- 14 Ağustos 2018
- 21.131
- En iyi cevaplar
- 2
- 80.004
- 598
- Konu Sahibi temizsayfa
-
- #21
Her şeyi göre göre evlenmişsin aslında. İyi düşün zararın neresinden dönersen kardır
Her şeyi göre göre evlenmişsin aslında. İyi düşün zararın neresinden dönersen kardırKızlar ben eşimle 1 yıldır evliyim. Öncesinde 3 sene nişanlı kaldık ve 8 yıldırda tanışıyoruz. Sevgililik döneminde hiç kavga etmezdik birirmizi severdik onun sevgisini kalbimde hissederdim. Nişanlandık ve ben sınava hazırlanıyordum stresli bir zamanımdı onunda iş bulma kendini ispat etme dönemleri ve nişanlılık derken kavgalar başladı çok büyük kavgalarda ettik. 2 kere işten çıktı kendi hatası yüzünden 3 yıl nişanlı kaldık hiçbişey biriktirmeyip herşeyi borca yaptık. Evlendim gurbete geldim . Ailemden çok uzaktayım aynı zamanda çalışmayada başladım robot gibi bir hayatımız oldu . Sürekli iş ev rutine döndü herşey. Evliliğimizin il yılları bile balayına gitmedik. Bana onca söz verdi yapacam diyip hiçbirini yapmadı dış çekimimi bile yaptırmadım. Para yok sonra yaparız dedim kaldı. Parası olsa da olmasada benim onu nekdar istediğimi biliyor hep içimde bıraktı hiç demedi ki ben bu kızın gözünde bişeyi burakmayım. Beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Ama eskisi gibi değiliz hayatın verdiği sorumluluklar benim evliliğimin ilk yılları yaşadığım maddi sıkıntılar herşey üstte geldi. Annem bile bize kalmaya geldiğinde sen üzerine ne kDar çok şey almışsın dedi . Hiç süpriz yapmaz hiç ufak tefekte olsa bir söz bile olsa söylemez. Herzaman böyle değildi ama şimdi işten çıktı yine böyle . Yine ben onun psikolojisinin bozukluğunu ve beni yoksun bıraktığı sevgisizliği çekmek zorundayım. Eskisi gibide değil daha büyük kavgalarımız . İş bulmak için bir iki yere başvursa bile kendini yırtarcasına çalışmıyor . İstediği iş olursa girermiş iki aydır evde . Annemde en sonr bu böyle giderse hiç bişey için geç değil kızım dedi sen uzaksın biz senin hiçbişeyini paylaşamıyoruz sana hasretiz birde böyle zorluk çekmene gönlümüz razı değil dedi. Bunuda duymuş busefer ailemede düşman oldu. Banada sen onlara ben eşimi seviyorum diyemedin diye kötü davranıyor. Ama kendi ailesinin yanında çok neşeli onlara düşkünlüğü işsizliğinde daha çok arttı. Ben çok bunaldım gurbette olmK çok zor eşinle bir şey paylaşamamak çok zor inanın artık. Ağlayamıyorum bile . Okadar çok şey var ki anlatacak anlatamıyorum. Ne düşüneceğimi bilemedim. Acaba yanlış kişiylemi evlendim diyorum. Tanıyamadımmı diyorum görmek istemedimmi diyorum hep mi böyle bir insandı bilmiyorum
Kızlar ben eşimle 1 yıldır evliyim. Öncesinde 3 sene nişanlı kaldık ve 8 yıldırda tanışıyoruz. Sevgililik döneminde hiç kavga etmezdik birirmizi severdik onun sevgisini kalbimde hissederdim. Nişanlandık ve ben sınava hazırlanıyordum stresli bir zamanımdı onunda iş bulma kendini ispat etme dönemleri ve nişanlılık derken kavgalar başladı çok büyük kavgalarda ettik. 