıyor hersey yolunda. Buda işte benim zoruma gidiyor annem 26 yılını verdı bir gün gülmedi, baska kadın 6 ayda annemin yasadıgı hayattan bin kat iyisini yasıyor
Evlatların bu şekilde bencillik yapmasını doğru bulmuyorum. Siz gidip 23 yaşında koşa koşa evlenmişsiniz. Ama iş babaya gelince neden evlendi oluyor.
Eşyaları zorla bıraktık çünkü huyuna gidilmediğinde takıntılı bir psikopata dönüşmesinden korkuyorduk, ona daha rahat hayatı sunduk boşamayı zorlaştırmaması için, yani eşya seçimi mecburi verdiğimiz bir karardı kendi seçimimiz değil. Şimdi annem sıfırdan bir ev kurucak kendine, onlar gibi hazır kurulu evde yaşamayacak. Ve bir erkek olarak kendi teklif etmesi beklenirdi esyaları sen al diye ama bu bekleyiş onun karakteri için çok büyük birşeydi bizde mecburi herşeyi bıraktık. Sürekli bi kadın suçlamasından bahsetmissiniz, sucladıgım babam. Bende ki yaralarını telafi etmeden baska bir kadının bir cocugun yaralarının sarması olan zor durum bende ki, keske bunu anlasaydınız. Elin kadını tanımam etmem hayatımda hıc görmedım bıle neyini suclıycam. O yüzden kadının hayatı, babamla ne durumda evlendiği, kucuk cocuguyla sıgınması durumu o yüzden evlenmesi vs bunlar tabiki beni zerre ilgilendirmiyor gerçekten şuan kalkıp kadına neden üzülebilirim ki. Olan biten annemin hayatına olmuşken. Önceliğim bu olmamalı mı? Ek olarak; yasadıgımız ev bütün akrabalarımızla aynı sokaktaydı kendim görmdim, çevremden duyduğum bu. Ben şahsen tek üzülücek kişi olarak annem gördüm hep. Kadın evlenmeyebilirdi madem üzünücek halde, ikinci evliliği onunda iyi düşünüp taşınması lazımdı. Ama annemin kucuk yasta asık olup kactığı bır evlılık ve ailesi tarafından dıslandığı. Yani önceden bosanamazdı bızım duzenımızı bozmak istemedi, ve gidicek yeride yoktu malesef ailesi kabul etmedi mecbur cekmek zorundaydı hayat ona bunu zorladı. Keske bende tanımadıgım bırı ıcın uzulsem sahsen annem ıcın degıl. O kadar cok isterdim ki. Ve evet destek alma konusunda kesınlıkle sizi haklı görüyorum, alıcam daBu duyguları yaşadığımda 18 yasında idim
O yaşta bir kız çocuğu için babayı kıskanmak normal olabilir de 24 yasında evli , çocuklu bir anne adayı olarak babanızın da bir insan olduğunu , annenizle ayrılınca ölmediğini ve hayatına devam etmesinin , biriyle olmasının gayet doğal olduğunu idrak edemeyecek psikolojidesiniz sanırım.
Eşyaları anneniz aldı madem bırakmasaydı , kadın mı dedi bana bırakın ben otururum diye ya da zorla mı aldı eşyaları kadın.
Baba tarafında düğün varsa telaş yapıyorum demişsiniz
Bu da normal değil
Adamın eşi , eşini düğüne getirmesinden doğal ne var , getirdi diyelim kadının ne suçu var ?
Öfkenizi yanlış yere yöneltmişsiniz.
Bir destek alsanız hiç fena olmaz sanki.
Ek olarak ; bize babalık yapmadı , kadının çocuğuna yapmış diyorsunuz , kadının çocuğuna nasıl davrandığını nereden biliyorsunuz ?
Gördünüz mü ?
Kadının birine sığınmak için küçük çocuğuyla evlenmiş olabileceği düşüncesi hiç aklınıza gelmiyor mu ?
Kadına üzüldüm şahsen.
Benim evliliğimle babamın evliliğini gerçekten nasıl kıyaslarsın. Ben 23 yasında ailemin onayladığı mutlu bir aşk evliliği yaptım. Ve sizi deyiminizle koşa koşa da değil. Herşey usulünce. Bencillik yapmıyorum sadece görüşmemeyi tercih ediyorum o nasıl evlenmesıne saygı duyulmasına istiyorsa bende kendi fikrime saygı duyulmasını isterim bu nasıl bencillik. İş babaya gelınce böyle oluyor demıssın,o kadar on yargılısın ki verdiğim hıc bır cevabı okumadan bunu yazmıssın zaten. Sebeplerim cok ve cok yoruldum. Sadece dısardan tek bir konuyu görüp hemen yargılama derimEvlatların bu şekilde bencillik yapmasını doğru bulmuyorum. Siz gidip 23 yaşında koşa koşa evlenmişsiniz. Ama iş babaya gelince neden evlendi oluyor.