2 kere işten çıktı kendi hatası yüzünden 3 yıl nişanlı kaldık hiçbişey biriktirmeyip herşeyi borca yaptık. Evlendim gurbete geldim . Ailemden çok uzaktayım aynı zamanda çalışmayada başladım robot gibi bir hayatımız oldu . Sürekli iş ev rutine döndü herşey. Evliliğimizin il yılları bile balayına gitmedik. Bana onca söz verdi yapacam diyip hiçbirini yapmadı dış çekimimi bile yaptırmadım. Para yok sonra yaparız dedim kaldı. Parası olsa da olmasada benim onu nekdar istediğimi biliyor hep içimde bıraktı hiç demedi ki ben bu kızın gözünde bişeyi burakmayım. Beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Ama eskisi gibi değiliz hayatın verdiği sorumluluklar benim evliliğimin ilk yılları yaşadığım maddi sıkıntılar herşey üstte geldi. Annem bile bize kalmaya geldiğinde sen üzerine ne kDar çok şey almışsın dedi . Hiç süpriz yapmaz hiç ufak tefekte olsa bir söz bile olsa söylemez. Herzaman böyle değildi ama şimdi işten çıktı yine böyle . Yine ben onun psikolojisinin bozukluğunu ve beni yoksun bıraktığı sevgisizliği çekmek zorundayım. Eskisi gibide değil daha büyük kavgalarımız . İş bulmak için bir iki yere başvursa bile kendini yırtarcasına çalışmıyor . İstediği iş olursa girermiş iki aydır evde . Annemde en sonr bu böyle giderse hiç bişey için geç değil kızım dedi sen uzaksın biz senin hiçbişeyini paylaşamıyoruz sana hasretiz birde böyle zorluk çekmene gönlümüz razı değil dedi. Bunuda duymuş busefer ailemede düşman oldu. Banada sen onlara ben eşimi seviyorum diyemedin diye kötü davranıyor. Ama kendi ailesinin yanında çok neşeli onlara düşkünlüğü işsizliğinde daha çok arttı. Ben çok bunaldım gurbette olmK çok zor eşinle bir şey paylaşamamak çok zor inanın artık. Ağlayamıyorum bile . Okadar çok şey var ki anlatacak anlatamıyorum. Ne düşüneceğimi bilemedim. Acaba yanlış kişiylemi evlendim diyorum. Tanıyamadımmı diyorum görmek istemedimmi diyorum hep mi böyle bir insandı bilmiyorum
asla böyle düşünmemelisin.Şimdi ayrılmak çok zor geliyor yapamazmışım gibi geliyor. Sonra hayatım nasıl olacak diye düşünüyorum
Sizin eşiniz naptı o işsizlik sürecindeoff eşimin işsiz kaldığı dönemleri hatırladım gerçekten çok kötü dönemlerdi, benim de ailem uzak. hayatımda hiç zorluk parasızlık görmeyen ben parasız ve ailesiz yapayalnız kalmıştım sizi çok iyi anlıyorum.
ben erkeğin pazarda limon satarak bile eve para getirmesi gerektiğini düşünüyorum. o dönemler iş bulamadı, çok iş seçti ama şimdi kendi işinde offf tutabilene aşk olsun, iş yeirnden çıkmayacak, hep daha çok kazanmamnın derdinde.
hadi size karşı iyi davransa , alttan alsa , istediklerinizi yapıp destek olsa bir şekilde yine idare edersiniz ama hem çalışmayıp hem burnundan kıl aldırmayınca zor oluyor.
sizin de mutlaka bir dönüm noktanız olur inşallah, ama bence siz de konuların üstünü örtmeyin ne istediğinizi , düşündüğünüzü ısrarla savunun, olmazsa da oılmaz , Dünyanın sonu değil bakın aileniz ne güzel arkanızda. Allah yolunuzu açık etsin.
Sizin eşiniz naptı o işsizlik sürecioff eşimin işsiz kaldığı dönemleri hatırladım gerçekten çok kötü dönemlerdi, benim de ailem uzak. hayatımda hiç zorluk parasızlık görmeyen ben parasız ve ailesiz yapayalnız kalmıştım sizi çok iyi anlıyorum.
ben erkeğin pazarda limon satarak bile eve para getirmesi gerektiğini düşünüyorum. o dönemler iş bulamadı, çok iş seçti ama şimdi kendi işinde offf tutabilene aşk olsun, iş yeirnden çıkmayacak, hep daha çok kazanmamnın derdinde.
hadi size karşı iyi davransa , alttan alsa , istediklerinizi yapıp destek olsa bir şekilde yine idare edersiniz ama hem çalışmayıp hem burnundan kıl aldırmayınca zor oluyor.
sizin de mutlaka bir dönüm noktanız olur inşallah, ama bence siz de konuların üstünü örtmeyin ne istediğinizi , düşündüğünüzü ısrarla savunun, olmazsa da oılmaz , Dünyanın sonu değil bakın aileniz ne güzel arkanızda. Allah yolunuzu açık etsin.
asla böyle düşünmemelisin.
ben ilk evliliğimi 24 yaşımda yaptım 5 yıllık bir ilişkinin sonunda evlenmiştik. 4-5 ay sonra iş sorunları çıktı patron olma hevesi vardı krediler çekip cafe devraldık. yürümedi borçlar ödenemedi. defalarca babamdan borç aldık. cafe iflas etti. ben bi iş buldum çalıştım o aylarca evde iş seçti. borçlar için dedemden bile borç aldık hiç yüzü düşmedi. bu anlattıklarım 2,5 yıl yaşandı. kendime güvenimi öyle yok etmişti ki bende senin gibi düşünürdüm. sonrasında bir hayatım olamaz gibi gelirdi.
ama bir gün tak etti. boşanma kararı aldım ve 27 yaşımda boşandım.
bir süre sonra pek güzel aşık oldumöyle güzel hislerdi ki gerçekliğine inanamadım.
2 yıl önce tekrar evlendim. her şey hala çok güzel. sorumluluk sahibi biriyle hayat paylaşmak en güzeli.
mutlu edersem şımarır diye düşen adamı bırakıp, mutluluğumla mutlu olan biriyle birlikteyim şimdi
sana boşan falan diyemem. haddim değil. ama iyi ihtimaller her zaman var. umudunu bekadar sevindim sizin adınıza .Kendimi çok güçsüz hissediyorum çocuk olmadan olacak olcaksada
soru banaysa,Sizin eşiniz naptı o işsizlik süreci
Siz eş olmayı geçip rehabilitasyon merkezi haline gelmişsiniz en ufak siteminizde suçlanıyorsunuz çünkü almadan vermeye alıştırmışsınız.Kızlar ben eşimle 1 yıldır evliyim. Öncesinde 3 sene nişanlı kaldık ve 8 yıldırda tanışıyoruz. Sevgililik döneminde hiç kavga etmezdik birirmizi severdik onun sevgisini kalbimde hissederdim. Nişanlandık ve ben sınava hazırlanıyordum stresli bir zamanımdı onunda iş bulma kendini ispat etme dönemleri ve nişanlılık derken kavgalar başladı çok büyük kavgalarda ettik. 2 kere işten çıktı kendi hatası yüzünden 3 yıl nişanlı kaldık hiçbişey biriktirmeyip herşeyi borca yaptık. Evlendim gurbete geldim . Ailemden çok uzaktayım aynı zamanda çalışmayada başladım robot gibi bir hayatımız oldu . Sürekli iş ev rutine döndü herşey. Evliliğimizin il yılları bile balayına gitmedik. Bana onca söz verdi yapacam diyip hiçbirini yapmadı dış çekimimi bile yaptırmadım. Para yok sonra yaparız dedim kaldı. Parası olsa da olmasada benim onu nekdar istediğimi biliyor hep içimde bıraktı hiç demedi ki ben bu kızın gözünde bişeyi burakmayım. Beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Ama eskisi gibi değiliz hayatın verdiği sorumluluklar benim evliliğimin ilk yılları yaşadığım maddi sıkıntılar herşey üstte geldi. Annem bile bize kalmaya geldiğinde sen üzerine ne kDar çok şey almışsın dedi . Hiç süpriz yapmaz hiç ufak tefekte olsa bir söz bile olsa söylemez. Herzaman böyle değildi ama şimdi işten çıktı yine böyle . Yine ben onun psikolojisinin bozukluğunu ve beni yoksun bıraktığı sevgisizliği çekmek zorundayım. Eskisi gibide değil daha büyük kavgalarımız . İş bulmak için bir iki yere başvursa bile kendini yırtarcasına çalışmıyor . İstediği iş olursa girermiş iki aydır evde . Annemde en sonr bu böyle giderse hiç bişey için geç değil kızım dedi sen uzaksın biz senin hiçbişeyini paylaşamıyoruz sana hasretiz birde böyle zorluk çekmene gönlümüz razı değil dedi. Bunuda duymuş busefer ailemede düşman oldu. Banada sen onlara ben eşimi seviyorum diyemedin diye kötü davranıyor. Ama kendi ailesinin yanında çok neşeli onlara düşkünlüğü işsizliğinde daha çok arttı. Ben çok bunaldım gurbette olmK çok zor eşinle bir şey paylaşamamak çok zor inanın artık. Ağlayamıyorum bile . Okadar çok şey var ki anlatacak anlatamıyorum. Ne düşüneceğimi bilemedim. Acaba yanlış kişiylemi evlendim diyorum. Tanıyamadımmı diyorum görmek istemedimmi diyorum hep mi böyle bir insandı bilmiyorum