Kadın evlenmeyebilirdi , iyi düşünmesi gerekirdi demişsiniz.Eşyaları zorla bıraktık çünkü huyuna gidilmediğinde takıntılı bir psikopata dönüşmesinden korkuyorduk, ona daha rahat hayatı sunduk boşamayı zorlaştırmaması için, yani eşya seçimi mecburi verdiğimiz bir karardı kendi seçimimiz değil. Şimdi annem sıfırdan bir ev kurucak kendine, onlar gibi hazır kurulu evde yaşamayacak. Ve bir erkek olarak kendi teklif etmesi beklenirdi esyaları sen al diye ama bu bekleyiş onun karakteri için çok büyük birşeydi bizde mecburi herşeyi bıraktık. Sürekli bi kadın suçlamasından bahsetmissiniz, sucladıgım babam. Bende ki yaralarını telafi etmeden baska bir kadının bir cocugun yaralarının sarması olan zor durum bende ki, keske bunu anlasaydınız. Elin kadını tanımam etmem hayatımda hıc görmedım bıle neyini suclıycam. O yüzden kadının hayatı, babamla ne durumda evlendiği, kucuk cocuguyla sıgınması durumu o yüzden evlenmesi vs bunlar tabiki beni zerre ilgilendirmiyor gerçekten şuan kalkıp kadına neden üzülebilirim ki. Olan biten annemin hayatına olmuşken. Önceliğim bu olmamalı mı? Ek olarak; yasadıgımız ev bütün akrabalarımızla aynı sokaktaydı kendim görmdim, çevremden duyduğum bu. Ben şahsen tek üzülücek kişi olarak annem gördüm hep. Kadın evlenmeyebilirdi madem üzünücek halde, ikinci evliliği onunda iyi düşünüp taşınması lazımdı. Ama annemin kucuk yasta asık olup kactığı bır evlılık ve ailesi tarafından dıslandığı. Yani önceden bosanamazdı bızım duzenımızı bozmak istemedi, ve gidicek yeride yoktu malesef ailesi kabul etmedi mecbur cekmek zorundaydı hayat ona bunu zorladı. Keske bende tanımadıgım bırı ıcın uzulsem sahsen annem ıcın degıl. O kadar cok isterdim ki. Ve evet destek alma konusunda kesınlıkle sizi haklı görüyorum, alıcam da
Kadın 40 lı yaslarda annem ise 15tiKadın evlenmeyebilirdi , iyi düşünmesi gerekirdi demişsiniz.
Anneniz de küçük Yaşta kaçmayabilirdi.
Böylece ailesi tarafından dışlanmaz, bu hayata da maruz kalmazdı.
Neyse olan olmuş
Kadını suçlamam demişsiniz ama baya Baya bilenmişsiniz.
Kadını suçlamak anlamsız
Umarım terapi iyi sonuç verir
Bol şans
Gercekten okurken çok üzüldüm. Empati yapıyorum bende kabullenemezdim kolay kolay, ama siz hamilesiniz. Kafanıza taktığınız üzüldüğünüz her şey bebeğinizi de etkiliyor bu yüzden ben hamileliğiniz süresince babanızdan ve yeni eşinden uzak durmanızı öneriyorum.Merhaba kızlar. 24 yasındayım 1 yıllık evliyim. 3 yıl önce annemle babam boşandı ve ben 2 yıl annemle ananemde yaşadım bosanma sebepleri ise şiddet, anlaşamama ve babamın alkolik olmasıydı. Ve annemi ben boşanmaya zorladım çünkü artık dayanamıyordu çok mutsuz bir hayat ıçersindeydi sırf benim düzenim bozulmasın diye daha fazla evli kalmasına göz yumamazdım. 6 ay önce babam evlendi ve evlendiğini günden beri onla görüşmüyorum. Biz evimizi düzenimizi ona bırakıp gittik oda kucuk cocuklu bir kadınla evlendi ve annemin benim yasadığım evimizde sımdı onla yasıyor. Ve butun esyalarımızı annem almıştı annem sadakam olsun dedi giderken almadı esyaları... ama bu durum o kadar zoruma gidiyor ki. Bızım evımız bızım esyalarımız bızım anılarımız sımd baska cocuk baska kadın hıcmı aklına gelmıyorum hıcmı kötü hissetmiyor.. belki baska eve tasındaydı yeni esya yeni düzen kursaydı bu kadar canım acımazdı. Kadını bıde baya baya sülale içine sokmaya calısıyor heryere getiriyor. Ben daha karsılasmadım ve karsılasmakta asla istemiyorum. Bir düğün olsa baba tarafımda bi ton telaş yaşıyorum kadını alıp gelicek mi gelirse nasıl dayanırım onları öyle görmeye diye. Cocuga bıde baya baya babalık yapıyormus halbu ki bize yapmadı. Üstüne hamıleyım zaten daha duygusal bakıyorum sanıyorum. Ama keske yabancı bırını sokmasaydı hayatımıza. Ablam bu durumu cok cabuk kabullendı ama ben yapamıyorum daha hayatım boyunca babamı görmek istemiyorum. Ne yapmam gerek kızlar bu durumda kurtulmak için iyi mi yapıyorum kötü mü ne yapsam doğru ne yapsam yanlış bilemiyorum..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?