Kızlar ben eşimle 1 yıldır evliyim. Öncesinde 3 sene nişanlı kaldık ve 8 yıldırda tanışıyoruz. Sevgililik döneminde hiç kavga etmezdik birirmizi severdik onun sevgisini kalbimde hissederdim. Nişanlandık ve ben sınava hazırlanıyordum stresli bir zamanımdı onunda iş bulma kendini ispat etme dönemleri ve nişanlılık derken kavgalar başladı çok büyük kavgalarda ettik. 2 kere işten çıktı kendi hatası yüzünden 3 yıl nişanlı kaldık hiçbişey biriktirmeyip herşeyi borca yaptık. Evlendim gurbete geldim . Ailemden çok uzaktayım aynı zamanda çalışmayada başladım robot gibi bir hayatımız oldu . Sürekli iş ev rutine döndü herşey. Evliliğimizin il yılları bile balayına gitmedik. Bana onca söz verdi yapacam diyip hiçbirini yapmadı dış çekimimi bile yaptırmadım. Para yok sonra yaparız dedim kaldı. Parası olsa da olmasada benim onu nekdar istediğimi biliyor hep içimde bıraktı hiç demedi ki ben bu kızın gözünde bişeyi burakmayım. Beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Ama eskisi gibi değiliz hayatın verdiği sorumluluklar benim evliliğimin ilk yılları yaşadığım maddi sıkıntılar herşey üstte geldi. Annem bile bize kalmaya geldiğinde sen üzerine ne kDar çok şey almışsın dedi . Hiç süpriz yapmaz hiç ufak tefekte olsa bir söz bile olsa söylemez. Herzaman böyle değildi ama şimdi işten çıktı yine böyle . Yine ben onun psikolojisinin bozukluğunu ve beni yoksun bıraktığı sevgisizliği çekmek zorundayım. Eskisi gibide değil daha büyük kavgalarımız . İş bulmak için bir iki yere başvursa bile kendini yırtarcasına çalışmıyor . İstediği iş olursa girermiş iki aydır evde . Annemde en sonr bu böyle giderse hiç bişey için geç değil kızım dedi sen uzaksın biz senin hiçbişeyini paylaşamıyoruz sana hasretiz birde böyle zorluk çekmene gönlümüz razı değil dedi. Bunuda duymuş busefer ailemede düşman oldu. Banada sen onlara ben eşimi seviyorum diyemedin diye kötü davranıyor. Ama kendi ailesinin yanında çok neşeli onlara düşkünlüğü işsizliğinde daha çok arttı. Ben çok bunaldım gurbette olmK çok zor eşinle bir şey paylaşamamak çok zor inanın artık. Ağlayamıyorum bile . Okadar çok şey var ki anlatacak anlatamıyorum. Ne düşüneceğimi bilemedim. Acaba yanlış kişiylemi evlendim diyorum. Tanıyamadımmı diyorum görmek istemedimmi diyorum hep mi böyle bir insandı bilmiyorum
Bir erkek işi yoksa evlenmemeli.Yapıyor ama soğukluk hiç geçmiyor işsizliğin bermiş olduğu bir psikolojik baskı var.Ama ben mi sebep oldum işsiz olmasına benim yaptığım hiç bir fedakarlığı görmedi . Ben onun işten çıkmasına çıldırdım diye.Başka arkadaşlarondan borç alıp güya kredi borçlarımızo ödeyip bana minnet etmemiş oldu. Ben anlayışsız oldum günün sonundab Bir erkek işi yoksa evlenmemeli.
Böyle bir evlilikte çocuğunuz olduğu zaman, problemleriniz daha da artar. Ailenizin arkanızda durmasi, size sahip çıkması ne güzel. Ailesi sahip çıkmadığı için kötü evliliklerini mecburen sürdüren ne kadar hemcinsimiz var. Kavga her evlilikte olur. Esin ailesiyle problemler de olur. Bunlar az çok tolere edilebilir şeyler. Ama sorumsuz bir eşle hayat devam etmez. Cocuk olduktan sonra yükümlülüklerinin ekstra articak, o yükümlülüklerin altında ezilirsiniz. Üç beş gün ağlamak, bir ömür aglamaktan iyidir derim ben.Değildi çalıştığı zamanlar yine kavga ediyorduk ama hep ailesi yüzünden onların anlayışsızlığından . Ama ben artık sürekli kavga etmekten çok sıkıldım. İş hayatım yoğun günler geçip gidiyor diye yapılan her kavgayı unutuyorum önemsizleştşriyorım .Sonra düşününce nereye kadar diyorum.
valla ne yapsın, yedi içti yattı, bir iki iş görüşmesine gitti,o dönemler gerçekten çok zor geçti, ben çalışmasam aç kalırdık yani. sonra bi dükkana girdi , beni çok şaşırttı, kendi işi gibi sahiplendi, çok emek verdı, sonra oraya ortak oldu, sonra hepsini devraldı.Sizin eşiniz naptı o işsizlik sürecinde
İşsizlik erkeklerde böyle ilgisizliğe yol açıyor. Seveceği bir işi nasış bulabilir acaba.Mesela belirli bir mesleğe sahip ve o alanda mı iş bulmak istiyor. Yoksa işte en ufak ona zor gelen bir şey olduğunda bırakan biri mi.Kızlar ben eşimle 1 yıldır evliyim. Öncesinde 3 sene nişanlı kaldık ve 8 yıldırda tanışıyoruz. Sevgililik döneminde hiç kavga etmezdik birirmizi severdik onun sevgisini kalbimde hissederdim. Nişanlandık ve ben sınava hazırlanıyordum stresli bir zamanımdı onunda iş bulma kendini ispat etme dönemleri ve nişanlılık derken kavgalar başladı çok büyük kavgalarda ettik. 2 kere işten çıktı kendi hatası yüzünden 3 yıl nişanlı kaldık hiçbişey biriktirmeyip herşeyi borca yaptık. Evlendim gurbete geldim . Ailemden çok uzaktayım aynı zamanda çalışmayada başladım robot gibi bir hayatımız oldu . Sürekli iş ev rutine döndü herşey. Evliliğimizin il yılları bile balayına gitmedik. Bana onca söz verdi yapacam diyip hiçbirini yapmadı dış çekimimi bile yaptırmadım. Para yok sonra yaparız dedim kaldı. Parası olsa da olmasada benim onu nekdar istediğimi biliyor hep içimde bıraktı hiç demedi ki ben bu kızın gözünde bişeyi burakmayım. Beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Ama eskisi gibi değiliz hayatın verdiği sorumluluklar benim evliliğimin ilk yılları yaşadığım maddi sıkıntılar herşey üstte geldi. Annem bile bize kalmaya geldiğinde sen üzerine ne kDar çok şey almışsın dedi . Hiç süpriz yapmaz hiç ufak tefekte olsa bir söz bile olsa söylemez. Herzaman böyle değildi ama şimdi işten çıktı yine böyle . Yine ben onun psikolojisinin bozukluğunu ve beni yoksun bıraktığı sevgisizliği çekmek zorundayım. Eskisi gibide değil daha büyük kavgalarımız . İş bulmak için bir iki yere başvursa bile kendini yırtarcasına çalışmıyor . İstediği iş olursa girermiş iki aydır evde . Annemde en sonr bu böyle giderse hiç bişey için geç değil kızım dedi sen uzaksın biz senin hiçbişeyini paylaşamıyoruz sana hasretiz birde böyle zorluk çekmene gönlümüz razı değil dedi. Bunuda duymuş busefer ailemede düşman oldu. Banada sen onlara ben eşimi seviyorum diyemedin diye kötü davranıyor. Ama kendi ailesinin yanında çok neşeli onlara düşkünlüğü işsizliğinde daha çok arttı. Ben çok bunaldım gurbette olmK çok zor eşinle bir şey paylaşamamak çok zor inanın artık. Ağlayamıyorum bile . Okadar çok şey var ki anlatacak anlatamıyorum. Ne düşüneceğimi bilemedim. Acaba yanlış kişiylemi evlendim diyorum. Tanıyamadımmı diyorum görmek istemedimmi diyorum hep mi böyle bir insandı bilmiyorum
Şimdi ayrilmazsan sonrası rezillikŞimdi ayrılmak çok zor geliyor yapamazmışım gibi geliyor. Sonra hayatım nasıl olacak diye düşünüyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?